ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าไม่ค่อยได้เล่นพันทิปเท่าไหร่ มีอ่านๆบ้าง แต่เรื่องที่เราไปเจอมาวันนี้ต้องขอแชร์จริงๆ ถึงกับสมัครไอดีเลยค่าา
จุดประสงค์ของกระทู้นี้
1.ไม่ได้เป็นการโปรโมทรายการแต่อย่างใด
2.ไม่ได้เป็นการดิสเครดิตรายการแต่อย่างใด
3.เป็นเหตุการณ์ที่เราเจอจริงๆและเป็นความรู้สึกจริงๆที่เกิดขึ้น
เริ่มกันเลยค่ะ
อันดับแรกขออธิบายโครงการ MBC Welcome to Korea ก่อนเลยว่า เป็นรายการใหม่ของทางสถานีโทรทัศน์ MBC ของเกาหลี โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อเผยแผ่วัฒนธรรม รายละเอียดคือผู้ที่มีความชื่นชอบความเป็นเกาหลี ไม่ว่าจะแบบไหน ก็สามารถเข้าร่วมได้ถึงแม้จะไม่มีความรู้ภาษาเกาหลีก็ตาม โดยผู้ที่ผ่านรอบคัดเลือกจนไปถึงรอบสุดท้ายจะได้ไปถ่ายทำรายการที่เกาหลีกับศิลปินเป็นเวลา 3 วัน 2 คืน และผู้ที่ชนะในรายการที่อัดเทปที่เกาหลียังจะได้ทุนเรียนต่อที่เกาหลีอีกหนึ่งปี ฟังดูแล้วสวยงามมาก มาดูภาพกิจกรรมที่โปรโมตในเวปกันดีกว่าค่ะ
โดยกิจกรรมนี้โอเพ่นสุดๆ เปิดโอกาสให้ใครก็ได้ที่ฟีเวอร์เกาหลีได้ร่วมลุ้น จะรู้ภาษาหรือไม่ก็ตาม โอปป้าขาาา
เมื่ออ่านแล้วดิชั้นก็ตาลุกวาวเลยค่ะ ถามว่าเก่งเกาหลีมั๊ย ไม่เลย เรียนมาสี่ปีสารภาพเลยว่าความรู้เท่าเดิมตลอด อ่านหนังสือก่อนสอบหนึ่งวัน ศัพท์ไม่ท่อง พอฟังออกบ้าง แต่เรื่องความเซลฟ์มั่นใจแสดงบ้าบอ คือเต็มที่ ดีกรีชนะประกวดร้องเพลงในงานประจำคณะสองปี และเต้นโคฟชนะด้วยหนึ่งปี (บังคับรุ่นน้องโหวต) และด้วยความที่ยังไม่มีงานทำเลยเต็มที่กับกิจกรรมตรงที่ ค่อนข้างหวังมากเพราะเค้าบอกว่าใครก็ได้ รู้หรือไม่ก็ได้ แค่สร้างสรรค์ อิชั้นก้จัดเลยค่ะถ่ายคลิปแนะนำตัวเองตามกติกา แต่จะให้แนะนำตัวเองเฉยๆมันก็จะธรรมดาไป (จริงๆจำบทยาวๆไม่ได้) เลยคิดหาจุดเด่นของตัวเองว่าชอบร้องเพลง เลยจัดการแต่งเนื้อเพลงใหม่โดยใช้ทำนองเพลงที่ชอบมาดัดแปลง เนื้อเพลงเป็นเรื่องของเราอารมณ์แนะนำตัวเอง แต่งเนื้อเป็นภาษาเกาหลี (ส่งให้เพื่อนแต่งให้) และก็ร้องใส่ยูทูปสมัครไป รอผลให้ทางทีมงานคัดเลือกเรา แค่หนึ่งวันก็ได้รับอีเมล์ติดต่อกลับจากทีมงานแสดงความยินดี ให้ส่งแนะนำตัวกลับไปให้เขาและเตรียมการแสดงไปด้วยถ้ามี กรี๊ดดด เลยค่ะ จ๊อบเจิ๊บที่รับไว้แคนเซิ้ลหมด ดิชั้นทุ่มเต็มที่
ก่อนงานวันที่ 28 เราก็ซ้อมการแสดงของตัวเอง ตอนแรกกะจะร้องเพลง My Boy ของ sistar 19 เพราะเคยโชว์โปกร้องแข่งมาก่อน เลยคิดว่าจะเอาตลกชุดเดิมไปขาย แต่เพื่อนบอกว่าแนวรายการอาจจะไม่ตลกนะแกและมีคนโชว์เต้น My Boy ด้วย เราเลยเปลี่ยนเพลงร้อง Twinkle ของ SNSD TTS แทน ซ้อมกันคอแตกทั้งแอ๊บเสียงชายเสียงหญิงสลับกันคือมันต้องตลกแน่ ฮ่าๆ
