ผมรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งครับ และผมรู้สึกพิเศษกับเขาจริงๆ
ซึ่งผมก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วนะครับ ว่าเธอมีคนที่เธอรักแล้ว
แต่ผมก็ยินดีที่จะอยู่ข้างๆเธอ และรู้ว่าตัวเองมีสิทธิได้รับแค่ไหน
เธอเป็นคนรักคนอื่นยากมาก แทบไม่เคยเปิดใจให้ใคร
ดังนั้นการที่เธอยอมคุยกับผม แม้จะเทียบกับคนที่เธอรักไม่ได้แต่ก็ต้องยอมรับว่า มันพิเศษกว่าคนอื่นๆที่เข้าหาเธอ
ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากจริงๆครับ และนานๆไปก็ให้เธอหมดหัวใจ
แต่แน่นอนครับ ผมไม่ขอเรียกร้องอะไร เพราะแค่เธอคุยด้วยแบบนี้ ก็มีความสุขแล้ว
แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็มีเหตุให้ต้องจบความสัมพันธ์ กับคนที่เธอรัก
เธอนอนร้องไห้ วันๆก็คิดถึงแต่เรื่องของเขา
เธอบอกผมว่า เธอไม่อยากมีใครอีกแล้ว ไม่อยากเจ็บแบบนี้อีกแล้ว
ไม่อยากผูกพันกับใคร ไม่อยากยึดหัวใจไว้กับใครอีกแล้ว
เราสองคนสนิทกันมาก และเธอก็รู้ว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ
แต่ผมรู้ว่าเธอเจ็บเรื่องของเขามากจริงๆ มากเกินกว่าจะคิดเรื่องอื่น
ทุกครั้งที่เธอบอกว่า เธอรักเขาที่สุดจนไม่อาจรักใครได้มากขนาดนี้อีกแล้ว
ผมเจ็บในหัวใจทุกครั้ง แต่ถึงแบบนั้น ก็ยินดีที่จะอยู่เคียงข้างเธอ
ผมอยากรับฟังเธอ แม้ว่าตัวเองจะเจ็บก็ตาม
แต่เธอจะบอกผมเสมอว่า ให้ผมไปจากเธอเถอะ เธอเจ็บ
เธอไม่อยากมีใครแล้ว อย่ามาเสียเวลากับเธอเลย
ผมควรไปรักคนที่เขารักผม ไม่ใช่ต้องมารอคนที่ไม่รู้จะรักใครได้เมื่อไหร่แบบเธอ
ผมจะทำอย่างไรดีครับ
ผมไม่มีเธอไม่ได้จริงๆ ผมอยากมีเธอในชีวิต
ต่อให้ผมมีคนเข้ามาแค่ไหน ผมก็ไม่สนใจ ขอแค่เธอคนเดียวเท่านั้น
แต่คำถามก็คือ ผมควรไปจากเธออย่างที่เธอพูดมั้ย ว่าอย่ามาเสียเวลากับเธอเลย
ตัวผมน่ะอยากอยู่ข้างๆเธอ แต่ถ้าผมไปซะ มันจะดีกับเธอกว่าจริงๆมั้ย
ถ้าผมอยู่ต่อไป จะดีกับเธอ หรือ ไปจากเธอจะดีกับเธอมากกว่า
และผมจะทำอย่างไรให้คนที่เจ็บขนาดนั้น กลับมารักใครสักคนให้ได้อีกครั้งครับ
ถ้าคุณรักผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งเสียใจกับความรักมามากจนไม่อยากมีใครอีกแล้ว คุณจะทำอย่างไรครับ
ซึ่งผมก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วนะครับ ว่าเธอมีคนที่เธอรักแล้ว
แต่ผมก็ยินดีที่จะอยู่ข้างๆเธอ และรู้ว่าตัวเองมีสิทธิได้รับแค่ไหน
เธอเป็นคนรักคนอื่นยากมาก แทบไม่เคยเปิดใจให้ใคร
ดังนั้นการที่เธอยอมคุยกับผม แม้จะเทียบกับคนที่เธอรักไม่ได้แต่ก็ต้องยอมรับว่า มันพิเศษกว่าคนอื่นๆที่เข้าหาเธอ
ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากจริงๆครับ และนานๆไปก็ให้เธอหมดหัวใจ
แต่แน่นอนครับ ผมไม่ขอเรียกร้องอะไร เพราะแค่เธอคุยด้วยแบบนี้ ก็มีความสุขแล้ว
แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็มีเหตุให้ต้องจบความสัมพันธ์ กับคนที่เธอรัก
เธอนอนร้องไห้ วันๆก็คิดถึงแต่เรื่องของเขา
เธอบอกผมว่า เธอไม่อยากมีใครอีกแล้ว ไม่อยากเจ็บแบบนี้อีกแล้ว
ไม่อยากผูกพันกับใคร ไม่อยากยึดหัวใจไว้กับใครอีกแล้ว
เราสองคนสนิทกันมาก และเธอก็รู้ว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ
แต่ผมรู้ว่าเธอเจ็บเรื่องของเขามากจริงๆ มากเกินกว่าจะคิดเรื่องอื่น
ทุกครั้งที่เธอบอกว่า เธอรักเขาที่สุดจนไม่อาจรักใครได้มากขนาดนี้อีกแล้ว
ผมเจ็บในหัวใจทุกครั้ง แต่ถึงแบบนั้น ก็ยินดีที่จะอยู่เคียงข้างเธอ
ผมอยากรับฟังเธอ แม้ว่าตัวเองจะเจ็บก็ตาม
แต่เธอจะบอกผมเสมอว่า ให้ผมไปจากเธอเถอะ เธอเจ็บ
เธอไม่อยากมีใครแล้ว อย่ามาเสียเวลากับเธอเลย
ผมควรไปรักคนที่เขารักผม ไม่ใช่ต้องมารอคนที่ไม่รู้จะรักใครได้เมื่อไหร่แบบเธอ
ผมจะทำอย่างไรดีครับ
ผมไม่มีเธอไม่ได้จริงๆ ผมอยากมีเธอในชีวิต
ต่อให้ผมมีคนเข้ามาแค่ไหน ผมก็ไม่สนใจ ขอแค่เธอคนเดียวเท่านั้น
แต่คำถามก็คือ ผมควรไปจากเธออย่างที่เธอพูดมั้ย ว่าอย่ามาเสียเวลากับเธอเลย
ตัวผมน่ะอยากอยู่ข้างๆเธอ แต่ถ้าผมไปซะ มันจะดีกับเธอกว่าจริงๆมั้ย
ถ้าผมอยู่ต่อไป จะดีกับเธอ หรือ ไปจากเธอจะดีกับเธอมากกว่า
และผมจะทำอย่างไรให้คนที่เจ็บขนาดนั้น กลับมารักใครสักคนให้ได้อีกครั้งครับ