สวัสดีค่ะเพื่อนๆ
วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์สดๆ ร้อนๆ ของตัวเองเกี่ยวกับเรื่อง "แพ้"
(ขอติดแท็กห้องแป้ง เพราะเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ใช้กับผิว และแท็กห้องสวนลุม ในเรื่องโรคผิวหนังค่ะ)
นี่คือรูปประกอบค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราไม่เคยรู้ (และไม่เคยคิด) มาก่อน ว่าสตรีผู้มีความอึด ถึก บึกบึน อย่างเรา จะมีผิวที่บอบบางอย่างนี้??
ย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้นของอาการนี้
บริเวณด้านหน้าของน่อง มีตุ่มเล็กๆ ขึ้นประปราย พอคันๆ มาซักระยะ
เรานึกเอาเองว่า สงสัยโดนยุงกัด (เนื่องจากเคยโดนยุงกัดตอนนั่งทำงาน ก็เลยเหมาว่า อาการคันที่น่อง มาจากยุง)
แล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะเหมือนจะเป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ
แล้วอาการก็มาชัดเจนเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
เราเริ่มรู้สึกคันยุบยิบมากขึ้น เมื่อลูบผิว ก็เหมือนคนขนลุกอยู่ตลอดเวลา
พยายามคิดๆๆ ว่าตัวเองไปทำอะไรมา ถึงเป็นแบบนี้
เริ่มมองหาผู้ต้องสงสัย และพบว่า
1. ที่ทำงานเราซ่อมลิฟต์ ช่วงนี้เรามีอาการคันยุบยิบที่หน้า แสบตา เคืองตา
2. เนื่องจากตอนนั่งโต๊ะเคยโดนยุงกัด ก็เลยมีสเปรย์น้ำมันตะไคร้ไว้ฉีด
นอกจากไล่ยุงแล้ว ยังเป็นน้ำมันอโรมา ฉีดเวลาเครียดๆ ก็หอมดี
วันก่อนเอามาฉีดที่น่องไปหลายฟึด น่าจะเข้าข่าย
3. เพื่อนช่วยสันนิษฐาน ว่าแพ้ผงซักฟอกหรือเปล่า?
(เอ...แต่ถ้าแพ้ผงซักฟอก ทำไมไม่มีตุ่มขึ้นบริเวณอื่นเลย มีที่น่องด้านหน้าที่เดียว?)
ข้อสุดท้ายที่นึกออกคือ
4. อาทิตย์ก่อนฝนตกหลายวัน เราเดินถนน อาจจะโดนน้ำสกปรก (แบบนั้นน่าจะป็นฮ่องกงฟุตมั้ง? ไม่น่าใช่หรอก แต่นับไว้ก่อน)
เนื่องจากยังนอนใจว่าอาการไม่หนักหนา (เพราะไม่มีอาการอย่างอื่น เช่น ไข้ มีแต่คันยุบยิบ)
ก็เลยไปซื้อคาลาไมน์มาทา น่องลายพร้อยออกจากบ้านทู้กวัน มันก็ยังไม่หาย
(แถมคาลาไมน์ยังทนมาก กลับมาบ้านตอนเย็น รอยขาวยังอยู่)
เมื่อพบว่า อาการไม่ดีขึ้น (แต่ก็ไม่แย่ลง)
อย่ากระนั้น เราควรไปหาหมอเพื่อขอคำวินิจฉัยดีกว่า
เผื่อเป็นอะไรมากกว่านี้ จะได้รักษาทัน
เมื่อค่ำได้ไปพบหมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ก็เลยได้รู้ว่า ที่เรากำลังเป็น คือ อาการรูขุมขนอักเสบ
ได้ยินแล้วเหวอไปสิบวินาที ถามคุณหมออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ และก็ได้คำตอบเดิม
คุณหมอเอาแว่นขยายมาส่องบริเวณที่เป็นแล้วบอกว่า
หมอจะถามเพื่อหาสาเหตุ คนไข้เล่ามาซิ ไปทำอะไรมาบ้าง
คำถามแรก "แว๊กซ์ขนไหม"......ไม่ค่ะ รีบตอบ รีบส่ายหัว