เช้าวันงาน เราไปกับเพื่อนอีกคนนึง นางมาส่งเราเพราะเราก็ไม่เซลฟ์พอ มาถึงที่หอปประชุมจุฬาประมาณสิบโมงครึ่ง ที่นั้นเต็มไปด้วยเด็กๆนักเรียนนักศึกษา เราก็พอจะรู้มาบ้างแล้วว่ารายการนี้เค้าดิวกับทางมหาวิทยาลัยที่มีการสอนภาษาเกาหลีและอาจารย์ก็สั่งแกมๆบังคับให้นักศึกษาส่งเข้าประกวดด้วย แต่เราก็มั่นใจว่าเราผ่านรอบคัดเลือกแสดงว่า เค้าต้องเห็นอะไร (?) ดีๆในตัวเรา
ที่จุดลงทะเบียน ไม่มีอะไรรองรับทั้งสิ้น มีสต๊าฟเกาหลี สาดภาษาเกาหลีราวกับเราเป็นคนชาติเดียวกันให้เราลงทะเบียน ซึ่งก็ไม่ใช่กระดาษที่มีรายชื่อของผู้ที่ผ่านการคัดเลือกแล้วให้เช็คว่ามาไม่มา แต่เป็นกระดาษเปล่าๆ ให้เขียนชื่อลงไป เราไม่รู้จะลงทีมไหน (มีการแบ่งทีมสำหรับเล่นเกม) เราเลยลงชื่อในทีมมหาลัยตัวเอง อย่างน้อยก็มีน้องๆที่พอจะรู้จัก และเราก็ถามเรื่องโชว์การแสดงของเรากับทางทีมงานคนไทย ซึ่งก็ได้คำตอบว่าให้ไปรวมกันที่ลานกิจกรรมก่อนแล้วค่อยติดต่อประสานงาน เราก็โอเคค่ะ
พอถึงเวลาเริ่มก็ให้เข้าแถวเรียงตามทีมที่แบ่งกัน บรรยากาศส่วนใหญ่เป็นเด็กนักศึกษาใส่ชุดนักศึกษา นักเรียนมัธยม และคนทั่วไปเข้าร่วม มีพิธีกรดังจากเกาหลีดำเนินรายการ (ใครก็ไม่รู้ไม่รู้จัก)
โดยเริ่มจากการบูมแนะนำมหาวิทยาลัยของน้องๆ และแนะนำมหาวิทยาลัย ลำดับต่อไปก็เป็นการแสดงของน้องๆจากมหาวิทยาลัย มีทั้งเต้นโคฟเวอร์ แสดงละคร สนุกสนานกันมาก เราก็แซวจิกน้องๆตามประสา และร้องเพลงตามกันอย่างเมามันส์ โดยทีมการแสดงที่ชนะใจกรรมการและชนะใจทุกคนในงานได้แก่ทีมลูกสาวกระเทยที่เดินทางไกลมาจากเชียงใหม่ ลูกๆเต้นโคฟกันได้เวอร์มาก จิกตา อินเนอร์ สมกับรางวัลที่ได้คือกาแล็คซี่โน๊ตสาม ไปดูลูกๆเต้นกันดีกว่าค่ะ

ถึงตอนนี้เราก็อยากจะโชว์ของตัวเองบ้าง อุส่าซ้อมมา ทวิงเคิ้ลออจอน่า แต่เหมือนกับว่าคิวงานจะจบที่โชว์ของลูกสาว ไม่มีการติดต่อประสานงานอะไรทั้งนั้น ตอนนั้นเรานั่งอยู่กับพี่ศิษย์เก่ามหาลัยเราหนึ่งคนและพวกที่ไม่ใช่นักศึกษา ก็เริ่มถกประเด็นกันว่า
"นี่เธอเตรียมโชว์มาปะ เราเตรียมมานะ" ก็ได้คำตอบว่า
"เราก็เตรียมมาแก แต่ติดต่อใครไม่ได้เลย ลงทะเบียนก็ได้แต่ผ้ามา ไม่มีใครบอกว่าต้องไปตรงไหนอะไรยังไง"
"นั้นสิ มีแต่เด็กนักศึกษาที่มีคิว มีกำหนด"
"แล้วเธอมายังไงหรอ" เราถาม
"ก็ผ่านคัดเลือกจากส่งคลิปมาอ่ะ นี่มาจากต่างจังหวัดเลยนะ"
"โอโหววว เธอไฟต์มากค่ะ"
"แต่รู้สึกแย่นะ ประสานใครไม่ได้ ไม่รู้จะเอายังไง เหมือนโดนทิ้งอะ"
เราก็เริ่มเอะใจ พี่ศิษย์เก่าก็บอกว่าไม่เป็นไรแก นั่งๆไปก่อนไหนๆก็จะเล่นเกมละ ลองดู มาแล้ว ก็โอเค
ก่อนเริ่มเกม ทางทีมงานเกาหลีก็ได้แจกสติกเกอร์หมายเลยมาให้ บอกว่าใช้สำหรับจับรางวัลท้ายงาน เราจับได้เลข 23
