เรื่องของเรื่องฉันคุยก่ะ ผช คนหนึ่งมา 3 ปีคะ ถือว่าเป็นเพื่อนที่คอยให้คำปรึกษากันมาตลอด รู้จักกัน เพราะเป็นเพื่อนคนที่ฉันชอบเมื่อสามปีที่แล้วคะ มีเรื่องอะไรฉันมักจะโทไปปรึกษาเค้า เค้าเป็นเพื่อนชายที่ดีคนหนึ่ง ฉันเป็นคนชอบอิสระมากไม่เคยคิดอยากแต่งงานเอาบ่วงมาพันคอแต่อย่างใด ไม่เคยอยากมีคู่ชีวิตคบกับใครไม่เคยถึง4เดือนโทตื้อหึงมากๆเลิกคะ ตัดเลยทันทีเปลี่ยนคน ฉันเป็นคนติดเพื่อนมาก เที่ยวกลางคืนบ่อย มีกิ๊กเรื่อยๆ แต่เป็นทอมนะคะ ตอนนั้น 20 ปี ไม่เคยมีไรกับผู้ชายเลย อยู่มาวันหนึ่ง ฉันรู้สึกเบื่อๆคะ เลยแวะไปหาเพื่อนผู้ชายคนนี้ แล้ววันนั้นเค้าไม่สบายมากแฟนเค้าไม่อยู่ไปนอนหอในมหาลัยเป็นเดือนล่ะ(ก่อนหน้านั้นเค้าทะเลาะกับแฟนโทมาปรึกษาเรา เค้าบอกกัมลังจะเลิกกันคะ)เลยไม่รู้จะทำไง จะกลับก็ยังไงจะปล่อยนอนเลยก็ใจดำไงไม่รู้ ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร สงสารเค้าเลยอยู่เป็นเพื่อนสักแปป คิดจะกลับหอพอโทหาเพื่อนที่อยู่หอด้วยกันเพื่อนเราไปนอนกับแฟนคะ จะเข้าหอก็ติดเพื่อนชายคนนี้ เค้าไข้ขึ้นปวดหัวเครียดอ่ะคะ อยู่ไปอยู่มาตีสอง เลยนอนนั้นเลย ตอนเช้าก็กลับหอปกติ พอตอนเยนเค้าโทมาเลยแวะซื้อข้าวไปให้ ก็เหมือนเดิมคะ กินข้าวคุยกันเสดก็ตีสองตีสามเราเลยนอน ระหว่างนั้นเค้าเข้ามาปล้ำเรา เราไม่รู้ตอนนั้นเราคิดได้ไง เรายอมคะ(พูดตรงๆเลย) ในใจเสียใจมากคะ ระหว่างที่เค้ามานัวเนียเราคิดในใจว่า ผู้ชายก็งี้แหละ(ผิดหวังคะ)เราคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งแต่กลับตอบแทนเราแบบนี้ แต่รู้ว่าเค้าชอบเรานานแล้วคะ แต่ตกลงกันแค่เพื่อนเพราะเราไม่อยากคบผู้ชาย ระหว่างที่คิดเสียใจอยู่นั้นเกิดอารมประมานว่า ไหนดูดิว่ามันจะทำอะไรเราอีก ประมานนี้คะ(เรานิเซงตัวเองมากคะตอนนั้นกลับไปได้อยากตบหน้าตัวเอง หึหึ)ระหว่างที่คิดก็เรียบร้อยไปล่ะ ไม่ใส่ถุงคะ คิดจะกินยาคุม คุมไม่เป็นเลยคะครั้งแรกเลยถาม ผช นับวัน เค้าบอกไม่เป็นไร ไม่ต้องกิน ยาคุมฉุกเฉินอันตรายเสี่ยงเป็นมะเร็ง
จากนั้นผู้ชายคนนี้โทมาตลอด ติดต่อ มาหาหน่อย เราไม่อยากยุ่งเพราะเค้ายังไม่เลิกก่ะแฟนเค้าขาดเลย เป็นมือที่สามโดยไม่ได้ตั้งใจคะ
แล้วเค้าก็พูดให้เราใจอ่อนมาหาเรา ยอมรับว่าเราตอนนั้นสับสนมาก เพราะมันเป็นครั้งแรกของเราด้วย แล้วมาเป็นมือที่สามอีก เห้ออ
