คือผมกับแฟนคบกันมาได้1ปีกว่าๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเคยได้คุยกันทุกวัน ได้เจอกันบ้างก็บ่อยอยู่ ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ทำให้ผูกพันกันมาก
แต่แล้ววันหนึ่ง....คือแม่ของแฟนเขาไม่ชอบผม ก็แรกๆก็ยังไม่มีอะไรก็คือแค่คอยเตือนแต่ก็บอกไม่อยากให้คุยกันมาก ก็ยังคุยกันได้
เรื่อยๆมา จนมาวันนึงเขาบอกว่าให้ผมเลิกติดต่อกับแฟนผม ไม่ให้ติดต่อไปอีก ด้วยเหตุผลที่เขานั้นไม่ชอบตัวผม(คือผมกับแฟนอายุห่างกันพอสมควรบวกกับแฟนยังเด็กยังเรียนอยุ่) หลังจากนั้นผมก็แทบไม่ได้คุยกับแฟนผมในแต่ละวัน ตอนนี้ก็เหมือนเราแอบคบกัน ผมโดนสั่งห้ามแฟนก็โดนไม่ให้คุย ต้องแอบที่จะคุยกันโดยที่ห้ามให้แม่แฟนรู้ แต่ผมกับแฟนก็คือรักกันดีไม่ได้มีปัญหากันตลอดเวลาที่คบกันมาเพียงแต่ว่าเราอาจโดนกีดกันไม่ให้คบกันซึ่งแฟนผมก็อดทน ตัวผมก็อดทนมาด้วยกันตลอดเวลาที่คบกัน
แต่ว่าตอนนี้คือผมรู้สึกอึดอัดกับความรู้สึกนี้ ทุกครั้งที่ผมคิดถึงผมก็ไม่สามารถแม้แต่จะคุยกับแฟนผมได้ ผมไม่มีสิทธิ์ทุกอย่างที่จะโทรไปหาหรือผ่านทางโซเชียลต่างๆ ได้แต่รอให้แฟนผมติดต่อมาเอง ติดต่อมาแต่ก็ได้คุยกันน้อยมาก บางวันก็ไม่มีเลย คือตัวผมก็เข้าใจว่ามันลำบากที่เค้าจะติดต่อมาหาผม ทุกวันผมก็ได้แต่รอมันเลยทำให้ผมรู้สึกอึดอัดในสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ แฟนผมขอให้ผมรอซึ่งตัวผมเองก็รอโดยที่ผมก็ไม่ได้จะคิดมองคนอื่นหรือขอเลิกเพราะเราสองคนยังรักกันดีอยุ่ เพียงแต่ว่ามันมีกำแพงกั้นเราสองคนให้ออกจากกันไปทุกวัน การที่เราไม่ได้เจอกัน ไม่ได้เดินด้วยกันผมก็ไม่ได้ซีเรียสและก็เข้าใจ แต่การที่เราสองคนไม่ได้คุยกันเลยมันจะเป็นไปได้ไหม แล้วความรักของผมกับเธอมันจะมีโอกาสเป็นไปได้หรือเปล่า เรารักกันแต่โชคชะตาจะทำให้เราต้องพรากจากกันงั้นหรือ
***เข้ามาระบายและอยากถามความเห็นทุกคนครับ มันจะเป็นไปได้ไหมความรักของผมกับเธอ หรือเราต้องแยกจากกันเพราะโชคชะตาจริงๆ การจากกันทั้งๆที่ยังรักอยู่แค่คิดก็เจ็บพอแล้วไม่อยากให้เกิดขึ้นจริงเลย
คนที่เป็นแฟนกัน ไม่ได้เจอกัน แล้วยังไม่ได้คุยกัน
แต่แล้ววันหนึ่ง....คือแม่ของแฟนเขาไม่ชอบผม ก็แรกๆก็ยังไม่มีอะไรก็คือแค่คอยเตือนแต่ก็บอกไม่อยากให้คุยกันมาก ก็ยังคุยกันได้
เรื่อยๆมา จนมาวันนึงเขาบอกว่าให้ผมเลิกติดต่อกับแฟนผม ไม่ให้ติดต่อไปอีก ด้วยเหตุผลที่เขานั้นไม่ชอบตัวผม(คือผมกับแฟนอายุห่างกันพอสมควรบวกกับแฟนยังเด็กยังเรียนอยุ่) หลังจากนั้นผมก็แทบไม่ได้คุยกับแฟนผมในแต่ละวัน ตอนนี้ก็เหมือนเราแอบคบกัน ผมโดนสั่งห้ามแฟนก็โดนไม่ให้คุย ต้องแอบที่จะคุยกันโดยที่ห้ามให้แม่แฟนรู้ แต่ผมกับแฟนก็คือรักกันดีไม่ได้มีปัญหากันตลอดเวลาที่คบกันมาเพียงแต่ว่าเราอาจโดนกีดกันไม่ให้คบกันซึ่งแฟนผมก็อดทน ตัวผมก็อดทนมาด้วยกันตลอดเวลาที่คบกัน
แต่ว่าตอนนี้คือผมรู้สึกอึดอัดกับความรู้สึกนี้ ทุกครั้งที่ผมคิดถึงผมก็ไม่สามารถแม้แต่จะคุยกับแฟนผมได้ ผมไม่มีสิทธิ์ทุกอย่างที่จะโทรไปหาหรือผ่านทางโซเชียลต่างๆ ได้แต่รอให้แฟนผมติดต่อมาเอง ติดต่อมาแต่ก็ได้คุยกันน้อยมาก บางวันก็ไม่มีเลย คือตัวผมก็เข้าใจว่ามันลำบากที่เค้าจะติดต่อมาหาผม ทุกวันผมก็ได้แต่รอมันเลยทำให้ผมรู้สึกอึดอัดในสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ แฟนผมขอให้ผมรอซึ่งตัวผมเองก็รอโดยที่ผมก็ไม่ได้จะคิดมองคนอื่นหรือขอเลิกเพราะเราสองคนยังรักกันดีอยุ่ เพียงแต่ว่ามันมีกำแพงกั้นเราสองคนให้ออกจากกันไปทุกวัน การที่เราไม่ได้เจอกัน ไม่ได้เดินด้วยกันผมก็ไม่ได้ซีเรียสและก็เข้าใจ แต่การที่เราสองคนไม่ได้คุยกันเลยมันจะเป็นไปได้ไหม แล้วความรักของผมกับเธอมันจะมีโอกาสเป็นไปได้หรือเปล่า เรารักกันแต่โชคชะตาจะทำให้เราต้องพรากจากกันงั้นหรือ
***เข้ามาระบายและอยากถามความเห็นทุกคนครับ มันจะเป็นไปได้ไหมความรักของผมกับเธอ หรือเราต้องแยกจากกันเพราะโชคชะตาจริงๆ การจากกันทั้งๆที่ยังรักอยู่แค่คิดก็เจ็บพอแล้วไม่อยากให้เกิดขึ้นจริงเลย