การบรรเลงดนตรีแบบเกาหลีเรียกว่าอะไรคะ ทำไมจึงมีลักษณะเครียดเค้น

เคยผ่านตาเรื่องดนตรีพื้นเมืองของเกาหลี ญี่ปุ่น ในพันทิพ ประมาณว่ามีลักษณะเศร้าสร้อย จำไม่ได้ว่าใช้คำว่าโน้ตโทนบลู รึเปล่า (อยากมีความรู้เรื่องดนตรีมากกว่านี้จัง จะได้อ่านเข้าใจ)

ฟังแล้วรู้สึกมีเสน่ห์และมีเอกลักษณ์ดี คำว่าเสน่ห์ในที่นี้ไม่ได้แปลว่าเดี๊ยนจะชอบมากนะคะ เอกลักษณ์ก็รู้สึกเหมือนฟังดานโบ (พิณสายเดียว) ของเวียดนาม หรือบิวะ (ผีผา) ของญี่ปุ่นเลยค่ะ

ทำไมจึงมีลักษณะตึงเครียด เคียดเค้น อึมครึม อ้อยส้อย คล้ายการบรรเลงบิวะของญี่ปุ่นคะ ดูเขาจะชอบทำเสียงดึ่งดึ๋งเป็นพิเศษ เหมือนที่ว่าเป็นความนิยมทำในการเล่นเครื่องดนตรีของจีน ถ้าเทียบบิวะแบบญี่ปุ่น ซึ่งวิธีการเล่นน่าจะโบราณ ก็ประมาณเอาไม้ดีดไถไปตามยาวสาย

ถ้าถามคนเกาหลี คงบอกว่าเพราะสภาพสงครามอีกแน่ ๆ แต่เดี๊ยนว่าไม่น่าจะใช่เหตุผลที่แท้จริง หรือไม่ก็ไม่ใช่เหตุผลเดียว

พอจะมีเหตุผลมาอธิบายหรือไม่คะ หรือเป็นวัฒนธรรมดนตรีบ้านเขาเฉย ๆ มีในส่วนอื่นของโลกอีกรึเปล่า หรือเป็นปกติ เพียงแต่เดี๊ยนฟังดนตรีไม่เป็น หรือไม่กว้างขวางพอ แล้วทำไมญี่ปุ่นจึงไม่มีเครื่องสีคะ เห็นมีก็แต่ในริวกิว คล้ายซันชินแต่สีได้

อันนี้โคมุนโก รู้สึกผู้ชายจะฟาดแรงกว่าผู้หญิง เห็นแล้วกลัวไม้หักแทน

อันนี้คายากึม กู่เจิงเกาหลี

อันนี้แฮกึม เพลงในคลิปตัวอย่าง ดูไม่ค่อยขยำขยี้เท่าไหร่ แต่ก็พอเห็น