จากนั้น ผช คนนั้น ตัดสินใจเลิกกับแฟนขาดคะ เพื่อที่จะมาคบเรา แต่ตอนนั้นเราพูดตรงๆว่าเราไม่อยากคบเท่าไหร่ มันพลาดไปแล้วคะแต่ก็ไม่อยากมีแฟนอยู่ดี จากนั้นเค้าก็ป่วยบ้าง คือทำให้เราสงสาร เค้าเป็นคนดีนะ ทำงานเองส่งตัวเองเรียน ดูแลแฟนเค้าดีมากตามใจแฟนเค้า เรารู้จักแฟนเค้าด้วย แต่ไม่สนิท แฟนเค้าเอาแต่ใจมากไม่มีใครทนเท่า ผช คนนี้ ยิ่งทำให้เราสงสารเข้าไปอีกว่าเค้าดีก่ะแฟนทำไม แฟน เค้าไม่ดูแล ทำไมปล่อยเค้าอย่างนี้อย่างนั้น เขาเก่งจังหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำไมต้องมาอยู่คนเดียว หึหึ (ตอนนั้นปันยาอ่อนคะ ยังเด็กมาก เราพึ่งออกมาใช้ชีวิตจริงตอนมหาลัยคะ ไม่ค่อยทันคนเลย โง่มากคะตอนนั้น) จากนั้นความสัมพันก็ต่อไปเรื่อยๆ จนเค้ามาขอเราเป็นแฟนอย่างเป็นทางการ เราก็ลองคบดูคะ
จากนั้น ผ่านไปสักเดือนกว่า เราท้องคะไปตรวจหมอบอกได้1เดือนแล้ว ซีดคะตอนนั้น เครียดมาก (ตอนปีสาม)
พอแฟนรู้ เค้าบอกให้เอาเด็กไว้ เค้าไปปรึกษาหลายๆคน ไปขอเราแต่งงาน
พ่อแม่เราไม่ชอบคะ บอกว่าเค้าไม่สามารถเลี้ยงเราก่ะลูกได้ บอกให้เราเลือกพ่อแม่ หรือเลือกแฟน ตอนนั้นปวดหัวคะมีปัญหากันหนักมาก แม่ขอให้เลิก เอาลูกเราให้เป็นลูกพ่อก่ะแม่ กลายเป็นน้องเราซะ แล้วเราไปเรียนต่อ ตอนนั้นเราโอเคคะ แต่พอตกลง พ่อแม่เอาเราไป ต่างจังหวัดไม่ให้เจอกัน งดโทสับ เฟส ทุกอย่าง แฟนเรารู้ว่าพ่อแม่จะเอาเราไป ตจว แอบซื้อโทสับติดตัวมา เราเครียดคะ สับสนว่าจะเอาไงต่อดี แฟนเราโทมาร้องไห้ตลอด รอนะ เพื่อนเราก็บอกว่าเห็นแฟนเราผอมซูบลงไม่กินข้าวเครียด ถามใครก็บอกว่าเหนเหมือนกัน แฟนไปขอให้แม่เพื่อนไปคุยก่ะบ้านเราให้ เยอะคะ สรุปว่า ตอนนั้นหลายๆเรื่องทดสอบแล้วว่าเค้าไม่ได้แต่งงานกับเราเพราะต้องรับผิดชอบลูก เพราะยังรักกันอยู่ เค้าไปบ้านเราโดนพ่อเราไล่กลับมาหลายรอบ ตอนนั้นทนกับความเครียดตัวเองไม่ไหว คิดมากเหมือนคนบ้า หลายๆอย่างพิสูจน์ว่าเค้ารักเราคะ เลยตัดสินใจออกมา ด้วยเหตุผลสองอย่าง 1พ่อของเดกก็รับผิดชอบการงานการเงินก็กำลังโอเคคงจะสร้างตัวได้แค่ยังไม่มีบ้านรถ เพราะแฟนอยู่ก่ะแม่สองคนแม่เค้าก็ป่วยคะ 2พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเลี้ยงลูกเราอีก มีน้องอีกสองคนเพิ่มพารพให้เค้าอีกคะ
