ขอบคุณพี่วินมากครับที่มาช่วยผมในตอนที่กำลังลำบาก

สถานการณ์ในตอนนั้นคือคืนวันที่11ที่ผ่านมานี่เองครับผมกำลังลำบากที่ฝนตกแล้วเรียกtaxiไม่ได้เลยเลยเดินไปเรื่อยๆกะหาtaxiคันข้างหน้า
ความหวังลิบหลี่ลงเรื่อยๆเพราะเริ่มใกล้แยกแยกที่ไม่มีสะพาอยเป็นทางเดินแคบๆไร้จุดหมายฝนก็ตกไม่มีร่มจะเดินกลับไปทางเดิมก็ไกลมาก
อยู่พี่วินก็ขับขี่มอไซคู่ใจมาดั่งพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยผมที่กำลังลำบาก

ไปไหนครับพี่วิถามด้วยนํ้าเสียงอันมีไมตรี
ไปคอนโดแห่งหนึ่งใกล้ๆเมเจอร์รัชโยธินครับผมตอบด้วยความหวังอันลิบหลี่
ไปครับขึ้นมาเลยช่วงนี้ฝนตกรถติดหาแทคซี่ยากครับ ผมดีใจมากเหนื่อยมาทั้งวันจะได้กลับไปอาบนํ้าอุ่นๆพักผ่อนให้สบายใจ

พี่วินใช้ความชำนาญลัดเลาะไปตามถนนที่การจราจรกำลังหนาแน่น
แม้จะเกือบเฉี่ยวชนกับมอเตอร์ไซอีกคันแต่ก็พ้นมาได้อย่างฉิวเฉียดด้วยประสบการณ์ของพี่วิน
ผ่านตึกช้างมาได้อีกนิดเดียวเท่านั้นผมจะถึงที่หมายผมรู้สึกดีใจมากที่สังคมยังมีไร้นํ้าใจขอบคุณสวรรค์ที่ส่งพี่วินมาช่วยผม
ผมคิดในใจงานนี้ผมตั้งใจทิ๊ปให้พิเศษพี่วินอีกร้อยนึงเป็นรางวัลให้พี่วินตอบแทนความมีนํ้าใจของพี่วิน

ในที่สุดผมก็ถึงที่หมายอย่างปลอดภัยผมดีใจมากผมไม่ได้ซ้อนมาไซมานานมากๆแล้วผมดีใจที่รอดมาได้ในครั้งนี้
เท่าไหร่ครับผมถามพี่วินพร้อมเตรียมควักแบ้งค์เพิ่มพิเศษให้พี่แก
พี่วินเงียบไปพักนึงก่อนพูดขึ้นว่า250ครับ
ผมอึ้งไปซักพักแล้วตอบไปว่าลดหน่อยได้ไหมพี่ผมตกใจมากผมไม่คิดว่าค่ามอเตอไซรับจ้างในกรุงเทพจะแพงยิ่งขนาดนี้
ปกติผมนั่งแทคซี่พร้อมแถมพิเศษในกรณีเร่งด่วนยังไม่ถึงขนาดนี้
พี่วินยืนยันราคาว่าราคานี้แหละครับ
ผมก็เห็นว่านํ้าใจต้องตอบแทนด้วยนํ้าใจในเมื่อพี่วินตีค่านํ้าใจเท่านั้นผมก็เลยจ่ายให้แต่โดยดีและมาอาบนํ้าพักผ่อน

สุดท้ายผมก็ยังขอบคุณพี่วินนะที่ช่วยผมในตอนที่กำลังลำบากจริงๆขอบคุณมากครับ
ขอเล่าให้เพื่อนๆฟังเอาไวเฉยๆครับ กระทู้นี้ไม่ได้ต้องการหาพวกตัดสินใดใดครับขอบคุณที่อ่านกระทู้ของผมครับ