เมื่อวานมีหนุ่มน้อยรุ่นใหม่ไฟแรง เพิ่งเรียนจบรับปริญาไปเมื่อปีก่อนคนหนึ่ง
โทรมาหาฉัน...
โทรมาเล่าให้ฟังว่า เค้าโกรธเพื่อนหญิงของเค้ามากที่ไม่รักษาสัญญา
นำเรื่องที่สัญญากันไว้ว่าจะไม่บอกเรื่อง...กับใคร(เป็นเรื่องงานค่ะ)
เค้าโกรธแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยง
ตอนแรกเค้าก็อ้ำๆอึ้ง
ฉันบอกพูดมาเลยครับ...
เค้าก็เล่าๆๆๆฉันก็ปล่อยให้เล่าเพราะเค้าจะได้ระบายออกมา
เสียงเหมือนจะร้องไห้...คงโมโหมาก
ฉันฟังไปก็ยิ้มที่ยิ้มเพราะ ฉันคิดว่าเรื่องเท่านี้เองแต่สำหรับเค้า มันเป็นเรื่องใหญ่มาก
เนื้อหาของเรื่องที่เค้าผิดใจกันคือ
เค้าสองคนกับเพื่อนหญิง ตกลงกันว่าจะไปทำงาน ณ.ที่แห่งหนึ่ง
จะไปทำงานเพื่อเก็บเงิน แล้วจะกลับมาสร้างอนาคตด้วยกัน
งาน งานนี้ฝ่ายชายเป็นคนติดต่อทั้งหมด
เมื่อสามเดือนที่แล้ว เค้ามีโอกาสจะได้ไปทำงานนี้ แต่เค้าไม่ไป
เค้ารอให้ฝ่ายหญิง ได้ไปก่อน แล้วเค้าจะตามไป ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทำงานอยู่ที่เดียวกันแต่ก็ไกลกันไม่กีร้อย กม
ที่เค้าอยากให้ฝ่ายหญิงไปก่อนเพราะเค้ากลัวว่า เมื่อเค้าไปแล้ว ฝ่ายหญิงจะไม่ตามไป
สำหรับเค้าถ้า ฝ่ายหญิงไปแล้ว เค้าต้องไปแน่นอนค่ะ ไม่มีคำว่าจะ(เค้าเน้นแบบนั้น)
แล้วเค้าขอคำสัญญากับฝ่ายหญิงว่า อย่าเพิ่งบอกเรื่องงานนี้กับใคร
(ตอนนี้ฝ่ายหญิงได้งานนี้แล้วค่ะ)
จนกว่าตัวเค้าจะได้เดินทางไปแล้ว
จะบอกเรื่องนี้กับใครได้ก็ต่อเมื่อ เค้าสองคนได้เดินทางไปทำงาน สมความตั้งใจ
แต่ฝ่ายหญิงไม่รักษาสัญญา นำเรื่องไปบอกเพื่อนสนิท....
แล้วเนี่ยมันด่าผม มันบอกว่าให้ผมไปแปลงเพศ ...เค้าบอกฉัน
ฉันรับฟังเรื่องนี้อย่างเข้าใจ...
เค้ากลัวว่าเมื่อเพื่อนรู้เรื่องงานนี้แล้ว เพื่อนไปสมัครเค้าจะมีคู่แข่งมากขึ้น ตัวเลือกมากขึ้น ทำให้เค้าไม่ได้ไป...