ตัดสินใจออกมาอยู่บ้านสามีเลยแม่แฟนเค้าโอเค เข้าใจคะ ปัจจุบันเค้าก็ช่วยเลียงหลานอยู่ แต่เรารู้สึกเราไม่มีอิสระ จากไปไหนมาไหนได้ทางบ้านเราไม่ห้าม มาอยู่นี้ต้องบอก ไปไหนไม่ได้เลี้ยงลูก หลังๆ แฟนไปทำงาน เรื่องเงินไม่มีปัญหาเท่าไหร่ แฟนรับหมด จดทะเบียนสมรสเรียบร้อย เราไม่ได้ทำงาน รีดผ้า ซักผ้าให้แฟน ให้ลูก บางทีเราก็คิดว่าอยู่ก่ะพ่อแม่ไม่เคยได้ทำ ทำไมเราต้องมาทำ ทำไมเราต้องมาอยู่ที่นี่ จากมีรถเป็นไม่มี มีแต่รถแฟนไปไหนต้องบอก มีเงินใช้กลายเป็นไม่มีต้องขอแฟน ไปไหนไม่ได้ต้องเลี้ยงลูก ตอนนี้พ่อแม่เราโกดคะ แม่เราโทคุยอยู่ท่านอ่อนลงล่ะ แต่พ่อไม่คุยเลย รู้คะว่ท่านเสียใจมาก แต่ท่านโกดตอนนี้กับให้ท่านมาดูแลลูกเราอีกคน ให้ท่านโกดดีกว่าคะ ยังมีน้องอีกสองคน ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเราปล่อยตัวกับความเสียใจผิดหวัง แต่ก็มีโชคดีทีเราเจอผู้ชายที่รับผิดชอบ ที่สำคัญเค้ารักเราคะ เค้าบอกว่าให้เราอดทนรอลุกโตอีกนิดไปทำงานก่ะเค้า อยู่บ้านแม่เค้าไปก่อนบ้านครอบครัวใหญ่คะอึดอัด ทนก่อน เค้าทำงาน ไว้ซื้อบ้าน แต่เรารู้สึกว่าเราโทรมไปทุกที สภาพแม่บ้าน แฟนเราออกไปนอกบ้านเค้ามีความสุขดี เราิสิทั้งลูกทั้งานบ้าน เบื่อคะบอกตรง กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก เพราะวันนั้นวันเดียวแท้ๆ ตอนนี้ลูกเราสองเดือนคะ กำลังคิดเอาลุกไปฝากเลี้ยงเพราะไม่มีอะไรแน่นอน ว่าจะไปเรียนให้จบ+ทำงาน แต่ก็ห่วงลูกอยู่ดี จะสร้างเนื้อสร้างตัวกลับไปกราบพ่อก่ะแม่คะ ตอนนี้รู้สึกเบื่อ แฟนก็ไปนอกบ้านกลับมาเที่ยงคืน+ตลอด ทำงานๆ ไม่อยู่บ้านเท่าไหร่ แต่ก็บอกนะคะว่าไปไหน วันหนึ่งเค้าไปมีคนอื่นขึ้นมา เราทำไง เรามีความรู้สึกว่าชีวิตเค้าไปข้างหน้าเรื่อยๆแต่เราอยู่ที่เดิมคะ เราควรทำไงต่อไปดีคะ ช่วยแนะนำหน่อย กลัวอนาคตที่ไม่แน่นอนคะ
(นี้คือ เนื้อหาที่เคยโพสไว้คราวที่แล้วคะ)
ปัจจุบัน ดิฉันทะเลาะกับสามีค่อนข้างบ่อย เพราะล่าสุด ดิฉันเจอข้อความในลาย เพื่อนเขาส่งมาว่า วิธีเกี่ยวสาวในผับไปxx เพื่อนเขาบอกเด็ดมาก ดิฉันเหนเสียใจมากคะ ทะเลาะกันครั้งใหญ่แฟนบอกไม่มีไร แต่ทำให้เราคิดได้ค่ะ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เขาไล่เราออกจากบ้าน แต่เขาก็ง้อที่หลังตลอด