เป็นกระทู้แรกที่ตั้งค่ะ ปกติตามอ่านอย่างเดียว รู้สึกไม่สบายใจเรื่องน้องหมา ถ้ามีอะไรรบกวนแนะนำด้วยนะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า .....
น้องหมาตัวนี้ชื่อลอดช่องค่ะ เป็นหมาจร ไม่มีเจ้าของ แต่เดิมเกิดและเคยอาศัยอยู่ในสถานศึกษาแห่งหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นมีข่าวว่าจะวางยาเบื่อหมา (ข่าวจริงหรือไม่ก็ไม่ทราบนะค่ะ) น้องนักศึกษาที่เขารักสัตว์ก็เลยประกาศหาที่อยู่ชั่วคราวให้ลอดช่องกับพี่น้องอีก 2 ตัว เพราะยังหาคนที่จะรับเลี้ยงไม่ได้ เราก็เลยอาสาให้ฝากน้องหมาไว้แค่ช่วงสั้นๆ เพราะบ้านที่อยู่เป็นบ้านเช่า ใช้อาศัยอยู่แค่ช่วงที่ยังเรียนอยู่ที่นี่แค่นั้น กะว่าเดี๋ยวพอประกาศหาบ้านได้แล้วก็ย้ายออกไป แต่มันไม่ง่ายแบบนั้นเลยค่ะ เพราะลอดช่องเป็นหมาขี้กลัวมาก วันที่มาอยู่บ้านเราวันแรกก็ไม่ให้เราเข้าใกล้ หาทางหนีออกจากบ้านและมุดท่อระบายน้ำในหมู่บ้านหนีเรา เราจับตัวและเข้าใกล้ไม่ได้เลย จะวิ่งหนีและมุดลงท่อตลอด สุดท้ายก็ไม่มีใครรับเลี้ยงลอดช่องค่ะ กลายเป็นว่าลอดช่องหาบ้านไม่ได้ และด้วยความขี้กลัวของลอดช่อง ที่เราจับตัวและเข้าใกล้ไม่ได้เลย ทำให้เหตุการณ์มันเลยตามเลยค่ะ ลอดช่องต้องมุดท่อ อาศัยท่อเป็นที่อยู่ เราก็ทำได้แค่ให้อาหารให้น้ำอยู่เป็นประจำ แต่วันไหนที่เราไม่อยู่ เขาก็ต้องคุ้ยขยะหากินเอง จนเวลาผ่านไปเกือบปี มีหมาตัวผู้มาติดค่ะ หมาตัวผู้ในหมู่บ้านเยอะมาก เฉพาะซอยเราก็มี 5-6 ตัว คือชาวบ้านที่นี่เลี้ยงหมาแบบปล่อยค่ะ ไม่ได้ให้อยู่ในรั้วบ้าน ปัญหาเลยเกิดที่เรา เพราะลอดช่องท้องค่ะ ท้องแรกลอดช่องไปแอบคลอดลูกไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่มีใครหาเจอ บางคนก็บอกว่าอาจจะท้องลม อันนี้เราก็หาสาเหตุที่แน่ชัดไม่ได้ แต่ก็ไม่มีใครเจอลูกหมาเลยนะค่ะ พอผ่านมาไม่กี่เดือน ท้องอีกแล้วค่ะ รอบนี้เป็นท้องที่สอง ลอดช่องไปแอบคลอดลูกไว้ในท่อระบายน้ำ วันที่คลอดเราไม่เจอตัวนะค่ะ ก็แปลกใจว่าหายไปไหน พอผ่านมา 3-4 วัน วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักมาก และน้ำท่วมท่อระบายน้ำค่ะ แฟนเราได้ยินเสียงลูกหมาร้องเลยออกไปดู เห็นลอดช่องก็คาบลูกออกมาตัวนึง