สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปที่เคารพทุกท่านนะคะ
.. เรามีเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนร่วมงานมาแชร์ประสบการณ์ และขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆในห้องสีลม
เราทำงานอยู่องค์กรรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ตัวเราเป็นพนักงานระดับปฏิบัติการค่ะ เพิ่งเข้ามาทำงานที่นี่ได้1ปี
และมีเพื่อนร่วมงานที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน 3 คน โดยในที่ทำงานเราจะมีเพื่อนคนนึงที่นางเป็นคนหน้าตาดีในระดับนึง
พูดจาไพเราะอ่อนน้อม อายุงานก็พอๆกับเรา ตำแหน่งงานเดียวกันค่ะ คือปัญหาที่เกิดขึ้นเนี่ย
วันไหนที่นางทำงานกะเดียวกับเรา นางก็จะพูดคุยดีกับเราเป็นปกติทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรน่ากลัว เหมือนเป็นเพื่อนที่น่าคบหาคนนึง เพราะจะรักษานํ้าใจกันดี ใครขอให้ช่วยอะไรนางก็จะตอบตกลง ค่ะๆๆๆ ตลอด แทบจะไม่เคยปฏิเสธใคร
.. แต่หลายๆครั้งที่นางเผลอพูดคุยถึงเพื่อนคนอื่นกะเราบ้าง แบบนินทาน่ะค่ะ กะรุ่นพี่ในที่ทำงานบ้าง
ในลักษณะการตำหนิ หรือแอบถามเรื่องส่วนตัวของผู้อื่นในทำนอง "อยากรู้ อยากเห็น" โดยที่พฤติกรรมนี้นางจะไม่ทำกับคนที่นางกำลังนินทาแบบต่อหน้าเลยสักครั้ง คือมีอะไรนางจะไม่ถามตรงๆ หรือพูดจิกกัดบุคคลนั้นต่อหน้า แต่ลับหลังนางจัดเต็มค่ะ ..และมีหลายๆครั้งที่นางพูดถึงเราค่ะ
เรามีเพื่อนรุ่นพี่อีกคนนึงที่ค่อนสนิทกันมาก พี่เค้าทำงานมาก่อนเราสี่ปี เป็นระดับซุปเปอร์ไวซ์เซอร์
พี่คนนี้นิสัยดีค่ะ มีแต่คนรัก หลายๆครั้งที่เราทำงานเข้าเวรไม่ตรงกับนาง นางมักจะพูดถึงเรากะรุ่นพี่คนนี้ มักจะแอบถามเรื่องส่วนตัวของเราเสมอ เพราะรุ่นพี่คนนี้จะรู้ข้อมูลของเรามากกว่าคนอื่นๆเพราะเราสนิทกัน พี่ก็เลยมาเล่าให้เราฟังทีหลังว่าน้องนางคนนี้พูดถึงเราอย่างไรบ้างในวันที่เราไม่ได้มาทำงาน มีอยู่ครั้งนึงหน่วยงานมีการจัดงานเลี้ยงใหญ่ประจำภาค เราถูกเชิญไปงาน
โดยทางงานมีธีมงานให้แต่งกายชุดไทยแบบสวยงาม แล้ววันนั้นเราก็ได้แต่งตัว
แต่งหน้าทำผมแบบจัดเต็มในชุดไทยพื้นเมือง (ใจน่ะไม่ได้อยากไปเล้ยยย อายมากๆๆๆ)
และถ่ายรูปลงเฟซบุคเพื่อให้เพื่อนๆที่ทำงานที่ไม่ได้ไปร่วมงานได้ดูกัน เพราะทุกคนก็ลุ้นกันมาก
และอยากเห็นเราแต่งตัวแต่งหน้า เพราะปกติเราเป็นสาวห้าวค่ะ
