ขอบ่นบ้าง เพลียบทต้นรักริมรั้วเหลือเกิน

ใหนบอกเป็นละครสนุกสนานสร้างรอยยิ้มไง แต่นี่อะไรดิชั้นดูไป จุกอก เครียด นอยส์แทนกบตลอด ขอยกตัวอย่าง

บัว ทำไมบททำร้ายบัวได้ขนาดนี้ ผู้หญิงเห็นแก่ตัว ใจโลเล พูดอะไรไม่เคยคิดถึงใจผู้อื่นเลย
กบ ทำไมบททำให้กบดูรันทด น่าหดหู่ได้ขนาดนี้ แอบรักข้างเดียวแล้วยังต้องทำตัวเป็นเพื่อนที่แสนดีอีก เฮ้อ ปวดใจ
แตงกวา ทำไมเธออยากได้กบขนาดนี้ เธอ สวย รวย เก่ง น่าจะหาผู้ชายได้ง่ายๆ เธอจะตามกบเพื่ออะไร กบแสดงออกชัดเจนมาก ว่าไม่ชอบเธอแล้ว เขาหนีเธอ ไม่เเยแสเธอเลยไม่แต่น้อยนิด เฮ้อ วันๆ วีน เหวี่ยง ก้าวร้าวใส่ พ่อกับแม่เค้าด้วย ใครจะอยากได้มาเป็นแม่ของลูกคะคุณ
ดิชั้นคิดว่า ถ้าแตงกวาทำตัวน่ารักกว่านี้ กบอาจจะรักก็ได้นะ แบบสงสารไรงี้

จริงๆ เรื่องนี้ มีเรื่องให้บ่น ให้ติ มากมายจริงๆ หลายๆตัวละครมันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย อย่างว่ามันคือละครสินะ แต่ ข้อดีๆมันก็ยังมีอยู่ เช่น ละครเรื่องนี้ ภาพสวย สีสวย เสื้อผ้า ทรงผม การแต่งหน้า ตรงนี้ต้องขอชมจริงๆ ว่าทำออกมาได้ดีมาก

แต่ถึงเราจะบ่นไปยังไง ถามว่าดูต่อมั้ย ก็ตอบเลยว่า ต้องดูต่อเพราะดูมาตั้งแต่ต้น ไม่สิ ต้องบอกว่า รอดูมาตั้งแต่รู้ว่า หมากจะเล่นแล้ว
ติดตามมาตลอดตั้งแต่เริ่มฟิตติ้งเสื้อผ้า ถึงจะผิดหวังไปบ้าง แต่เรื่องนี้ก็ทำให้ได้เห็นการพัฒนาฝีมือการแสดงของ หมาก ปริญ