มีใครที่เลิกกับแฟนแล้ว ยิ่งเวลาผ่านไปยิ่งเจ็บปวดบ้างคะ เหมือนยิ่งลืมยิ่งช้ำ
ช่วงแรกที่เลิก คิดอย่างเดียวว่าต้องเลิก ในเมื่อเขาไม่รักเรา เราก็ต้องรักตัวเอง
แต่ยิ่งเวลาผ่านไปมันไม่ได้ทำให้เราลืมความเจ็บปวดได้เลย ก็ยังคิดถึงทุกวัน
ก็คิดนะคะว่าสักวันคงลืมได้ แต่กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวันมันเจ็บปวดทรมานมาก
บางครั้งนั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่ เผลอคิดไปว่า
วันนี้เราต้องกินข้าวกับแฟนเราไม่ใช่หรอ
แฟนเราต้องมารับเมื่อเรียนเสร็จไม่ใช่หรอ
ก่อนนอนเขาต้องบอกว่าฝันดีไม่ใช่หรอ
แต่พอมองไปมันก็ว่างเปล่า ไม่เหลืออะไรเลย
บางทีก็คิดว่า เขาน่าจะยังรักเราอยู่เหมือนกัน ทั้งๆที่เขาก็มีคนอื่นไปแล้ว
ต้องทำเป็นเข้มแข็งเพื่อให้คนรอบข้างสบายใจ
มีใครที่เลิกกับแฟนแล้ว ยิ่งเวลาผ่านไปยิ่งเจ็บปวดบ้างคะ
ช่วงแรกที่เลิก คิดอย่างเดียวว่าต้องเลิก ในเมื่อเขาไม่รักเรา เราก็ต้องรักตัวเอง
แต่ยิ่งเวลาผ่านไปมันไม่ได้ทำให้เราลืมความเจ็บปวดได้เลย ก็ยังคิดถึงทุกวัน
ก็คิดนะคะว่าสักวันคงลืมได้ แต่กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวันมันเจ็บปวดทรมานมาก
บางครั้งนั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่ เผลอคิดไปว่า
วันนี้เราต้องกินข้าวกับแฟนเราไม่ใช่หรอ
แฟนเราต้องมารับเมื่อเรียนเสร็จไม่ใช่หรอ
ก่อนนอนเขาต้องบอกว่าฝันดีไม่ใช่หรอ
แต่พอมองไปมันก็ว่างเปล่า ไม่เหลืออะไรเลย
บางทีก็คิดว่า เขาน่าจะยังรักเราอยู่เหมือนกัน ทั้งๆที่เขาก็มีคนอื่นไปแล้ว
ต้องทำเป็นเข้มแข็งเพื่อให้คนรอบข้างสบายใจ