ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่า นี่เป็นกระทู้แรกและเป็นการเขียนครั้งแรกจริงๆ
หลังจากที่เพิ่งมาติดพันในนี้ได้ไม่นาน (ต้องใช้คำว่าติดพันจริงๆค่ะ เข้าวันละ 3 เวลาหลังอาหาร)
อาจจะยาวซักหน่อย แต่แค่อยากจะบอกว่ารู้สึกดีมาก ที่ได้มาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ค่ะ
ถ้าผิดพลาดอะไรไปก็ต้องขอโทษก่อนเลยนะคะ เพราะว่ายังใช้งานไม่ค่อยเป็นจริงๆ
เนื่องจากในปีนี้ เราได้เจอแต่กับเรื่องค่อนข้างแย่ๆ และมีแต่เรื่องไม่ค่อยสบายใจ
เราเพิ่งออกจากงานมาช่วงกลางปี แล้วหลังจากออกจากงานได้ไม่นาน ก็มีเหตุที่ต้องเลิกกับแฟนที่คบกันมาได้ 6 ปี
ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตมันดูย่ำแย่ไปหมด ร้องไห้จะเป็นจะตาย สภาพกายและใจเราโทรมมากๆ
ผ่านไปหลายเดือนก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่ความย่ำแย่ที่เราจมปลักอยู่กับมัน มีแต่ความเหงาที่เราไม่สามารถสลัดมันท้ิงไปได้เลย
จนมาวันนึงได้เข้ามานั่งอ่านกระทู้ใน Pantip
เหตุก็คือเหงาค่ะ ไม่รู้จะทำอะไร เข้า Pantip ดีกว่า
แต่เมื่อได้เข้ามาอ่านนู่นนี่นั่นแล้วติดค่ะ หยุดไม่ได้จริงๆ ก็นั่งไล่อ่านไปเรื่อยๆ อ่านเยอะมาก โดยเฉพาะห้องสยามฯ
ซึ่งก็มีทั้งกระทู้ความสุขและความทุกข์ปะปนกันไป และก็มีหลายๆคน ที่เจอปัญหาหนักกว่าเราตั้งมากมาย
ก็เลยทำให้เรามองเห็นว่า "คนทุกคนย่อมมีปัญหาของแต่ละคน ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ แต่ทุกคนก็พยายามจะฝ่าฟันมันไปให้ได้"
ก็เลยมานั่งนึกว่า แล้วเราเป็นใคร ทำไมเราถึงไม่พยายามที่จะฝ่าฟันมันไป แค่เราหยุดจมปลักกับอดีตแค่นั้นเอง
หลังจากนั้นก็ได้สติ เลยตั้งใจว่า จะต้องเข้มแข็งขึ้นให้ได้โดยเร็วที่สุด ถึงแม้มันจะยากไปสักหน่อย แต่ก็ใช่ว่าเราจะทำไม่ได้นี่หน่า
เพียงแค่มองไปข้างหน้า และก้าวเดินต่อไป ทุกอย่างก็คงจะดีขึ้นเอง
ขอบคุณห้องสยามสแควร์ ที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น และทำให้ความรู้สึกดีๆของเรากลับมาอีกครั้ง
ถึงแม้เราจะไม่เคยโพสท์อะไรเลย ไม่เคยคุยกับใคร ไม่เคยรู้จักใครเลยในที่นี้
แต่แค่ได้อ่านบาง comment บางคำพูด บางกำลังใจ ของคนในนี้ ที่มอบให้แก่กันและกัน ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ
เราก็จะขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังท้อแท้เหมือนกันเราด้วยนะคะ และจะขอแอบอ่านเงียบๆอย่างนี้ไปอีกเรื่อยๆ แค่นี้ก็มีความสุขละค่ะ^^
ขอบคุณสังคมดีๆและมิตรภาพดีๆในที่แห่งนี้อีกครั้งนะคะ
"ขอเพียงแค่ลุกขึ้นสู้ ปัญหาทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปได้นะคะ"