เกมส์แรก เป็นเกมตอบคำถามถูกผิดแบบ โดยจะมีคำถามมาแล้วเราก็ต้องตอบว่าใช้หรือไม่โดยให้วิ่งไปที่ O ถ้าใช่ และ X ถ้าไม่ใช่ พอเริ่มคำถามแรกด้วยความรักและสามัคคีของผู้ร่วมแข่งขัน ทุกคนก็เทไปที่คำตอบเดียว แทบจะทุกข้อ จนทางทีมงานบอกว่าถ้าตอบผิดบ้างจะเอารางวัลให้คนตอบผิด แต่โนจ๊ะ ไม่มีใครยอมแลกหรอก จนสุดท้ายก็หาผู้ชนะไม่ได้ทางรายการจึงเปลี่ยนแผน โดยถามคำถามแบบเดิมแต่เพิ่มตัวเลือกเป็น 4 ตัวเลือก ช่วงแรกก็มีคนตามๆกันไปเทหมดหน้าตักเหมือนเดิม แต่พอคำถามยากๆบวกอากาศร้อนและบางคนเริ่มหมดอารมณ์จนมีคนแพ้ออกไปและได้ผู้ชนะผ่านเข้ารอบต่อไป
แต่ทางทีมงานก็รู้สึกไม่ดีที่บางคนไม่รู้ภาษาเกาหลีแต่ตอบถูก (ลอกกัน) และคนที่แพ้ออกไปก็ออกด้วยความเอือม และดิชั้นกับเหล่าทีมผู้ผ่านการออดิชั่นก็รู้สึกแย่ที่ไม่ได้รับการติดต่ออะไรจากทีมงานจึงรวมตัวกันไปถามทางทีมงาน
"เกมจบแค่นี้หรอคะ ?" พวกเรา
"ใช่ค่ะ ได้ผู้เข้าไปเล่นรอบต่อไปแล้ว" ทีมงานเกาหลีพูดไทยได้
"อ่าว แล้วคนที่เล่นเกมผ่านไปรอบต่อไปนี้ได้รับคัดเลือกมาจากคลิปรึเปล่าคะ เพราะบางคนก็ไม่ได้ส่ง" พวกเรา
"ก็ลงทะเบียนเล่นเลยค่ะ" ทีมงานเกาหลีพูดไทยได้ (อ่าว ของขึ้นค่ะ)
"งั้นถามหน่อยสิคะ ว่าคนที่ได้รับคัดเลือกจากคลิปมาต้องทำอะไรบ้าง แค่ลงทะเบียนยังไม่มีคนดูเลยค่ะ เราได้รับเมล์ว่าเราผ่านรอบคัดเลือก ในเมล์ให้เราเตรียมการแสดงมาด้วย เราก็เตรียมมาเมล์บอกแล้วแต่ติดต่อใครไม่ได้ หลายคนมาจากต่างจังหวัดด้วยแต่ไม่ได้รับการประสานอะไรเลย มันยังไงคะ " เราถาม ทีมงานเกาหลีพูดไทยได้ นางดูสับสนและเรียกทีมงานเกาหลีมา โดยเล่าให้ทีมเกาหลีฟังถึงปัญหาที่เกิดขึ้น และนังเกาหลีก็ตอบกลับมาว่า
"ก็ส่งเมล์ให้มาเล่นเกมไง จะผ่านคลิปไม่ผ่านคลิปก็ต้องมาเล่นเกม"
"อ่าว แล้วจะคัดคนจากคลิปทำไม ตั้งกติกามาทำไม ในเมื่อใครที่มาที่นี้ก็สามารถเล่นได้ แล้วบอกให้พวกชั้นเตรียมการแสดงมาทำไม" ถามนางกลับค่ะ (เป็นภาษาไทย) อิเจ๊ล่ามก็แปล นางเกาหลีก็ตอบมาหน้ากวนๆโดยแปลไทยมาว่า
"ก็ส่งเมล์ให้มาเล่นเกม ไม่ได้ให้มาร้องเพลง เตรียมมาทำไม" (อ่าว อุดร๊อกกกก ) จังหวะนั้นเองมีผู้ปกครองของน้องๆเข้ามาถามทีมงานว่า
"ลูกป้าผ่านออดิชั่นคลิปมาค่ะ น้องดีใจมากแต่น้องไม่เก่งเกาหลีเลย ขอป้าไปเรียนวันนึงเพื่อเตรียมตัว ทีนี้จะให้น้องเล่นอะไรยังไงคะ แล้วน้องมีโอกาสได้ไปเกาหลีใช่มั๊ย" เจ๊ล่ามนางก็แปล และอิเกาหลีก็ตอบว่า "ก็มีโอกาสมาเล่นเกมไงคะ แต่ถ้าไม่รู้ภาษาเกาหลีแล้วจะไปทำไม" (โอโหหห เนกาเชชัลลากา มากๆ) นางพูดเสร็จก็เดินสะบัดตูดไป ทางทีมงานพูดไทยได้ก็ไปประสานกับนางและวิ่งกลับมาบอกพวกเราว่า อย่าพึ่งไปไหนให้อยู่รอก่อน เดี๋ยวจะมีคัดคนอีกรอบให้ไปตอบคำถาม โอเคเราก็รอ
