สวัสดีเพื่อนๆชาว pantip ทุกๆคนเลยนะค่ะ
เรา ชื่อทราย นะ ยินดีทีได้รู้จักทุกคนค่ะ
มาฟังเรื่องราวเลยดีกว่า
ตั้งเเต่ฉันจำความได้ ฉันมักจะเห็นเเม่ จับไม้กวาด ไม้ถูก นั่งซักผ้าในกะละมัง อยุ่ในครัว
ไม่ค่อยได้ออกไปไหน แม่ไม่ชอบเที่ยว อยู่เเต่บ้าน รวมทั้งฉันด้วย
วันๆถ้าทำงานบ้านเสร็จเเล้ว แม่ก็จะเข้าครัว ทำกับข้าว รอพ่อกลับมาบ้าน
และฉัน ก็ได้ทำมันด้วย
V
V
V
พอเริ่มโตขึ้น แม่ ของฉันอยากมีอาชีพ
เลยเริ่มจากการ ขายถั่วแพคขายตามร้านขายของชำ ทอดถั่วเอง มีทั้งถั่วปากอ้า ถั่วลิสงใส่เกลือ ถั่วกรอบแก้ว ถั่วเหลืองทอด แม่สนุกมากกับการทอดถั่ว เเรกๆ ทอดอย่างละ 5 โล หลังๆ เป็นสิบโล จนถึง 20 โล ต่อวัน คือช่วงนั้น ไปไหน มาไหนคนก็เรียกแม่ว่าเจ้ เพราะ ขายถั่ว ดีมากจนคนต้องมาขอสูตรที่บ้าน แต่เเม่ก็ไม่ขาย กลับสอนให้ฟรีอีกตังหาก ฉันเลยสงสัยเลยถามแม่ว่า ทำไมเเม่ไม่ขายสูตรละ เพราะกว่าเเม่จะคิดค้น แม่ต้องลองผิดลองถูก แต่เเม่ก้ให้เค้าไปฟรีๆๆ แม่เลยพูดว่า
"การที่เราให้อะไรใครไป แล้วผลที่ได้กลับมาคือเค้าจะมีความสุข เขาสุขเราสุขเเค่นี้แม่ก็ดีใจเเล้ว"
ฉันก็ได้แต่ฟังแล้วไม่คิดอะไร ต่อมา ยิ่งมีคนรู้ว่าเเม่ให้สุตรฟรี ทุกคนก้เข้ามาขอ ขอไปขอมา ทั้งหมู่บ้าน ก็มีแต่คนทำกิจการทอถั่วขายค่ะ
แต่ทุกคนที่มาขอแม่ไปกลับบอกว่าเป้นสุตรของเค้าเอง ไม่เคยมาขอแม่เลย สูตรแม่ไม่อร่อย เหม็นเน่า...ฉันได้ยินคนพูดกันในเซเว่นหน้าปากซอย ฉันไม่อยากจะอามาบอกแม่เลย ว่าคนที่มาขอสุตรแม่เอาไปพูดอย่างนั้นแล้ว แม่จะมีความสุขเหรอ ก้ได้แต่บอกแม่ว่า แม่จ๋าแม่เหนื่อยไหม เเม่พักก่อนดีไหม ไว้ดีขึ้นเล้ว เราค่อยมาเริ่มต้นใหม่ ( เราเลยหยุดกิจการถั่วทอดไป เลยค่ะอย่างถาวร )
V
V
V
ต่อมาอีกไม่นานนักแม่ดูรายการทีวีและมีผลสำรวจว่าตอนเช้าคนชอบซื้อไรกินกัน ปรากฏน้ำเต้าหู้ ปลาท่องโก๋ ติดอันดับ
แม่เลยเกิดไอเดีย ขายน้ำเต้าหู้ โอ้แม่เจ้า ....ขายดีมากๆเลยค่ะ แม่ลงทุนซื้อหม้อต้มใบใหญ่มากๆ คือใส่น้ำ 10 ลิตรได้เต็มๆ
