สงสารเพื่อนจังเลย จะช่วยอะไรได้บ้าง

กระทู้คำถาม
เพื่อนสนิทเราเป็น ญ หน้าตาธรรมดา เรียนเก่งตั้งแต่เด็ก เริ่มทำงานมีคนมาจีบพอควร
แต่ด้วยความที่ถูกเลี้ยงมาให้อยู่แต่ในกรอบ และไม่เคยชอบใครจริงจัง
เพราะแม่จะดุมาก ทำงานเสร็จกับบ้าน ไม่เคยได้ไปไหนกับใครเลย
แม้กระทั่งเพื่อนๆ กับเพื่อนๆ ก็ไปกินข้าวได้บ้างแต่ต้องรีบกลับ
ทำงานจนอายุ 30 ได้งานใหม่ เจอพี่คนหนึ่งมาจีบ ก็เฉยๆ ในตอนแรก
แต่พี่คนนี้ต่างจากคนอื่นๆที่เคยเจอ จขกท เพิ่งเคยได้ยินที่เพือนเราพูดถึงผู้ชายครั้งแรก ก็คือพี่คนนี้
อายุมากกว่า 2 ปี แต่เป็นคนที่มีวินัย ความรับผิดชอบในการทำงาน และมีความสามารถ
มีความรอบรู้ แล้วเข้ามาจีบเพื่อนเราแบบตรงๆ ไม่อ้อมค้อม
จนเพื่อนเรามีใจให้พอควร แต่ด้วยความที่พ่อแม่หวงลูกสาวมาก ทำให้เธอมีกำแพงสูงปรี๊ด
พี่เค้าคนนี้ คารมดีพูดจาดี และพยายามให้เพื่อนเราเปลี่ยนทรรศนคติ และให้มุมมองอื่นๆ
ในเรื่องของการใช้ชีวิต และความรัก.....จนเพื่อนเรายอมที่จะไปเดทกับพี่เค้าเป็นครั้งแรกในชีวิต
แต่ปัญหาคือ ที่บ้านไม่ยอมปล่อยเค้าขากกรงทอง ตอนนี้เพื่อนมาขอคำปรึกษา เพราะว่า

พี่คนนี้เข้ามาด้วยความจริงใจ เปิดเผยและให้เกียรติเธออย่างเต็มเปี่ยม
ที่กำลังแย่ คือพี่คนนี้บอกว่า เค้าเคยรักผู้หญิงคนหนึ่งจนหมดใจ และทำให้เต้าเสียใจจนมาถึงทุกวันนี้
5 ปีที่ผ่านมาไม่เคยมองใครอีกเลย แต่ครั้งนี้อยากจะบอกว่า เราลองคบกันดีมั๊ย
อย่าปิดบังความรู้สึกของตัวเอง ถ้าวันใดวันหนึ่งคุณไม่โอเค หรือมีคนที่ดีกว่า ขอเพียงบอกมาคำเดียว
เชืนกันถ้าพี่ไม่โอเค ก็จะบอกตามตรงว่า เราจบกันแค่นี้ เพราะไม่อยากให้ใครต้องฝืนใจ
สิ่งที่มีพร้อมจะให้ใครสักคนที่มองเห็นคุณค่าของมันและไม่มีวันที่ใครจะได้ไปง่ายๆ

เพื่อนเราตอบไปว่า พี่จะทนไหวกับสิ่งที่พี่ได้พบเจอหรือ (อยู่ในกรง)
พี่คนนั้นตอบว่า นั่นสิ พอจะมีคำแนะนำมั๊ย ... เพื่อนเราก็ตอบไปว่า พี่ต้องหาทางเองหล่ะ

จากนั้น พี่เค้าก็พยายามเข้าหา แต่เพื่อนเราแท่บจะไม่เปิดโอกาสเลย ไม่ใช่ไม่อยากเปิด
แต่เป็นเพราะ การอบรมเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กๆ จึงทำให้เธอคบกับใครไม่เป็น
เราเข้าใจเพื่อนเราน่ะ และรู้ดีว่าจริงๆก็อยากจะลองคบกับพี่เค้าแหละ ตอนนี้พี่เค้าคงไปแล้ว
ครั้งสุดท้าย ส่งข้อความมาว่า
..ขอบคุณที่ให้โอกาส แต่เสียดายที่มันไม่พอที่จะก้าวไปข้างหน้าได้..โชคดีน่ะจ๊ะ...
เพื่อนเราถึงกับอึ้งกิมกี่ เพราะคิดว่าตัวเองอุตส่าห์เปิดใจแล้ว คิดว่าพี่เค้าคงเข้าใจ
เราบอกให้เพื่อนเราส่ง sms ตอบไปว่า..อย่าเพิ่งท้อแท้ เพราะเดินมาถูกทางแล้ว..
พี่เค้าตอบกลับมาว่า...ถูกทางแล้ว แต่มันไกลเกินกว่าที่จะไปถึงจุดหมาย
ไม่ได้กลัวอุปสรรคเลย แต่กลัวว่าถ้าพลาดครั้งนี้คงไม่เหลืออะไรอีกแล้ว
เราเดินมาไกลจนถึงจุดที่ต้องถอยแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมาเป็นปี ไปได้เพียง1จาก 10ขั้น
ตามที่เคยบอกไว้หล่ะว่า เราจะไม่ฝืนใจในการตัดสินใจของกันและกัน...

อยากจะขอคำแนะนำดีดีน่ะค่ะ อยากให้พี่คนนี้กลับมาคบกับเรา ทั้งที่เราก็รู้ว่าเพื่อนเราก็คบยาก
จะบอกเพื่อนยังไงดี และจะบอกพี่เค้ายังไงดีค่ะ พี่เค้าตอบมาแบบนี้ พอจะมีหวังมั๊ยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่