บุคลิกเราจะออกแนวทอมบอย (แต่จริงๆเราเป็นผู้หญิงนะคะ >< ) ... พอนางเห็นรูปที่เราอัพลงเฟซบุคเท่านั้นแหละค่ะ นางถึงกับหัวเราะลั่น และพูดเสียงดังว่า "ดูสิ แต่วตัวเหมือนกะเหรี่ยง เหมือนแม้วเลย(ชนกลุ่มน้อยบนที่ราบสูง)" เพื่อนๆคนอื่นๆก็มาเปิดดูรูปในเฟซ ทุกคนก็ชมว่า "สวยมากเลย ดูดี ไม่คิดว่าแต่งแล้วจะเหมาะ จะสวยแบบนี้"
คือ มีแค่นางคนนี้คนเดียวที่ตำหนิเราในแง่ลบ และลักษณะอาการที่แสดงออกขณะที่ดูรูปเรา ดูโอเว่อร์แอ็กติ้งมากเป็นพิเศษ อันนี้รุ่นพี่เราเล่าให้ฟังอีกที (เรานึกภาพนางออก เวลานางหัวเราะชอบใจอะไรสักอย่างนางจะโอเว่อร์จนหลุด เพราะปกตินางจะแอ๊บกิริยาอาการมากๆ)
..เรายอมรับค่ะว่าเราโกรธที่มาว่าเราอย่างนี้ และอีกคำนะคะ นางเห็นรูปแม่เรา แฟนเรา เพื่อนของแฟนเราไปถ่ายรูปกะเราที่หน้างาน นางก็พูดเสริมทับไปอีกว่า "ดูสิ ยกขโยงมาส่งกันทั้งบ้านเลย" .. คือเราไม่เข้าใจค่ะ แบบนี้เขาเรียกว่าอาการของคน "ขี้อิจฉา" หรือเปล่าคะ เพราะเราดูนางไม่ออกจริงๆว่า ทุกวันนี้ นางต้องการอะไร และกลับกันนางไปเม้นท์ใต้รูปเราว่า "เพื่อนสวยจังเลยจ้าา เพื่อนน่ารักจังเลยยย" แบบเนี้ยอ่ะค่ะ อิชั้นอ่านแล้วเพลียมากกก แบบ น้องนางช่าง
ได้โล่ห์จริงๆ
หลายๆครั้งเวลาทำงานร่วมกัน นางทำดีกะเรา พูดจาดีกะเรา ยิ้มหวาน จีบปากจีบคอพูดกะลูกค้า
พูดกะรุ่นพี่ พูดหวานไพเราะกับผู้ใหญ่ แต่พอลับหลัง นางก็จิกกัด และชอบนินทาทุกคนที่นางรู้จัก
ทั้งๆที่คนเหล่านั้นเป็นผู้ใหญ่กว่า เราคิดว่าไม่เหมาะสมเลยที่ด่านินทาผู้ใหญ่ลับหลัง
และเพื่อนบางคนก็ไม่เคยทำอะไรให้นางเลย
.. ในด้านการทำงานร่วมกันบ้างนะคะ นางจะพยายามเรียนรู้งานมากๆ(อันนี้เป็นข้อดีของนางค่ะ) และงานอันไหนที่ไม่ใช่หน้าที่นาง และนางไม่มีสิทธิ์ทำ นางก็จะพยายามจะทำให้ได้ โดยการไปนั่งโต๊ะตำแหน่งที่สูงกว่า นางอยากให้เราอิจฉาหรอคะ บอกตรงๆเราไม่ได้รู้สึกอิจฉาอะไรนางเลยสักเรื่องเดียว เรากลับรู้สึกว่า เออ..ดีๆ เวลาไม่เข้าใจอะไรจะได้ถามมันได้555
เวลาที่เราทำงานผิดพลาด นางซึ่งอายุงานเท่ากับเรา และก็เคยทำงานผิดพลาดแบบที่เราทำ และก็บ่อยพอๆกัน(เพราะงานของพวกเรามีความเสี่ยงด้านทรัพย์สินค่ะ) นางก็จะแอบตำหนิเราลับหลังกับรุ่นพี่ว่า "เตือนไอ่น้อยมันบ้างนะ ทำงานผิดบ่อยๆเนี้ย" ซึ่ง
การที่ทำงานพลาด ความเสียหายที่เกิดขึ้น เราต้องเป็นคนรับผิดชอบเองทั้งหมดค่ะ ไม่ได้ให้ใครชดใช้อะไรแทนใครได้
เราไม่ได้คิดว่าเราเป็นคนที่เตือนไม่ได้ ตำหนิไม่ได้ คุณทำได้ค่ะ แต่ ในขณะที่ต่อหน้าเราคุณทำดีกะเรา เวลาเราทำงานพลาดคุณทำทีปลอบใจว่า "ไม่เป็นไรน่าาา" อย่างนั้นอย่างนี้ แต่พอลับหลังคุณจิกกัดเราจนเป็นนิสัยที่เราจะได้รู้ทุกครั้งเวลาเราไม่ได้มาทำงาน