ทุกเช้าจะมีคนมาสั่งไว้เลย ไมก็โทรมาสั่งจองไว้เลยค่ะ รายได้ดีมากๆเลยค่ะ เคล็ดลับอยู่ที่ถั่วค่ะแม่ใช้ถั่วเหลืองอย่างดี ผสมกับถัวเขียวเลาะเปลือก และน้ำใบเตยคั้นสดๆค่ะ ต้มด้วยเตาถ่าน ใส่ใบเตย หอม ลูกค้าติดเต็ม ขายได้เป็นปีเลยค่ะ และก็เจอปัญหาอีกคือ คนแถวบ้านเอาไปพูดว่า แม่ฉันใส่กัญชากับผงชูรส ทำให้คนติด ( คิดกันได้ไง ) ทำให้แม่ฉันรายได้เริ่มตก จึงหยุดขายไป พร้อมกับไปผ่าตัดพังพืด
V
V
V
ผ่านไปอีกครึ่งปี แม่พาฉันไปเดินห้างโลตัส มีร้าน ยำเเซป แม่ชอบรสชาติที่ร้านมาก จึงเกิดไอเดีย
ขายยำ ค่ะ ร้านฉันชื่อร้านว่ายำมั่วๆ ตอนแรกๆแม่เป็นคนขาย แต่พอขายได้ซักพักฉันก็มาช่วยขายค่ะ
ขายดีมากๆๆดีจนตั้งร้าน 5 โมงเย็น ขายหมด สองทุ่ม ไม่กี่ชั่วโมงเองค่ะ ของที่ตั้งก็เยอะพอสมควร
ฉันก็ยัง สงสัยอยู่ว่า ทำไมไม่ว่าเเม่จะขายอะไร ทำไมถึงขายดีไปหมด แต่ขายดีแค่ช่วงเเรกๆแต่หลังๆ
ก็เจอปัญหาตลอด แม่ขายยำจนได้ชื่อว่า แม่ค้ามือหนัก ห้าๆ แม่เวลาขายของเค้าจะใส่ให้เยอะมาก
นี่คืออย่างนึงที่ลูกค้าติด แต่ก็ได้หยุดขายเพราะ ในหมู่บ้านดันมีร้านยำที่เปิดใหม่อีก 3 ร้านทำให้รายได้เท่าทุน
ไม่คุ้มกำไร เลยหยุดดไป
V
V
V
ต่อมาแม่ไปกิน ข้าวมันไก่ประตูน้ำ จึงเกิดไอเดีย อยากขายข้าวมันไก่
แรกๆตั้งร้านขาย หลังๆขับมอไซต์ไปส่งตามบ้านเพราะมีออรืเดอรืทุกวัน เลยสะดวกกว่า
ขายดีมากเลยค่ะ วันนึงขายได้ 120 กล่อง กล่องละ 30 บาท
ข้าวมันไก่ของแม่ใช้ไก่บ้าน มีไข่ไก่ เครื่องในไก่ ตับ น้ำซุปแม่เคี๊ยวโครงไก่ ต้ม 2 ชม ใส่รากผักชี เครื่องเทศ มะนาวดอง
พริกไทยโขรก และมัดรวมกัน พอดครงเริ่มเปื่อยก็กรองเอาออกทั้งหมด เหลือเพียงน้ำใสๆ และก้ใส่ฟัก กับผักกาดดองลงไป
ขายดีมากค่ะจนมีคนมาขอสูตรไปขาย ขายไม่ไกลเลยค่ะ หน้าหมู่บ้านเลยค่ะ แแต่แม่ก็ยังขายต่อ จนหยุดไปเองเพราะ เหนื่อย
V
V
V
ต่อมาแม่ก็ได้ประมูลขับรถตุ้ที่ รร มัธยมแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี
ซึ่งน้องสาวพึ่งเข้า ม.1ที่นั้นพอดีด้วยความเป็นห่วงจึงมาขับรถตู้แทน แต่สายรถที่เเม่ขับคนไม่พอ จึงไปชวนคนสนิทมา
ช่วยขับ และเเบ่งรายได้กัน จนสนิทกัน แต่สุดท้ายเเล้ว เพื่อนสนิทของแม่กลับประมุลทับแม่ ทำให้แม่ไม่ได้มาขับรถตุ้
จึงขาดรายได้ไป ...ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม เขาถึงทำกับแม่ฉันเบบนี้ ทั้งๆทีแม่ให้โอกาสเขาเข้ามา ช่วยเหลือเเบ่งปัน
