เราอยากแบ่งปันประสบการณ์ ไว้เป็นเรื่องเตือนใจและให้เชื่อว่าคนที่เจอกันในวันและเวลาที่ผิด ถึงต่อให้พยายามแค่ไหนเค้าก็จะไม่เป็นคนที่ใช่
อยากให้เรื่องของเราเป็นแง่คิดให้ใครได้หยุดคิด ก่อนที่จะคิดจะทำ เพราะผลลัพธ์ที่ได้มา มันไม่คุ้มเลย
เราเป็นคนนึงที่ไม่เคยเชื่อประโยคที่ว่า "คนที่เจอกันผิดที่ผิดเวลา มันคือคนที่ไม่ใช่" เราเลยดื้อที่ยอมให้เกิดเรื่อง
จนสุดท้าย .... เรื่องทุกอย่างต้องจบด้วยคำว่าเสียใจ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องของเรา เริ่มต้นด้วยว่า เรามีแฟนตั้งแต่สมัยยังเรียนมหาลัย และแฟนเราก็เป็นนักบินทำให้ไม่มีเวลาได้เจอกันมาก
พอเราได้มาทำงาน เราได้รู้จักกับเพื่อนร่วมงานคนนึง จากที่เคยแค่คุยติดต่อประสานงาน ก็เริ่มคุยกันมากขึ้น จนเพื่อนร่วมงานมาสารภาพว่า
แอบชอบเรา แต่เค้าก็บอกว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็มีบอกอีกว่า แฟนพี่กำลังจะไปเรียนเมืองนอก
ขอให้เราได้รู้จักกัน และปล่อยเรื่องทุกอย่าง Whatever will be,will be นะ ซึ่งตอนนั้นเราก็แอบมีใจชอบเพื่อนเร่วมงานเหมือนกัน
มีคนเตือนเราหลายคนว่า คนที่เจอกันในเวลาที่ผิด ทำอย่างไรก็ไม่ใช่ เราก็พยายามเถียงว่า ถ้าเราทำทุกอย่างให้ถูกต้อง มันก็ต้องสามารถ
เป็นคนที่ใช่ได้สิ เราเลยไม่หยุดที่จะคุยกับเพื่อนร่วมงานคนนนั้นต่อไป จนเวลาผ่านไปเราคิดว่าควรเริ่มหยุดและถอนตัวกับความสัมพันธ์
ที่มันเกิดขึ้น เพราะถ้าไม่หยุดไม่ได้ เรื่องนี้จะมีคนเสียใจทั้งหมด 4 คน เราเลยบอกเค้าว่าให้หยุดเรื่องของเรา และให้เค้ากลับไปหาแฟนเค้าที่
คบกันมา 10 ปี และเราจะได้กลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่เค้าบอกว่า เค้ารู้สึกกับแฟนที่คบกันมา 10 ปี เหลือแค่เพียงเพื่อน และเค้าก็คิดว่า
เราเป็นคนที่ใช่สำหรับเค้ามากกว่า เค้าบอกว่าจะไปเลิกกับแฟนที่คบกันมา 10 ปี เพื่อมาคบกับเรา แต่เราบอกว่าไม่ อย่าทำแบบนั้น
อย่าเลิกกันเพราะ ความสัมพันธ์ที่คบกันมา 10 ปี คงมีความผูกพันมาก จนเราไม่อาจไปเพิ่มเติมความทรงจำของเค้าได้อีก แต่เค้าก็ยังคงยืนยัน
ว่าเค้าจะไม่ยึดกับอดีต ขอให้เค้าได้มีหนทางชีวิตใหม่บ้าง และขอให้เราได้ให้โอกาส ที่เราจะคบกัน มันเลยทำให้เรากลับไปทบทวนความรู้สึก
และเราก็รู้สึกว่า เราไม่ได้รู้สึกรักแฟนเราเหมือนเดิม เราจึงขอเลิกกับแฟน เพื่อมาเริ่มต้นกับคนนี้และคิดว่าเราทำอะไรให้ถูกต้องแล้ว ยังไงเค้าก็
ต้องเป็นคนที่ใช่ได้แน่นอน สุดท้ายเรา 2 คน ก็ได้มาคบกัน ความสัมพันธ์ก็ดีบ้าง ทะเลาะกันบ้าง
จนมาวันนึง เหมือนโลกหยุดหมุน เพราะเค้าเดินมาบอกว่า ให้หยุดเรื่องของเราเถอะ เพราะเค้าลืมอดึตไม่ได้
ลืมความสัมพันธ์ที่คบกันมา 10 ปีไม่ได้ เค้าบอกว่ารักเรา แต่รักแฟนเก่ามากกว่า เราได้ยินแบบนั้น ใจแทบหยุดเต้น
เราทำอะไรไม่ได้ นอกจากยอมรับความจริง เราเสียใจมาก ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะเค้าบอกอีกว่า ต่อให้คบกับเราไปอีก 10 ปี เค้าก็ลืมแฟนเก่าไม่ได้ รีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เราจะได้ไม่เจ็บไปมากกว่านี้ และเค้าก็หายไปจากชีวิตเรา
เราเลยไม่รู้ว่า เราโง่มากมั้ยที่หลงเชื่อเค้าทุกอย่าง และยอมทิ้งคนที่รักเราเพื่อมาเสี่ยงอะไรที่มันไม่คุ้มเลย
เราก็ได้แต่ทำใจ เราเสียใจมาก แต่เราอยากเตือนคนที่กำลังมีความคิดที่จะทิ้งรักดีๆ มาเพื่อเสี่ยง
ขอให้คิดดีๆ ขอให้เรื่องเราได้เป็นเรื่องเตือนใจ ก่อนที่จะทำ
