ไม่รู้เป็นอะไร. เห็นหน้า หวังยี่เหม่ย แล้วอยากร้องไห้ ดูเศร้าๆ

ชนะจีนในชิงแชมป์โลก รอบน็อกเอาท์ ชนะคือชนะ นี่คือชิงแชมป์โลกไม่มีข้อกำหนดเรื่องอายุนักกีฬา ตอนนี้เล่นสูสีกับบราซิล

ทีมไทยจะมีลุคแบบน่ารัก สดใส เวลาเล่นกล้อง ชอบทำคิกขุ เช่น ทำแก้มพองๆ แล้วเอานิ่วชี้จิ้มแก้ม หรือไม่ก็เต้นท่าแปลกประหลาดกัน ในขณะที่ทีมอื่นทุกทีมเลยจะคีปลุค จริงจัง ซีเรียสๆ หวังผล เราว่าอาจจะมีผลกับก

ถึงโค๊ชจะห่วย นักกีฬาจะหน้าใหม่ จะเล่นบ้งยังไง ก็ไม่ยอมแพ้ตุรกีง่ายๆ อย่างน้อยก็ได้มาแล้ว 1 เซต แพ้ชนะหรือไม่ ไม่สน แต่อย่างน้อย อเมริกาก็สมศักดิ์อดีตแชมป์โอลิมปิกและเหรียญเงินโอลิมปิกล่าสุด แต่ปีหน

ได้เห็นหัวจิตหัวใจนักกีฬาที่สู้กันสุดใจขาด วิ่งไล่บอลเก็บบอล พยายามสู้ทุกลูก น้ำตามันเอ่อออกมา เกาหลีพวกเธอทำดีที่สุดแล้ว แพ้ชนะไม่เป็นไร เธอทำหน้าที่ของเธอเต็มที่แล้ว รักเสมอนะดาฮยอนและลูกทีมทุกคน

เชียร์มากี่ปีๆก็เป็นแบบนี้ตลอดๆ นำกี่แต้มสุดท้ายก็โดนแซง แล้วแพ้คือเก่าๆๆๆๆๆ

ก่อนอื่นขอชื่นชมความใจสู้และภาพที่เห็น นี่แหละคือสิ่งที่ทีมไทยควรทำตั้งแต่แรก อารมณ์แสดงออกผ่านใบหน้าชัดเจน ต้องจริงจังในทุกๆ แต้ม แต่ผลของ VNL ในครั้งนี้ ผมบอกเลยว่าไม่ได้น่าภูมิใจเลย แต่เป็นข้อย้ำเต

ตามนี้แหละ เขาบอกมา สู้ hard power กับเขาไม่ได้ เลยพยายามจะเอา soft power ไปสู้แทน