สงสารแม่มากๆค่ะ
V
V
V
ต่อมา เเม่อยากเปิดร้านก๋วยเตี๋ยว และร้านน้ำปั่นกาแฟโบราณ
ก็ได้เปิดจริงๆค่ะ ขายก๋วยเตี๋ยวหมู ต้มยำไข่ลวก เย็นตาโฟ น้ำตก ต้มยำกุ้ง ต้มยำทะเล ขายดีมาก บางวันเปิด 9 โมง บ่าย สองก็เก็บร้านเเล้วค่ะ ทุกๆวันจะมีป้าในซอยมาขอกระดูกหมูไปให้ สุนัขที่บ้าน แม่ก้จะเก็บไว้ให้ตลอด บางวันเขาไม่มาเอาเเม่ก็เอาไปแขวนที่บ้านให้
บางวัน น้ำโอเลี้ยงน้ำชา เหลือจากที่ต้ม แม่ก้เอาไปแจกคนในซอย
จนสุดท้ายคนในซอยก็ไม่มาซื้อ แต่รอของฟรีจากแม่ และสุดท้ายก็เจออีกเเล้ว คนหาว่าเเม่ใส่กัญชา
เเม่เหนื่อยมากขายมาครึ่งปีไม่ได้หยุดเลยซักวัน สงสารแม่มากๆเลยค่ะ
V
V
V
ต่อมาเป็นอาชีพที่แม่ขายในปัจจุบัน
คือขาย ขนมไทย เป็นสุตรที่คิดค้นเองบ้าง ได้มาจากป้าบ้าง
แต่แม่ก็ทำจนไปส่งขายที่โรงงาน มีคนมาสั่งไปให้ที่ อบต บ้าง ให้ที่โรงเรียนบ้าง
บางคนก้บอกอร่อย บางคนก้บอกจืด บางคนก็บอกหวานไป บางคนก้ไม่ซื้อเลย เเม่ก้บอกว่า คนเราลิ้นมีไม่เหมือนกันเรา
จะไปบังคับให้เขามาชอบไม่ได้หรอก เขาจะซื้อหรือไม่ซื้อมันก็อยุ่ที่เขาจะเลือกกินหรือไม่ เราขายให้ดีท่สุดก็พอ
ตอนเเรกๆไม่ค่อยมีใครซื้อ แต่พอแม่เเจกฟรีให้ชิมหนึ่งวัน หลังจากนั้นก็ซื้อขนมแม่ตลอด
ขนมแม่มี ขนมมัน ขนมตาล ขนมกล้วย ขนมฟักทอง ขนมถ้วยฟู ขนมบัวลอย ทับทิมกรอบ ล้วนอร่อยทั้งนั้น
แต่คุณรู้ไหม คนนซอยกลับไม่เคยซื้อแม่กินเลยซักคน และก็ มาขอสูตรแม่จะเอาไปขายเหมือนกัน และมยืมอุฟกรณ์หากินของแม่ไปขายของตัวเอง ทุกวันนี้เเม่ฉันทุกข์มากๆเลยค่ะ แม่ไม่รู้จะทำไง ทุกอย่างเหมือนแม่ทำดีก็มีแต่คนมาขัดขวาง กีดกัน อิจฉา ตลอด
แต่แม่ก็ไม่เคยตอบโต้ ฉันสงสารแม่มากๆเลยค่ะ ใจนึงก็อยากด่า ป้าๆในซอยกลับไป แต่อีกใจก็กลัวแม่ลำบากใจ
ฉันควรทำไงดี ค่ะเพื่อนๆ ฉันเคยพุดบอกแม่ไปแล้วให้ปฏิเสธ แต่เเม่บอกไม่เป็นไร แต่แม่ก็เครียดๆ บางวันลงมาจากห้อง แม่ก็นั่งร้องไห้ ฉันได้แต่ยืนมองแม่ และจะเข้าไปกอด แต่ก้กลัวแม่คิดมาก ฉันรูว่าตอนนี้แม่กลุ้มมาก แม่คงอยากปฏอเสธเเต่ไม่กล้าพูดเพราะ อยู่ซอยเดียวกัน ฉันควรทำไงดีค่ะ
ถ้าแม่คุณเจอปัญหาแบบนี้คุณจะช่วยแม่ยังไง ???