จนจะถึงเวลาเข้าหอประชุมไปรอบตอบคำถาม ก็ยังไม่มีการเรียกไปเล่นเกมแต่อย่างใด จนเริ่มมีเสียงกรี๊ดกร๊าดจากน้องๆนศ.เราก็ถามว่า มีไรกันคะหนู น้องตอบว่า อ่อได้คัดเลือกไปเล่นรอบตอบคำถามค่ะ ห๊ะ!! คัดยังไงคะลูก น้องตอบว่า เค้าก้มาถามๆค่ะ ขอชื่อไปแล้วก็บอกว่าให้เตรียมไปตอบคำถาม (มันเล่นเกมอะไรกันคะเนี่ยยย เกมถูกตาต้องใจเราะ!!) สุดท้ายก็ไม่มีใครมาถามอะไรเรา แต่เราก็ไฟต์หน้าด้านเข้าหอประชุมด้วย พอไปถึงก็มีโชว์ของน้องๆที่ตกค้างไม่ได้แข่งตอนเช้าและดูเหมือนว่าทีมงานก็แก้ขัดด้วยการให้น้องๆมาเต้นฆ่าเวลาเซ็ตกล้อง น้องบางคนแต่งตัวมาเต็มมา A Yo GG กันสุดๆ เต้นกันเต็มที่แต่กล้องไม่ได้ถ่ายเลยค่ะ จนจบโชว์เค้าก็เรียกคนที่ผ่านรอบเกมกับรอบถูกใจขึ้นไปตอบคำถาม พี่สาวศิษย์เก่าเรานางโชคดีเคยมีบุญคุณกับผู้กำกับเลยไปไฟต์จนได้ขึ้นไปตอบคำถาม ทางทีมเกาหลีที่พูดไทยได้ก้เรียกเราให้ขึ้นเวทีไปตอบคำถามได้เลย เราก็โอเคค่ะ ค่อยดีหน่อย อย่างน้อยก็ได้วัดๆกันตกรอบก็ช่างมัน เราก็ขึ้นไปหาที่นั่ง จนที่นั่งเริ่มเต็ม แต่ทางทีมเกาหลีก็ยังพาเด็กขึ้นมาอีก บางคนไม่ได้เล่นเกมรอบเช้าด้วยซ้ำ แล้วหวยก็มาออกที่เรา นางทีมงานเกาหลีคนนึงก็จ้องมาที่เรา ทำหน้าแบบนางเอกซีรีย์เห็นพระเอกจูบกันผู้ชาย นางเริ่มสะกิดกันและเดินกรูเข้ามาหาเรานำทีมด้วยนังหัวหน้าที่เราไปถามคำถามนางตอนเช้า
นางสาดภาษาเกาหลีใส่เรารัวมาก จับความได้ว่า นี่ขึ้นมาได้ไงยะ ใครเชิญหล่อน หล่อนเป็นใคร (อิตุ๊ด เติมเอง) มาจากไหน ที่นี่สำหรับนักเรียนเท่านั้นนะ (ก็ไม่ได้แรงขนาดนี้มั้งนะ แต่เดาจากสีหน้าและฟิลลิ่ง)
เราก็สาดกลับไปบ้างว่า ชั้นส่งคลิปไปไง ชั้นแทบไม่ได้ทำไรเลย ทีมเธอไม่ได้ประสานอะไรเลย แล้วจะให้ทำคลิปทำไม นางก็ไม่ฟังค่ะ นางบอกอย่างเดียวว่า ลงไป นี่นักเรียนอลลี่ ชั้นบอกให้ไป - ของขึ้นมากค่ะตบโต๊ะ จิกตาใส่ทีมงานทีละคนและพูดทิ้งท้ายว่า ฟรักเอ็มบีซี เดินจิกเท้าลงมาสวยๆ มองหน้าทีมห้าสาวพิฆาตกิมจิเรียงตัวแล้วกลับมานั่งที่ ณ จุดนั้นโกรธมาก อาจารย์เราก็มาถามว่าทำไมเค้าไล่ลง เราก็บอกเหตุผลไป คือแย่มากแต่อาจารย์ก็ทำไรไม่ได้ เราตั้งใจว่าจะนั่งอยู่จนจบรอด่าทีมงานหลังเลิก
พอเข้าช่วงคำถาม คำถามก็ไม่ได้ยากอะไรมาก พอตอบได้ มีข้อยากง่ายสลับกัน นานไปอารมณ์เราเริ่มเย็นและสนุกไปกับการตอบคำถามของน้องๆ ในใจเราไม่ได้โกรธรายการ ไม่ได้โกรธน้องๆที่ได้ตอบคำถาม แต่เราโกรธทีมงานที่ไม่มีระบบ ไม่มีมาตรฐาน เค้าบอกว่าเค้าคือสถานีโทรทัศอันดับหนึ่งของเกาหลีแต่ทำงานแย่มาก ถ้าเราได้ตอบคำถามและตกรอบเองจะไม่ว่าอะไรเลยแต่เราแทบไม่ได้ทำอะไร อยากจะเดินไปต่อว่านังอ้วนขาสั้นนั้นตรงๆก็คิดศัพท์ไม่ออก เสียใจที่ไม่ตั้งใจเรียน พอท้ายงานทีมงานก็ขนของมาจับรางวัล มีซีดีพร้อมลายเซ็นต์ กล้องถ่ายรูป โทรศัพท์ เอาว่ะ! ขอให้ได้อะไรกลับไปบ้างก็ยังดี เราตั้งจิตขอพรกับพระเกี้ยวและในขณะที่ทีมงานถือกล้องถ่ายรูปและจกหมายเลข แท่นน 23 ค่ะ !! ดิชั้นกรี๊ดดด ยิ่งกว่าได้ไปเกาหลีอีก รับรางวัลยิ้มสวยๆ และเดินกลับไปเก็บของ ออกจากงาน
จบหนึ่งวันในการถ่ายรายการระดับเอเชีย ไม่รู้จะพูดยังไง เฟลกับทีมงานมาก อยากฝากไปหากเค้าได้มาทำปีหน้าก็อยากให้วางแผนให้ดีกว่านี้
