ผมเป็นอายุ 21 เป็นผู้ชายที่เกิดมาซวยหรือมีเวรกรรมติดตัวมั้งครับ
ตั้งเเต่เกิดมา ผม "ไม่เคยมีผู้หญิงมาจีบเลยเเม้เเต่คนเดียว" เเต่ตรงกันข้าม
"คนที่มาจีบผมส่วนใหญ่เป็นผู้ชายทั้งนั้น"........เเละผู้ชายที่มาจีบส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพื่อนที่สนิทๆกัน
จนตอนนี้ผมกลัวที่จะมีเพื่อนผู้ชายไปหมดเเล้ว เเต่พอเวลาไปไหนกับผู้หญิงมากๆ
เขาก็หาว่าเป็นตุ๊ดเป็นเเต๋ว หน้าผมก็ไม่ได้หวานเหมือนที่ผู้ชายคนนึงจะมาหลงชอบผู้ชายด้วยกันได้
หน้าผมหนวดก็เยอะ เคราก็มี ไม่เข้าใจว่าทำไม "มีเเต่ผู้ชายมาจีบผม"
เเละส่วนใหญ่ คนที่มาจีบผมก็จะนำ "ความวุ่นวายเข้ามาสู่ชีวิตผมเสมอ"
ตอนเเรกที่เข้ามาก็ผมก็บอกไปตรงๆว่า "ผมไม่เคยชอบคุณ เเต่เป็นเพื่อนกันผมยินดีนะ"
"เพื่อนคนที่เขามาบอกชอบผมก็จะบอกว่า ไม่เป็นไร เราเเค่รู้สึกชอบนายเเละอยากอยู่ใกล้เท่านั้นเอง"
เเต่ผมเป็นคนขี้รำคาญเวลาคนมายุ่งย่าม หรือเข้ามาใกล้ชิดผมมากเกินไป
ผมเลยเเสดงอาการว่า....ผมไม่ชอบคุณนะ.....
เเละเพื่อนผู้ชายส่วนใหญ่ที่เข้ามาจีบหรือเข้ามาบอกว่าชอบผม มักจะหน้าตาดีเเละมี"เพื่อนผู้หญิง"ในห้องเเอบชอบกันอยู๋เยอะมาก
พอผมเเสดงออกว่า "ผมไม่ได้ชอบคุณ ห่างๆผมซะ"
กระเเสที่ผมมักจะได้รับคือ
"สมน้ำหน้า.....โดนผู้ชายทิ้ง......คงทำตัวน่าเบื่อเลยโดยทิ้ง สารพัดสาระเพ....เจ้าอารมณ์ไปด่าว่าเพื่อนผู้ชายคนนั้น"
เเละก็มีเพื่อนผู้ชายบางคนที่มาชอบไปพูดกับเพื่อนผู้หญิงพวกนั้นว่า
"มัน (ตัวผม) หลอกล่อเราให้เขาไปใกล้ มัน(ตัวผม)อยากอยู๋ใกล้ๆเรา(เพื่อนผู้ชาย) หวังจะหลอกเครมเรา (เพื่อนผู้ชาย)"
จนผมกลายเป็นคนที่ "บ้าผู้ชาย" อยากอยู๋ใกล้ผู้ชายในสายตาเพื่อนคนอื่น
ผมไม่เข้าใจว่า "เพื่อนผู้หญฺิง" ที่เขา "เเอบชอบ" เพื่อนผู้ชายคนนั้น ทำไมเขาเชื่อเพื่อนคนนั้นอย่างสุดหัวใจ
ไม่เคยคิดเลยหรอครับว่า....คนที่เข้ามาหาก่อนไม่ใช่ผมเเต่เป็น "เพื่อนผู้ชายที่คุณเเอบชอบ"
ผมเซง....ผมทำตัวไม่ถูก
ผมเข็ดขยาดที่จะมีเพื่อนผู้ชายใหม่ๆเข้ามาใกล้
ผมเบื่อที่จะต้องถูกมองว่า "บ้าผู้ชายๆๆๆๆๆๆๆ "
ทั้งที่ "ไม่เคยมีใครรู้ว่า ผมอยู่ของผมเฉยๆ ผมไม่เคย เข้าไปจีบผู้เพื่อนผู้ชายคนไหนก่อน ผมชอบผู้หญิง ผมอยากมีเมีย ผมอยากมีลูก"
สุดท้าย
"ถ้าเพื่อนๆเป็นผม เพื่อนๆจะทำตัวอย่างไรครับ"