เรา ชื่อทราย นะ ยินดีทีได้รู้จักทุกคนค่ะ
มาฟังเรื่องราวเลยดีกว่า
ตั้งเเต่ฉันจำความได้ ฉันมักจะเห็นเเม่ จับไม้กวาด ไม้ถูก นั่งซักผ้าในกะละมัง อยุ่ในครัว
ไม่ค่อยได้ออกไปไหน แม่ไม่ชอบเที่ยว อยู่เเต่บ้าน รวมทั้งฉันด้วย
วันๆถ้าทำงานบ้านเสร็จเเล้ว แม่ก็จะเข้าครัว ทำกับข้าว รอพ่อกลับมาบ้าน
และฉัน ก็ได้ทำมันด้วย
V
V
V
พอเริ่มโตขึ้น แม่ ของฉันอยากมีอาชีพ
เลยเริ่มจากการ ขายถั่วแพคขายตามร้านขายของชำ ทอดถั่วเอง มีทั้งถั่วปากอ้า ถั่วลิสงใส่เกลือ ถั่วกรอบแก้ว ถั่วเหลืองทอด แม่สนุกมากกับการทอดถั่ว เเรกๆ ทอดอย่างละ 5 โล หลังๆ เป็นสิบโล จนถึง 20 โล ต่อวัน คือช่วงนั้น ไปไหน มาไหนคนก็เรียกแม่ว่าเจ้ เพราะ ขายถั่ว ดีมากจนคนต้องมาขอสูตรที่บ้าน แต่เเม่ก็ไม่ขาย กลับสอนให้ฟรีอีกตังหาก ฉันเลยสงสัยเลยถามแม่ว่า ทำไมเเม่ไม่ขายสูตรละ เพราะกว่าเเม่จะคิดค้น แม่ต้องลองผิดลองถูก แต่เเม่ก้ให้เค้าไปฟรีๆๆ แม่เลยพูดว่า
"การที่เราให้อะไรใครไป แล้วผลที่ได้กลับมาคือเค้าจะมีความสุข เขาสุขเราสุขเเค่นี้แม่ก็ดีใจเเล้ว"
ฉันก็ได้แต่ฟังแล้วไม่คิดอะไร ต่อมา ยิ่งมีคนรู้ว่าเเม่ให้สุตรฟรี ทุกคนก้เข้ามาขอ ขอไปขอมา ทั้งหมู่บ้าน ก็มีแต่คนทำกิจการทอถั่วขายค่ะ
แต่ทุกคนที่มาขอแม่ไปกลับบอกว่าเป้นสุตรของเค้าเอง ไม่เคยมาขอแม่เลย สูตรแม่ไม่อร่อย เหม็นเน่า...ฉันได้ยินคนพูดกันในเซเว่นหน้าปากซอย ฉันไม่อยากจะอามาบอกแม่เลย ว่าคนที่มาขอสุตรแม่เอาไปพูดอย่างนั้นแล้ว แม่จะมีความสุขเหรอ ก้ได้แต่บอกแม่ว่า แม่จ๋าแม่เหนื่อยไหม เเม่พักก่อนดีไหม ไว้ดีขึ้นเล้ว เราค่อยมาเริ่มต้นใหม่ ( เราเลยหยุดกิจการถั่วทอดไป เลยค่ะอย่างถาวร )
V
V
V
ต่อมาอีกไม่นานนักแม่ดูรายการทีวีและมีผลสำรวจว่าตอนเช้าคนชอบซื้อไรกินกัน ปรากฏน้ำเต้าหู้ ปลาท่องโก๋ ติดอันดับ
แม่เลยเกิดไอเดีย ขายน้ำเต้าหู้ โอ้แม่เจ้า ....ขายดีมากๆเลยค่ะ แม่ลงทุนซื้อหม้อต้มใบใหญ่มากๆ คือใส่น้ำ 10 ลิตรได้เต็มๆ
