เรามีเรื่องอยากจะปรึกษาทุกท่านหน่อยค่ะ เรื่องมันยาวต้องขอโทษด้วยนะคะ คือเมื่อ 5 เดือนก่อนเราได้รู้จักหนุ่มญี่ปุ่นคนหนึ่งผ่านทางเวบไซท์ ( เราอายุ 30 เค้าอายุ 49 )หลังจากนั้นเราก็เริ่มส่งอีเมลล์หากัน ส่วนมากก็เป็นเรื่องทั่วไปค่ะ จนเวลาผ่านไป 1 เดือน เค้าก็บอกว่าชอบเรา
ในระยะเวลา 3 เดือนหลังจากเดือนแรกเราก็เริ่มเปิดใจให้กับเค้า เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของกันและกัน แล้วเค้าก็เคยขอมาหาเราครั้งหนึ่งแต่ช่วงนั้นเรากำลังมีปัญหาทั้งเรื่องเงินและงานที่บริษัท เราเลยบอกเค้าไปตามความเป็นจริงว่าเราไม่อยากให้เค้ามาเจอในสภาพที่กำลังแย่ แต่ในอีกส่วนคือเราไม่อยากให้เค้าคิดว่าเราต้องการอะไรจากเค้า เราอยากจะเคลียร์ปัญหาทุกอย่างก่อน เค้าก็บอกเข้าใจ แล้วเราก็คุยกันหลายอย่างจนมาถึงจุดที่เค้าเคยบอกกับเราว่าเค้ามีลูกแต่หย่ากับภรรยาแล้ว 9 ปี และลูกก็อยู่กับภรรยา เค้าบอกอยากเล่าให้เราฟังเพราะมันเป็นเรื่องสำคัญมากระหว่างเรากับเค้า เราก็โอเคเราเข้าใจเพราะเค้าก็อายุเยอะแล้ว
แต่หลังจากจดหมายฉบับนั้นเค้าก็ตอบกลับมาว่าช่วงนี้คงยุ่งมากคงมีเวลาตอบเมลล์ยาวๆเหมือนเก่า แล้วเค้าก็หายไประหว่างนั้นเราส่งเมลล์ไป หาเค้าก็ไม่ตอบ จนเวลาผ่านไป 1 อาทิตย์เค้าก็ติดต่อกลับมาบอกว่าเค้ายุ่งกับงานมากและมีเรื่องบางอย่างที่จะต้องคิด แล้วเราก็เปลี่ยนมาคุยกันทาง Facebook โดยที่เราแทบไม่เคยคุยเรื่องส่วนตัวกันอีก ส่วนใหญ่เป็นการพูดถึง เรื่องๆทั่วๆไปอย่างเช่นดินฟ้าอากาศ งาน ผู้คนที่ไปพบเจอมา ก็ไม่ได้คุยกันยาวๆหรอกค่ะ ส่วนใหญ่เป็นการคุยสองสามประโยคสั้นๆ ตัวเราเองก็ไม่กล้าไปรบกวนเค้ามากนัก บางครั้งเค้าหายไปสองสามวันเราก็จะฝากข้อความไปในทำนองว่าเป็นห่วง คิดถึง อะไรประมาณนี้ค่ะ
แต่คงเพราะเรารู้สึกว่าเค้าไม่มีเวลาให้เราเหมือนเก่า ช่วงนั้นเราเศร้าเลยค่ะเลยส่งเมลล์ไปประมาณว่าจริงๆแล้วเค้ามีแฟนอยู่ที่โน่นแล้วใช่ไหม แล้วมาโกหกเรา บอกว่าเค้าเปลี่ยนไป เฟซบุ๊คก็ไม่ออน เราติดต่อเค้าไม่ได้เลย (ปรกติเค้าจะไม่ออนตลอดเวลาแล้วพอดึกๆก็จะปิดเครื่อง) อารมณ์ก็ประมาณฉันเสียใจประมาณนั้นแหละค่ะ แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่าเค้าไม่ได้มีแฟนแต่เราก็ไม่ใช่แฟนของเค้า เราและเค้าไม่เคยพบกันจะชอบกันได้ยังไง เค้าไม่ได้โกรธแต่ผิดหวังที่เราคิดว่าเค้าโกหก เรายอมรับว่าเสียใจมากแต่เราก็เข้าใจในสิ่งที่เค้าตอบกลับมานะ หลังจาก นั้นเราจึงส่งเมลล์ตอบกลับไปว่าถ้าเค้าไม่เคยบอกว่าชอบเราเราคงจะไม่เปิดใจให้กับเค้า เราบอกว่าเค้าคงจะลืมแล้วใช่ไหมว่าเป็นฝ่ายบอกว่าชอบเราก่อน เราไม่ได้โกรธเราเข้าใจแต่เราเสียใจ
หลังจากนั้นทั้งเราและเค้าก็เงียบไปเราก็ไม่ได้ส่งอะไรไปทั้งทางเมลล์และเฟซบุ๊คอีกพอผ่านไป 1 อาทิตย์ เค้าก็ส่งข้อความสั้นๆมาทางเฟซบุ๊ค ถามว่าเราสบายดีรึเปล่า เป็นยังไงบ้าง เราก็ตอบกลับไปว่าเราสบายดี แล้วก็เริ่มกลับมาคุยกันต่ออีกครั้งแต่ก็เหมือนเดิมคือคุยเรื่องทั่วๆไป วันละสองสามประโยค แต่ที่เปลี่ยนไปคือจากเมื่อก่อนเค้าจากที่ไม่ออนเฟซตลอดเวลา กลายเป็นออนไว้ 24 ชม . แต่ไม่ได้เข้ามาเช็คบ่อยๆ