อืมมม ฉันรับฟังอย่างเข้าใจ
ผู้ชายก็ความรักทำให้เห็นแก่ตัว
ฝ่ายหญิงก็ใจกว้าง รักเพื่อน
ฉันถามว่าแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน เค้าบอก ออกมาโทรข้างนอก
(โกรธมาก ไม่อยากให้แม่เค้ารู้เลยออกมาโทรข้างนอก)
ฉันบอกฝ่ายชายไปว่า ใจเย็นๆนะ เรื่องแบบนี้ต้องค่อยๆปรับความเข้าใจกัน
ในเมื่อ มันเกิดเรื่องแบบนี้แล้วแก้ไขอะไรไม่ได้ ค่อยๆแก้ปัญหากันดีกว่า
ปัญหาแค่นี้ถ้าหนูคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ มันก็ใหญ่ แต่จริงๆแล้วชีวิตหนูต้องเจออะไรอีกมากมาย
ที่มันใหญ่กว่านี้ ฯลฯ
ฉันบอก เดี๋ยวนะเดี๋ยวโทรกลับ
ฉันอยากให้เค้าค่อยๆปรับอารมณ์ แล้วให้นำคำพูดฉันไปคิด
ระหว่างนั้นฉันก็โทรหาฝ่ายหญิง
หญิงก็เล่าให้ฉันฟังว่า เค้านำเรื่องงานไปบอกเพื่อนสนิทจริงๆ
ฉันบอกเออ ความรักทำให้คนเห็นแก่ตัว...เธอหัวเราะ
แล้วเธอผิดมั้ย ถ้ารู้ตัวว่าผิด ก็ให้รู้จักคำว่าขอโทษ
ทำได้มั้ย ...ฉันถาม
ยอมรับไปเลยว่า เราขอโทษ ต่อไปจะไม่ทำอีก
(มันเป็นคำพูดของฉันที่ใช้แล้วได้ผลเวลาฉันทำผิดแล้วขอโทษสามี ความโมโหมันก็จะก็เบาบางลง)
สักพักฉันโทรกลับ ...ถึงตอนนี้อารมณ์เค้าเย็นลงแล้วค่ะ
ฉันถามเค้าว่า ในเมื่อ(ชื่อ)มันผิดไปแล้ว ให้อภัยได้มั้ย(เค้าตอบว่าได้)
ในเมื่ิอมันผิดไปแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้มันก็ต้องให้อภัยกัน
การที่หนูสองคนจะอยู่ร่วมกัน อย่างมีความสุข มันต้องใช้เวลาปรับตัวเข้าหากัน
ในเมื่ออีกฝ่ายผิดก็ต้องรู้จักให้อภัย ถ้าคิดว่าเรื่องทุกเรื่องมันเป็นเรื่องคอบาดบาดตาย มันก็ต้องพังกันไปข้าง
ดีแล้วที่หนูอภัยให้มันได้
เข้าใจนะครับ...
เค้าตอบ ผมไม่เป็นอะไรแล้ว (คงรู้สึกดีขึ้นที่ได้ระบาย)
เมื่อสบายใจดีแล้ว ก็กลับบ้านนะ เดี๋ยวแม่เป็นห่วง
เค้าก็รับคำ
...เรื่องนี้ เค้าคงโกรธมาก เค้าถึงได้โทรหาฉัน(ปกติไม่เคยโทรค่ะ)
เค้าคิดถูกแล้วที่โทรหาคนที่เค้าคิดว่า ปรึกษา+คุยด้วยแล้วสบายใจ
ถ้าคุณมีปัญหาแล้วเลือกพูดคุยกับคนที่คุณคิดว่าช่วยแก้ปัญหาได้ ช่วยหาทางออกคุณจะได้รับความสบายใจค่ะ
เมื่อรู้ตัวว่าผิด ก็ต้องขอโทษ...
โทรมาหาฉัน...
โทรมาเล่าให้ฟังว่า เค้าโกรธเพื่อนหญิงของเค้ามากที่ไม่รักษาสัญญา
นำเรื่องที่สัญญากันไว้ว่าจะไม่บอกเรื่อง...กับใคร(เป็นเรื่องงานค่ะ)
เค้าโกรธแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยง
ตอนแรกเค้าก็อ้ำๆอึ้ง
ฉันบอกพูดมาเลยครับ...
เค้าก็เล่าๆๆๆฉันก็ปล่อยให้เล่าเพราะเค้าจะได้ระบายออกมา
เสียงเหมือนจะร้องไห้...คงโมโหมาก
ฉันฟังไปก็ยิ้มที่ยิ้มเพราะ ฉันคิดว่าเรื่องเท่านี้เองแต่สำหรับเค้า มันเป็นเรื่องใหญ่มาก
เนื้อหาของเรื่องที่เค้าผิดใจกันคือ
เค้าสองคนกับเพื่อนหญิง ตกลงกันว่าจะไปทำงาน ณ.ที่แห่งหนึ่ง
จะไปทำงานเพื่อเก็บเงิน แล้วจะกลับมาสร้างอนาคตด้วยกัน
งาน งานนี้ฝ่ายชายเป็นคนติดต่อทั้งหมด
เมื่อสามเดือนที่แล้ว เค้ามีโอกาสจะได้ไปทำงานนี้ แต่เค้าไม่ไป
เค้ารอให้ฝ่ายหญิง ได้ไปก่อน แล้วเค้าจะตามไป ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทำงานอยู่ที่เดียวกันแต่ก็ไกลกันไม่กีร้อย กม
ที่เค้าอยากให้ฝ่ายหญิงไปก่อนเพราะเค้ากลัวว่า เมื่อเค้าไปแล้ว ฝ่ายหญิงจะไม่ตามไป
สำหรับเค้าถ้า ฝ่ายหญิงไปแล้ว เค้าต้องไปแน่นอนค่ะ ไม่มีคำว่าจะ(เค้าเน้นแบบนั้น)
แล้วเค้าขอคำสัญญากับฝ่ายหญิงว่า อย่าเพิ่งบอกเรื่องงานนี้กับใคร
(ตอนนี้ฝ่ายหญิงได้งานนี้แล้วค่ะ)
จนกว่าตัวเค้าจะได้เดินทางไปแล้ว
จะบอกเรื่องนี้กับใครได้ก็ต่อเมื่อ เค้าสองคนได้เดินทางไปทำงาน สมความตั้งใจ
แต่ฝ่ายหญิงไม่รักษาสัญญา นำเรื่องไปบอกเพื่อนสนิท....