มานอนกกไว้อยู่หน้ารั้วบ้านเราเลย (แต่ตัวอื่นทิ้งไว้ในท่อนะค่ะ) เลยตัดสินใจว่าจะแย่งลูกออกจากตัวแม่มัน เผื่อว่าแม่มันจะเปลี่ยนไปหาลูกตัวอื่นๆ ผลคือเป็นอย่างที่เราคิดไว้ค่ะ พอเราแย่งลูกจากลอดช่องได้ ลอดช่องก็จะวิ่งไปคาบตัวอื่นมานอนกก เราก็แย่งแบบนี้แหล่ะค่ะ จนได้ลูกมา 5 ตัว ก็เอามาเลี้ยงจนเด็กๆอายุได้เดือนนึง เรามั่นใจว่าหย่านมแล้วก็ประกาศหาบ้านให้ และตั้งใจว่าจะทำหมันให้ลอดช่องด้วย หลังจากที่ลอดช่องคลอดซัก 2 เดือน แต่ยังไม่ถึง 2 เดือนดี ก็มีข่าวดีว่าปศุสัตว์จะมาทำหมันให้ฟรีในแถวๆพื้นที่ที่เราอาศัยค่ะ เราเลยตัดสินใจว่าจะพาลอดช่องไปทำหมัน เพราะเดือนนี้เราต้องย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น คงเอาลอดช่องไปด้วยไม่ได้ และถ้าเราไม่อยู่แล้ว ก็กลัวปัญหาเรื่องท้องค่ะ เราเองก็ไม่อยากเพิ่มหมาจรจัดให้เป็นภาระสังคมอีก เลยคิดว่าทำหมันน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด และคิดว่าทำหมันตอนนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ลอดช่องดูแข็งแรงดี และเพิ่งคลอดลูกมาได้ 48 วัน (คลอดวันที่ 26 กรกฏาคม 2556) จากที่ปรึกษาสัตวแพทย์เบื้องต้น ก็แจ้งว่าทำได้เลย ไม่มีปัญหา
** สาระสำคัญอยู่ตรงนี้ค่ะ **
วันนี้เลยพาลอดช่องไปทำหมัน ให้ยาสลบไป 3 เข็มค่ะ เพราะนางไม่ยอมสลบ นางอึดมากเลย แต่พอสลบแล้ว คุณหมอลงมีดกรีดแล้วควักเอามดลูกออกมาปุ๊บ คุณหมอก็แจ้งว่าลอดช่องกำลังท้องนะ เรากับน้องที่ไปด้วยกันก็อึ้ง เพราะเพิ่งคลอดไปแค่ 48 วันเองนี่หน่า จะท้องได้ไง แต่ลอดช่องท้องจริงๆค่ะ คุณหมอชี้ให้เราดูลูกหมาตัวน้อย ตัวเล็กกว่านิ้วโป้งเรานิดนึง แล้วคุณหมอก็บอกว่าจะทำแท้งเถื่อนให้ พร้อมทำหมันไปด้วยเลย เราได้แต่ยืนงง รู้สึกไม่ดี ไม่รู้จริงๆว่าลอดช่องท้องอีกภายในเวลาไม่ถึง 2 เดือน คุณหมอก็บอกว่าคุณหมอก็ไม่รู้เหมือนกัน จนผ่าออกมานี่แหล่ะ ถึงเห็น จากการประเมินอายุครรภ์ คาดว่าน่าจะอาทิตย์กว่าๆเอง ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรเลย รู้สึกแย่อย่างเดียว จากที่ตั้งใจว่าจะทำหมันให้ลอดช่อง กลายเป็นว่าต้องทำแท้งให้ลอดช่องโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจ แบบนี้เราผิดไหมค่ะ แล้วการทำแท้งแบบนี้มีผลกับอะไรบ้าง ลอดช่องจะเป็นอะไรไหม ถึงลอดช่องจะไม่มีเจ้าของ แต่เราก็ผูกพันกับเขา ถ้าเขาเป็นอะไรไป เราคงรู้สึกแย่มากๆ นี่พอหลังจากทำหมัน+ทำแท้งเสร็จ เราก็พาลอดช่องไปฝากที่ รพส. เราเอาลอดช่องไปฝาก ไปรักษาทั้งๆที่ไม่มีเงิน เพราะตัวเราเองยังไม่มีงานทำ ยังเป็นนักศึกษาอยู่เลยค่ะ แต่ด้วยความที่อยากทำให้เขาดีๆ ให้แผลเขาหายดี ให้สุขภาพแข็งแรงเหมือนเดิม เรายอมค่ะ เดี๋ยวหางานพิเศษทำก็ได้ เหนื่อยหน่อยแต่เราสบายใจค่ะ เพราะกลัวว่าถ้าเอากลับบ้าน ก็จะกลับไปมุดท่อระบายน้ำอีก ไปโดนหมาตัวอื่นรังแกอีก เลยกลัวว่าแผลจะติดเชื้อ ไหนจะต้องให้ยาอีก ลำพังทุกวันนี้แค่ให้ข้าวยังลำบากเลย เพราะความขี้กลัวของลอดช่องเอง บางทีเวลาให้อาหารไป ลอดช่องก็ไม่ได้กิน เพราะตัวอื่นวิ่งมาแย่งหมด ลอดช่องก็กลัว กลัวแม้กระทั่งกับหมาด้วยกันเอง ใครจะแย่งอาหาร ใครจะขึ้นขี่ อะไรก็ยอมหมด บางทีกลัวมากจนฉี่ราดเลยค่ะ เรื่องความขี้กลัวนี้มีทางแก้ไหมอ่ะคะ ทำทุกหนทางแล้ว ลอดช่องก็ไม่หายค่ะ เครียดมากเลยบอกตรงๆ
ขออภัยนะค่ะ หากกระทู้นี้ยาวไปหน่อย จริงๆสาระมีนิดเดียวค่ะ แต่ก็อยากเล่าความเป็นมาด้วย ^^
จะพาน้องหมาไปทำหมัน แต่กลายเป็นต้องทำแท้งน้องหมาโดยไม่รู้ตัว
เรื่องมีอยู่ว่า .....
น้องหมาตัวนี้ชื่อลอดช่องค่ะ เป็นหมาจร ไม่มีเจ้าของ แต่เดิมเกิดและเคยอาศัยอยู่ในสถานศึกษาแห่งหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นมีข่าวว่าจะวางยาเบื่อหมา (ข่าวจริงหรือไม่ก็ไม่ทราบนะค่ะ) น้องนักศึกษาที่เขารักสัตว์ก็เลยประกาศหาที่อยู่ชั่วคราวให้ลอดช่องกับพี่น้องอีก 2 ตัว เพราะยังหาคนที่จะรับเลี้ยงไม่ได้ เราก็เลยอาสาให้ฝากน้องหมาไว้แค่ช่วงสั้นๆ เพราะบ้านที่อยู่เป็นบ้านเช่า ใช้อาศัยอยู่แค่ช่วงที่ยังเรียนอยู่ที่นี่แค่นั้น กะว่าเดี๋ยวพอประกาศหาบ้านได้แล้วก็ย้ายออกไป แต่มันไม่ง่ายแบบนั้นเลยค่ะ เพราะลอดช่องเป็นหมาขี้กลัวมาก วันที่มาอยู่บ้านเราวันแรกก็ไม่ให้เราเข้าใกล้ หาทางหนีออกจากบ้านและมุดท่อระบายน้ำในหมู่บ้านหนีเรา เราจับตัวและเข้าใกล้ไม่ได้เลย จะวิ่งหนีและมุดลงท่อตลอด สุดท้ายก็ไม่มีใครรับเลี้ยงลอดช่องค่ะ กลายเป็นว่าลอดช่องหาบ้านไม่ได้ และด้วยความขี้กลัวของลอดช่อง