พอดี รื้อบ้านเมื่อวาน ก็เลยไปเจอรูปเก่าๆ นึกว่าหายไปแล้วซ๊ะอีก ก็เลย เอามาโชว์ เพื่อนๆซ๊ะหน่อยครับ

นึกถึงวันเก่าๆ น๊ะครับ วันแรกที่มีการรัฐประหาร ตอนกลางคืน เปิดโทรทัศทิ้งไว้ รอฟังประกาศคณะปฏิรูปทั้งคืน จนดึกถึงค่อยหลับ ตื่นขึ้นมาอีกวัน ฟ้าวันใหม่ ภายใต้ระบอบเผด็จการ ฟ้ามันมืดๆ อึมครึมยังไงไม่รู้น๊ะครับวันนั้น คล้ายฝนจะตกแต่มันไม่ไช่
ทุกคนนิ่ง จนวันที่ กลุ่มคนวันเสาร์ประกาศนัดชุมนุม ตอนไปชุมนุมรถเมล์ก็ไม่ค่อยมี เดินไปรับใบปลิวที่อนุเสาวรี ต้องหลบๆทหาร มันเดินมาอีกฝั่ง เรากับคนแจกใบปลิวก็วิ่งหนีลงอีกฝั่ง บรรยากาศ เหมือนตรูเป็น คอมมิวนิส ยังไงยังงั้นเลยน๊ะครับ พอไปถึงที่ชุมนุม เหมือนเราได้เจอเพื่อน เจอคนที่รู้ใจ ทุกคนคิดเหมือนกันพูดภาษาเดียวกัน นั่งคุยกันฟังบนเวทีพูด คล้ายกับว่ารู้จักกันมาตั้งนมตั้งนาน เหมือนเราได้ปลดปล่อยสิ่งที่อึดอัด
..ผ่านมาจนถึงวันนี้ เชื่อม๊ะ ผมยังรู้สึกว่า "ผมยังอยู่ใต้อำนาจเผด็จการอยู่เลย" ก็แค่ไม่มีทหาร ก็แค่ได้เลือกตั้ง แค่นั้นแหละ
เก็บ ภาพเก่า มาอวดครับป๋ม
นึกถึงวันเก่าๆ น๊ะครับ วันแรกที่มีการรัฐประหาร ตอนกลางคืน เปิดโทรทัศทิ้งไว้ รอฟังประกาศคณะปฏิรูปทั้งคืน จนดึกถึงค่อยหลับ ตื่นขึ้นมาอีกวัน ฟ้าวันใหม่ ภายใต้ระบอบเผด็จการ ฟ้ามันมืดๆ อึมครึมยังไงไม่รู้น๊ะครับวันนั้น คล้ายฝนจะตกแต่มันไม่ไช่
ทุกคนนิ่ง จนวันที่ กลุ่มคนวันเสาร์ประกาศนัดชุมนุม ตอนไปชุมนุมรถเมล์ก็ไม่ค่อยมี เดินไปรับใบปลิวที่อนุเสาวรี ต้องหลบๆทหาร มันเดินมาอีกฝั่ง เรากับคนแจกใบปลิวก็วิ่งหนีลงอีกฝั่ง บรรยากาศ เหมือนตรูเป็น คอมมิวนิส ยังไงยังงั้นเลยน๊ะครับ พอไปถึงที่ชุมนุม เหมือนเราได้เจอเพื่อน เจอคนที่รู้ใจ ทุกคนคิดเหมือนกันพูดภาษาเดียวกัน นั่งคุยกันฟังบนเวทีพูด คล้ายกับว่ารู้จักกันมาตั้งนมตั้งนาน เหมือนเราได้ปลดปล่อยสิ่งที่อึดอัด
..ผ่านมาจนถึงวันนี้ เชื่อม๊ะ ผมยังรู้สึกว่า "ผมยังอยู่ใต้อำนาจเผด็จการอยู่เลย" ก็แค่ไม่มีทหาร ก็แค่ได้เลือกตั้ง แค่นั้นแหละ