หนึ่งร่าง หลากตัวตน- ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายของ คิม โนเบิล

กระทู้สนทนา
คุณจะรู้สึกอย่างไร ถ้า วันหนึ่งมีคนบอกคุณว่า  ตัวตนที่คุณเป็นอยู่ ชีวิตทั้งหมดที่ผ่านมาของคุณ แม้กระทั่งการมีตัวตนอยู่ของคุณนั้น ไม่ใช่เรื่องจริง คุณกำลังแชร์ร่างกายตัวเองอยู่กับดวงจิตหรือตัวตนอื่นๆ ซ้ำร้าย คุณยังไม่ใช่ตัวตนที่ควบคุมร่างบ่อยที่สุดอีกด้วย!


คุณคงจะปฏิเสธว่าจะเป็นไปได้อย่างไรกัน ก็นี่ไงตัวฉัน จะเป็นใครอื่นไปได้ยังไง ไม่มีทางหรอก เอาเรื่องอะไรมาพูด


แต่สำหรับ แพทริเชีย แล้ว มันคือเรื่องจริง เธอเป็นหนึ่งในจิตที่แตกเป็นเสี่ยงๆของผู้หญิงที่มีชื่อว่า คิม โนเบิล ชาวอังกฤษ มารดาของเด็กหญิงอายุ16ปี ผู้ถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคความผิดปกติตัวตน (Dissociative Identity Disorder- DID) หรือที่เคยรู้จักกันในชื่อคนหลายบุคลิก


จากหนังสือแปล ร่างอลวน คนอลเวง สำนักพิมพ์ โพสต์ ที่แปลมาจาก “All of Me”ของ คิม โนเบิล แปลโดย นรา สุภัคโรจน์  ผู้แปลได้บรรยายไว้ที่ด้านหลังปกว่า

“ จากการถูกกระทำทารุณกรรมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ณ จุดหนึ่งก่อนวันเกิดครบสามขวบ

สติของคิมได้แตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ราวกับแก้วที่ร่วงกราวลงบนพื้นแข็งๆ

จิตที่ก่อนหน้านี้เป็นหนึ่งเดียว แตกสลายกลายเป็น สิบ ยี่สิบ ร้อย สองร้อยเศษเสี้ยว

แต่ละเสี้ยวมีความคิด มีชีวิตจิตใจของมันเอง ที่พร้อมจะเข้ายึดครองร่างของเธอ”




สิ่งที่เธอเป็นนี้ ไม่เหมือนกับผู้อื่นที่เป็น DID เพราะขณะที่ผู้อื่นรู้ตัวว่ากำลังถูกครอบครองร่าง เช่นอาจะได้ยินเสียง หรือเห็นภาพ แต่สำหรับตัวตนต่างๆของคิม โนเบิลนั้นการสลับร่างจะเกิดขึ้นโดยกะทันหันตามแต่ว่าถูกกระตุ้นด้วยสิ่งใด จะมีตัวตนหนึ่งมาควบคุมร่างขณะที่ตัวตนอื่นๆถอยหลบไปโดยสิ้นเชิง  บางตัวตนของเธอแก่ตัวไปตามอายุ แต่บางตัวก็ติดอยู่ ณ จุดหนึ่งของกาลเวลา เช่น เคที่ หนึ่งในตัวคนของคิมที่เป็นเพียงเด็กน้อยอายุสามขวบ

ร่างของเธอถูกผลัดกันเข้าครอบครองโดยตัวตนมากมาย ตั้งแต่ แพทริเชีย ผู้ซึ่งปัจจุบันนี้เป็นตัวเอก เป็นคนที่คอยจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย เช่น การดูแลเอมี่ จ่ายบิลต่างๆในชื่อของ คิม โนเบิล (ตัวตนที่ปัจจุบันนี้ถอยหายไปแล้ว)  จัดแสดงผลงาน และเป็นผู้บอกเล่าเรื่องราวของพวกเธอ รวมถึงเตรียมแปรงสีฟันให้ตัวตนต่างๆด้วย เธอบอกว่าใครล่ะจะชอบใช้แปรงของคนอื่น (แม้ว่านั่นจะเป็นร่างๆเดียวก็เถอะ)



เฮลีย์   - หญิงสาวพนักงานส่งเอกสาร ตัวตนที่ทำงานหาเลี้ยงชีพให้กับร่างในยุคแรกๆของคิม แต่เนื่องจากเธอเผชิญหน้ากับกลุ่มวิตถารที่ทารุณกรรมเด็ก เฮลีย์จึงถูกปองร้ายด้วยการสาดน้ำกรด (ส่งผลให้ปัจจุบันร่างของเธอมีผิวหน้าที่บางมาก) และโดนวางเพลิงหวังจะปิดปากเธอ ด้วยความเครียดเรื่องคดีจึงทำให้ตัวตนของเฮลีย์หลบไปอยู่หลังฉาก และแทบไม่โผล่มาอีกเลย