คุณกล้าดียังไงคะ เพราะทุกวันนี้คุณก็ทำงานพลาดซํ้าๆมาไม่รู้กี่ครั้ง "และระดับศรีษะคุณกับเราก็ระดับเดียวกัน "
..วันนี้ รุ่นพี่กำลังสอนงานเรา เพราะเราเป็นคนอาสาช่วยงานพี่เค้าและขอให้เค้าช่วยสอน พอเสร็จ เราลุกไปเข้าห้องนํ้า นางก็เดินมาถามรุ่นพี่เราว่า "เจ้ เจ้สอนงานยัยน้อยแล้วหรอ เจ้สอนหนูด้วยสิ หนูยังทำไม่เป็นเลยนะ" คือ เรารู้สึกว่า งานมีตั้งมากมาย ทำไมจะต้องมาจดจ้องว่าเราทำอะไร เรียนรู้งานอะไร และเหมือนนางจะกลัวว่า "เราจะลํ้าหน้า" รุ่นพี่เรามาพูดกะเราว่า "พี่รู้สึกว่าน้องเค้าอิจฉาอะไรเราอยู่หรือเปล่า"
เรากลับมานั่งทบทวนตัวเองค่ะ ว่าเราเคยทำอะไรให้เค้าไม่พอใจบ้างไหม
หรือเอาเปรียบเค้าในเรื่องงานไหม ก็ไม่เคยนะ เพราะภาระงานแต่ละคนจะชัดเจนและแบ่งงานกันทำอยู่แล้ว จะมีก็แค่งานที่ยากขึ้นที่จะต้องให้รุ่นพี่มาสอน เพื่อก้าวไปอีก
... พอเรามีแฟน นางก็ตำหนิแฟนเราว่า "ดูสิ แฟนยัยน้อยอ่ะ ดูหน้าใกล้ๆก็คงแก่มากเหมือนกันนะเนี้ย(แฟนเราแก่กว่าเรา8ปีค่ะ)" แต่พอต่อหน้าเรา นางบอกเราว่า "แฟนของน้อยอ่ะ น่ารักดีเนอะ ^^" (เวลาพูดจีบปาก บีบเสียง ยิ้มหวานๆ)(E ดัก)
..กับเพื่อนคนอื่นเหมือนไม่มีใครเอะใจที่นางเป็นแบบนี้ หรือเป็นเพราะว่าในองค์กร เด็กผู้หญิงที่พูดจาไพเราะ ยิ้มแย้ม อ่อนน้อม มักจะเป็นที่เอ็นดูแก่ผู้ใหญ่ และมักได้รับความไว้ใจจากเพื่อนรุ่นเดียวกันเสมอ?
เพื่อนอีกคนนึงอายุเท่าเรา ตำแหน่งเดียวกะเรา เพื่อนคนนี้เป็นคนจริงใจค่ะ เราพอดูออก ไม่เคยว่าร้ายให้เราลับหลัง แม้แต่เวลาเราทำงานกะเค้า เค้าก็ไม่เคยพาดพิงถึงใครลับหลังเช่นกัน น้องนางผู้มีปมด้อยคนนั้นก็มักจะพูดถึงเพื่อนเรา(สมมุติชื่อบี) พูดถึงบี อย่างเช่น
.."ชุดที่ไอ่บีมันใส่ ไม่เห็นเหมาะกับมันเลยเนอะ" อีกไม่ถึงอาทิตย์นางก็หาซื้อชุดคล้ายๆแบบนั้นมาใส่บ้าง
บีมีแฟนเป็นคนค่อนข้างมีฐานะการศึกษาดี ร่ำรวย นางก็เอาบีมาเล่าลับหลังว่า บีชอบทะเลาะกับแฟนบ่อยทำให้ไม่มีสมาธิทำงานผิดพลาดนะ
แต่ต่อหน้าบี นางก็ฉอเลาะแสร้งทำเป็นเพื่อนที่แสนดีกับบีเสมอ ไม่เว้นแม้แต่ตอนไปดื่มด้วยกัน ใครไม่อยู่นางก็จะพูดถึงคนนั้นทันทีที่ไม่รู้จะคุยอะไรกัน
อย่างเรื่องแฟนเราอ่ะค่ะ ทางบ้านเรากะบ้านแฟนรับรู้ว่าคบหากัน และไม่เคยกีดกันเลย แต่ทางบ้านนาง นางเคยบอกว่า พ่อกะแม่ไม่ยอมรับแฟนนาง(แฟนนางเป็นทอม) นางต้องปกปิดเสมอ ณ จุดนี้เราเห็นใจนางนะ แต่พอได้รู้ว่านางนินทาเรากะครอบครัวเราและแฟนแบบที่เล่ามา เราเลยเข้าใจว่า อาจจะเพราะครอบครัวนางไม่ยอมรับตัวตนของนางหรือเปล่า นางเลยเป็นคนขี้อิจฉาคนอื่น"
