สวัสดีครับ เพื่อนๆห้องสยามฯ
มีเรื่องน่าปวดหัว ของเพื่อนชายคนหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ (จะเรียกว่าบ่น ระบายให้ฟังก็ได้)
ผมมีเพื่อนคนนึงสมมุติ ว่าชื่อ ต. นะครับ
บังเอิญ ได้รู้จักกับเพื่อนคนนี้ ระหว่างไปสอบงานราชการกันครับ
เป็นคนอยู่จังหวัดเดียวกัน ตอนที่รุ้จักกันแรกๆ เขาเป็นคนคุยเก่ง คุยสนุก เฮฮา ดีครับ
ก็เลยคุยถูกคอกัน เลยสนิทกันประมาณนึง แต่ต่อมา ด้วยหน้าที่การงาน อยู่คนละที่ เลยทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก นานๆก็พบปะ สังสรรค์กันทีนึง ปรกติ
ต. มีแฟนคนนึง(แฟนเด็ก-เลี้ยงต้อย) แต่อยู่กันคนละจังหวัด ต.อยู่เชียงใหม่ ส่วนแฟนของต. อยู่นครปฐม
ต.อินเลิฟแฟนคนนี้มาก ต้องเดินทางไปหาแฟน สัปดาห์ละครั้ง หรือสองสัปดาห์/ครั้ง ไปเที่ยว เลี้ยงข้าว ซื้อของให้ หรือถ้าไม่ได้ไปก็ต้องไลน์ คุย แชท กัน ตลอด
ชอบเอารูปมาโชว์ให้ผมดูบ่อยๆ
แต่ที่มันน่าปวดหัว คือ ต.ติดแฟนคนนี้มาก และเป็นคนชอบคิดมาก เวลาติดแฟน ก็เรียกว่าพอรักกับแฟนก็ลืมเพื่อนหมด เรียกว่าไม่สนใจเพื่อนเลย ก้มหน้าก้มตากดปุ่มอยู่นั่นแหละ ซึ่งผมเข้าใจว่า เป็นเรื่องคนติดแฟน โลกนี้มีเราสองคน ก็เป็นเรื่องธรรมดา
แต่พอมีปัญหานี่สิ ต.มักชอบโทรมาระบายให้ผมฟังบ่อยๆ ชอบให้เราช่วยคิด ช่วยตัดสินใจให้ พอเราพูดไม่ดี ก็พลอยโวยเราด้วยซึ่งถ้าระบายเฉยๆ ก็ไม่เป็นไร แต่ทำให้เราพลอยปวดหัวไปด้วย
มีอยู่ครั้งหนึ่ง(ประมาณเดือนก่อน) ต.โทรมาหา บอกว่า แฟนไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุย ไม่แชทกับเค้า มัวแต่ไปกับเพื่อน ทำให้ต.หงุดหงิดมาก บอกเลิกเลยดีมั้ย แต่Guรักเค้านะ โทรไปทำไมเค้าไม่รับ ไม่สนใจกุเลย บ่นระบายนู้นนั่นนี่ จะทำยังไงดี ผมก็แอบรำคาญ เลยบอกว่าลองหาสาเหตุดู เป็นเพราะเราไปยุ่งกับเค้ามากไปหรือเปล่า เค้าอาจจะรำคาญก็ได้นะ
เท่านั้นเอง ผมโดนต. โวยวายเป็นชุด บอกว่า เฮ้ย พูดแบบนี้ทำไม มันผ่านไปแล้ว เค้าไม่คุยกับ กุ แล้ว มันแก้ไขอะไรได้ จะพูดทำไม พูดแบบนี้ไม่ชอบ (น้ำเสียงโวยใหญ่) อืม ผมก้เลยได้แต่รับฟัง อืมๆ เออๆ แล้วมันก็ถามอีกว่า จะทำยังไง ผมก็เลย ยุส่ง บอกเลิกไปเหอะ
แต่มาเมื่อ2วันก่อน โทรมาอีก เล่าอาการเดิม แฟนไปเที่ยวกับเพื่อน กินเบียร์ ไม่สนใจ ต.โทรไป ไม่รับโทรศัพท์
ผมก็บอกว่า เฮ้ย ผู้หญิงกินเบียร์ เรื่องธรรมดามาก เป็นสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง ไม่เป็นไรมั้ง
ต.บ่นว่า มันไม่รับโทรศัพท์ ไม่สนใจ มันกินเบียร์ประชดกุ (สงสัยคิดไปเอง)
