ถึงพวกที่ชอบวิจารณ์คนอื่น

ว่าคนอื่นบ่อย บางทีนึกเรื่องเก่าๆของตัวเองก็หน้าชา

เมื่อก่อนเราก็เสแสร้งใช่ย่อยเหมือนกัน  พยายามทำตัวเป็นคนที่เราไม่ได้เป็น  พยายามเป็นคนที่ดีกว่า  ทั้งหมดมันเกิดจากการที่เราไม่มั่นใจ  คิดว่าเราไม่ดีพอ  

แต่พอมาคิดดูแล้วมันไม่จริงเลย  เราต้องภูมิใจในตัวเองก่อน  แล้วต้องรู้จักข้อดีข้อเลวของตัวเองถึงจะพัฒนากันได้

สิ่งที่ร้ายที่สุดของการเสแสร้งคือมันไม่ธรรมชาติ  ต้องมีสักคนที่ดูเราออก

บางคนยังติดภาพเราในตอนนั้น ยังเห็นเราไม่ดี  อันนี้ก็ว่าไม่ได้นะฮะ  ก็เราทำตัวของตัวเอง

ปัญหาทุกอย่างมันเกิดจากตัวเราทั้งนั้น  รู้ตัวเองเมื่อไหร่ปัญหาก็จบ  ไม่ต้องไปต่อสู้ให้ใครมาเข้าใจเราก่อนเลย

พูดไปแล้วก็อาย...

ขอบคุณพุทธศาสนาที่ทำให้เราเจอต้นเหตุของความทุกข์