ทุกเช้าจะมีคนมาสั่งไว้เลย ไมก็โทรมาสั่งจองไว้เลยค่ะ รายได้ดีมากๆเลยค่ะ เคล็ดลับอยู่ที่ถั่วค่ะแม่ใช้ถั่วเหลืองอย่างดี ผสมกับถัวเขียวเลาะเปลือก และน้ำใบเตยคั้นสดๆค่ะ ต้มด้วยเตาถ่าน ใส่ใบเตย หอม ลูกค้าติดเต็ม ขายได้เป็นปีเลยค่ะ และก็เจอปัญหาอีกคือ คนแถวบ้านเอาไปพูดว่า แม่ฉันใส่กัญชากับผงชูรส ทำให้คนติด ( คิดกันได้ไง ) ทำให้แม่ฉันรายได้เริ่มตก จึงหยุดขายไป พร้อมกับไปผ่าตัดพังพืด
V
V
V
ผ่านไปอีกครึ่งปี แม่พาฉันไปเดินห้างโลตัส มีร้าน ยำเเซป แม่ชอบรสชาติที่ร้านมาก จึงเกิดไอเดีย
ขายยำ ค่ะ ร้านฉันชื่อร้านว่ายำมั่วๆ ตอนแรกๆแม่เป็นคนขาย แต่พอขายได้ซักพักฉันก็มาช่วยขายค่ะ
ขายดีมากๆๆดีจนตั้งร้าน 5 โมงเย็น ขายหมด สองทุ่ม ไม่กี่ชั่วโมงเองค่ะ ของที่ตั้งก็เยอะพอสมควร
ฉันก็ยัง สงสัยอยู่ว่า ทำไมไม่ว่าเเม่จะขายอะไร ทำไมถึงขายดีไปหมด แต่ขายดีแค่ช่วงเเรกๆแต่หลังๆ
ก็เจอปัญหาตลอด แม่ขายยำจนได้ชื่อว่า แม่ค้ามือหนัก ห้าๆ แม่เวลาขายของเค้าจะใส่ให้เยอะมาก
นี่คืออย่างนึงที่ลูกค้าติด แต่ก็ได้หยุดขายเพราะ ในหมู่บ้านดันมีร้านยำที่เปิดใหม่อีก 3 ร้านทำให้รายได้เท่าทุน
ไม่คุ้มกำไร เลยหยุดดไป
V
V
V
ต่อมาแม่ไปกิน ข้าวมันไก่ประตูน้ำ จึงเกิดไอเดีย อยากขายข้าวมันไก่
แรกๆตั้งร้านขาย หลังๆขับมอไซต์ไปส่งตามบ้านเพราะมีออรืเดอรืทุกวัน เลยสะดวกกว่า
ขายดีมากเลยค่ะ วันนึงขายได้ 120 กล่อง กล่องละ 30 บาท
ข้าวมันไก่ของแม่ใช้ไก่บ้าน มีไข่ไก่ เครื่องในไก่ ตับ น้ำซุปแม่เคี๊ยวโครงไก่ ต้ม 2 ชม ใส่รากผักชี เครื่องเทศ มะนาวดอง
พริกไทยโขรก และมัดรวมกัน พอดครงเริ่มเปื่อยก็กรองเอาออกทั้งหมด เหลือเพียงน้ำใสๆ และก้ใส่ฟัก กับผักกาดดองลงไป
ขายดีมากค่ะจนมีคนมาขอสูตรไปขาย ขายไม่ไกลเลยค่ะ หน้าหมู่บ้านเลยค่ะ แแต่แม่ก็ยังขายต่อ จนหยุดไปเองเพราะ เหนื่อย
V
V
V
ต่อมาแม่ก็ได้ประมูลขับรถตุ้ที่ รร มัธยมแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี
ซึ่งน้องสาวพึ่งเข้า ม.1ที่นั้นพอดีด้วยความเป็นห่วงจึงมาขับรถตู้แทน แต่สายรถที่เเม่ขับคนไม่พอ จึงไปชวนคนสนิทมา
ช่วยขับ และเเบ่งรายได้กัน จนสนิทกัน แต่สุดท้ายเเล้ว เพื่อนสนิทของแม่กลับประมุลทับแม่ ทำให้แม่ไม่ได้มาขับรถตุ้
จึงขาดรายได้ไป ...ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม เขาถึงทำกับแม่ฉันเบบนี้ ทั้งๆทีแม่ให้โอกาสเขาเข้ามา ช่วยเหลือเเบ่งปัน