แล้วก็ถาม ปรึกษา ผมว่า ควรทำไงดี ลางานไปหาแฟนเลยดีมั้ย หรืองอนไม่รับสาย ให้โทรมาง้อดีมั้ย หรือลางานว่ากลับบ้าน(นครสวรรค์)ไปหาแม่ก่อนดีมั้ย
ผมก็บอกว่า ไม่รุ ตัดสินใจเองเถอะ(กุไม่ใช่เจ้าชีวิตมุงนะ) มันก้บอกว่า เฮ่ย คิดให้ กุ หน่อย ตื้ออยู่นั้น
ผมเลยบอกว่า กลับบ้านไปหาแม่ก่อนดีมั้ย ต.ก็บอกว่า แล้วงานกุอ่ะ
ก็มีงานอยู่ ผมก็เลยบอกว่า ถ้าติดงาน ก็อยู่ทำงานก่อนดีกว่า ไม่ต้องคิดมาก
ต.โวยอีก บอก เฮ่ย ทำไม เอ็งขี้ลังเลจัง ตัดสินใจไม่ขาด กุกำลังตัดสินจะไปกลับหาแล้ว (เอ้า เราผิดอีก) 555+
ผมก็เลยบอกว่า งั้นลางานกลับไปบ้านก่อน แล้วค่อยคิดต่อ รอเค้าโทรมาง้อ ล่ะกัน
แล้วมันก็บอกว่า แล้วงาน กุ ล่ะ ลางานเลยหรอ
ผม : เอ้า มุงนิ มุงถามกุ แล้วมุงยังมาลังเลอีก หา....
แล้ว ก็กำลังจะบ่น ปัญหาความรักต่ออีก
โชคดี มีเสียงเรียกกินข้าว ผมก็เลยตัดบท บอกว่า มุงรีบกลับบ้านไปก่อนเถอะ
-จบ-
ผมแอบคิดในใจ ว่า ผมเข้าใจแฟนของต.นะ เจอคนเรื่อง"เยอะ"แบบนี่ คงรำคาญบ้าง
นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นครอบครัว มุงยังคิดมาก ถ้าแต่งงาน เป็นครอบครัวกัน คงทะเลาะกัน งอนง้อกันทุกวัน
เป็นผู้ชาย ต้องนิ่ง หน่อยเว่ย เฮ่ย
อืม... จะทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ดี หรือว่า ผมคิดเล็กคิดน้อยมากไป ครับ
บ่นให้ฟังนะ
มีเรื่องรักอันน่าปวดหัวของเพื่อน มาเล่าให้ฟังครับ (บ่น)
มีเรื่องน่าปวดหัว ของเพื่อนชายคนหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ (จะเรียกว่าบ่น ระบายให้ฟังก็ได้)
ผมมีเพื่อนคนนึงสมมุติ ว่าชื่อ ต. นะครับ
บังเอิญ ได้รู้จักกับเพื่อนคนนี้ ระหว่างไปสอบงานราชการกันครับ
เป็นคนอยู่จังหวัดเดียวกัน ตอนที่รุ้จักกันแรกๆ เขาเป็นคนคุยเก่ง คุยสนุก เฮฮา ดีครับ
ก็เลยคุยถูกคอกัน เลยสนิทกันประมาณนึง แต่ต่อมา ด้วยหน้าที่การงาน อยู่คนละที่ เลยทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก นานๆก็พบปะ สังสรรค์กันทีนึง ปรกติ
ต. มีแฟนคนนึง(แฟนเด็ก-เลี้ยงต้อย) แต่อยู่กันคนละจังหวัด ต.อยู่เชียงใหม่ ส่วนแฟนของต. อยู่นครปฐม
ต.อินเลิฟแฟนคนนี้มาก ต้องเดินทางไปหาแฟน สัปดาห์ละครั้ง หรือสองสัปดาห์/ครั้ง ไปเที่ยว เลี้ยงข้าว ซื้อของให้ หรือถ้าไม่ได้ไปก็ต้องไลน์ คุย แชท กัน ตลอด
ชอบเอารูปมาโชว์ให้ผมดูบ่อยๆ
แต่ที่มันน่าปวดหัว คือ ต.ติดแฟนคนนี้มาก และเป็นคนชอบคิดมาก เวลาติดแฟน ก็เรียกว่าพอรักกับแฟนก็ลืมเพื่อนหมด เรียกว่าไม่สนใจเพื่อนเลย ก้มหน้าก้มตากดปุ่มอยู่นั่นแหละ ซึ่งผมเข้าใจว่า เป็นเรื่องคนติดแฟน โลกนี้มีเราสองคน ก็เป็นเรื่องธรรมดา