ที่เราจับตัวและเข้าใกล้ไม่ได้เลย ทำให้เหตุการณ์มันเลยตามเลยค่ะ ลอดช่องต้องมุดท่อ อาศัยท่อเป็นที่อยู่ เราก็ทำได้แค่ให้อาหารให้น้ำอยู่เป็นประจำ แต่วันไหนที่เราไม่อยู่ เขาก็ต้องคุ้ยขยะหากินเอง จนเวลาผ่านไปเกือบปี มีหมาตัวผู้มาติดค่ะ หมาตัวผู้ในหมู่บ้านเยอะมาก เฉพาะซอยเราก็มี 5-6 ตัว คือชาวบ้านที่นี่เลี้ยงหมาแบบปล่อยค่ะ ไม่ได้ให้อยู่ในรั้วบ้าน ปัญหาเลยเกิดที่เรา เพราะลอดช่องท้องค่ะ ท้องแรกลอดช่องไปแอบคลอดลูกไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่มีใครหาเจอ บางคนก็บอกว่าอาจจะท้องลม อันนี้เราก็หาสาเหตุที่แน่ชัดไม่ได้ แต่ก็ไม่มีใครเจอลูกหมาเลยนะค่ะ พอผ่านมาไม่กี่เดือน ท้องอีกแล้วค่ะ รอบนี้เป็นท้องที่สอง ลอดช่องไปแอบคลอดลูกไว้ในท่อระบายน้ำ วันที่คลอดเราไม่เจอตัวนะค่ะ ก็แปลกใจว่าหายไปไหน พอผ่านมา 3-4 วัน วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักมาก และน้ำท่วมท่อระบายน้ำค่ะ แฟนเราได้ยินเสียงลูกหมาร้องเลยออกไปดู เห็นลอดช่องก็คาบลูกออกมาตัวนึง มานอนกกไว้อยู่หน้ารั้วบ้านเราเลย (แต่ตัวอื่นทิ้งไว้ในท่อนะค่ะ) เลยตัดสินใจว่าจะแย่งลูกออกจากตัวแม่มัน เผื่อว่าแม่มันจะเปลี่ยนไปหาลูกตัวอื่นๆ ผลคือเป็นอย่างที่เราคิดไว้ค่ะ พอเราแย่งลูกจากลอดช่องได้ ลอดช่องก็จะวิ่งไปคาบตัวอื่นมานอนกก เราก็แย่งแบบนี้แหล่ะค่ะ จนได้ลูกมา 5 ตัว ก็เอามาเลี้ยงจนเด็กๆอายุได้เดือนนึง เรามั่นใจว่าหย่านมแล้วก็ประกาศหาบ้านให้ และตั้งใจว่าจะทำหมันให้ลอดช่องด้วย หลังจากที่ลอดช่องคลอดซัก 2 เดือน แต่ยังไม่ถึง 2 เดือนดี ก็มีข่าวดีว่าปศุสัตว์จะมาทำหมันให้ฟรีในแถวๆพื้นที่ที่เราอาศัยค่ะ เราเลยตัดสินใจว่าจะพาลอดช่องไปทำหมัน เพราะเดือนนี้เราต้องย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น คงเอาลอดช่องไปด้วยไม่ได้ และถ้าเราไม่อยู่แล้ว ก็กลัวปัญหาเรื่องท้องค่ะ เราเองก็ไม่อยากเพิ่มหมาจรจัดให้เป็นภาระสังคมอีก เลยคิดว่าทำหมันน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด และคิดว่าทำหมันตอนนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ลอดช่องดูแข็งแรงดี และเพิ่งคลอดลูกมาได้ 48 วัน (คลอดวันที่ 26 กรกฏาคม 2556) จากที่ปรึกษาสัตวแพทย์เบื้องต้น ก็แจ้งว่าทำได้เลย ไม่มีปัญหา
