คุณจะตอบแทนบุพการีที่ไม่ได้เลี้ยงดูคุณมากน้อยแค่ไหนคะ

ความรู้สึกเห็นแก่ตัวได้เริ่มเข้ามา เมื่อปลายปีที่แล้ว มันรู้สึกเหมือนกับว่า ตัวเองเป็นเหมือนตัวทุเรศ ยิ่งเขียนก็จะยิ่งสมเพศตัวเอง ทั้งๆที่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก   &nbs

ผมเคยได้ยินแนวคิดทำนองว่า พ่อแม่ไม่มีบุญคุณ อะไร พ่อแม่ทำให้ลูกเกิดมาก็ต้องเลี้ยงดูไปจนตาย (ทำนองนี้) มก็สงสัยว่าจริง ๆ แล้ว เราควรมองเรื่องนี้อย่างไร ส่วนตัวผมเองเรียนและศึกษาพระพุทธศาสนามาพอสมควร พบ

เอาทั้งเรื่อง การงาน สังคม การใช้ชีวิตเลยนะครับ ว่าแต่ละประเทศเป็นอย่างไร สำหรับคนที่เคยไปทำงานหรือเคยไปอยู่ไปใช้ชีวิตต่างประเทศมานาน ผมเข้าใจว่าสังคมไม่ว่าประเทศไหน ๆ ก็มีทั้งด้านดีและไม่ดี แค่อยากจะ

พ่อแม่ที่แค่ให้กำเนิด ไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดูมา  กับคนที่ไม่ใช่พ่อแม่ส่งเสียเลี้ยงดูจนจบป.ตรี คนไหนที่ต้องเรียกว่าผู้มีพระคุณ แล้วพ่อแม่ที่แค่ให้กำเนิดมาขอเงินทุกเดือน ให้บ้างไม่ให้บ้างช่วยเท่าที่เ

เราเป็นเด็กที่โตมากับตายายและน้าสาวแต่โตมาไม่ได้อบอุ่นอะไรถูกสอนถูกให้อยู่ในกรอบตลอดแต่ถึงอย่างนั้นเราก็ไม่ได้มีชีวิตที่ดีงามหรอกนะยิ่งเขาห้ามตัวเราจะแอบดื้อแต่ไม่เคยให้ที่บ้านเดือดร้อนด้วยจนเขาคิดว่า

คำถามนี้ค่อนข้างจะละเอียดอ่อนเกี่ยวกับพระพุทธศาสนานะครับ มีความรู้สึกว่าแค่เกิดมาแล้วก็พ่ายแพ้ให้กับสิ่งที่เรียกว่าบุพการีแล้ว ไม่ว่าเราจะล่วงเกินทั้งกายวาจาใจสุดท้ายถ้าทำลงไปแล้วแล้วมาสำนึกผิดทีหลัง