แต่พอมีปัญหานี่สิ ต.มักชอบโทรมาระบายให้ผมฟังบ่อยๆ ชอบให้เราช่วยคิด ช่วยตัดสินใจให้ พอเราพูดไม่ดี ก็พลอยโวยเราด้วยซึ่งถ้าระบายเฉยๆ ก็ไม่เป็นไร แต่ทำให้เราพลอยปวดหัวไปด้วย
มีอยู่ครั้งหนึ่ง(ประมาณเดือนก่อน) ต.โทรมาหา บอกว่า แฟนไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุย ไม่แชทกับเค้า มัวแต่ไปกับเพื่อน ทำให้ต.หงุดหงิดมาก บอกเลิกเลยดีมั้ย แต่Guรักเค้านะ โทรไปทำไมเค้าไม่รับ ไม่สนใจกุเลย บ่นระบายนู้นนั่นนี่ จะทำยังไงดี ผมก็แอบรำคาญ เลยบอกว่าลองหาสาเหตุดู เป็นเพราะเราไปยุ่งกับเค้ามากไปหรือเปล่า เค้าอาจจะรำคาญก็ได้นะ
เท่านั้นเอง ผมโดนต. โวยวายเป็นชุด บอกว่า เฮ้ย พูดแบบนี้ทำไม มันผ่านไปแล้ว เค้าไม่คุยกับ กุ แล้ว มันแก้ไขอะไรได้ จะพูดทำไม พูดแบบนี้ไม่ชอบ (น้ำเสียงโวยใหญ่) อืม ผมก้เลยได้แต่รับฟัง อืมๆ เออๆ แล้วมันก็ถามอีกว่า จะทำยังไง ผมก็เลย ยุส่ง บอกเลิกไปเหอะ
แต่มาเมื่อ2วันก่อน โทรมาอีก เล่าอาการเดิม แฟนไปเที่ยวกับเพื่อน กินเบียร์ ไม่สนใจ ต.โทรไป ไม่รับโทรศัพท์
ผมก็บอกว่า เฮ้ย ผู้หญิงกินเบียร์ เรื่องธรรมดามาก เป็นสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง ไม่เป็นไรมั้ง
ต.บ่นว่า มันไม่รับโทรศัพท์ ไม่สนใจ มันกินเบียร์ประชดกุ (สงสัยคิดไปเอง)
แล้วก็ถาม ปรึกษา ผมว่า ควรทำไงดี ลางานไปหาแฟนเลยดีมั้ย หรืองอนไม่รับสาย ให้โทรมาง้อดีมั้ย หรือลางานว่ากลับบ้าน(นครสวรรค์)ไปหาแม่ก่อนดีมั้ย
ผมก็บอกว่า ไม่รุ ตัดสินใจเองเถอะ(กุไม่ใช่เจ้าชีวิตมุงนะ) มันก้บอกว่า เฮ่ย คิดให้ กุ หน่อย ตื้ออยู่นั้น
ผมเลยบอกว่า กลับบ้านไปหาแม่ก่อนดีมั้ย ต.ก็บอกว่า แล้วงานกุอ่ะ
ก็มีงานอยู่ ผมก็เลยบอกว่า ถ้าติดงาน ก็อยู่ทำงานก่อนดีกว่า ไม่ต้องคิดมาก
ต.โวยอีก บอก เฮ่ย ทำไม เอ็งขี้ลังเลจัง ตัดสินใจไม่ขาด กุกำลังตัดสินจะไปกลับหาแล้ว (เอ้า เราผิดอีก) 555+
ผมก็เลยบอกว่า งั้นลางานกลับไปบ้านก่อน แล้วค่อยคิดต่อ รอเค้าโทรมาง้อ ล่ะกัน
แล้วมันก็บอกว่า แล้วงาน กุ ล่ะ ลางานเลยหรอ
ผม : เอ้า มุงนิ มุงถามกุ แล้วมุงยังมาลังเลอีก หา....
แล้ว ก็กำลังจะบ่น ปัญหาความรักต่ออีก
โชคดี มีเสียงเรียกกินข้าว ผมก็เลยตัดบท บอกว่า มุงรีบกลับบ้านไปก่อนเถอะ
-จบ-
ผมแอบคิดในใจ ว่า ผมเข้าใจแฟนของต.นะ เจอคนเรื่อง"เยอะ"แบบนี่ คงรำคาญบ้าง
นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นครอบครัว มุงยังคิดมาก ถ้าแต่งงาน เป็นครอบครัวกัน คงทะเลาะกัน งอนง้อกันทุกวัน
เป็นผู้ชาย ต้องนิ่ง หน่อยเว่ย เฮ่ย
อืม... จะทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ดี หรือว่า ผมคิดเล็กคิดน้อยมากไป ครับ
บ่นให้ฟังนะ