แต่ความรู้สึกเรา เราเหมือนเราตัวคนเดียวคะไม่มีทรัพย์สินอะไรติดตัว วันๆเลี้ยงลูก ถ้าสามีไปมีใหม่ขึ้นมา อนาคตดิฉันพังคะ อยู่เป็นสัตว์กินหญ้าอยู่บ้านมานานเกิน เงินก็ไปหาไม่ได้ เพราะเรียนไม่จบ แต่แฟนบอกว่ารอลูกโตอีกนิดไปทำงานด้วยกันด้วยกัน ถ้าจะเรียนแฟนจะส่งคะ แต่ต้องรอปีหน้า เลยอยากปรึกษา ถ้าวันหนึ่ง ฉันทนไม่ไหวจากการกระทำของสามีหรือคนที่บ้านของเขาขึ้นมา ฉันคิดว่าใจแข็งออกมาคนเดียวจะหาว่าเราใจดำไหมคะ อยากได้ลูกเรากันนักก็เอาไป เราว่าจะออกมาสร้างอนาคต หางาน เงิน เองคะ เราสู้คะ ดีกหว่าอยู่บ้านรอวันที่ทะเลาะกับสามีแล้วมันก็มาไล่ออกจากบ้านอีก ถามว่ารักกันอยู่ไหม รักกันอยู่คะ แต่ถ้าวันไหนไม่รักขึ้นมาล่ะคะ แต่ถ้าเราออกมา เราคงไม่เอาลูกมาลำบากด้วยเราแน่ๆ ถ้าพูดคำว่ากลับบ้านเรายังไม่อยากกลับคะ กลับไปเราโดนดูถูกแน่ๆ ไปไม่รอดประมานเนี่ยคะ แต่ล่าสุดเราบอกแม่ว่าจะเขาไปหาที่บ้าน ไปเที่ยวหา แม่บอกว่า ไม่ต้องมา ถ้ามาให้มาอยู่เลยห้ามกลับไป วันไหนเลิกก่ะสามีให้กลับบ้าน เอาลูกมาด้วย
ตามความคิดตอนนี้คือ ถ้าอดทนไม่ไหวสุดๆแล้ว กับเรื่องต่างๆ (ทนเพื่อลูกคงไม่ทำแน่นอนคะ) สิ่งที่คิด ไม่อยากเอาลูกกลับไปให้พ่อแม่เป็นภาระเพิ่ม ถ้าถึงขั้นหย่ากันจริงๆ เราควรทำไงดีคะ ใจก็อยากได้ลูกมาอยู่ด้วย เป็นห่วง แต่ก็ไม่อยากเอามาลำบากด้วย จะกลับบ้านก็ไม่อยากกลับด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ตัดใจเอาลูกไว้ทางโน้น ออกมาสร้างชีวิตของตนเองนอกบ้านคนเดียว เรียนหนังสือ เอาให้จบการงานดี มีเงิน แล้วค่อยกลับไปหาพ่อแม่ ลูกสักวันเค้าอยากเห็นแม่ เค้าคงถามพ่อเค้าเองแหละคะ ล่าสุดก็ทะเลาะกันเราเลยบอกว่าไปอำเภอหย่าเลยคะ ในเมื่อมันไม่พร้อมนัก ต่างคนต่างอยู่สร้างของตัวเอง อนาคตว่ากันอีกที แต่ก็สงสารลูกมากอ่ะคะ เห็นเค้าที่ไรจะร้องไห้ตลอด เห้ออ
แต่แม่แฟนก็พูดบ่อยๆ ว่าถ้าทะเลาะกัน แม่แฟนจะเอา คืออยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตัวเองมากนัก หึหึ!! ฉันไม่ชอบคนประเภทนี้มากคะ ตอนฉันบอกว่าทะเลาะกับลูกเขา เรื่องผู้หญิง ตอนที่ดิฉันเจอข้อความในลาย เพื่อนเขาส่งมาว่า วิธีเกี่ยวสาวในผับไปxx แม่เขาบอกว่าธรรมดาของผู้ชายหรือป่าว แต่ถ้าทะเลาะกันแม่ไม่ให้เอาลูกไปนะ ดูเขาพูดสิคะ ขอปรึกษาหน่อยคะ