..บางครั้งวันไหนเราหยุด เราเขียนโพสต่างๆนาๆลงเฟซบุค เวลาไปเจออะไรดีๆก็เล่าในเฟซ เจออะไรร้ายๆก็เล่าในเฟซ นางก็จะเอาโพสของเราไปโพทนา ไปเล่าให้ผู้ใหญ่ในที่ทำงานฟัง ทั้งๆที่เรื่องนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับใครในที่ทำงานเลย คิดดูสิคะ ปากของนางเวลาเล่าอ่ะ จีบปากจีบคอ ใส่ไข่ใส่สีเราซะเทะ จนผู้ใหญ่บางคนคิดว่าเราเป็นเด็กก้าวร้าว มีปัญหาอะไรหรือป่าว มีโลกส่วนตัว ไม่พูดกะใครแต่ชอบโพสบนเฟซบุค เรานี่อยากจะเรียกนางมาตบปากสักที เพราะทีเราโพสไม่ได้หมายถึงอะไร ใครๆเขาก็เล่น แต่สิ่งที่นางสื่อนั่นแหละทำเราเสียหายไปเยอะแล้ว ตอนนี้เราลบเฟซไปละ (เราไม่เคยอยากจะรับadd friends เพื่อนในที่ทำงานอยู่แล้ว แต่นางมาขอ รับไปตามมารยาท)
..เราเองเป็นคนบุคลิกห้าวๆค่ะ ไม่ได้รักสวยรักงามอะไรมาก จะค่อนข้างเป็นตัวของตัวเอง บางครั้งมีโลกส่วนตัว ไม่ค่อยตามใครเท่าไหร่ แต่หน้าตาดีในระดับนึงค่ะ(ขอโทษนะคะไม่ได้หลงตัวเอง แต่บอกตรงๆเพราะอยากให้เพื่อนๆในพันทิปช่วยวิเคราะห์สถานการณ์ ><)
..เรื่องที่เราเล่ามาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงนะคะ เราเคยรู้สึกดีกะเพื่อนคนนี้มาเสมอตั้งแต่เข้างานเพราะนางเป็นคนแรกที่ชวนเราไปทานข้าวเพราะกลัวเราเหงา กลัวเราปรับตัวไม่ได้(ลืมไปตอนนั้นวันแรกที่รู้จักกัน นางถามเราว่าแฟนเราเป็นใครอยู่ไหนทำงานอะไร เราจบอะไรมา ครอบครัวเป็นยังไง" เราเป็นคนไว้ใจคนง่ายค่ะ และไม่คิดมากกับเพื่อนใหม่ๆ เลยเล่าให้นางฟังไป เพราะมองนางในแง่ดีว่า "เค้าคงอยากสนิทกะเรามั้ง"
แต่ระยะเวลาผ่านไป ยิ่งได้เห็นพฤติกรรมที่นางทำต่อหน้าเรา(นินทาคนอื่น) ลับหลังเรา(นินทาเรา) แล้วเราบอกตรงๆว่า "เสียใจมากค่ะ" และเสียความรู้สึกกับเพื่อนคนนี้มาก ทั้งๆที่เราพิจารณาตัวเองแล้วว่าเราไม่ได้ทำอะไรเขาเลย มีอะไรก็ช่วยๆกันไป แต่ได้กลับมาคือ "ความไม่จริงใจ"
เราอยากตั้งคำถามค่ะว่า
นางเป็นอะไรคะ ใช่อาการอิจฉาหรือเปล่า
แล้วทำไมนางต้องอิจฉาเราคะ เราไม่ได้มีอะไรดีไปกว่านางเลย
หรือว่านางอาจจะมีปมด้อยอะไรในใจตอนวัยเด็ก
หรือเพราะครอบครัวนางไม่ยอมรับ หรือไม่รักนาง นางจึงพยายามทำตัวให้คนอื่นรักชอบ และลึกๆแล้วไม่จริงใจกับใครเลย
เราควรระวังตัวให้มากขึ้นใช่ไหมคะ กับการต้องทำงานร่วมกับเพื่อนคนนี้
เพื่อนๆคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ มาแชร์ความคิดกันได้ค่ะ เรายินดีรับฟัง ^^
ขอบคุณมากค่ะ
เรื่องทั้งหมดที่เราเล่ามานี้เป็นความจริงทุกประการค่ะ
คุณเคยถูกเพื่อนร่วมงานหมั่นไส้ไหม?
.. เรามีเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนร่วมงานมาแชร์ประสบการณ์ และขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆในห้องสีลม
เราทำงานอยู่องค์กรรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ตัวเราเป็นพนักงานระดับปฏิบัติการค่ะ เพิ่งเข้ามาทำงานที่นี่ได้1ปี
และมีเพื่อนร่วมงานที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน 3 คน โดยในที่ทำงานเราจะมีเพื่อนคนนึงที่นางเป็นคนหน้าตาดีในระดับนึง
พูดจาไพเราะอ่อนน้อม อายุงานก็พอๆกับเรา ตำแหน่งงานเดียวกันค่ะ คือปัญหาที่เกิดขึ้นเนี่ย
วันไหนที่นางทำงานกะเดียวกับเรา นางก็จะพูดคุยดีกับเราเป็นปกติทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรน่ากลัว เหมือนเป็นเพื่อนที่น่าคบหาคนนึง เพราะจะรักษานํ้าใจกันดี ใครขอให้ช่วยอะไรนางก็จะตอบตกลง ค่ะๆๆๆ ตลอด แทบจะไม่เคยปฏิเสธใคร
.. แต่หลายๆครั้งที่นางเผลอพูดคุยถึงเพื่อนคนอื่นกะเราบ้าง แบบนินทาน่ะค่ะ กะรุ่นพี่ในที่ทำงานบ้าง
ในลักษณะการตำหนิ หรือแอบถามเรื่องส่วนตัวของผู้อื่นในทำนอง "อยากรู้ อยากเห็น" โดยที่พฤติกรรมนี้นางจะไม่ทำกับคนที่นางกำลังนินทาแบบต่อหน้าเลยสักครั้ง คือมีอะไรนางจะไม่ถามตรงๆ หรือพูดจิกกัดบุคคลนั้นต่อหน้า แต่ลับหลังนางจัดเต็มค่ะ ..และมีหลายๆครั้งที่นางพูดถึงเราค่ะ
เรามีเพื่อนรุ่นพี่อีกคนนึงที่ค่อนสนิทกันมาก พี่เค้าทำงานมาก่อนเราสี่ปี เป็นระดับซุปเปอร์ไวซ์เซอร์
พี่คนนี้นิสัยดีค่ะ มีแต่คนรัก หลายๆครั้งที่เราทำงานเข้าเวรไม่ตรงกับนาง นางมักจะพูดถึงเรากะรุ่นพี่คนนี้ มักจะแอบถามเรื่องส่วนตัวของเราเสมอ เพราะรุ่นพี่คนนี้จะรู้ข้อมูลของเรามากกว่าคนอื่นๆเพราะเราสนิทกัน พี่ก็เลยมาเล่าให้เราฟังทีหลังว่าน้องนางคนนี้พูดถึงเราอย่างไรบ้างในวันที่เราไม่ได้มาทำงาน มีอยู่ครั้งนึงหน่วยงานมีการจัดงานเลี้ยงใหญ่ประจำภาค เราถูกเชิญไปงาน
โดยทางงานมีธีมงานให้แต่งกายชุดไทยแบบสวยงาม แล้ววันนั้นเราก็ได้แต่งตัว
แต่งหน้าทำผมแบบจัดเต็มในชุดไทยพื้นเมือง (ใจน่ะไม่ได้อยากไปเล้ยยย อายมากๆๆๆ)
และถ่ายรูปลงเฟซบุคเพื่อให้เพื่อนๆที่ทำงานที่ไม่ได้ไปร่วมงานได้ดูกัน เพราะทุกคนก็ลุ้นกันมาก
และอยากเห็นเราแต่งตัวแต่งหน้า เพราะปกติเราเป็นสาวห้าวค่ะ
บุคลิกเราจะออกแนวทอมบอย (แต่จริงๆเราเป็นผู้หญิงนะคะ >< ) ... พอนางเห็นรูปที่เราอัพลงเฟซบุคเท่านั้นแหละค่ะ นางถึงกับหัวเราะลั่น และพูดเสียงดังว่า "ดูสิ แต่วตัวเหมือนกะเหรี่ยง เหมือนแม้วเลย(ชนกลุ่มน้อยบนที่ราบสูง)" เพื่อนๆคนอื่นๆก็มาเปิดดูรูปในเฟซ ทุกคนก็ชมว่า "สวยมากเลย ดูดี ไม่คิดว่าแต่งแล้วจะเหมาะ จะสวยแบบนี้"
