Destination Blue รักใสใสของยัยตัวแสบ ตอนที่ 6

Chapter 6

วันนี้ฉันตื่นเร็วกว่าเพื่อนๆในตอนเช้า แต่งตัวและปิ้งขนมปังให้ทุกคน ทาเนย ทาแยมที่แต่ละคนชอบจนเสร็จเรียบร้อย เมื่อฉันทำทุกอย่างเสร็จ ฉันก็นั่งลงบนเตียงและหยิบกีต้าร์ขึ้นมาดู บนกีต้าร์มีตัวอักษรย่อว่า “Yes !” พี่อึนจุนทำให้ฉัน เค้าเอาสติ๊กเกอร์มาตัดและแปะลงไปบนกีต้าร์ ตัวอักษรเป็นสีเขียวมะนาวสวยสด มันมาจากชื่อของฉันเอง Yun Eun So ย่อแล้วก็ออกมาเป็น Yes ฮ่าๆๆ คิดได้จริงๆน้า เอาละ วันนี้ฉันพร้อมสุดๆเลย ฉันลดความตื่นเต้นและประหม่าลงไปมาก พร้อมสำหรับบททดสอบของวันนี้แล้ว

“อึนโซ วันนี้เธอตื่นเร็วแฮะ” เพื่อนๆทุกคนตื่นมาและกำลังเร่งรีบกับการแต่งตัว
“อื้อ ฉันปิ้งขนมปังไว้ให้พวกเธอแล้วนะ กินแล้วไปเรียนกันดีกว่า^^”
“เธอพร้อมแล้วยังอ่ะ ที่จะสอบดนตรีวันนี้หน่ะ”
“อื้อ !!”

ฉันสะพายกระเป๋าและกีต้าร์ไว้ข้างหลังเดินไปห้องเรียนกับเพื่อนๆ วันนี้ฉันคิดว่าทุกคนก็คงจะต้องรอดูการทดสอบครั้งนี้ของฉันเหมือนกัน สังเกตได้จากสายตาของทุกคนระหว่างที่ฉันเดินไปที่ห้องเรียน มีแต่คนมองฉันแล้วก็หันหน้าเข้าหากัน ฉันคิดว่า พวกเค้ากำลังพุดว่า เธอว่าวันนี้ยัยนี่จะหน้าแตกกลับมาไหมนะ อะไรประมาณนั้น อันนี้ฉันเดาเอาอ่ะนะ

ฉันเดินเข้าไปในห้องเรียนพร้อมกับสายตาที่จับจ้องจากเพื่อนๆทุกคน

“โอ้โห ยุนอึนโซ เธอเตรียมกีต้าร์มาเลยหรอเนี๊ย สุดยอดจริงๆ” ซึงรีแขวะฉันตามเดิม
“ก็เพราะว่าวันนี้ฉันจะเล่นกีต้าร์ไง ฉันก็เลยเอากีต้าร์มา มันแปลกตรงไหนกัน” ฉันชักยั๊วะนิดๆแล้วนะ
“โห โกรธด้วยเว่ยเฮ้ย”
“คิมซึงรี นายเลิกพูดจาดูถูก แล้วก็กลั่นแกล้งฉันสารพัดได้ละ นายเองกลับไปดูตัวเองก่อนว่าทำอะไรเป็นบ้าง ก่อนที่จะมาว่าคนอื่น ฉันจะไม่โกรธได้ยังไง เราสนิทกันขนาดนั้นเลยหรอ ที่นายจะมีสิทธิ์มาพูดอะไรแบบนี้กับฉัน อย่าหาว่าฉันไม่เตือน นายจะไม่มีความสุขถ้าหากนายยังทำตัวเป็นศัตรูที่คอยแกล้งฉันแบบนี้” ฉันพูดพร้อมกับคว้าคอเสื้อเค้าขึ้นมาและมองหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ฉันโมโหจริงๆ ด้วยบททดสอบวันนี้ที่ฉันเครียดพอสมควร แล้วยังมาเจอหมอนี่ที่คอยแกล้งฉันตลอด ฉันจะไม่ยอมและให้เค้ารู้ซะบ้างว่าฉันจะไม่ยอมให้เค้าแกล้งง่ายๆหรอกนะ
“โอเค โอเค ฉันขอโทษ ขอโทษนะอึนโซไม่คิดว่าเธอจะโกรธขนาดนี้”
“รู้ไว้ซะตอนนี้ แล้วก็หยุดการกระทำของนายซะ” ฉันพูดและหันหลังกลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเองต่อ