ดอว์น - คือผู้ที่ให้กำเนิดเอมี่ ลูกสาวของเดียวคิม (เพราะจะมีผู้ควบคุมร่างเพียงคนเดียวเท่านั้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง ดังนั้นดอว์นเป็นตัวตนเดียวเท่านั้นที่มีประสบการณ์การคลอดลูก ขณะที่คนอื่นๆไม่มี) ดอว์นติดอยู่ในช่วงเวลาที่เอมี่เกิด เธอเชื่อว่าลูกสาวของเธอชื่อ สกาย และถูกพรากไปจากเธอโดยนักสังคมสงเคราะห์ ดังนั้นเธอจึงเป็นตัวตนที่โศกเศร้า และไม่ยอมรับว่าเอมี่คือลูกสาวของเธอ

บอนนี่ - ตัวตนที่ทำหน้าที่เลี้ยงดูเอมี่ในช่วงที่เอมี่ยังเด็ก ก่อนที่เธอจะหายไปเพราะความเครียดจากการรับมือกับนักสังคมสงเคราะห์ การหายไปของบอนนี่ทำให้เอมี่หัวใจแหลกสลาย บอนนี่เป็นตัวตนเดียวที่เอมี่เคยเรียกว่า แม่ ก่อนที่แพทริเชียจะเข้ามาทำหน้าที่แม่ให้เอมี่ยอมรับ และเรียกว่าแม่ในที่สุด ภายหลังเอมี่เรียกบอนนี่ว่า แม่บอน

เคน - ชายหนุ่มที่บอกว่าตัวเองเป็นเกย์

ซาโลเม่- หญิงผู้เคร่งศาสนา ที่มักจะคอยก่นด่าหญิงชั่ว และเดินไปเดินมาอยู่เสมอ

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
บอนนี่ เคน ซาโลเม่ และดอว์น ปรากฏตัวในvideo clip ด้านบน

นอกจากนี้ยังมี แพรตต์- เด็กหญิงอายุ12 ที่แพทริเชียตั้งชื่อให้ใหม่ว่า เรีย เรียมาความทรงจำที่เลวร้ายในวัยเด็กอันแสนเจ็บปวด และถ่ายทอดมันออกมาอย่างชัดเจนในภาพเขียนของเธอ เมื่อถูกถามว่า ภาพที่เธอวาด มาจากความทรงจำในอดีตของเธอเหรอ เรียทำปาก จุ๊ๆ ไม่ยอมตอบ แล้วชี้ไปที่ภาพ บอกว่า "มันมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ผู้คนควรจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คงไม่มีใครเชื่อว่าเรื่องแบบนี้ด้วย เด็กๆโดนทำร้าย คนอื่นๆไม่ยอมเชื่อว่ามีเรื่องอย่างนี้ พวกเค้าควรจะดูแลลูกหลานตัวเองให้ดีกว่านี้" ภาพวาดของเธอสื่อถึงเด็กๆที่โดยทำทารุณกรรมทางเพศอย่างโหดร้าย

http://www.oprah.com/oprahshow/Art-Therapy-and-Dissociative-Identity-Disorder-Video
video จากรายการของOprah ที่สัมภาษณ์ เรีย หรือ แพรตต์ ---ดูแล้วน่าสะเทือนใจมาก

รูปภาพจากเรีย แทบทุกภาพจะมีตุ๊กตาหมีอยู่ในภาพด้วย
สปอยล์ ภาพสื่อให้เห็นถึงความรุนแรง และการทารุณกรรมทางเพศ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

จูดี้ - สาวน้อยวัย 15  ที่เป็นอะนอเร็กเซีย มีอารมณ์รุนแรง และจะโผล่มาแค่เวลาร่างของเธอกินอาหารเท่านั้น
จากคลิปนี้  จูดี้วิตกกังวลเรื่องรูปร่างของเธอ ห่วงเรื่องแคลอรี่ และเมื่อถามว่าเธอน้ำหนักเท่าไหร่ จูดี้ไม่ยอมตอบ บอกเพียงแต่ว่าหนักเป็นสองเท่าของเอมี่ แพทริเชียต้องทำให้ส้อมและมีดของตนเองสะอาด เพราะถ้าหากมันเปื้อนอาหารแล้ว จูดี้จะไม่ยอมกินอาหารจานนั้นและจะร้องขอจานใหม่!
http://www.oprah.com/oprahshow/Kim-Nobles-Judy-Personality-Video

รูปภาพจากจูดี้รูปนี้ สะท้อนให้เห็นสิ่งที่เธอคิด


นอกจากนี้ ตัวตนอื่นๆรวมไปถึงตัวตนที่เรียกตัวเองว่า จิตวิญญาณแห่งน้ำ ที่จะปรากฏตัวขึ้นเฉพาะเวลาที่ร่างโดนน้ำ หรืออาบน้ำเท่านั้น ยังมีตัวตนที่แสนอันตราย อย่างจูลี่ ผู้หลับตาขับรถ หรือเอาสเปรย์ฆ่าแมลงไปไล่ฉีดคนบนรถบัส และรีเบคกา ที่ชอบเรียกร้องความสนใจด้วยการพยายามฆ่าตัวตาย!  แต่ด้วยกลไกป้องกันตัวเองของร่าง ในเวลาที่คับขัน ก็จะเปลี่ยนตัวตนใหม่มาควบคุมร่างได้ทันเวลาเสมอ สองตัวตนนี้เกือบจะทำให้ร่างต้องโดนขังอยู่ในโรงบาลผู้ป่วยจิตเภทตลอดไปเสียแล้ว


