เมื่อสมาชิกในบ้านค่อยๆ จากไป ... จนเหลือตัวคนเดียว ... รู้สึกอย่างไรบ้าง? และใช้ชีวิตต่อไปข้างหน้าอย่างไร?


สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 35
ลูกพี่ลูกน้องเรา เสียพ่อและแม่ไปตอนอยู่มหาวิทยาลัย ปีแรก เค้าไม่เคยพูดว่า เสียใจแค่ไหน ตอนงานศพก็ไม่มีร้องไห้ ปู่เป็นคนดูแลเค้ามา จนเรียนจบ แบบว่าชีวิตเค้ามีแค่ปู่ ไม่กี่ปีมานี้ คุณปู่เพิ่งเสียไปอย่างสงบ พี่คนนี้อยู่บ้านคนเดียว อยากเที่ยวก็ไป แต่ส่วนใหญ่เค้าก็อยู่บ้าน อ่านหนังสือ ดื่มคนเดียว ปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ไปเรื่อยๆ เหมือนจะมีความสุข แต่เค้าชอบบ่นให้ขึ้นไปหาบ่อยๆ เค้าเหงา ที่พูดถึง ชายวัย 30 ปลายๆ โสด ไม่มีแฟน มีเงินพออยู่แบบสบายๆ ไปจนแก่ ถ้าไม่ป่วยหนัก เราเคยคุยกับเค้าว่า มันเป็นชีวิตที่ใครๆ ก็อยากมี งานมั่นคง ฐานะพอมีพอกิน แต่พี่เราบอก ถ้าให้มีเงินน้อยลงแล้วมีพ่อแม่อยู่ด้วยก็ดี ถ้าไม่ได้พ่อแม่ ขอปู่ก็ได้ เค้ายอมแลกกับทรัพย์สินที่พวกเค้าทิ้งไว้ให้
ความคิดเห็นที่ 6
ทุกคนเกิดมาเมื่อถึงเวลาก็ต้องตายทุกคน ดังนั้น เวลาที่เหลือให้ ดำรงชีวิตอย่างมีสติ ประคองชีวิตให้อยู่จนถึงวันนั้นอย่างปลอดภัย
อยู่กับตัวเองให้ได้ ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง ไม่ต้องไปคาดหวังว่าจะมีคนมาสนใจ ไปวัดทำบุญ ตักบาท ทุกวัน
ใช้เวลาที่เหลือเข้าเรียนปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ ถ้ามีกำลังเงินพอ หาวัดที่เราชอบ และย้ายบ้านมาอยู่ใกล้วัด เพื่อสะดวกในการเข้ามาทำบุญ
ปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่