คือ มีแค่นางคนนี้คนเดียวที่ตำหนิเราในแง่ลบ และลักษณะอาการที่แสดงออกขณะที่ดูรูปเรา ดูโอเว่อร์แอ็กติ้งมากเป็นพิเศษ อันนี้รุ่นพี่เราเล่าให้ฟังอีกที (เรานึกภาพนางออก เวลานางหัวเราะชอบใจอะไรสักอย่างนางจะโอเว่อร์จนหลุด เพราะปกตินางจะแอ๊บกิริยาอาการมากๆ)
..เรายอมรับค่ะว่าเราโกรธที่มาว่าเราอย่างนี้ และอีกคำนะคะ นางเห็นรูปแม่เรา แฟนเรา เพื่อนของแฟนเราไปถ่ายรูปกะเราที่หน้างาน นางก็พูดเสริมทับไปอีกว่า "ดูสิ ยกขโยงมาส่งกันทั้งบ้านเลย" .. คือเราไม่เข้าใจค่ะ แบบนี้เขาเรียกว่าอาการของคน "ขี้อิจฉา" หรือเปล่าคะ เพราะเราดูนางไม่ออกจริงๆว่า ทุกวันนี้ นางต้องการอะไร และกลับกันนางไปเม้นท์ใต้รูปเราว่า "เพื่อนสวยจังเลยจ้าา เพื่อนน่ารักจังเลยยย" แบบเนี้ยอ่ะค่ะ อิชั้นอ่านแล้วเพลียมากกก แบบ น้องนางช่าง
หลายๆครั้งเวลาทำงานร่วมกัน นางทำดีกะเรา พูดจาดีกะเรา ยิ้มหวาน จีบปากจีบคอพูดกะลูกค้า
พูดกะรุ่นพี่ พูดหวานไพเราะกับผู้ใหญ่ แต่พอลับหลัง นางก็จิกกัด และชอบนินทาทุกคนที่นางรู้จัก
ทั้งๆที่คนเหล่านั้นเป็นผู้ใหญ่กว่า เราคิดว่าไม่เหมาะสมเลยที่ด่านินทาผู้ใหญ่ลับหลัง
และเพื่อนบางคนก็ไม่เคยทำอะไรให้นางเลย
.. ในด้านการทำงานร่วมกันบ้างนะคะ นางจะพยายามเรียนรู้งานมากๆ(อันนี้เป็นข้อดีของนางค่ะ) และงานอันไหนที่ไม่ใช่หน้าที่นาง และนางไม่มีสิทธิ์ทำ นางก็จะพยายามจะทำให้ได้ โดยการไปนั่งโต๊ะตำแหน่งที่สูงกว่า นางอยากให้เราอิจฉาหรอคะ บอกตรงๆเราไม่ได้รู้สึกอิจฉาอะไรนางเลยสักเรื่องเดียว เรากลับรู้สึกว่า เออ..ดีๆ เวลาไม่เข้าใจอะไรจะได้ถามมันได้555
เวลาที่เราทำงานผิดพลาด นางซึ่งอายุงานเท่ากับเรา และก็เคยทำงานผิดพลาดแบบที่เราทำ และก็บ่อยพอๆกัน(เพราะงานของพวกเรามีความเสี่ยงด้านทรัพย์สินค่ะ) นางก็จะแอบตำหนิเราลับหลังกับรุ่นพี่ว่า "เตือนไอ่น้อยมันบ้างนะ ทำงานผิดบ่อยๆเนี้ย" ซึ่ง
การที่ทำงานพลาด ความเสียหายที่เกิดขึ้น เราต้องเป็นคนรับผิดชอบเองทั้งหมดค่ะ ไม่ได้ให้ใครชดใช้อะไรแทนใครได้
เราไม่ได้คิดว่าเราเป็นคนที่เตือนไม่ได้ ตำหนิไม่ได้ คุณทำได้ค่ะ แต่ ในขณะที่ต่อหน้าเราคุณทำดีกะเรา เวลาเราทำงานพลาดคุณทำทีปลอบใจว่า "ไม่เป็นไรน่าาา" อย่างนั้นอย่างนี้ แต่พอลับหลังคุณจิกกัดเราจนเป็นนิสัยที่เราจะได้รู้ทุกครั้งเวลาเราไม่ได้มาทำงาน