**อย่าให้ความถูกใจ อยู่เหนือความถูกต้อง**
เรื่องเตือนใจ คนที่เจอในวันเวลาที่ผิด ทำยังไงก็ไม่ใช่คนที่ใช่
อยากให้เรื่องของเราเป็นแง่คิดให้ใครได้หยุดคิด ก่อนที่จะคิดจะทำ เพราะผลลัพธ์ที่ได้มา มันไม่คุ้มเลย
เราเป็นคนนึงที่ไม่เคยเชื่อประโยคที่ว่า "คนที่เจอกันผิดที่ผิดเวลา มันคือคนที่ไม่ใช่" เราเลยดื้อที่ยอมให้เกิดเรื่อง
จนสุดท้าย .... เรื่องทุกอย่างต้องจบด้วยคำว่าเสียใจ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องของเรา เริ่มต้นด้วยว่า เรามีแฟนตั้งแต่สมัยยังเรียนมหาลัย และแฟนเราก็เป็นนักบินทำให้ไม่มีเวลาได้เจอกันมาก
พอเราได้มาทำงาน เราได้รู้จักกับเพื่อนร่วมงานคนนึง จากที่เคยแค่คุยติดต่อประสานงาน ก็เริ่มคุยกันมากขึ้น จนเพื่อนร่วมงานมาสารภาพว่า
แอบชอบเรา แต่เค้าก็บอกว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็มีบอกอีกว่า แฟนพี่กำลังจะไปเรียนเมืองนอก
ขอให้เราได้รู้จักกัน และปล่อยเรื่องทุกอย่าง Whatever will be,will be นะ ซึ่งตอนนั้นเราก็แอบมีใจชอบเพื่อนเร่วมงานเหมือนกัน
มีคนเตือนเราหลายคนว่า คนที่เจอกันในเวลาที่ผิด ทำอย่างไรก็ไม่ใช่ เราก็พยายามเถียงว่า ถ้าเราทำทุกอย่างให้ถูกต้อง มันก็ต้องสามารถ
เป็นคนที่ใช่ได้สิ เราเลยไม่หยุดที่จะคุยกับเพื่อนร่วมงานคนนนั้นต่อไป จนเวลาผ่านไปเราคิดว่าควรเริ่มหยุดและถอนตัวกับความสัมพันธ์
ที่มันเกิดขึ้น เพราะถ้าไม่หยุดไม่ได้ เรื่องนี้จะมีคนเสียใจทั้งหมด 4 คน เราเลยบอกเค้าว่าให้หยุดเรื่องของเรา และให้เค้ากลับไปหาแฟนเค้าที่
คบกันมา 10 ปี และเราจะได้กลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่เค้าบอกว่า เค้ารู้สึกกับแฟนที่คบกันมา 10 ปี เหลือแค่เพียงเพื่อน และเค้าก็คิดว่า
เราเป็นคนที่ใช่สำหรับเค้ามากกว่า เค้าบอกว่าจะไปเลิกกับแฟนที่คบกันมา 10 ปี เพื่อมาคบกับเรา แต่เราบอกว่าไม่ อย่าทำแบบนั้น
อย่าเลิกกันเพราะ ความสัมพันธ์ที่คบกันมา 10 ปี คงมีความผูกพันมาก จนเราไม่อาจไปเพิ่มเติมความทรงจำของเค้าได้อีก แต่เค้าก็ยังคงยืนยัน
ว่าเค้าจะไม่ยึดกับอดีต ขอให้เค้าได้มีหนทางชีวิตใหม่บ้าง และขอให้เราได้ให้โอกาส ที่เราจะคบกัน มันเลยทำให้เรากลับไปทบทวนความรู้สึก
และเราก็รู้สึกว่า เราไม่ได้รู้สึกรักแฟนเราเหมือนเดิม เราจึงขอเลิกกับแฟน เพื่อมาเริ่มต้นกับคนนี้และคิดว่าเราทำอะไรให้ถูกต้องแล้ว ยังไงเค้าก็
ต้องเป็นคนที่ใช่ได้แน่นอน สุดท้ายเรา 2 คน ก็ได้มาคบกัน ความสัมพันธ์ก็ดีบ้าง ทะเลาะกันบ้าง
จนมาวันนึง เหมือนโลกหยุดหมุน เพราะเค้าเดินมาบอกว่า ให้หยุดเรื่องของเราเถอะ เพราะเค้าลืมอดึตไม่ได้
ลืมความสัมพันธ์ที่คบกันมา 10 ปีไม่ได้ เค้าบอกว่ารักเรา แต่รักแฟนเก่ามากกว่า เราได้ยินแบบนั้น ใจแทบหยุดเต้น
เราทำอะไรไม่ได้ นอกจากยอมรับความจริง เราเสียใจมาก ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะเค้าบอกอีกว่า ต่อให้คบกับเราไปอีก 10 ปี เค้าก็ลืมแฟนเก่าไม่ได้ รีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เราจะได้ไม่เจ็บไปมากกว่านี้ และเค้าก็หายไปจากชีวิตเรา
เราเลยไม่รู้ว่า เราโง่มากมั้ยที่หลงเชื่อเค้าทุกอย่าง และยอมทิ้งคนที่รักเราเพื่อมาเสี่ยงอะไรที่มันไม่คุ้มเลย
เราก็ได้แต่ทำใจ เราเสียใจมาก แต่เราอยากเตือนคนที่กำลังมีความคิดที่จะทิ้งรักดีๆ มาเพื่อเสี่ยง
ขอให้คิดดีๆ ขอให้เรื่องเราได้เป็นเรื่องเตือนใจ ก่อนที่จะทำ
**อย่าให้ความถูกใจ อยู่เหนือความถูกต้อง**