สวัสดีครับ วันนี้ผมขอมาแบ่งปันประสบการณ์การใช้บริการ “การบินไทย” ให้เพื่อนๆได้ทราบกันนะครับ
เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ที่ผ่านมา ผมได้โดยสารการบินไทย เที่ยวบิน TG475 กรุงเทพ-ซิดนีย์ โดยเครื่องบินที่ให้บริการเป็น โบอิ้ง 747-400 ทุกอย่างดูเรียบร้อยเป็นไปตามขั้นตอนของการบินสากลครับ
จนเมื่อบินผ่านไปประมาณสามถึงสี่ชั่วโมง ก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่อผู้โดยสารชาวต่างชาติซึ่งนั่งอยู่แถวหลังจากผมไปประมาณเจ็ดแถว ได้เกิดอาการชักลงไปนอนเกร็งกับพื้น เจ้าหน้าที่ผู้ให้บริการบนเครื่องบนได้ประกาศหาแพทย์บนเครื่องบินเพื่อทำการช่วยเหลือผู้โดยสารท่านนั้น ผู้โดยสารบนเครื่องค่อนข้างแตกตื่นมามุงดูหลายคนครับ
ซึ่งในขณะที่แพทย์ได้ทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นอยู่นั้น ได้มีแอร์โฮสเตสสองคนมายืนคุยกันอยู่ข้างๆเบาะผม เป็นประโยคประมาณนี้ครับ
“E-HA ก็เห็นอยู่ว่ามีคนป่วย GUขอให้มันย้ายไปนั่งข้างหน้า มันบอกไม่ย้าย แxม่xง จะบ้าหรอ จะให้คนป่วยนอนตายตรงนั้นหรือไง”
“ไม่ต้องไปแxม่xงละซิดนีย์ สงสัยคงได้ลงเดนปาซาร์กันหมดนี่แหละ”
ผมได้ฟังแล้วเกิดอาการสะอึกครับ ผมเข้าใจนะครับว่าประเทศไทยมีภาษาหลายระดับในการใช้เรียกบุคคล ซึ่งแตกต่างกับภาษาอังกฤษที่มีแค่ I you we they he she it เพราะฉะนั้นคนไทยจึงมีโอกาสได้เลือกใช้สรรพนาม ได้เหมาะสมกับ “อรรถรส” การสนทนามากกว่าคนชาติอื่นๆ และการนินทานั้นมันเป็นเรื่องปกติ พวกเราๆก็เคยนินทาเพื่อน นินทาเจ้านาย แต่สำหรับอาชีพผู้ให้บริการบนเครื่องบินนั้น การนินทาผู้โดยสารขณะปฏิบัติงานด้วยถ้อยคำหยาบคายเหล่านั้น ผมถือว่าไม่สมควรอย่างยิ่ง หรือถ้าคุณคันมากขนาดที่ว่าจะต้องพูดให้ได้ ก็รบกวนไปนินทากันอยู่ในโซนพักพนักงานเถอะครับ อย่าคิดว่าในเที่ยวบินจะมีแต่ชาวต่างชาติที่ไม่รู้ภาษาไทย “สายการบินประจำชาติ” มันก็ต้องมีคนชาติเดียวกับคุณนั่นแหละครับนั่งอยู่และได้ยินในสิ่งที่คุณพูดกัน
ไหนๆก็ตั้งกระทู้แล้ว ขอพูดถึงการบินไทยในมุมมองของผมแล้วกันนะครับ
สำหรับตัวผมนี่เป็นครั้งที่สองที่ใช้บริการของเจ้าจำปี ครั้งแรกนั้นเมื่อสามปีที่แล้วได้นั่ง 747 แบบไม่มี PTV ไปญี่ปุ่นกับทางมหาลัย ผมติดใจที่นั่งของการบินไทยมากครับ เพราะรู้สึกว่ากว้างนั่งสบายเอนได้เยอะ ครั้งที่สองก็คือครั้งนี้ซึ่งได้ตั๋วโปร BKK-SYD, MEL-BKK ในราคา 28000 บาท เหตุที่ผมไม่ค่อยเลือกใช้บริการเจ้าจำปีเพราะราคาตั๋วซึ่งแพงมากเมื่อเทียบในเส้นทางเดียวกันและเครื่องบินก็มีสภาพเก่า โดย 747 ที่ผมนั่งมาซิดนีย์นั้น ได้ทำการปรับปรุงให้มี PTVแล้ว แต่มันนั่งไม่สบายเลย เมื่อเทียบกับตอนที่ผมได้นั่งไปญี่ปุ่น เบาะนั่งนั้นเลื่อนไปมาให้ความรู้สึกเหมือนนั่งรถเมล์พัดลมของเอกชน ผมเชื่อใจกัปตันการบินไทย แต่ผมไม่เชื่อใจการบำรุงรักษาครับ ส่วนงานบริการนั้น หลังจากที่เจอเหตุการณ์แอร์โฮสเตสนินทาผู้โดยสารเข้าไป เห็นทีว่าคงต้องกลับไปบิน SQ กับ EK ต่อซะแล้ว
{แชร์ประสบการณ์} "การบินไทย" ... บริการทุกระดับประทับใจ (?)
เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ที่ผ่านมา ผมได้โดยสารการบินไทย เที่ยวบิน TG475 กรุงเทพ-ซิดนีย์ โดยเครื่องบินที่ให้บริการเป็น โบอิ้ง 747-400 ทุกอย่างดูเรียบร้อยเป็นไปตามขั้นตอนของการบินสากลครับ
จนเมื่อบินผ่านไปประมาณสามถึงสี่ชั่วโมง ก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่อผู้โดยสารชาวต่างชาติซึ่งนั่งอยู่แถวหลังจากผมไปประมาณเจ็ดแถว ได้เกิดอาการชักลงไปนอนเกร็งกับพื้น เจ้าหน้าที่ผู้ให้บริการบนเครื่องบนได้ประกาศหาแพทย์บนเครื่องบินเพื่อทำการช่วยเหลือผู้โดยสารท่านนั้น ผู้โดยสารบนเครื่องค่อนข้างแตกตื่นมามุงดูหลายคนครับ
ซึ่งในขณะที่แพทย์ได้ทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นอยู่นั้น ได้มีแอร์โฮสเตสสองคนมายืนคุยกันอยู่ข้างๆเบาะผม เป็นประโยคประมาณนี้ครับ
“E-HA ก็เห็นอยู่ว่ามีคนป่วย GUขอให้มันย้ายไปนั่งข้างหน้า มันบอกไม่ย้าย แxม่xง จะบ้าหรอ จะให้คนป่วยนอนตายตรงนั้นหรือไง”
“ไม่ต้องไปแxม่xงละซิดนีย์ สงสัยคงได้ลงเดนปาซาร์กันหมดนี่แหละ”
ผมได้ฟังแล้วเกิดอาการสะอึกครับ ผมเข้าใจนะครับว่าประเทศไทยมีภาษาหลายระดับในการใช้เรียกบุคคล ซึ่งแตกต่างกับภาษาอังกฤษที่มีแค่ I you we they he she it เพราะฉะนั้นคนไทยจึงมีโอกาสได้เลือกใช้สรรพนาม ได้เหมาะสมกับ “อรรถรส” การสนทนามากกว่าคนชาติอื่นๆ และการนินทานั้นมันเป็นเรื่องปกติ พวกเราๆก็เคยนินทาเพื่อน นินทาเจ้านาย แต่สำหรับอาชีพผู้ให้บริการบนเครื่องบินนั้น การนินทาผู้โดยสารขณะปฏิบัติงานด้วยถ้อยคำหยาบคายเหล่านั้น ผมถือว่าไม่สมควรอย่างยิ่ง หรือถ้าคุณคันมากขนาดที่ว่าจะต้องพูดให้ได้ ก็รบกวนไปนินทากันอยู่ในโซนพักพนักงานเถอะครับ อย่าคิดว่าในเที่ยวบินจะมีแต่ชาวต่างชาติที่ไม่รู้ภาษาไทย “สายการบินประจำชาติ” มันก็ต้องมีคนชาติเดียวกับคุณนั่นแหละครับนั่งอยู่และได้ยินในสิ่งที่คุณพูดกัน
ไหนๆก็ตั้งกระทู้แล้ว ขอพูดถึงการบินไทยในมุมมองของผมแล้วกันนะครับ
สำหรับตัวผมนี่เป็นครั้งที่สองที่ใช้บริการของเจ้าจำปี ครั้งแรกนั้นเมื่อสามปีที่แล้วได้นั่ง 747 แบบไม่มี PTV ไปญี่ปุ่นกับทางมหาลัย ผมติดใจที่นั่งของการบินไทยมากครับ เพราะรู้สึกว่ากว้างนั่งสบายเอนได้เยอะ ครั้งที่สองก็คือครั้งนี้ซึ่งได้ตั๋วโปร BKK-SYD, MEL-BKK ในราคา 28000 บาท เหตุที่ผมไม่ค่อยเลือกใช้บริการเจ้าจำปีเพราะราคาตั๋วซึ่งแพงมากเมื่อเทียบในเส้นทางเดียวกันและเครื่องบินก็มีสภาพเก่า โดย 747 ที่ผมนั่งมาซิดนีย์นั้น ได้ทำการปรับปรุงให้มี PTVแล้ว แต่มันนั่งไม่สบายเลย เมื่อเทียบกับตอนที่ผมได้นั่งไปญี่ปุ่น เบาะนั่งนั้นเลื่อนไปมาให้ความรู้สึกเหมือนนั่งรถเมล์พัดลมของเอกชน ผมเชื่อใจกัปตันการบินไทย แต่ผมไม่เชื่อใจการบำรุงรักษาครับ ส่วนงานบริการนั้น หลังจากที่เจอเหตุการณ์แอร์โฮสเตสนินทาผู้โดยสารเข้าไป เห็นทีว่าคงต้องกลับไปบิน SQ กับ EK ต่อซะแล้ว