หนึ่งวันกับการถ่ายรายการ MBC Welcome to Korea รอบ Audition
จุดประสงค์ของกระทู้นี้
1.ไม่ได้เป็นการโปรโมทรายการแต่อย่างใด
2.ไม่ได้เป็นการดิสเครดิตรายการแต่อย่างใด
3.เป็นเหตุการณ์ที่เราเจอจริงๆและเป็นความรู้สึกจริงๆที่เกิดขึ้น
เริ่มกันเลยค่ะ
อันดับแรกขออธิบายโครงการ MBC Welcome to Korea ก่อนเลยว่า เป็นรายการใหม่ของทางสถานีโทรทัศน์ MBC ของเกาหลี โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อเผยแผ่วัฒนธรรม รายละเอียดคือผู้ที่มีความชื่นชอบความเป็นเกาหลี ไม่ว่าจะแบบไหน ก็สามารถเข้าร่วมได้ถึงแม้จะไม่มีความรู้ภาษาเกาหลีก็ตาม โดยผู้ที่ผ่านรอบคัดเลือกจนไปถึงรอบสุดท้ายจะได้ไปถ่ายทำรายการที่เกาหลีกับศิลปินเป็นเวลา 3 วัน 2 คืน และผู้ที่ชนะในรายการที่อัดเทปที่เกาหลียังจะได้ทุนเรียนต่อที่เกาหลีอีกหนึ่งปี ฟังดูแล้วสวยงามมาก มาดูภาพกิจกรรมที่โปรโมตในเวปกันดีกว่าค่ะ
โดยกิจกรรมนี้โอเพ่นสุดๆ เปิดโอกาสให้ใครก็ได้ที่ฟีเวอร์เกาหลีได้ร่วมลุ้น จะรู้ภาษาหรือไม่ก็ตาม โอปป้าขาาา
เมื่ออ่านแล้วดิชั้นก็ตาลุกวาวเลยค่ะ ถามว่าเก่งเกาหลีมั๊ย ไม่เลย เรียนมาสี่ปีสารภาพเลยว่าความรู้เท่าเดิมตลอด อ่านหนังสือก่อนสอบหนึ่งวัน ศัพท์ไม่ท่อง พอฟังออกบ้าง แต่เรื่องความเซลฟ์มั่นใจแสดงบ้าบอ คือเต็มที่ ดีกรีชนะประกวดร้องเพลงในงานประจำคณะสองปี และเต้นโคฟชนะด้วยหนึ่งปี (บังคับรุ่นน้องโหวต) และด้วยความที่ยังไม่มีงานทำเลยเต็มที่กับกิจกรรมตรงที่ ค่อนข้างหวังมากเพราะเค้าบอกว่าใครก็ได้ รู้หรือไม่ก็ได้ แค่สร้างสรรค์ อิชั้นก้จัดเลยค่ะถ่ายคลิปแนะนำตัวเองตามกติกา แต่จะให้แนะนำตัวเองเฉยๆมันก็จะธรรมดาไป (จริงๆจำบทยาวๆไม่ได้) เลยคิดหาจุดเด่นของตัวเองว่าชอบร้องเพลง เลยจัดการแต่งเนื้อเพลงใหม่โดยใช้ทำนองเพลงที่ชอบมาดัดแปลง เนื้อเพลงเป็นเรื่องของเราอารมณ์แนะนำตัวเอง แต่งเนื้อเป็นภาษาเกาหลี (ส่งให้เพื่อนแต่งให้) และก็ร้องใส่ยูทูปสมัครไป รอผลให้ทางทีมงานคัดเลือกเรา แค่หนึ่งวันก็ได้รับอีเมล์ติดต่อกลับจากทีมงานแสดงความยินดี ให้ส่งแนะนำตัวกลับไปให้เขาและเตรียมการแสดงไปด้วยถ้ามี กรี๊ดดด เลยค่ะ จ๊อบเจิ๊บที่รับไว้แคนเซิ้ลหมด ดิชั้นทุ่มเต็มที่
ก่อนงานวันที่ 28 เราก็ซ้อมการแสดงของตัวเอง ตอนแรกกะจะร้องเพลง My Boy ของ sistar 19 เพราะเคยโชว์โปกร้องแข่งมาก่อน เลยคิดว่าจะเอาตลกชุดเดิมไปขาย แต่เพื่อนบอกว่าแนวรายการอาจจะไม่ตลกนะแกและมีคนโชว์เต้น My Boy ด้วย เราเลยเปลี่ยนเพลงร้อง Twinkle ของ SNSD TTS แทน ซ้อมกันคอแตกทั้งแอ๊บเสียงชายเสียงหญิงสลับกันคือมันต้องตลกแน่ ฮ่าๆ