สงสารแม่มากๆค่ะ
V
V
V
ต่อมา เเม่อยากเปิดร้านก๋วยเตี๋ยว และร้านน้ำปั่นกาแฟโบราณ
ก็ได้เปิดจริงๆค่ะ ขายก๋วยเตี๋ยวหมู ต้มยำไข่ลวก เย็นตาโฟ น้ำตก ต้มยำกุ้ง ต้มยำทะเล ขายดีมาก บางวันเปิด 9 โมง บ่าย สองก็เก็บร้านเเล้วค่ะ ทุกๆวันจะมีป้าในซอยมาขอกระดูกหมูไปให้ สุนัขที่บ้าน แม่ก้จะเก็บไว้ให้ตลอด บางวันเขาไม่มาเอาเเม่ก็เอาไปแขวนที่บ้านให้
บางวัน น้ำโอเลี้ยงน้ำชา เหลือจากที่ต้ม แม่ก้เอาไปแจกคนในซอย
จนสุดท้ายคนในซอยก็ไม่มาซื้อ แต่รอของฟรีจากแม่ และสุดท้ายก็เจออีกเเล้ว คนหาว่าเเม่ใส่กัญชา
เเม่เหนื่อยมากขายมาครึ่งปีไม่ได้หยุดเลยซักวัน สงสารแม่มากๆเลยค่ะ
V
V
V
ต่อมาเป็นอาชีพที่แม่ขายในปัจจุบัน
คือขาย ขนมไทย เป็นสุตรที่คิดค้นเองบ้าง ได้มาจากป้าบ้าง
แต่แม่ก็ทำจนไปส่งขายที่โรงงาน มีคนมาสั่งไปให้ที่ อบต บ้าง ให้ที่โรงเรียนบ้าง
บางคนก้บอกอร่อย บางคนก้บอกจืด บางคนก็บอกหวานไป บางคนก้ไม่ซื้อเลย เเม่ก้บอกว่า คนเราลิ้นมีไม่เหมือนกันเรา
จะไปบังคับให้เขามาชอบไม่ได้หรอก เขาจะซื้อหรือไม่ซื้อมันก็อยุ่ที่เขาจะเลือกกินหรือไม่ เราขายให้ดีท่สุดก็พอ
ตอนเเรกๆไม่ค่อยมีใครซื้อ แต่พอแม่เเจกฟรีให้ชิมหนึ่งวัน หลังจากนั้นก็ซื้อขนมแม่ตลอด
ขนมแม่มี ขนมมัน ขนมตาล ขนมกล้วย ขนมฟักทอง ขนมถ้วยฟู ขนมบัวลอย ทับทิมกรอบ ล้วนอร่อยทั้งนั้น
แต่คุณรู้ไหม คนนซอยกลับไม่เคยซื้อแม่กินเลยซักคน และก็ มาขอสูตรแม่จะเอาไปขายเหมือนกัน และมยืมอุฟกรณ์หากินของแม่ไปขายของตัวเอง ทุกวันนี้เเม่ฉันทุกข์มากๆเลยค่ะ แม่ไม่รู้จะทำไง ทุกอย่างเหมือนแม่ทำดีก็มีแต่คนมาขัดขวาง กีดกัน อิจฉา ตลอด
แต่แม่ก็ไม่เคยตอบโต้ ฉันสงสารแม่มากๆเลยค่ะ ใจนึงก็อยากด่า ป้าๆในซอยกลับไป แต่อีกใจก็กลัวแม่ลำบากใจ
ฉันควรทำไงดี ค่ะเพื่อนๆ ฉันเคยพุดบอกแม่ไปแล้วให้ปฏิเสธ แต่เเม่บอกไม่เป็นไร แต่แม่ก็เครียดๆ บางวันลงมาจากห้อง แม่ก็นั่งร้องไห้ ฉันได้แต่ยืนมองแม่ และจะเข้าไปกอด แต่ก้กลัวแม่คิดมาก ฉันรูว่าตอนนี้แม่กลุ้มมาก แม่คงอยากปฏอเสธเเต่ไม่กล้าพูดเพราะ อยู่ซอยเดียวกัน ฉันควรทำไงดีค่ะ