ปล . เรื่องจริงไม่ใช่นิยาย
บางทีก็ไม่เข้าใจ...ชีวิตที่มีเวรกรรม
ตั้งเเต่เกิดมา ผม "ไม่เคยมีผู้หญิงมาจีบเลยเเม้เเต่คนเดียว" เเต่ตรงกันข้าม
"คนที่มาจีบผมส่วนใหญ่เป็นผู้ชายทั้งนั้น"........เเละผู้ชายที่มาจีบส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพื่อนที่สนิทๆกัน
จนตอนนี้ผมกลัวที่จะมีเพื่อนผู้ชายไปหมดเเล้ว เเต่พอเวลาไปไหนกับผู้หญิงมากๆ
เขาก็หาว่าเป็นตุ๊ดเป็นเเต๋ว หน้าผมก็ไม่ได้หวานเหมือนที่ผู้ชายคนนึงจะมาหลงชอบผู้ชายด้วยกันได้
หน้าผมหนวดก็เยอะ เคราก็มี ไม่เข้าใจว่าทำไม "มีเเต่ผู้ชายมาจีบผม"
เเละส่วนใหญ่ คนที่มาจีบผมก็จะนำ "ความวุ่นวายเข้ามาสู่ชีวิตผมเสมอ"
ตอนเเรกที่เข้ามาก็ผมก็บอกไปตรงๆว่า "ผมไม่เคยชอบคุณ เเต่เป็นเพื่อนกันผมยินดีนะ"
"เพื่อนคนที่เขามาบอกชอบผมก็จะบอกว่า ไม่เป็นไร เราเเค่รู้สึกชอบนายเเละอยากอยู่ใกล้เท่านั้นเอง"
เเต่ผมเป็นคนขี้รำคาญเวลาคนมายุ่งย่าม หรือเข้ามาใกล้ชิดผมมากเกินไป
ผมเลยเเสดงอาการว่า....ผมไม่ชอบคุณนะ.....
เเละเพื่อนผู้ชายส่วนใหญ่ที่เข้ามาจีบหรือเข้ามาบอกว่าชอบผม มักจะหน้าตาดีเเละมี"เพื่อนผู้หญิง"ในห้องเเอบชอบกันอยู๋เยอะมาก
พอผมเเสดงออกว่า "ผมไม่ได้ชอบคุณ ห่างๆผมซะ"
กระเเสที่ผมมักจะได้รับคือ
"สมน้ำหน้า.....โดนผู้ชายทิ้ง......คงทำตัวน่าเบื่อเลยโดยทิ้ง สารพัดสาระเพ....เจ้าอารมณ์ไปด่าว่าเพื่อนผู้ชายคนนั้น"
เเละก็มีเพื่อนผู้ชายบางคนที่มาชอบไปพูดกับเพื่อนผู้หญิงพวกนั้นว่า
"มัน (ตัวผม) หลอกล่อเราให้เขาไปใกล้ มัน(ตัวผม)อยากอยู๋ใกล้ๆเรา(เพื่อนผู้ชาย) หวังจะหลอกเครมเรา (เพื่อนผู้ชาย)"
จนผมกลายเป็นคนที่ "บ้าผู้ชาย" อยากอยู๋ใกล้ผู้ชายในสายตาเพื่อนคนอื่น
ผมไม่เข้าใจว่า "เพื่อนผู้หญฺิง" ที่เขา "เเอบชอบ" เพื่อนผู้ชายคนนั้น ทำไมเขาเชื่อเพื่อนคนนั้นอย่างสุดหัวใจ
ไม่เคยคิดเลยหรอครับว่า....คนที่เข้ามาหาก่อนไม่ใช่ผมเเต่เป็น "เพื่อนผู้ชายที่คุณเเอบชอบ"
ผมเซง....ผมทำตัวไม่ถูก
ผมเข็ดขยาดที่จะมีเพื่อนผู้ชายใหม่ๆเข้ามาใกล้
ผมเบื่อที่จะต้องถูกมองว่า "บ้าผู้ชายๆๆๆๆๆๆๆ "
ทั้งที่ "ไม่เคยมีใครรู้ว่า ผมอยู่ของผมเฉยๆ ผมไม่เคย เข้าไปจีบผู้เพื่อนผู้ชายคนไหนก่อน ผมชอบผู้หญิง ผมอยากมีเมีย ผมอยากมีลูก"
สุดท้าย
"ถ้าเพื่อนๆเป็นผม เพื่อนๆจะทำตัวอย่างไรครับ"
ปล . เรื่องจริงไม่ใช่นิยาย