เช้าวันงาน เราไปกับเพื่อนอีกคนนึง นางมาส่งเราเพราะเราก็ไม่เซลฟ์พอ มาถึงที่หอปประชุมจุฬาประมาณสิบโมงครึ่ง ที่นั้นเต็มไปด้วยเด็กๆนักเรียนนักศึกษา เราก็พอจะรู้มาบ้างแล้วว่ารายการนี้เค้าดิวกับทางมหาวิทยาลัยที่มีการสอนภาษาเกาหลีและอาจารย์ก็สั่งแกมๆบังคับให้นักศึกษาส่งเข้าประกวดด้วย แต่เราก็มั่นใจว่าเราผ่านรอบคัดเลือกแสดงว่า เค้าต้องเห็นอะไร (?) ดีๆในตัวเรา
ที่จุดลงทะเบียน ไม่มีอะไรรองรับทั้งสิ้น มีสต๊าฟเกาหลี สาดภาษาเกาหลีราวกับเราเป็นคนชาติเดียวกันให้เราลงทะเบียน ซึ่งก็ไม่ใช่กระดาษที่มีรายชื่อของผู้ที่ผ่านการคัดเลือกแล้วให้เช็คว่ามาไม่มา แต่เป็นกระดาษเปล่าๆ ให้เขียนชื่อลงไป เราไม่รู้จะลงทีมไหน (มีการแบ่งทีมสำหรับเล่นเกม) เราเลยลงชื่อในทีมมหาลัยตัวเอง อย่างน้อยก็มีน้องๆที่พอจะรู้จัก และเราก็ถามเรื่องโชว์การแสดงของเรากับทางทีมงานคนไทย ซึ่งก็ได้คำตอบว่าให้ไปรวมกันที่ลานกิจกรรมก่อนแล้วค่อยติดต่อประสานงาน เราก็โอเคค่ะ
พอถึงเวลาเริ่มก็ให้เข้าแถวเรียงตามทีมที่แบ่งกัน บรรยากาศส่วนใหญ่เป็นเด็กนักศึกษาใส่ชุดนักศึกษา นักเรียนมัธยม และคนทั่วไปเข้าร่วม มีพิธีกรดังจากเกาหลีดำเนินรายการ (ใครก็ไม่รู้ไม่รู้จัก)
โดยเริ่มจากการบูมแนะนำมหาวิทยาลัยของน้องๆ และแนะนำมหาวิทยาลัย ลำดับต่อไปก็เป็นการแสดงของน้องๆจากมหาวิทยาลัย มีทั้งเต้นโคฟเวอร์ แสดงละคร สนุกสนานกันมาก เราก็แซวจิกน้องๆตามประสา และร้องเพลงตามกันอย่างเมามันส์ โดยทีมการแสดงที่ชนะใจกรรมการและชนะใจทุกคนในงานได้แก่ทีมลูกสาวกระเทยที่เดินทางไกลมาจากเชียงใหม่ ลูกๆเต้นโคฟกันได้เวอร์มาก จิกตา อินเนอร์ สมกับรางวัลที่ได้คือกาแล็คซี่โน๊ตสาม ไปดูลูกๆเต้นกันดีกว่าค่ะ
ถึงตอนนี้เราก็อยากจะโชว์ของตัวเองบ้าง อุส่าซ้อมมา ทวิงเคิ้ลออจอน่า แต่เหมือนกับว่าคิวงานจะจบที่โชว์ของลูกสาว ไม่มีการติดต่อประสานงานอะไรทั้งนั้น ตอนนั้นเรานั่งอยู่กับพี่ศิษย์เก่ามหาลัยเราหนึ่งคนและพวกที่ไม่ใช่นักศึกษา ก็เริ่มถกประเด็นกันว่า
"นี่เธอเตรียมโชว์มาปะ เราเตรียมมานะ" ก็ได้คำตอบว่า
"เราก็เตรียมมาแก แต่ติดต่อใครไม่ได้เลย ลงทะเบียนก็ได้แต่ผ้ามา ไม่มีใครบอกว่าต้องไปตรงไหนอะไรยังไง"
"นั้นสิ มีแต่เด็กนักศึกษาที่มีคิว มีกำหนด"
"แล้วเธอมายังไงหรอ" เราถาม
"ก็ผ่านคัดเลือกจากส่งคลิปมาอ่ะ นี่มาจากต่างจังหวัดเลยนะ"
"โอโหววว เธอไฟต์มากค่ะ"
"แต่รู้สึกแย่นะ ประสานใครไม่ได้ ไม่รู้จะเอายังไง เหมือนโดนทิ้งอะ"
เราก็เริ่มเอะใจ พี่ศิษย์เก่าก็บอกว่าไม่เป็นไรแก นั่งๆไปก่อนไหนๆก็จะเล่นเกมละ ลองดู มาแล้ว ก็โอเค
ก่อนเริ่มเกม ทางทีมงานเกาหลีก็ได้แจกสติกเกอร์หมายเลยมาให้ บอกว่าใช้สำหรับจับรางวัลท้ายงาน เราจับได้เลข 23