คุณกล้าดียังไงคะ เพราะทุกวันนี้คุณก็ทำงานพลาดซํ้าๆมาไม่รู้กี่ครั้ง "และระดับศรีษะคุณกับเราก็ระดับเดียวกัน "
..วันนี้ รุ่นพี่กำลังสอนงานเรา เพราะเราเป็นคนอาสาช่วยงานพี่เค้าและขอให้เค้าช่วยสอน พอเสร็จ เราลุกไปเข้าห้องนํ้า นางก็เดินมาถามรุ่นพี่เราว่า "เจ้ เจ้สอนงานยัยน้อยแล้วหรอ เจ้สอนหนูด้วยสิ หนูยังทำไม่เป็นเลยนะ" คือ เรารู้สึกว่า งานมีตั้งมากมาย ทำไมจะต้องมาจดจ้องว่าเราทำอะไร เรียนรู้งานอะไร และเหมือนนางจะกลัวว่า "เราจะลํ้าหน้า" รุ่นพี่เรามาพูดกะเราว่า "พี่รู้สึกว่าน้องเค้าอิจฉาอะไรเราอยู่หรือเปล่า"
เรากลับมานั่งทบทวนตัวเองค่ะ ว่าเราเคยทำอะไรให้เค้าไม่พอใจบ้างไหม
หรือเอาเปรียบเค้าในเรื่องงานไหม ก็ไม่เคยนะ เพราะภาระงานแต่ละคนจะชัดเจนและแบ่งงานกันทำอยู่แล้ว จะมีก็แค่งานที่ยากขึ้นที่จะต้องให้รุ่นพี่มาสอน เพื่อก้าวไปอีก
... พอเรามีแฟน นางก็ตำหนิแฟนเราว่า "ดูสิ แฟนยัยน้อยอ่ะ ดูหน้าใกล้ๆก็คงแก่มากเหมือนกันนะเนี้ย(แฟนเราแก่กว่าเรา8ปีค่ะ)" แต่พอต่อหน้าเรา นางบอกเราว่า "แฟนของน้อยอ่ะ น่ารักดีเนอะ ^^" (เวลาพูดจีบปาก บีบเสียง ยิ้มหวานๆ)(E ดัก)
..กับเพื่อนคนอื่นเหมือนไม่มีใครเอะใจที่นางเป็นแบบนี้ หรือเป็นเพราะว่าในองค์กร เด็กผู้หญิงที่พูดจาไพเราะ ยิ้มแย้ม อ่อนน้อม มักจะเป็นที่เอ็นดูแก่ผู้ใหญ่ และมักได้รับความไว้ใจจากเพื่อนรุ่นเดียวกันเสมอ?
เพื่อนอีกคนนึงอายุเท่าเรา ตำแหน่งเดียวกะเรา เพื่อนคนนี้เป็นคนจริงใจค่ะ เราพอดูออก ไม่เคยว่าร้ายให้เราลับหลัง แม้แต่เวลาเราทำงานกะเค้า เค้าก็ไม่เคยพาดพิงถึงใครลับหลังเช่นกัน น้องนางผู้มีปมด้อยคนนั้นก็มักจะพูดถึงเพื่อนเรา(สมมุติชื่อบี) พูดถึงบี อย่างเช่น
.."ชุดที่ไอ่บีมันใส่ ไม่เห็นเหมาะกับมันเลยเนอะ" อีกไม่ถึงอาทิตย์นางก็หาซื้อชุดคล้ายๆแบบนั้นมาใส่บ้าง
บีมีแฟนเป็นคนค่อนข้างมีฐานะการศึกษาดี ร่ำรวย นางก็เอาบีมาเล่าลับหลังว่า บีชอบทะเลาะกับแฟนบ่อยทำให้ไม่มีสมาธิทำงานผิดพลาดนะ
แต่ต่อหน้าบี นางก็ฉอเลาะแสร้งทำเป็นเพื่อนที่แสนดีกับบีเสมอ ไม่เว้นแม้แต่ตอนไปดื่มด้วยกัน ใครไม่อยู่นางก็จะพูดถึงคนนั้นทันทีที่ไม่รู้จะคุยอะไรกัน
อย่างเรื่องแฟนเราอ่ะค่ะ ทางบ้านเรากะบ้านแฟนรับรู้ว่าคบหากัน และไม่เคยกีดกันเลย แต่ทางบ้านนาง นางเคยบอกว่า พ่อกะแม่ไม่ยอมรับแฟนนาง(แฟนนางเป็นทอม) นางต้องปกปิดเสมอ ณ จุดนี้เราเห็นใจนางนะ แต่พอได้รู้ว่านางนินทาเรากะครอบครัวเราและแฟนแบบที่เล่ามา เราเลยเข้าใจว่า อาจจะเพราะครอบครัวนางไม่ยอมรับตัวตนของนางหรือเปล่า นางเลยเป็นคนขี้อิจฉาคนอื่น"