ฮยอนวูเข้ามาในห้องเรียนพร้อมแทซอง เค้าเดินตรงมาหาฉันที่โต๊ะ

“อึนโซ วันนี้เธอพร้อมไหม ไม่ต้องกลัวนะ ยังไงเธอต้องทำได้แน่ๆ”
“ขอบใจนะ ฉันไม่เป็นอะไรหรอก แล้ววันนี้เธอจะไปดูฉันใช่ไหม”
“ใช่ ฉันไปดูเธอแน่นอน ฉันจะไปยืนหน้าๆเลยละ^^”
“^^ อื้อ ขอบใจนะ”

“อึนโซ เธอเจ๋งเป็นบ้าเลย ตอนที่เธอกระชากคอเจ้าซึงรีหน่ะ ฉันสะใจสุดๆเลยละ”
“ฉันโมโหนี่ พอฉันโมโห มันก็ควบคุมสติไม่อยู่แบบนี้แหละ”
“อิอิ เอาน่าอย่าไปคิดมากละ เค้าก็เป็นคนปากเสียแบบนี้แหละ แต่จริงๆเค้าก็เป็นคนดีนะ”
“อื้อ ฉันรู้ แต่อาจจะเป็นเพราะฉันเครียดๆเรื่องทดสอบวันนี้ ก็เลยเป็นแบบนี้หน่ะ”
“ไม่ต้องเครียดนะ เธอทำได้แน่”
พวกเพื่อนๆปลอบฉัน และให้กำลังใจฉัน จนฉันรู้สึกดีขึ้นมาก อันที่จริงฉันก็รู้สึกผิดต่อซึงรีนิดๆนะ

วันนี้ทั้งวัน เวลาผ่านไปรวดเร็ว จนเกือบจะได้เวลาก็การทดสอบดนตรีที่ห้องชมรมแล้ว

“มินอา ห้องนั่นมันไปทางไหนหรอ”
“ไปกันเถอะ พวกฉันไปด้วย เราไปด้วยกันนี่แหละ”
“อื้อ^^”

พวกเพื่อนๆกับฉันรีบเดินที่ห้องดนตรีเพราะใกล้ได้เวลาแล้ว พอไปถึงฉันก็พบว่าเรื่องที่มินอาพูดเมื่อวานเป็นความจริง ห้องดนตรีใกล้จะแตกแล้วจริงๆเพราะคนมาเยอะมาก บ้างก็มาพร้อมถือมือถือไว้ในมือ พร้อมจะถ่ายคลิปตลอดเวลา บางคนก็มีกล้องวีดีโอมาด้วย วันนี้ฉันเหมือนเป็นซุปเปอร์สตาร์เลย มีคนมารอดูฉันเพียบ

“นี่ ไม่ต้องตื่นเต้น ไม่ต้องประหม่านะ สู้ๆนะยุนอึนโซ เธอเข้าไปก่อนนะ พวกนั้นต้องหลีกทางให้เธอแน่ ส่วนพวกฉันหน่ะ จะแทรกเข้าไปยืนข้างหน้าให้ได้เลยละ”
“อื้อได้เลย งั้นฉันไปนะ”

ฉันเดินเข้าไปในฝูงนักเรียน พอพวกเค้าเห็นฉัน เค้าก็หลีกทางให้ฉันเดินทันที ฉันเดินเข้าไปจนถึงห้องดนตรี มีคนอยู่ 4 คนนั่งอยู่ พวกเค้าเหมือนจะเป็นรุ่นพี่ในชมรมนี้ ทุกคนหน้าตาหล่อเหลายังกะเทพบุตรเลยละ

“เธอใช่ยุนอึนโซรึเปล่า”  รุ่นพี่หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้น
“เอ่อ ใช่ค่ะ”
“ดี งั้นเธอพร้อมแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ ?? เอาเลยหรอค่ะ”
“อื้อ จะรออะไรอีกละ เอาเลย ว่าแต่วันนี้เธอจะมาเล่นอะไรละ”
“กีต้าร์ค่ะ”
“ดีเลย พวกเราอยากได้คนเล่นกีต้าร์เพิ่มพอดี ถ้าเธอทำได้ดี ถูกใจพวกเราละก็ เธอก็จะได้เข้ามาอยู่ในชมรม พร้อมกับเป็นสมาชิกใหม่ของวงเราด้วย”
“วง ??”
“อื้อ เรื่องนั้นหน่ะ เอาไว้ค่อยพูดตอนที่เธอผ่านการทดสอบนี้ไปละกันนะ”

