จากประสบการณ์ส่วนตัวเลยนะครับ
ผมเป็นคนมีเพื่อนเยอะ คือหลายกลุ่มมาก มีหลายสไตล์
แต่พอถึงเวลาทีเราโดดเดี่ยวจริงๆ ผมก็ไม่รู้จะไปพึ่งใคร
..
ตั้งแต่ มัธยมต้น ผมก็มีเพื่อนหลายกลุ่ม คือเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ไม่ได้โดนแบน หรือคว่ำบาตรหรอกครับ แต่ผมไม่ชอบความจำเจ
พอ ม.ปลาย ผมก็มีเยอะ ยิ่งมหาลัย ผมมั่วไปหมด
เวลาเพื่อนชวนเที่ยว ผมถึงต้องจัดเวลาให้ไม่ชนกันเลยครับ
...

แต่บางครั้ง ผมก็แอบน้อยใจ
สนิททุกคน แต่บางทีถามตัวเอง แล้วใครละเพื่อนที่สนิทที่สุดของเรา*

บางครั้งผมจะเจอเหตุการณ์ที่ทำให้คิดมาก เช่น
เพื่อนไม่ได้ชวน หรือทิ้ง เพราะคิดว่าผมติดธุระกับคนอื่น
จนบางทีก็แอบน้อยใจ บางทีการมีเพื่อนสนิทสักคนอาจจะดีกกว่าก็ได้
ผมแค่ รู้สึกเคว้งคว้างก็เท่านี้แหละครับ
**
เพื่อน สำหรับผมนะ จะใหม่จะเก่า ผมรักเท่ากันหมด*
ผมจะเป็นกลางส่วนมาก จนบางทีก็กลายเป็นโดนลืม

บางทีผมคิดมากขนาดว่า นี่เราเหลือตัวคนเดียวหรอวะ
อยากระบายความรู้สึกส่วนตัวนะครับ


ขอบคุณครับที่รับฟัง
ยังไงเพื่อนๆก็สามารถแชร์ประสบการรณ์กันได้ะคบ