คำถามที่สอง "สครับผิวหรือเปล่า เอาอะไรมาขัดผิวไหม"
ถ้าเป็นเกมส์โชว์ แจ็คพ็อตแตกที่คำถามนี้ค่ะ
คนไข้พยักหน้าหงึกๆ แล้วบอกว่า "อ๋อ...ขัดผิวกับเกลืออ่ะคุณหมอ เกลือผสมสมุนไพรอะไรแบบนี้"
โป๊ะเชะ! คุณหมอบอกว่า "หยุดเลย.....นั่นแหล่ะ มันไปเสียดสีกับผิว"
ก็เลยถามข้ออื่นที่เข้าข่าย คือการแพ้ผงซักฟอกและการฉีดน้ำมันตะไคร้
คุณหมอบอกว่า ไม่ใช่สองอย่างนั้น
อาการที่เป็น คือการโดนอะไรบางอย่างเสียดสี ทำให้ผิวมีความระคายเคือง
คุณหมอให้งดการขัดผิว งดใช้สบู่ถูบริเวณที่เป็น และงดทาโลชั่น
ให้ทายาที่หมอให้ แล้วรอดูอาการ
(แต่หมอคิดว่าจะดีขึ้น)
วันนี้เลยได้รู้ว่า ผิวหนัง (ตัวเอง) ที่คิดว่าหนาทนทานประมาณหนึ่ง บอบบางกว่าที่คิด
หมอบอกว่า เราไม่ได้แพ้เกลือขัดผิว แต่การขัดผิว (ที่เราทำ) มันทำให้เกิดการระคายเคือง
(อาจเป็นเพราะการขัดถูอย่างเมามันเกินเหตุก็ได้)
มาแบ่งปันประสบการณ์ชวนคันยุบยิบให้กับเพื่อนๆ ได้ทราบค่ะ
ใครที่ชอบขัดผิว สครับผิว อาจจะต้องเพลาๆ มือหน่อยแล้วหล่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
<< สตรีอึด ถึก บึกบึนอย่างฉัน ก็มีวันแพ้ - -" >>
วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์สดๆ ร้อนๆ ของตัวเองเกี่ยวกับเรื่อง "แพ้"
(ขอติดแท็กห้องแป้ง เพราะเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ใช้กับผิว และแท็กห้องสวนลุม ในเรื่องโรคผิวหนังค่ะ)
นี่คือรูปประกอบค่ะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราไม่เคยรู้ (และไม่เคยคิด) มาก่อน ว่าสตรีผู้มีความอึด ถึก บึกบึน อย่างเรา จะมีผิวที่บอบบางอย่างนี้??
ย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้นของอาการนี้
บริเวณด้านหน้าของน่อง มีตุ่มเล็กๆ ขึ้นประปราย พอคันๆ มาซักระยะ
เรานึกเอาเองว่า สงสัยโดนยุงกัด (เนื่องจากเคยโดนยุงกัดตอนนั่งทำงาน ก็เลยเหมาว่า อาการคันที่น่อง มาจากยุง)
แล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะเหมือนจะเป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ
แล้วอาการก็มาชัดเจนเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
เราเริ่มรู้สึกคันยุบยิบมากขึ้น เมื่อลูบผิว ก็เหมือนคนขนลุกอยู่ตลอดเวลา
พยายามคิดๆๆ ว่าตัวเองไปทำอะไรมา ถึงเป็นแบบนี้
เริ่มมองหาผู้ต้องสงสัย และพบว่า
1. ที่ทำงานเราซ่อมลิฟต์ ช่วงนี้เรามีอาการคันยุบยิบที่หน้า แสบตา เคืองตา
2. เนื่องจากตอนนั่งโต๊ะเคยโดนยุงกัด ก็เลยมีสเปรย์น้ำมันตะไคร้ไว้ฉีด
นอกจากไล่ยุงแล้ว ยังเป็นน้ำมันอโรมา ฉีดเวลาเครียดๆ ก็หอมดี
วันก่อนเอามาฉีดที่น่องไปหลายฟึด น่าจะเข้าข่าย
3. เพื่อนช่วยสันนิษฐาน ว่าแพ้ผงซักฟอกหรือเปล่า?
(เอ...แต่ถ้าแพ้ผงซักฟอก ทำไมไม่มีตุ่มขึ้นบริเวณอื่นเลย มีที่น่องด้านหน้าที่เดียว?)
ข้อสุดท้ายที่นึกออกคือ
4. อาทิตย์ก่อนฝนตกหลายวัน เราเดินถนน อาจจะโดนน้ำสกปรก (แบบนั้นน่าจะป็นฮ่องกงฟุตมั้ง? ไม่น่าใช่หรอก แต่นับไว้ก่อน)
เนื่องจากยังนอนใจว่าอาการไม่หนักหนา (เพราะไม่มีอาการอย่างอื่น เช่น ไข้ มีแต่คันยุบยิบ)
ก็เลยไปซื้อคาลาไมน์มาทา น่องลายพร้อยออกจากบ้านทู้กวัน มันก็ยังไม่หาย
(แถมคาลาไมน์ยังทนมาก กลับมาบ้านตอนเย็น รอยขาวยังอยู่)
เมื่อพบว่า อาการไม่ดีขึ้น (แต่ก็ไม่แย่ลง)
อย่ากระนั้น เราควรไปหาหมอเพื่อขอคำวินิจฉัยดีกว่า
เผื่อเป็นอะไรมากกว่านี้ จะได้รักษาทัน
เมื่อค่ำได้ไปพบหมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ก็เลยได้รู้ว่า ที่เรากำลังเป็น คือ อาการรูขุมขนอักเสบ
ได้ยินแล้วเหวอไปสิบวินาที ถามคุณหมออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ และก็ได้คำตอบเดิม
คุณหมอเอาแว่นขยายมาส่องบริเวณที่เป็นแล้วบอกว่า
หมอจะถามเพื่อหาสาเหตุ คนไข้เล่ามาซิ ไปทำอะไรมาบ้าง
คำถามแรก "แว๊กซ์ขนไหม"......ไม่ค่ะ รีบตอบ รีบส่ายหัว
คำถามที่สอง "สครับผิวหรือเปล่า เอาอะไรมาขัดผิวไหม"
ถ้าเป็นเกมส์โชว์ แจ็คพ็อตแตกที่คำถามนี้ค่ะ
คนไข้พยักหน้าหงึกๆ แล้วบอกว่า "อ๋อ...ขัดผิวกับเกลืออ่ะคุณหมอ เกลือผสมสมุนไพรอะไรแบบนี้"
โป๊ะเชะ! คุณหมอบอกว่า "หยุดเลย.....นั่นแหล่ะ มันไปเสียดสีกับผิว"
ก็เลยถามข้ออื่นที่เข้าข่าย คือการแพ้ผงซักฟอกและการฉีดน้ำมันตะไคร้
คุณหมอบอกว่า ไม่ใช่สองอย่างนั้น
อาการที่เป็น คือการโดนอะไรบางอย่างเสียดสี ทำให้ผิวมีความระคายเคือง
คุณหมอให้งดการขัดผิว งดใช้สบู่ถูบริเวณที่เป็น และงดทาโลชั่น
ให้ทายาที่หมอให้ แล้วรอดูอาการ
(แต่หมอคิดว่าจะดีขึ้น)
วันนี้เลยได้รู้ว่า ผิวหนัง (ตัวเอง) ที่คิดว่าหนาทนทานประมาณหนึ่ง บอบบางกว่าที่คิด
หมอบอกว่า เราไม่ได้แพ้เกลือขัดผิว แต่การขัดผิว (ที่เราทำ) มันทำให้เกิดการระคายเคือง
(อาจเป็นเพราะการขัดถูอย่างเมามันเกินเหตุก็ได้)
มาแบ่งปันประสบการณ์ชวนคันยุบยิบให้กับเพื่อนๆ ได้ทราบค่ะ
ใครที่ชอบขัดผิว สครับผิว อาจจะต้องเพลาๆ มือหน่อยแล้วหล่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