..บางครั้งวันไหนเราหยุด เราเขียนโพสต่างๆนาๆลงเฟซบุค เวลาไปเจออะไรดีๆก็เล่าในเฟซ เจออะไรร้ายๆก็เล่าในเฟซ นางก็จะเอาโพสของเราไปโพทนา ไปเล่าให้ผู้ใหญ่ในที่ทำงานฟัง ทั้งๆที่เรื่องนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับใครในที่ทำงานเลย คิดดูสิคะ ปากของนางเวลาเล่าอ่ะ จีบปากจีบคอ ใส่ไข่ใส่สีเราซะเทะ จนผู้ใหญ่บางคนคิดว่าเราเป็นเด็กก้าวร้าว มีปัญหาอะไรหรือป่าว มีโลกส่วนตัว ไม่พูดกะใครแต่ชอบโพสบนเฟซบุค เรานี่อยากจะเรียกนางมาตบปากสักที เพราะทีเราโพสไม่ได้หมายถึงอะไร ใครๆเขาก็เล่น แต่สิ่งที่นางสื่อนั่นแหละทำเราเสียหายไปเยอะแล้ว ตอนนี้เราลบเฟซไปละ (เราไม่เคยอยากจะรับadd friends เพื่อนในที่ทำงานอยู่แล้ว แต่นางมาขอ รับไปตามมารยาท)
..เราเองเป็นคนบุคลิกห้าวๆค่ะ ไม่ได้รักสวยรักงามอะไรมาก จะค่อนข้างเป็นตัวของตัวเอง บางครั้งมีโลกส่วนตัว ไม่ค่อยตามใครเท่าไหร่ แต่หน้าตาดีในระดับนึงค่ะ(ขอโทษนะคะไม่ได้หลงตัวเอง แต่บอกตรงๆเพราะอยากให้เพื่อนๆในพันทิปช่วยวิเคราะห์สถานการณ์ ><)
..เรื่องที่เราเล่ามาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงนะคะ เราเคยรู้สึกดีกะเพื่อนคนนี้มาเสมอตั้งแต่เข้างานเพราะนางเป็นคนแรกที่ชวนเราไปทานข้าวเพราะกลัวเราเหงา กลัวเราปรับตัวไม่ได้(ลืมไปตอนนั้นวันแรกที่รู้จักกัน นางถามเราว่าแฟนเราเป็นใครอยู่ไหนทำงานอะไร เราจบอะไรมา ครอบครัวเป็นยังไง" เราเป็นคนไว้ใจคนง่ายค่ะ และไม่คิดมากกับเพื่อนใหม่ๆ เลยเล่าให้นางฟังไป เพราะมองนางในแง่ดีว่า "เค้าคงอยากสนิทกะเรามั้ง"
แต่ระยะเวลาผ่านไป ยิ่งได้เห็นพฤติกรรมที่นางทำต่อหน้าเรา(นินทาคนอื่น) ลับหลังเรา(นินทาเรา) แล้วเราบอกตรงๆว่า "เสียใจมากค่ะ" และเสียความรู้สึกกับเพื่อนคนนี้มาก ทั้งๆที่เราพิจารณาตัวเองแล้วว่าเราไม่ได้ทำอะไรเขาเลย มีอะไรก็ช่วยๆกันไป แต่ได้กลับมาคือ "ความไม่จริงใจ"
เราอยากตั้งคำถามค่ะว่า
นางเป็นอะไรคะ ใช่อาการอิจฉาหรือเปล่า
แล้วทำไมนางต้องอิจฉาเราคะ เราไม่ได้มีอะไรดีไปกว่านางเลย
หรือว่านางอาจจะมีปมด้อยอะไรในใจตอนวัยเด็ก
หรือเพราะครอบครัวนางไม่ยอมรับ หรือไม่รักนาง นางจึงพยายามทำตัวให้คนอื่นรักชอบ และลึกๆแล้วไม่จริงใจกับใครเลย
เราควรระวังตัวให้มากขึ้นใช่ไหมคะ กับการต้องทำงานร่วมกับเพื่อนคนนี้
เพื่อนๆคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ มาแชร์ความคิดกันได้ค่ะ เรายินดีรับฟัง ^^
ขอบคุณมากค่ะ
เรื่องทั้งหมดที่เราเล่ามานี้เป็นความจริงทุกประการค่ะ