แล้วเนี่ยมันด่าผม มันบอกว่าให้ผมไปแปลงเพศ ...เค้าบอกฉัน
ฉันรับฟังเรื่องนี้อย่างเข้าใจ...
เค้ากลัวว่าเมื่อเพื่อนรู้เรื่องงานนี้แล้ว เพื่อนไปสมัครเค้าจะมีคู่แข่งมากขึ้น ตัวเลือกมากขึ้น ทำให้เค้าไม่ได้ไป...
อืมมม ฉันรับฟังอย่างเข้าใจ
ผู้ชายก็ความรักทำให้เห็นแก่ตัว
ฝ่ายหญิงก็ใจกว้าง รักเพื่อน
ฉันถามว่าแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน เค้าบอก ออกมาโทรข้างนอก
(โกรธมาก ไม่อยากให้แม่เค้ารู้เลยออกมาโทรข้างนอก)
ฉันบอกฝ่ายชายไปว่า ใจเย็นๆนะ เรื่องแบบนี้ต้องค่อยๆปรับความเข้าใจกัน
ในเมื่อ มันเกิดเรื่องแบบนี้แล้วแก้ไขอะไรไม่ได้ ค่อยๆแก้ปัญหากันดีกว่า
ปัญหาแค่นี้ถ้าหนูคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ มันก็ใหญ่ แต่จริงๆแล้วชีวิตหนูต้องเจออะไรอีกมากมาย
ที่มันใหญ่กว่านี้ ฯลฯ
ฉันบอก เดี๋ยวนะเดี๋ยวโทรกลับ
ฉันอยากให้เค้าค่อยๆปรับอารมณ์ แล้วให้นำคำพูดฉันไปคิด
ระหว่างนั้นฉันก็โทรหาฝ่ายหญิง
หญิงก็เล่าให้ฉันฟังว่า เค้านำเรื่องงานไปบอกเพื่อนสนิทจริงๆ
ฉันบอกเออ ความรักทำให้คนเห็นแก่ตัว...เธอหัวเราะ
แล้วเธอผิดมั้ย ถ้ารู้ตัวว่าผิด ก็ให้รู้จักคำว่าขอโทษ
ทำได้มั้ย ...ฉันถาม
ยอมรับไปเลยว่า เราขอโทษ ต่อไปจะไม่ทำอีก
(มันเป็นคำพูดของฉันที่ใช้แล้วได้ผลเวลาฉันทำผิดแล้วขอโทษสามี ความโมโหมันก็จะก็เบาบางลง)
สักพักฉันโทรกลับ ...ถึงตอนนี้อารมณ์เค้าเย็นลงแล้วค่ะ
ฉันถามเค้าว่า ในเมื่อ(ชื่อ)มันผิดไปแล้ว ให้อภัยได้มั้ย(เค้าตอบว่าได้)
ในเมื่ิอมันผิดไปแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้มันก็ต้องให้อภัยกัน
การที่หนูสองคนจะอยู่ร่วมกัน อย่างมีความสุข มันต้องใช้เวลาปรับตัวเข้าหากัน
ในเมื่ออีกฝ่ายผิดก็ต้องรู้จักให้อภัย ถ้าคิดว่าเรื่องทุกเรื่องมันเป็นเรื่องคอบาดบาดตาย มันก็ต้องพังกันไปข้าง
ดีแล้วที่หนูอภัยให้มันได้
เข้าใจนะครับ...
เค้าตอบ ผมไม่เป็นอะไรแล้ว (คงรู้สึกดีขึ้นที่ได้ระบาย)
เมื่อสบายใจดีแล้ว ก็กลับบ้านนะ เดี๋ยวแม่เป็นห่วง
เค้าก็รับคำ
...เรื่องนี้ เค้าคงโกรธมาก เค้าถึงได้โทรหาฉัน(ปกติไม่เคยโทรค่ะ)
เค้าคิดถูกแล้วที่โทรหาคนที่เค้าคิดว่า ปรึกษา+คุยด้วยแล้วสบายใจ
ถ้าคุณมีปัญหาแล้วเลือกพูดคุยกับคนที่คุณคิดว่าช่วยแก้ปัญหาได้ ช่วยหาทางออกคุณจะได้รับความสบายใจค่ะ