นี้คือความเดิมคะ ดิฉันคิดว่าดิฉันคิดมากไปเอง ตอนนี้ล่าสุดจริงๆ ลูกสามเดือนล่ะ
คำที่เขาพูดคงเป็นแค่ลมปากคะ
ตอนนี้ จับได้อีก ว่าคุยกับสาวต่างจังหวัดในลาย อ่านถอยหลังมีความสัมพันกันค่อยข้างมากชวนกันไปเที่ยวกลางคืนด้วยคะ บอกว่าแฟนไม่มา ไปเที่ยวกันสองคนได้ไหม ล่าสุดแฟนเราบอกให้ผู้หญิงคนนี้หาเด็กๆให้คะ คุยกันเรื่องหมอนาบหมอนวด คืออ่านแล้วใช่อ่ะคะ นัดกัน บอกถ้าไม่ติดงานจะไปหา คราวนี้ฉันคงไม่งี้เง่าอีกแล้วใช่ไหมคะ
ตอนนี้เราคิดว่าเราเสียเวลาคะ เราทนที่บ้านเขาทนอะไรหลายอย่างมาก ชีวิตหน้ามือเป็นหลังตี น จากที่เคยอยู่สบายมาก มาทำงานบ้านเลี้ยงลูก รู้สึกชีวิตต่ำลงคะ ถ้าคุณแม่จับได้แบบนี้แนะนำหน่อยคะว่าจะเอาไงต่อไปดี รู้สึกว่ายังไงเค้าคงจะมีผู้หญิงแบบนี้เรื่อยๆ ไม่อยากระแวงตลอดชีวิต เรายังมีอนาคตที่ต้องทำ ไม่อยากมานั่งเครียดคะ
เราควรคุยกับเขาเรื่องที่เราจับได้ก่อนตกลงกัน
หรือเรากลับบ้านเอาลูกไปด้วย
เอาไงกะชีวิตดีคะ ขอคำแนะนำหน่อยคะ เครียดมากกกกกกกกกกก คะ
จากนั้นผู้ชายคนนี้โทมาตลอด ติดต่อ มาหาหน่อย เราไม่อยากยุ่งเพราะเค้ายังไม่เลิกก่ะแฟนเค้าขาดเลย เป็นมือที่สามโดยไม่ได้ตั้งใจคะ
แล้วเค้าก็พูดให้เราใจอ่อนมาหาเรา ยอมรับว่าเราตอนนั้นสับสนมาก เพราะมันเป็นครั้งแรกของเราด้วย แล้วมาเป็นมือที่สามอีก เห้ออ
จากนั้น ผช คนนั้น ตัดสินใจเลิกกับแฟนขาดคะ เพื่อที่จะมาคบเรา แต่ตอนนั้นเราพูดตรงๆว่าเราไม่อยากคบเท่าไหร่ มันพลาดไปแล้วคะแต่ก็ไม่อยากมีแฟนอยู่ดี จากนั้นเค้าก็ป่วยบ้าง คือทำให้เราสงสาร เค้าเป็นคนดีนะ ทำงานเองส่งตัวเองเรียน ดูแลแฟนเค้าดีมากตามใจแฟนเค้า เรารู้จักแฟนเค้าด้วย แต่ไม่สนิท แฟนเค้าเอาแต่ใจมากไม่มีใครทนเท่า ผช คนนี้ ยิ่งทำให้เราสงสารเข้าไปอีกว่าเค้าดีก่ะแฟนทำไม แฟน เค้าไม่ดูแล ทำไมปล่อยเค้าอย่างนี้อย่างนั้น เขาเก่งจังหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำไมต้องมาอยู่คนเดียว หึหึ (ตอนนั้นปันยาอ่อนคะ ยังเด็กมาก เราพึ่งออกมาใช้ชีวิตจริงตอนมหาลัยคะ ไม่ค่อยทันคนเลย โง่มากคะตอนนั้น) จากนั้นความสัมพันก็ต่อไปเรื่อยๆ จนเค้ามาขอเราเป็นแฟนอย่างเป็นทางการ เราก็ลองคบดูคะ
จากนั้น ผ่านไปสักเดือนกว่า เราท้องคะไปตรวจหมอบอกได้1เดือนแล้ว ซีดคะตอนนั้น เครียดมาก (ตอนปีสาม)
