มีครั้งหนึ่งที่เราเคยคุยผิดคน  แถมยังคุยกันในเรื่องเดียวกันได้ตั้งนานเพราะคิดว่าเป็นคนรู้จัก
เรื่องมีอยู่ว่า
วันนั้นหลังจากเกี่ยวข้าวเสร็จ(ไปลงแขกเกี่ยวข้าวของน้า) เรากับเพื่อนอีกคนหนึ่งก็กำลังจะมาขี่รถมอเตอร์ไซเพื่อกลับบ้าน
ในขณะที่กำลังควานหาลูกกุญแจเพื่อจะสตาร์ทรถก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น  
เราเลยเอาโทรศัพท์มารับก่อนและเปิดลำโพงให้เพื่อนฟังด้วย  ทีนี้แหละ

"ฮัลโหลๆ"  เราพูดส่งๆไป เพราะเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก
"ฮัลโหล  กุญแจอยู่ไหน?"  ปลายสายถามมาและฟังดูร้อนรนแปลกๆ  
เรานึกแปลกใจพอดีเลยหยิบกุญแจรถขึ้นมาดู  ในตอนนั้นคิดว่าคนที่คุยด้วยคือน้าเพราะรถที่จะขี่กลับคือรถของน้า
"กุญแจก็อยู่นี่"  เราตอบกลับไปอย่างงงๆ  ก็น้าให้รถมาขี่ไม่ใช่เหรอ  จะมาถามหากุญแจทำไมเนี่ย
"อ้าว  แล้วจะกลับบ้านยังไงล่ะทีนี้"  ทางนั้นดูกังวลยังไงไม่รู้  ยังกับว่าหาวิธีกลับบ้านไม่ได้
"ลูกกุญแจก็อยู่นี่"  เราขึ้นเสียงเพื่อยืนยันว่าอยู่นี่จริงๆนะ  มันชักจะทะๆแล้วแฮะ  "เดี๋ยว  นั่นใคร"
"อ้าว???  แล้วนั่นใคร"  ทางนั้นถามกลับ  ดูเหวอหน่อยๆ
เอาแล้วไง  หลังจากนั้นเพียง 5 วิ  (หลังจากที่ทางนั้นคงคิดได้ว่าโทรผิด)  สายกูถูกตัดไป
เรามองดูโทรศัพท์แล้วเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนก่อนจะหัวเราะอย่างบ้าคลั่งกลางคันนา
เอิ่ม...  มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมาก
อึ้ง  ทึ่ง  งง
ทุกวันนี้คิดถึงเรื่องนั้นทีไรแล้วขำไม่หาย  

แล้วเพื่อนๆล่ะคะ  เคยมีกรณีโทรผิด  คุยผิดบ้างไหม  แชร์กันหน่อยค่ะ