มีเรื่องอยากปรึกษาเกี่ยวกับปัญหาหัวใจ และนิสัยของหนุ่มญี่ปุ่นค่ะ
ในระยะเวลา 3 เดือนหลังจากเดือนแรกเราก็เริ่มเปิดใจให้กับเค้า เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของกันและกัน แล้วเค้าก็เคยขอมาหาเราครั้งหนึ่งแต่ช่วงนั้นเรากำลังมีปัญหาทั้งเรื่องเงินและงานที่บริษัท เราเลยบอกเค้าไปตามความเป็นจริงว่าเราไม่อยากให้เค้ามาเจอในสภาพที่กำลังแย่ แต่ในอีกส่วนคือเราไม่อยากให้เค้าคิดว่าเราต้องการอะไรจากเค้า เราอยากจะเคลียร์ปัญหาทุกอย่างก่อน เค้าก็บอกเข้าใจ แล้วเราก็คุยกันหลายอย่างจนมาถึงจุดที่เค้าเคยบอกกับเราว่าเค้ามีลูกแต่หย่ากับภรรยาแล้ว 9 ปี และลูกก็อยู่กับภรรยา เค้าบอกอยากเล่าให้เราฟังเพราะมันเป็นเรื่องสำคัญมากระหว่างเรากับเค้า เราก็โอเคเราเข้าใจเพราะเค้าก็อายุเยอะแล้ว
แต่หลังจากจดหมายฉบับนั้นเค้าก็ตอบกลับมาว่าช่วงนี้คงยุ่งมากคงมีเวลาตอบเมลล์ยาวๆเหมือนเก่า แล้วเค้าก็หายไประหว่างนั้นเราส่งเมลล์ไป หาเค้าก็ไม่ตอบ จนเวลาผ่านไป 1 อาทิตย์เค้าก็ติดต่อกลับมาบอกว่าเค้ายุ่งกับงานมากและมีเรื่องบางอย่างที่จะต้องคิด แล้วเราก็เปลี่ยนมาคุยกันทาง Facebook โดยที่เราแทบไม่เคยคุยเรื่องส่วนตัวกันอีก ส่วนใหญ่เป็นการพูดถึง เรื่องๆทั่วๆไปอย่างเช่นดินฟ้าอากาศ งาน ผู้คนที่ไปพบเจอมา ก็ไม่ได้คุยกันยาวๆหรอกค่ะ ส่วนใหญ่เป็นการคุยสองสามประโยคสั้นๆ ตัวเราเองก็ไม่กล้าไปรบกวนเค้ามากนัก บางครั้งเค้าหายไปสองสามวันเราก็จะฝากข้อความไปในทำนองว่าเป็นห่วง คิดถึง อะไรประมาณนี้ค่ะ
แต่คงเพราะเรารู้สึกว่าเค้าไม่มีเวลาให้เราเหมือนเก่า ช่วงนั้นเราเศร้าเลยค่ะเลยส่งเมลล์ไปประมาณว่าจริงๆแล้วเค้ามีแฟนอยู่ที่โน่นแล้วใช่ไหม แล้วมาโกหกเรา บอกว่าเค้าเปลี่ยนไป เฟซบุ๊คก็ไม่ออน เราติดต่อเค้าไม่ได้เลย (ปรกติเค้าจะไม่ออนตลอดเวลาแล้วพอดึกๆก็จะปิดเครื่อง) อารมณ์ก็ประมาณฉันเสียใจประมาณนั้นแหละค่ะ แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่าเค้าไม่ได้มีแฟนแต่เราก็ไม่ใช่แฟนของเค้า เราและเค้าไม่เคยพบกันจะชอบกันได้ยังไง เค้าไม่ได้โกรธแต่ผิดหวังที่เราคิดว่าเค้าโกหก เรายอมรับว่าเสียใจมากแต่เราก็เข้าใจในสิ่งที่เค้าตอบกลับมานะ หลังจาก นั้นเราจึงส่งเมลล์ตอบกลับไปว่าถ้าเค้าไม่เคยบอกว่าชอบเราเราคงจะไม่เปิดใจให้กับเค้า เราบอกว่าเค้าคงจะลืมแล้วใช่ไหมว่าเป็นฝ่ายบอกว่าชอบเราก่อน เราไม่ได้โกรธเราเข้าใจแต่เราเสียใจ
หลังจากนั้นทั้งเราและเค้าก็เงียบไปเราก็ไม่ได้ส่งอะไรไปทั้งทางเมลล์และเฟซบุ๊คอีกพอผ่านไป 1 อาทิตย์ เค้าก็ส่งข้อความสั้นๆมาทางเฟซบุ๊ค ถามว่าเราสบายดีรึเปล่า เป็นยังไงบ้าง เราก็ตอบกลับไปว่าเราสบายดี แล้วก็เริ่มกลับมาคุยกันต่ออีกครั้งแต่ก็เหมือนเดิมคือคุยเรื่องทั่วๆไป วันละสองสามประโยค แต่ที่เปลี่ยนไปคือจากเมื่อก่อนเค้าจากที่ไม่ออนเฟซตลอดเวลา กลายเป็นออนไว้ 24 ชม . แต่ไม่ได้เข้ามาเช็คบ่อยๆ