เกมส์แรก เป็นเกมตอบคำถามถูกผิดแบบ โดยจะมีคำถามมาแล้วเราก็ต้องตอบว่าใช้หรือไม่โดยให้วิ่งไปที่ O ถ้าใช่ และ X ถ้าไม่ใช่ พอเริ่มคำถามแรกด้วยความรักและสามัคคีของผู้ร่วมแข่งขัน ทุกคนก็เทไปที่คำตอบเดียว แทบจะทุกข้อ จนทางทีมงานบอกว่าถ้าตอบผิดบ้างจะเอารางวัลให้คนตอบผิด แต่โนจ๊ะ ไม่มีใครยอมแลกหรอก จนสุดท้ายก็หาผู้ชนะไม่ได้ทางรายการจึงเปลี่ยนแผน โดยถามคำถามแบบเดิมแต่เพิ่มตัวเลือกเป็น 4 ตัวเลือก ช่วงแรกก็มีคนตามๆกันไปเทหมดหน้าตักเหมือนเดิม แต่พอคำถามยากๆบวกอากาศร้อนและบางคนเริ่มหมดอารมณ์จนมีคนแพ้ออกไปและได้ผู้ชนะผ่านเข้ารอบต่อไป
แต่ทางทีมงานก็รู้สึกไม่ดีที่บางคนไม่รู้ภาษาเกาหลีแต่ตอบถูก (ลอกกัน) และคนที่แพ้ออกไปก็ออกด้วยความเอือม และดิชั้นกับเหล่าทีมผู้ผ่านการออดิชั่นก็รู้สึกแย่ที่ไม่ได้รับการติดต่ออะไรจากทีมงานจึงรวมตัวกันไปถามทางทีมงาน
"เกมจบแค่นี้หรอคะ ?" พวกเรา
"ใช่ค่ะ ได้ผู้เข้าไปเล่นรอบต่อไปแล้ว" ทีมงานเกาหลีพูดไทยได้
"อ่าว แล้วคนที่เล่นเกมผ่านไปรอบต่อไปนี้ได้รับคัดเลือกมาจากคลิปรึเปล่าคะ เพราะบางคนก็ไม่ได้ส่ง" พวกเรา
"ก็ลงทะเบียนเล่นเลยค่ะ" ทีมงานเกาหลีพูดไทยได้ (อ่าว ของขึ้นค่ะ)
"งั้นถามหน่อยสิคะ ว่าคนที่ได้รับคัดเลือกจากคลิปมาต้องทำอะไรบ้าง แค่ลงทะเบียนยังไม่มีคนดูเลยค่ะ เราได้รับเมล์ว่าเราผ่านรอบคัดเลือก ในเมล์ให้เราเตรียมการแสดงมาด้วย เราก็เตรียมมาเมล์บอกแล้วแต่ติดต่อใครไม่ได้ หลายคนมาจากต่างจังหวัดด้วยแต่ไม่ได้รับการประสานอะไรเลย มันยังไงคะ " เราถาม ทีมงานเกาหลีพูดไทยได้ นางดูสับสนและเรียกทีมงานเกาหลีมา โดยเล่าให้ทีมเกาหลีฟังถึงปัญหาที่เกิดขึ้น และนังเกาหลีก็ตอบกลับมาว่า
"ก็ส่งเมล์ให้มาเล่นเกมไง จะผ่านคลิปไม่ผ่านคลิปก็ต้องมาเล่นเกม"
"อ่าว แล้วจะคัดคนจากคลิปทำไม ตั้งกติกามาทำไม ในเมื่อใครที่มาที่นี้ก็สามารถเล่นได้ แล้วบอกให้พวกชั้นเตรียมการแสดงมาทำไม" ถามนางกลับค่ะ (เป็นภาษาไทย) อิเจ๊ล่ามก็แปล นางเกาหลีก็ตอบมาหน้ากวนๆโดยแปลไทยมาว่า
"ก็ส่งเมล์ให้มาเล่นเกม ไม่ได้ให้มาร้องเพลง เตรียมมาทำไม" (อ่าว อุดร๊อกกกก ) จังหวะนั้นเองมีผู้ปกครองของน้องๆเข้ามาถามทีมงานว่า
"ลูกป้าผ่านออดิชั่นคลิปมาค่ะ น้องดีใจมากแต่น้องไม่เก่งเกาหลีเลย ขอป้าไปเรียนวันนึงเพื่อเตรียมตัว ทีนี้จะให้น้องเล่นอะไรยังไงคะ แล้วน้องมีโอกาสได้ไปเกาหลีใช่มั๊ย" เจ๊ล่ามนางก็แปล และอิเกาหลีก็ตอบว่า "ก็มีโอกาสมาเล่นเกมไงคะ แต่ถ้าไม่รู้ภาษาเกาหลีแล้วจะไปทำไม" (โอโหหห เนกาเชชัลลากา มากๆ) นางพูดเสร็จก็เดินสะบัดตูดไป ทางทีมงานพูดไทยได้ก็ไปประสานกับนางและวิ่งกลับมาบอกพวกเราว่า อย่าพึ่งไปไหนให้อยู่รอก่อน เดี๋ยวจะมีคัดคนอีกรอบให้ไปตอบคำถาม โอเคเราก็รอ