พอแฟนรู้ เค้าบอกให้เอาเด็กไว้ เค้าไปปรึกษาหลายๆคน ไปขอเราแต่งงาน
พ่อแม่เราไม่ชอบคะ บอกว่าเค้าไม่สามารถเลี้ยงเราก่ะลูกได้ บอกให้เราเลือกพ่อแม่ หรือเลือกแฟน ตอนนั้นปวดหัวคะมีปัญหากันหนักมาก แม่ขอให้เลิก เอาลูกเราให้เป็นลูกพ่อก่ะแม่ กลายเป็นน้องเราซะ แล้วเราไปเรียนต่อ ตอนนั้นเราโอเคคะ แต่พอตกลง พ่อแม่เอาเราไป ต่างจังหวัดไม่ให้เจอกัน งดโทสับ เฟส ทุกอย่าง แฟนเรารู้ว่าพ่อแม่จะเอาเราไป ตจว แอบซื้อโทสับติดตัวมา เราเครียดคะ สับสนว่าจะเอาไงต่อดี แฟนเราโทมาร้องไห้ตลอด รอนะ เพื่อนเราก็บอกว่าเห็นแฟนเราผอมซูบลงไม่กินข้าวเครียด ถามใครก็บอกว่าเหนเหมือนกัน แฟนไปขอให้แม่เพื่อนไปคุยก่ะบ้านเราให้ เยอะคะ สรุปว่า ตอนนั้นหลายๆเรื่องทดสอบแล้วว่าเค้าไม่ได้แต่งงานกับเราเพราะต้องรับผิดชอบลูก เพราะยังรักกันอยู่ เค้าไปบ้านเราโดนพ่อเราไล่กลับมาหลายรอบ ตอนนั้นทนกับความเครียดตัวเองไม่ไหว คิดมากเหมือนคนบ้า หลายๆอย่างพิสูจน์ว่าเค้ารักเราคะ เลยตัดสินใจออกมา ด้วยเหตุผลสองอย่าง 1พ่อของเดกก็รับผิดชอบการงานการเงินก็กำลังโอเคคงจะสร้างตัวได้แค่ยังไม่มีบ้านรถ เพราะแฟนอยู่ก่ะแม่สองคนแม่เค้าก็ป่วยคะ 2พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเลี้ยงลูกเราอีก มีน้องอีกสองคนเพิ่มพารพให้เค้าอีกคะ
ตัดสินใจออกมาอยู่บ้านสามีเลยแม่แฟนเค้าโอเค เข้าใจคะ ปัจจุบันเค้าก็ช่วยเลียงหลานอยู่ แต่เรารู้สึกเราไม่มีอิสระ จากไปไหนมาไหนได้ทางบ้านเราไม่ห้าม มาอยู่นี้ต้องบอก ไปไหนไม่ได้เลี้ยงลูก หลังๆ แฟนไปทำงาน เรื่องเงินไม่มีปัญหาเท่าไหร่ แฟนรับหมด จดทะเบียนสมรสเรียบร้อย เราไม่ได้ทำงาน รีดผ้า ซักผ้าให้แฟน ให้ลูก บางทีเราก็คิดว่าอยู่ก่ะพ่อแม่ไม่เคยได้ทำ ทำไมเราต้องมาทำ ทำไมเราต้องมาอยู่ที่นี่ จากมีรถเป็นไม่มี มีแต่รถแฟนไปไหนต้องบอก มีเงินใช้กลายเป็นไม่มีต้องขอแฟน ไปไหนไม่ได้ต้องเลี้ยงลูก ตอนนี้พ่อแม่เราโกดคะ แม่เราโทคุยอยู่ท่านอ่อนลงล่ะ แต่พ่อไม่คุยเลย รู้คะว่ท่านเสียใจมาก แต่ท่านโกดตอนนี้กับให้ท่านมาดูแลลูกเราอีกคน ให้ท่านโกดดีกว่าคะ ยังมีน้องอีกสองคน ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเราปล่อยตัวกับความเสียใจผิดหวัง แต่ก็มีโชคดีทีเราเจอผู้ชายที่รับผิดชอบ ที่สำคัญเค้ารักเราคะ เค้าบอกว่าให้เราอดทนรอลุกโตอีกนิดไปทำงานก่ะเค้า อยู่บ้านแม่เค้าไปก่อนบ้านครอบครัวใหญ่คะอึดอัด ทนก่อน เค้าทำงาน ไว้ซื้อบ้าน แต่เรารู้สึกว่าเราโทรมไปทุกที สภาพแม่บ้าน แฟนเราออกไปนอกบ้านเค้ามีความสุขดี เราิสิทั้งลูกทั้งานบ้าน เบื่อคะบอกตรง กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก เพราะวันนั้นวันเดียวแท้ๆ ตอนนี้ลูกเราสองเดือนคะ กำลังคิดเอาลุกไปฝากเลี้ยงเพราะไม่มีอะไรแน่นอน ว่าจะไปเรียนให้จบ+ทำงาน แต่ก็ห่วงลูกอยู่ดี จะสร้างเนื้อสร้างตัวกลับไปกราบพ่อก่ะแม่คะ ตอนนี้รู้สึกเบื่อ แฟนก็ไปนอกบ้านกลับมาเที่ยงคืน+ตลอด ทำงานๆ ไม่อยู่บ้านเท่าไหร่ แต่ก็บอกนะคะว่าไปไหน วันหนึ่งเค้าไปมีคนอื่นขึ้นมา เราทำไง เรามีความรู้สึกว่าชีวิตเค้าไปข้างหน้าเรื่อยๆแต่เราอยู่ที่เดิมคะ เราควรทำไงต่อไปดีคะ ช่วยแนะนำหน่อย กลัวอนาคตที่ไม่แน่นอนคะ
(นี้คือ เนื้อหาที่เคยโพสไว้คราวที่แล้วคะ)
ปัจจุบัน ดิฉันทะเลาะกับสามีค่อนข้างบ่อย เพราะล่าสุด ดิฉันเจอข้อความในลาย เพื่อนเขาส่งมาว่า วิธีเกี่ยวสาวในผับไปxx เพื่อนเขาบอกเด็ดมาก ดิฉันเหนเสียใจมากคะ ทะเลาะกันครั้งใหญ่แฟนบอกไม่มีไร แต่ทำให้เราคิดได้ค่ะ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เขาไล่เราออกจากบ้าน แต่เขาก็ง้อที่หลังตลอด แต่ความรู้สึกเรา เราเหมือนเราตัวคนเดียวคะไม่มีทรัพย์สินอะไรติดตัว วันๆเลี้ยงลูก ถ้าสามีไปมีใหม่ขึ้นมา อนาคตดิฉันพังคะ อยู่เป็นสัตว์กินหญ้าอยู่บ้านมานานเกิน เงินก็ไปหาไม่ได้ เพราะเรียนไม่จบ แต่แฟนบอกว่ารอลูกโตอีกนิดไปทำงานด้วยกันด้วยกัน ถ้าจะเรียนแฟนจะส่งคะ แต่ต้องรอปีหน้า เลยอยากปรึกษา ถ้าวันหนึ่ง ฉันทนไม่ไหวจากการกระทำของสามีหรือคนที่บ้านของเขาขึ้นมา ฉันคิดว่าใจแข็งออกมาคนเดียวจะหาว่าเราใจดำไหมคะ อยากได้ลูกเรากันนักก็เอาไป เราว่าจะออกมาสร้างอนาคต หางาน เงิน เองคะ เราสู้คะ ดีกหว่าอยู่บ้านรอวันที่ทะเลาะกับสามีแล้วมันก็มาไล่ออกจากบ้านอีก ถามว่ารักกันอยู่ไหม รักกันอยู่คะ แต่ถ้าวันไหนไม่รักขึ้นมาล่ะคะ แต่ถ้าเราออกมา เราคงไม่เอาลูกมาลำบากด้วยเราแน่ๆ ถ้าพูดคำว่ากลับบ้านเรายังไม่อยากกลับคะ กลับไปเราโดนดูถูกแน่ๆ ไปไม่รอดประมานเนี่ยคะ แต่ล่าสุดเราบอกแม่ว่าจะเขาไปหาที่บ้าน ไปเที่ยวหา แม่บอกว่า ไม่ต้องมา ถ้ามาให้มาอยู่เลยห้ามกลับไป วันไหนเลิกก่ะสามีให้กลับบ้าน เอาลูกมาด้วย