ด้วยความช่วยเหลือจากจิตแพทย์และนักบำบัดของเธอ แพทริเชียเป็นหนึ่งใน 2-3 ตัวตนที่ยอมรับเรื่อง DID ในขณะที่อีกหลายตัวตนปฏิเสธที่จะยอมรับเรื่องนี้ แพทริเชียเชื่อว่าการที่ตัวตนเธอปรากฏตัวบ่อยขึ้น นั่นเป็นเพราะร่างเลือกเธอที่จะให้เป็นตัวเอกในการทำหน้าที่เลี้ยงดูเอมี่ ดังนั้นเธอจึงพยายามทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด ในการสัมภาษณ์ในรายกายของOprah แพทริเชียบอกว่า 'เรา' พยายามที่จะให้เรืองนี้กระทบกับเอมี่น้อยที่สุด ซึ่งเอมี่เองก็ได้สนับสนุนคำพูดของเธอ ในหนังสือ เธอเล่าว่า วันเกิดหรือวันคริสต์มาสมักจะเป็นเรื่องสนุกมาก เพราะเอมี่จะได้รับการ์ด และของขวัญมากมายจากตัวตนต่างๆ เงินของแพทริเชียจะหายไปอย่างรวดเร็ว แต่เธอเองก็บ่นไม่ได้หรอกในเรื่องนี้ ยิ้ม

แพทริเชียได้ค้นพบวิธีติดต่อสื่อสารกับตัวตนอื่นๆผ่านทางศิลปะ ที่บ้านของเธอจะมีห้องศิลปะห้องหนึ่ง เป็นที่ๆตัวตนแต่ละตัวตนจะผลัดกันมาวาดรูปตามแต่สไตล์ของแต่ละคน




ประสบการณ์และรูปแบบที่ถ่ายถอดลงบนผืนผ้าใบของแต่ละตัวตนนั้นช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ที่ห้องศิลปะนี้เองเป็นที่ที่เอมี่มักจะชอบมาคุยกับตัวตนต่างๆที่ผลัดกันมาวาดรูป น่าแปลกที่เอมี่รู้ได้โดยทันที่ว่ากำลังคุยอยู่กับใคร และทุกๆตัวตนก็รักเอมี่ แม้บางตัวตนจะคิดว่าเอมี่คือเพื่อนของตน หรือเป็นลูกของเพื่อนก็ตาม ตัวตนต่างๆมักจะไม่สนใจเซ็นชื่อที่ผลงาน ดังนั้นแพทริเชียจึงมีหน้าที่เซ็นชื่อ คิม โนเบิล และเป็นผู้รับผิดชอบในการนำภาพไปจัดแสดงผลงาน






ตัวอย่างผลงาน The Naming โดย ดอว์น


Thinking Man โดย แอบี้


Frieze People By Night โดย บอนนี่


รูป Self portrait โดย แพทริเชีย


แพทริเชียกับผลงานของจูดี้


Ken โดย เคน


นอกจากนี้ยังมีผลงานอันเป็นเอกลักษณ์ของตัวตนที่ชื่อว่าซูซี่ ที่ชอบวาดภาพเหมือนบุคคลต่างๆ เช่น โอปราห์ มารีลีน มอนโร ไซมอน คาวเววล์ ฯลฯ
รูปเหมือนเอมี่ โดย ซูซี่




นอกจากนี้ยังมีศิลปินไร้ชื่อ ที่ชอบโผล่มาทำงานในเวลากลางคืนด้วย! แพทริเชียเรียกตัวตนนั้นว่า นิรนาม

จากการที่เธอเปิดเผยเรื่องของตัวเองสู่สาธารณชนอย่างกล้าหาญ และการได้นำศิลปะมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคิม โนเบิล ทำให้ชีวิตของคิม โนเบิล และลูกสาว ราบรื่นและ มั่นคงขึ้น เป็นเหตุผลให้ แพทริเชียกลัวว่าตัวเองจะเลือนหายไปอีก แต่เธอบอกว่า ในชีวิตนี้ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับลูกของเธออีกแล้ว และการยอมรับ DID คือวินาทีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ

ในปี2008 หลังจากการต่อสู้อย่างยาวนาน ศาลได้มีคำสั่งยกเลิกการพิทักษ์เอมี่ ในที่สุด


คิม โนเบิล มีwebsite ของเธอเองที่มีตัวอย่างผลงานศิลปะจากหลากตัวตนของเธอ ที่ http://kimnoble.com/


ขอบคุณข้อมูลจากหนังสือ All of Me - ร่างอลวน คนอลเอง แปลโดย นรา สุภัคโรจน์ , http://www.oprah.com/oprahshow/Kim-Noble-Multiple-Personality-Artist และ รูปภาพทั้งหมดจาก Internet
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่