ทุกคนในห้องเงียบกริบ พร้อมกับฟังการเล่นของฉัน เอาละ อึนโซใจเย็นๆ เธอทำได้แน่ๆ ฉันเห็นเพื่อนๆของฉันมายืนกันอยู่ข้างหน้าเต็มไปหมด มินอา ชินเฮ และกึนยอง ทั้ง สามคนแทรกมายืนข้างหน้าจนได้ นอกจากนั้นฉันยังเห็นพวกซึงรี และเพื่อนๆในห้องของฉันหลายคนอีกมากมาย แทซอง และฮยอนวูที่กำลังส่งยิ้มมาให้ฉัน เอาละสู้ๆๆ

ฉันเสียบสายเข้ากับลำโพง ฉันจะเล่นให้ทุกคนได้เห็นในวันนี้ละนะ …..

........ฉันเริ่มเล่นไปเรื่อยๆ ตามบทเพลงในหัว ลืมความคิดทุกอย่างและหลับตาเพื่อคล้อยตามไปกับเสียงดนตรีที่ฉันเล่น จนฉันลืมไปเลยว่าตอนนี้กำลังมีคนมากมายมองฉันอยู่
หลังจากนั้นผ่านไปไม่กี่นาที ฉันก็เล่นจบ ……..

เงียบกริบ ...... = =

แปะ แปะ แปะ แปะ ....

“สุดยอดไปเลยว่ะชิน ฉันว่าไม่รับไม่ได้แล้ววะ นี่มันมือกีต้าร์ขั้นเทพชัดๆเลยนะเว่ย พวกเรายังเล่นสู้เค้าไม่ได้เลยว่ะ ฮ่าๆๆๆ แอบอายนะเนี๊ย” รุ่นพี่คนหนึ่งพูดขึ้นมาพร้อมกับปรบมือและมองไปที่รุ่นพี่อีกคนที่นั่งอยู่ ทำหน้าเก๊กสุดๆเลย

ฉันหันไปมองเพื่อนๆ ทุกคนอ้าปากค้าง เป็นอย่างที่พี่บอกจริงๆ มินอา ชินเฮและกึนยองยิ้มสดใสมาให้ฉันพร้อมกับยกนิ้วให้ ฮยอนวูและแทซองก็เช่นกัน

“เอาละ ฉันรับเธอ เธอเป็นสมาชิกของเราแล้ว ยินดีต้องรับนะ น้องใหม่ ยุนอึนโซ”

เฮ !!!!! เพื่อนๆในห้องฉันร้องเฮกันทั้งห้อง เด็กนักเรียนคนอื่นๆก็เฮฮาไปด้วย
กรี๊ดดดดด ฉันผ่านแล้วซินะ T^T ขอบคุณสวรรค์ ฉันรอดแล้วงานนี้ ได้อยู่ชมรมดนตรีสากลตามที่ชอบด้วย ฉันดีใจสุดๆเลย

“เธอเจ๋งเป็นบ้าเลยละอึนโซ กรี๊ดดด เธอสุดยอดมากกก เธอทั้งเท่ห์ ทั้งเก่ง เธอกลายเป็นสาวฮอตไปแล้วตอนนี้รู้ตัวไหม” มินอาพูดพร้อมกับเข้ามากอดคอฉัน
“เธอเก่งมากเลยอึนโซ ^^” ฮยอนวูพูด
“ขอบใจพวกเธอทุกคนมากเลยนะ ที่มาเป็นกำลังใจให้ฉัน”

“ยุนอึนโซ !! เธอสุดยอดจริงๆ เธอมันระดับมืออาชีพเลย” ซึงรีวิ่งปรี่เข้ามาหาฉัน
“ขอบใจนะ คิมซึงรี”
“หายเคืองฉันนะ ดีกัน^^”
“อื้อๆ เอางั้นก็ได้ =3= อิอิ”

ระหว่างที่ฉันกำลังคุยกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน รุ่นพี่คนที่คุยกับฉันตอนแรกก็เดินเข้ามาหาฉัน

“ยุนอึนโซ ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”
“เอ่อค่ะ”
“หวัดดีทุกคน ไม่ได้เจอกันนานนะ หวัดดีนายด้วย ฮยอนวู”
รุ่นพี่ทักทายฮยอนวู สีหน้าเค้าก็เปลี่ยนไปเป็นตึงเครียดทันที มีอะไรกันรึเปล่านะ..