ตามความคิดตอนนี้คือ ถ้าอดทนไม่ไหวสุดๆแล้ว กับเรื่องต่างๆ (ทนเพื่อลูกคงไม่ทำแน่นอนคะ) สิ่งที่คิด ไม่อยากเอาลูกกลับไปให้พ่อแม่เป็นภาระเพิ่ม ถ้าถึงขั้นหย่ากันจริงๆ เราควรทำไงดีคะ ใจก็อยากได้ลูกมาอยู่ด้วย เป็นห่วง แต่ก็ไม่อยากเอามาลำบากด้วย จะกลับบ้านก็ไม่อยากกลับด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ตัดใจเอาลูกไว้ทางโน้น ออกมาสร้างชีวิตของตนเองนอกบ้านคนเดียว เรียนหนังสือ เอาให้จบการงานดี มีเงิน แล้วค่อยกลับไปหาพ่อแม่ ลูกสักวันเค้าอยากเห็นแม่ เค้าคงถามพ่อเค้าเองแหละคะ ล่าสุดก็ทะเลาะกันเราเลยบอกว่าไปอำเภอหย่าเลยคะ ในเมื่อมันไม่พร้อมนัก ต่างคนต่างอยู่สร้างของตัวเอง อนาคตว่ากันอีกที แต่ก็สงสารลูกมากอ่ะคะ เห็นเค้าที่ไรจะร้องไห้ตลอด เห้ออ
แต่แม่แฟนก็พูดบ่อยๆ ว่าถ้าทะเลาะกัน แม่แฟนจะเอา คืออยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตัวเองมากนัก หึหึ!! ฉันไม่ชอบคนประเภทนี้มากคะ ตอนฉันบอกว่าทะเลาะกับลูกเขา เรื่องผู้หญิง ตอนที่ดิฉันเจอข้อความในลาย เพื่อนเขาส่งมาว่า วิธีเกี่ยวสาวในผับไปxx แม่เขาบอกว่าธรรมดาของผู้ชายหรือป่าว แต่ถ้าทะเลาะกันแม่ไม่ให้เอาลูกไปนะ ดูเขาพูดสิคะ ขอปรึกษาหน่อยคะ
นี้คือความเดิมคะ ดิฉันคิดว่าดิฉันคิดมากไปเอง ตอนนี้ล่าสุดจริงๆ ลูกสามเดือนล่ะ
คำที่เขาพูดคงเป็นแค่ลมปากคะ
ตอนนี้ จับได้อีก ว่าคุยกับสาวต่างจังหวัดในลาย อ่านถอยหลังมีความสัมพันกันค่อยข้างมากชวนกันไปเที่ยวกลางคืนด้วยคะ บอกว่าแฟนไม่มา ไปเที่ยวกันสองคนได้ไหม ล่าสุดแฟนเราบอกให้ผู้หญิงคนนี้หาเด็กๆให้คะ คุยกันเรื่องหมอนาบหมอนวด คืออ่านแล้วใช่อ่ะคะ นัดกัน บอกถ้าไม่ติดงานจะไปหา คราวนี้ฉันคงไม่งี้เง่าอีกแล้วใช่ไหมคะ
ตอนนี้เราคิดว่าเราเสียเวลาคะ เราทนที่บ้านเขาทนอะไรหลายอย่างมาก ชีวิตหน้ามือเป็นหลังตี น จากที่เคยอยู่สบายมาก มาทำงานบ้านเลี้ยงลูก รู้สึกชีวิตต่ำลงคะ ถ้าคุณแม่จับได้แบบนี้แนะนำหน่อยคะว่าจะเอาไงต่อไปดี รู้สึกว่ายังไงเค้าคงจะมีผู้หญิงแบบนี้เรื่อยๆ ไม่อยากระแวงตลอดชีวิต เรายังมีอนาคตที่ต้องทำ ไม่อยากมานั่งเครียดคะ
เราควรคุยกับเขาเรื่องที่เราจับได้ก่อนตกลงกัน
หรือเรากลับบ้านเอาลูกไปด้วย