ขอบคุณ Pantip...แหล่งรวบรวมความรู้สึกดีๆ ที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นได้อีกครั้ง
หลังจากที่เพิ่งมาติดพันในนี้ได้ไม่นาน (ต้องใช้คำว่าติดพันจริงๆค่ะ เข้าวันละ 3 เวลาหลังอาหาร)
อาจจะยาวซักหน่อย แต่แค่อยากจะบอกว่ารู้สึกดีมาก ที่ได้มาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ค่ะ
ถ้าผิดพลาดอะไรไปก็ต้องขอโทษก่อนเลยนะคะ เพราะว่ายังใช้งานไม่ค่อยเป็นจริงๆ
เนื่องจากในปีนี้ เราได้เจอแต่กับเรื่องค่อนข้างแย่ๆ และมีแต่เรื่องไม่ค่อยสบายใจ
เราเพิ่งออกจากงานมาช่วงกลางปี แล้วหลังจากออกจากงานได้ไม่นาน ก็มีเหตุที่ต้องเลิกกับแฟนที่คบกันมาได้ 6 ปี
ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตมันดูย่ำแย่ไปหมด ร้องไห้จะเป็นจะตาย สภาพกายและใจเราโทรมมากๆ
ผ่านไปหลายเดือนก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่ความย่ำแย่ที่เราจมปลักอยู่กับมัน มีแต่ความเหงาที่เราไม่สามารถสลัดมันท้ิงไปได้เลย
จนมาวันนึงได้เข้ามานั่งอ่านกระทู้ใน Pantip
เหตุก็คือเหงาค่ะ ไม่รู้จะทำอะไร เข้า Pantip ดีกว่า
แต่เมื่อได้เข้ามาอ่านนู่นนี่นั่นแล้วติดค่ะ หยุดไม่ได้จริงๆ ก็นั่งไล่อ่านไปเรื่อยๆ อ่านเยอะมาก โดยเฉพาะห้องสยามฯ
ซึ่งก็มีทั้งกระทู้ความสุขและความทุกข์ปะปนกันไป และก็มีหลายๆคน ที่เจอปัญหาหนักกว่าเราตั้งมากมาย
ก็เลยทำให้เรามองเห็นว่า "คนทุกคนย่อมมีปัญหาของแต่ละคน ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ แต่ทุกคนก็พยายามจะฝ่าฟันมันไปให้ได้"
ก็เลยมานั่งนึกว่า แล้วเราเป็นใคร ทำไมเราถึงไม่พยายามที่จะฝ่าฟันมันไป แค่เราหยุดจมปลักกับอดีตแค่นั้นเอง
หลังจากนั้นก็ได้สติ เลยตั้งใจว่า จะต้องเข้มแข็งขึ้นให้ได้โดยเร็วที่สุด ถึงแม้มันจะยากไปสักหน่อย แต่ก็ใช่ว่าเราจะทำไม่ได้นี่หน่า
เพียงแค่มองไปข้างหน้า และก้าวเดินต่อไป ทุกอย่างก็คงจะดีขึ้นเอง
ขอบคุณห้องสยามสแควร์ ที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น และทำให้ความรู้สึกดีๆของเรากลับมาอีกครั้ง
ถึงแม้เราจะไม่เคยโพสท์อะไรเลย ไม่เคยคุยกับใคร ไม่เคยรู้จักใครเลยในที่นี้
แต่แค่ได้อ่านบาง comment บางคำพูด บางกำลังใจ ของคนในนี้ ที่มอบให้แก่กันและกัน ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ
เราก็จะขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังท้อแท้เหมือนกันเราด้วยนะคะ และจะขอแอบอ่านเงียบๆอย่างนี้ไปอีกเรื่อยๆ แค่นี้ก็มีความสุขละค่ะ^^
ขอบคุณสังคมดีๆและมิตรภาพดีๆในที่แห่งนี้อีกครั้งนะคะ
"ขอเพียงแค่ลุกขึ้นสู้ ปัญหาทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปได้นะคะ"