จนจะถึงเวลาเข้าหอประชุมไปรอบตอบคำถาม ก็ยังไม่มีการเรียกไปเล่นเกมแต่อย่างใด จนเริ่มมีเสียงกรี๊ดกร๊าดจากน้องๆนศ.เราก็ถามว่า มีไรกันคะหนู น้องตอบว่า อ่อได้คัดเลือกไปเล่นรอบตอบคำถามค่ะ ห๊ะ!! คัดยังไงคะลูก น้องตอบว่า เค้าก้มาถามๆค่ะ ขอชื่อไปแล้วก็บอกว่าให้เตรียมไปตอบคำถาม (มันเล่นเกมอะไรกันคะเนี่ยยย เกมถูกตาต้องใจเราะ!!) สุดท้ายก็ไม่มีใครมาถามอะไรเรา แต่เราก็ไฟต์หน้าด้านเข้าหอประชุมด้วย พอไปถึงก็มีโชว์ของน้องๆที่ตกค้างไม่ได้แข่งตอนเช้าและดูเหมือนว่าทีมงานก็แก้ขัดด้วยการให้น้องๆมาเต้นฆ่าเวลาเซ็ตกล้อง น้องบางคนแต่งตัวมาเต็มมา A Yo GG กันสุดๆ เต้นกันเต็มที่แต่กล้องไม่ได้ถ่ายเลยค่ะ จนจบโชว์เค้าก็เรียกคนที่ผ่านรอบเกมกับรอบถูกใจขึ้นไปตอบคำถาม พี่สาวศิษย์เก่าเรานางโชคดีเคยมีบุญคุณกับผู้กำกับเลยไปไฟต์จนได้ขึ้นไปตอบคำถาม ทางทีมเกาหลีที่พูดไทยได้ก้เรียกเราให้ขึ้นเวทีไปตอบคำถามได้เลย เราก็โอเคค่ะ ค่อยดีหน่อย อย่างน้อยก็ได้วัดๆกันตกรอบก็ช่างมัน เราก็ขึ้นไปหาที่นั่ง จนที่นั่งเริ่มเต็ม แต่ทางทีมเกาหลีก็ยังพาเด็กขึ้นมาอีก บางคนไม่ได้เล่นเกมรอบเช้าด้วยซ้ำ แล้วหวยก็มาออกที่เรา นางทีมงานเกาหลีคนนึงก็จ้องมาที่เรา ทำหน้าแบบนางเอกซีรีย์เห็นพระเอกจูบกันผู้ชาย นางเริ่มสะกิดกันและเดินกรูเข้ามาหาเรานำทีมด้วยนังหัวหน้าที่เราไปถามคำถามนางตอนเช้า
นางสาดภาษาเกาหลีใส่เรารัวมาก จับความได้ว่า นี่ขึ้นมาได้ไงยะ ใครเชิญหล่อน หล่อนเป็นใคร (อิตุ๊ด เติมเอง) มาจากไหน ที่นี่สำหรับนักเรียนเท่านั้นนะ (ก็ไม่ได้แรงขนาดนี้มั้งนะ แต่เดาจากสีหน้าและฟิลลิ่ง)
เราก็สาดกลับไปบ้างว่า ชั้นส่งคลิปไปไง ชั้นแทบไม่ได้ทำไรเลย ทีมเธอไม่ได้ประสานอะไรเลย แล้วจะให้ทำคลิปทำไม นางก็ไม่ฟังค่ะ นางบอกอย่างเดียวว่า ลงไป นี่นักเรียนอลลี่ ชั้นบอกให้ไป - ของขึ้นมากค่ะตบโต๊ะ จิกตาใส่ทีมงานทีละคนและพูดทิ้งท้ายว่า ฟรักเอ็มบีซี เดินจิกเท้าลงมาสวยๆ มองหน้าทีมห้าสาวพิฆาตกิมจิเรียงตัวแล้วกลับมานั่งที่ ณ จุดนั้นโกรธมาก อาจารย์เราก็มาถามว่าทำไมเค้าไล่ลง เราก็บอกเหตุผลไป คือแย่มากแต่อาจารย์ก็ทำไรไม่ได้ เราตั้งใจว่าจะนั่งอยู่จนจบรอด่าทีมงานหลังเลิก
พอเข้าช่วงคำถาม คำถามก็ไม่ได้ยากอะไรมาก พอตอบได้ มีข้อยากง่ายสลับกัน นานไปอารมณ์เราเริ่มเย็นและสนุกไปกับการตอบคำถามของน้องๆ ในใจเราไม่ได้โกรธรายการ ไม่ได้โกรธน้องๆที่ได้ตอบคำถาม แต่เราโกรธทีมงานที่ไม่มีระบบ ไม่มีมาตรฐาน เค้าบอกว่าเค้าคือสถานีโทรทัศอันดับหนึ่งของเกาหลีแต่ทำงานแย่มาก ถ้าเราได้ตอบคำถามและตกรอบเองจะไม่ว่าอะไรเลยแต่เราแทบไม่ได้ทำอะไร อยากจะเดินไปต่อว่านังอ้วนขาสั้นนั้นตรงๆก็คิดศัพท์ไม่ออก เสียใจที่ไม่ตั้งใจเรียน พอท้ายงานทีมงานก็ขนของมาจับรางวัล มีซีดีพร้อมลายเซ็นต์ กล้องถ่ายรูป โทรศัพท์ เอาว่ะ! ขอให้ได้อะไรกลับไปบ้างก็ยังดี เราตั้งจิตขอพรกับพระเกี้ยวและในขณะที่ทีมงานถือกล้องถ่ายรูปและจกหมายเลข แท่นน 23 ค่ะ !! ดิชั้นกรี๊ดดด ยิ่งกว่าได้ไปเกาหลีอีก รับรางวัลยิ้มสวยๆ และเดินกลับไปเก็บของ ออกจากงาน
จบหนึ่งวันในการถ่ายรายการระดับเอเชีย ไม่รู้จะพูดยังไง เฟลกับทีมงานมาก อยากฝากไปหากเค้าได้มาทำปีหน้าก็อยากให้วางแผนให้ดีกว่านี้