สปอยสั้นๆเผื่อใครยังไม่มีเวลาอ่านตัวเต็มนะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คาสึกะเล่าทุกอย่างให้โทคิวะฟัง โทคิวะถามว่าแล้วต้องการอะไรจากเธอ เธอแค่อยากให้คาสึกะอ่านนิยายที่เธอเขียน คาสึกะบอกว่าตัวเองจะไม่เล่าให้โทคิวะฟังก็ได้ แต่ตัวเขาไม่ต้องการหนีจากอดีตที่ตามมาหลอกหลอนอีกแล้ว มันไม่สำคัญว่าเขาจะรักหรือเกลียดนากามูระ แต่เขาต้องการที่จะพบเธอ ไม่งั้นตัวเขาเองก็ไม่สามารถก้าวเดินไปพร้อมกับโทคิวะได้ หลังจากเจอนากามูระแล้วเขาอยากจะขอโอกาสอ่านนิยายที่โทคิวะเขียนอีกครั้ง ถ้าเธอให้อภัยในสิ่งที่เขาทำได้ โทคิวะบอกไม่เธอจะไม่ให้อ่านแล้วฉีกนิยายทิ้งจากนั้นก็วิ่งออกจากห้องไป คาสึกะตามเธอไปแล้วก็เข้าไปหยุดเธอ โทคิวะบอกให้ปล่อย คาสึกะบอกเขาจะไม่มีวันไปจากเธอ โทคิวะเลยหันมาบอกงั้นจูบเธอสิ ลังเลนิดหน่อยแต่คาสึกะก็จูบเธอ หลังจากจูบเสร็จโทคิวะบอกเธอจะไปด้วยกันการคาสึกะ ไปพบนากามูระด้วยกัน
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกกันยังไงบ้างครับ ผมนี้แบบทึ่งในตัวคาสึกะมากเลย เปลี่ยนไปมากตอนนี้ เป็นตอนที่แสดงให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวพระเอกเราได้ดีที่สุดแล้วนะผมว่า ทั้งการเล่าเรื่องในอดีตให้โทคิวะรู้ การรู้และยอมรับไหนเป้าหมายที่ตัวเองต้องการ การตอบคำถามของโทคิวะได้ ว่าทำไมถึงต้องเจอนากามูระ ตอนนี้นอกจากตัวคาสึกะเองแล้ว โทคิวะเธอช่างสวยงามมากครับ ถึงตอนแรกเธอจะสับสน แต่พอเธอเข้าใจและรับรู้ความตั้งใจของคาสึกะแล้ว อืมชอบฉากนั้นจริงๆ
แต่สำหรับผมเองก็ยังหวั่นๆนะ ว่าต่อไปพระเอกเรา คาสึกะจะอดทนได้ถึงขนาดไหน ถ้าได้เจอกับนากามูระจริงๆ ความรู้สึกมันเหมือนเราจะได้ออกไปกล่าวอะไรสักอย่างหน้าเวที เรารู้ว่าเราต้องขึ้นไปทำอะไร ไปเจอความกดดันขนาดไหน แต่พอขึ้นไปจริงๆ บางทีตัวเราเองก็ไม่สามารถทำได้อย่างที่เราคิด
ช็อตนี้โทคิวะสวยมาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

[spoil]Aku no Hana 51
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกกันยังไงบ้างครับ ผมนี้แบบทึ่งในตัวคาสึกะมากเลย เปลี่ยนไปมากตอนนี้ เป็นตอนที่แสดงให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวพระเอกเราได้ดีที่สุดแล้วนะผมว่า ทั้งการเล่าเรื่องในอดีตให้โทคิวะรู้ การรู้และยอมรับไหนเป้าหมายที่ตัวเองต้องการ การตอบคำถามของโทคิวะได้ ว่าทำไมถึงต้องเจอนากามูระ ตอนนี้นอกจากตัวคาสึกะเองแล้ว โทคิวะเธอช่างสวยงามมากครับ ถึงตอนแรกเธอจะสับสน แต่พอเธอเข้าใจและรับรู้ความตั้งใจของคาสึกะแล้ว อืมชอบฉากนั้นจริงๆ
แต่สำหรับผมเองก็ยังหวั่นๆนะ ว่าต่อไปพระเอกเรา คาสึกะจะอดทนได้ถึงขนาดไหน ถ้าได้เจอกับนากามูระจริงๆ ความรู้สึกมันเหมือนเราจะได้ออกไปกล่าวอะไรสักอย่างหน้าเวที เรารู้ว่าเราต้องขึ้นไปทำอะไร ไปเจอความกดดันขนาดไหน แต่พอขึ้นไปจริงๆ บางทีตัวเราเองก็ไม่สามารถทำได้อย่างที่เราคิด
ช็อตนี้โทคิวะสวยมาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้