สายไปมั้ย..ที่จะบอกว่ารัก

ผมเป็นคนหนึ่งที่จบมหา'ลัย โดยไม่มีความรู้ความเข้าใจในการลงทุนว่าเป็นอย่างไร
   รู้แต่เพียงการค้าขาย หรือการฝากเงินกินดอกเบี้ย เป็นการลงทุน
    ส่วนเงินปันผล...มาจากการมีหุ้นในบริษัท..ซึ่งต้องมีเงินลงทุนมากมาก
       หุ้นที่ซื้อขาย..ก็เหมือนบ่อนพนัน..คนเล่นก็ต้องมีเงิน (เงินน้อยก็เล่นหวยไป)

***ที่เห็นเพิ่มเติม ก็ตอนที่ได้มีโอกาสสอนนักศึกษาเกี่ยวกับหุ้น...พวกเขาก็คิดว่าต้องมีเงินเยอะๆ ถึงจะซื้อหุ้นได้***

ชีวิตตอนทำงานในช่วงแรก..ก็ไม่สนใจโอกาสที่ผ่านเข้ามา...แถมรู้สึกรังเกียจด้วยซ้ำ...(เล่นหุ้นมันคือเล่นพนัน มันบาป)

   กว่าจะได้เรียนรู้..กว่าจะเข้าใจ..กว่าจะกล้าลองผิดลองถูก..
      ผ่านความสมหวัง...ผิดหวัง..มาตลอด
       อยู่กันมาเป็นสิบปีแล้ว..ยังรู้ตัวว่า..ต้องเรียนรู้กันอีกเยอะ...ต้องปรับนิสัย..ความคิด..ของเราเองตลอด
         แต่วันนี้รู้สึกแปลกๆ..มันมั่นใจ เข้าใจ เชื่อมั่นการลงทุนในหุ้น.ว่า.มันไม่เสี่ยงมากไปกว่าการค้าขายเอง...
          ถ้าได้วิเคราะห์หาจังหวะซื้อขาย...มีการบริหารความเสี่ยง...มันก็ไม่ใช่พนัน

***ผิดมั้ย ถ้าจะบอกว่าหลงรัก การลงทุนในหุ้นซะแล้ว***