“ไปคุยกันหน่อยซิ ฉันอยากแนะนำทุกคนให้เธอรู้จัก”
“เอ่อค่ะ”

เพื่อนๆของฉันบอกว่า เราค่อยไปเจอกันที่หอกลาง ฉันเดินตามรุ่นพี่ไปที่โต๊ะที่รุ่นพี่อีกสามคนนั่งอยู่
“นี่เพื่อนๆฉันเอง ในวงเรามีกัน 4 คน เธอกำลังจะเพิ่มมาเป็นสมาชิกใหม่ของวงเป็นคนที่ห้า”
“สมาชิกใหม่ของวง ??”
“อื้อ ถูกต้องแล้ว ตามที่ฉันบอกเธอตั้งแต่แรกนั่นแหละ จริงๆแล้วพวกเราเป็นวงดนตรีกัน พวกเราก็เลยคัดสรรคนยากหน่อย เพราะว่า ชมรมที่เรามี ก็คือวงดนตรีจริงๆที่เราเป็น ไม่ใช่ชมรมดนตรีที่เปิดแล้วสอนให้เล่นดนตรีทั่วไป ไม่ใช่แบบนั้น”
“อ่อ ..” ฉันพอเข้าใจละ ว่าทำไมมันถึงเข้ายากและก็เข้มงวดตอนเลือกคน ที่แท้เค้าก็เป็นวงที่ถูกฟอร์มกันขึ้นมาเพื่อนเล่นดนตรีแบบจริงๆนี่เอง
“เอาละ พวกนายแนะนำตัวซิ”

“นี่ ฉันชื่อ มินซอนเจนะ ฉันเล่นกลอง” ผู้ชายคนนึงพูดขึ้นมา เค้าดูขรึมๆ เงียบๆหน่อยๆ
“ฉันชื่อ จางคิซู ฉันเล่นเบส” คนนี้ก็ดูเงียบๆ แต่ก็ยิ้มแย้มอยู่นะ
“ฉันชื่อ คิมยู ฉันเล่นกีต้าร์ เธอจะมาเล่นคู่กับฉัน ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^^” รุ่นพี่คนนี้ดูขี้เล่นหน่อย ก็ดีนะเค้าเล่นกีต้าร์ด้วย ฉันจะได้เข้ากับเค้าง่ายๆ
“ส่วนฉัน ฉันชื่อ ลีชิน ฉันร้องนำ และก็เป็นหัวหน้าวงนี้ด้วย” คนนี้ละดูเก๊กเป็นบ้าเลย เก๊กตั้งแต่ตอนที่พูดกับฉันแรกๆแล้ว ฉันละไม่ชอบหน้ารุ่นพี่คนนี้เล๊ย แถมตอนที่ฮยอนวูเห็นหน้าเค้ายังทำหน้าเครียดอีก ไม่แปลกหรอกที่ฮยอนวูจะไม่ชอบหน้าเค้า ฉันยังไม่ชอบเค้าเลย =3= (ทำไมฉันจะต้องเป็นเดือดเป็นร้อนแทนด้วยละ ให้ตายเหอะ)

หลังจากที่แนะนำตัวเสร็จรุ่นพี่ลีชินก็บอกถึงการเข้าชมรมของฉัน พวกรุ่นพี่บอกว่าส่วนใหญ่พวกเค้าจะมาเจอกันทุกเย็น แต่ฉันไม่จำเป็นต้องเข้าทุกเย็นก็ได้ เค้าเฉพาะวันที่มีกิจกรรมชมรมก็พอ แต่ถ้าวันไหนที่พวกเค้าเรียก ก็ให้เข้าแล้วกัน ฉันก็โอเคตามนั้น เข้าตอนไหนก็ได้ ฉันไม่ซีเรียสอยู่แล้วละ

ฉันเดินกลับมาที่หอ นี่ ฉันทดสอบผ่านง่ายไปไหมนะ ฉันเครียดมาทั้งคืนแต่ทดสอบแค่แปบเดียว แต่ก็จริงนะ นักกีฬาเค้ายังต้องซ้อมกันมาเป็นปีๆ แต่พอแข่งเข้าจริงก็แปบเดียว แต่ก็นั่นหน่ะแหละ มันเป็นเรื่องที่เราสมควรทำนี่นา ถ้าฉันไม่เครียดมาก่อนล่วงหน้าแล้วไปเครียดเอาตอนเล่นจริง ฉันอาจจะเล่นออกมาได้ไม่ดีก็ได้นะ ฮ่าๆๆๆ คิดได้งี้ก็สบายใจดีแฮะ อิอิ

Link ตอนที่ 1 http://pantip.com/topic/31206708
Link ตอนที่ 2 http://pantip.com/topic/31210134
Link ตอนที่ 3 http://pantip.com/topic/31210845
Link ตอนที่ 4 http://pantip.com/topic/31212306
Link ตอนที่ 5 http://pantip.com/topic/31215758