โทษเวรกรรม แทนที่จะโทษตัวเอง

กรรม     คือ ผลของการกระทำ   ทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว
คนส่วนใหญ่มักโทษกรรม   ว่าเป็นเพราะกรรม เลยทำให้เป็นแบบนี้
โทษเวรกรรมแต่ชาติปางก่อน โทษ สวรรค์ นรก เจ้ากรรมนายเวร

ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

ผลที่คุณทำในชาติที่แล้วส่งผลชาตินี้    คุณเป็นคนทำมา  คุณเลยได้รับ
คุณอย่าโทษกรรม ให้โทษที่ตัวคุณทำมา   ทำแบบไหนได้อย่างนั้น

เมื่อคุณรู้ว่าทำไม่ดี  แล้ว อนาคตไม่ดี  คุณก็ทำดีสิ  ปัจจุบันอาจไม่ได้ดี  แต่อนาคตดีแน่นอน
คุณโทษกรรม แต่คุณก็สร้างกรรม แล้วคุณก็ไม่โทษตัวเอง โทษกรรม ซะงั้น ทั้งที่คุณทำมันเอง

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน  ความหมายคือ ตัวเราเอง ที่สร้างกรรม  ที่ได้รับผลกรรม
เราจะบรรลุธรรมได้ก็ด้วยตัวเรา คนอื่นก็คือคนอื่น  กรรมเราก็ของเรา
ไม่มีใครช่วยใครได้ คนอื่นช่วยแนะแนวทางได้  แต่เราต่างหากที่ต้องเดินเอง

เราคือ ผู้ทำทุกอย่าง   และได้รับผลของการกระทำ    ดังนั้น  ควรโทษตัวเอง
อย่าโทษอย่างอื่น  หยุดกรรมแค่ไหน  ใช้กรรมแค่นั้น

ตนแลเป็นแห่งตน   

ความรู้ของผู้กำลังหัดเดินครับ อาจจะไม่ถูกต้องที่สุด กราบประทานอภัย มา ณ ที่นี้