** สาระสำคัญอยู่ตรงนี้ค่ะ **
วันนี้เลยพาลอดช่องไปทำหมัน ให้ยาสลบไป 3 เข็มค่ะ เพราะนางไม่ยอมสลบ นางอึดมากเลย แต่พอสลบแล้ว คุณหมอลงมีดกรีดแล้วควักเอามดลูกออกมาปุ๊บ คุณหมอก็แจ้งว่าลอดช่องกำลังท้องนะ เรากับน้องที่ไปด้วยกันก็อึ้ง เพราะเพิ่งคลอดไปแค่ 48 วันเองนี่หน่า จะท้องได้ไง แต่ลอดช่องท้องจริงๆค่ะ คุณหมอชี้ให้เราดูลูกหมาตัวน้อย ตัวเล็กกว่านิ้วโป้งเรานิดนึง แล้วคุณหมอก็บอกว่าจะทำแท้งเถื่อนให้ พร้อมทำหมันไปด้วยเลย เราได้แต่ยืนงง รู้สึกไม่ดี ไม่รู้จริงๆว่าลอดช่องท้องอีกภายในเวลาไม่ถึง 2 เดือน คุณหมอก็บอกว่าคุณหมอก็ไม่รู้เหมือนกัน จนผ่าออกมานี่แหล่ะ ถึงเห็น จากการประเมินอายุครรภ์ คาดว่าน่าจะอาทิตย์กว่าๆเอง ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรเลย รู้สึกแย่อย่างเดียว จากที่ตั้งใจว่าจะทำหมันให้ลอดช่อง กลายเป็นว่าต้องทำแท้งให้ลอดช่องโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจ แบบนี้เราผิดไหมค่ะ แล้วการทำแท้งแบบนี้มีผลกับอะไรบ้าง ลอดช่องจะเป็นอะไรไหม ถึงลอดช่องจะไม่มีเจ้าของ แต่เราก็ผูกพันกับเขา ถ้าเขาเป็นอะไรไป เราคงรู้สึกแย่มากๆ นี่พอหลังจากทำหมัน+ทำแท้งเสร็จ เราก็พาลอดช่องไปฝากที่ รพส. เราเอาลอดช่องไปฝาก ไปรักษาทั้งๆที่ไม่มีเงิน เพราะตัวเราเองยังไม่มีงานทำ ยังเป็นนักศึกษาอยู่เลยค่ะ แต่ด้วยความที่อยากทำให้เขาดีๆ ให้แผลเขาหายดี ให้สุขภาพแข็งแรงเหมือนเดิม เรายอมค่ะ เดี๋ยวหางานพิเศษทำก็ได้ เหนื่อยหน่อยแต่เราสบายใจค่ะ เพราะกลัวว่าถ้าเอากลับบ้าน ก็จะกลับไปมุดท่อระบายน้ำอีก ไปโดนหมาตัวอื่นรังแกอีก เลยกลัวว่าแผลจะติดเชื้อ ไหนจะต้องให้ยาอีก ลำพังทุกวันนี้แค่ให้ข้าวยังลำบากเลย เพราะความขี้กลัวของลอดช่องเอง บางทีเวลาให้อาหารไป ลอดช่องก็ไม่ได้กิน เพราะตัวอื่นวิ่งมาแย่งหมด ลอดช่องก็กลัว กลัวแม้กระทั่งกับหมาด้วยกันเอง ใครจะแย่งอาหาร ใครจะขึ้นขี่ อะไรก็ยอมหมด บางทีกลัวมากจนฉี่ราดเลยค่ะ เรื่องความขี้กลัวนี้มีทางแก้ไหมอ่ะคะ ทำทุกหนทางแล้ว ลอดช่องก็ไม่หายค่ะ เครียดมากเลยบอกตรงๆ
ขออภัยนะค่ะ หากกระทู้นี้ยาวไปหน่อย จริงๆสาระมีนิดเดียวค่ะ แต่ก็อยากเล่าความเป็นมาด้วย ^^