เจอแท๊กซี่แปลกๆ แต่ก็อยากเตือน

9/9/56 เพื่อนเรามาคลอดลูกสาวที่รพ.สมิติเวชศรีนครินทร์ จึงไปเยี่ยมหลังเลิกงานเมื่อเยี่ยมเพื่อนเสร็จราว ๆ สามทุ่มครึ่ง จึงให้พนง.รพ.สมิติเวชเรียกแท๊กซี่ให้ พอแท๊กซี่คันนี้มาถึง (แท๊กซี่สีเขียว) เปิดเข้าไปก็พบการตบแต่งด้านหน้ารถเยอะแยะ ทั้งไฟ ทั้งอะไรๆ เหมือนๆคาราโอเกะจิ้งหรีดเลย แต่ก็เคยเจอแท๊กซี่แต่งๆแบบนี้มาบ้างแม้จะไม่เยอะขนาดนี้ จึงบอกที่หมาย(ถ.พัฒนาการ)และขึ้นรถไป ระหว่างวนรถอ้อมหลังรพ.คนขับ ขับแบบเหยียบปล่อยๆๆๆๆๆบ่อยมาก (ประมาณ 3-4 ครั้งต่อนาที) ทั้งๆที่ทางโล่ง ทำให้รู้สึกปวดหัวแทบอ๊วก ตอนนั้นคิดอยู่ในใจว่าจะทนไหวถึงบ้านไหมหนอไหนๆก็ขึ้นมาแล้วจะทนแระกัน

   เราคุยมือถือกับเพื่อนตลอด แต่คนขับพยามชวนคุยและบรรยายสรรพคุณรถว่ามีพร้อมทุกอย่างเหมือนเป็นบ้านหลังหนึ่ง มีพัดลมเล็กอยู่ระหว่างเบาะหน้าด้วยความใจดีก็เปิดเป่าให้เราทันทีที่บรรยายจบ เราจึงบอกให้คนขับปิด พอเค้าปิดเค้าก็เปิดไฟจิ้งหรีด(ไฟแบบแบล็คไลท์หรือไฟประดับร้านกลางคืน)โชว์อีก หลังจากนั้นก็บอกต่อว่าบนรถเค้ามีพร้อม มีกาแฟร้อน เย็น โน๊ตบุค ตู้เย็น เครื่องรูดบัตรเพื่ออำนวยความสะดวกแก่ผู้โดยสาร(ที่กระจกหลังรถติดตราวีซ่า มาสเตอร์ด้วย) เราก็ได้แต่เออออไปตามคนขับ (ไม่ได้อยากรู้ซักนิดเลย) แต่ก็ยังคุยโทรศัพท์ต่อซึ่งตอนนั้นเพื่อนเราในสายรำคาญคนขับมาก ด้วยความพยามจนน่าตื๊บคนขับมาถามเราว่าเมื่อไหร่เราจะวางหูโทรศัพท์ซักทีจะได้คุยกัน

   พอวนออกจากรพ.ก็จะอยู่ระหว่างทางออกถนนใหญ่ มันขับช้ามากกกกก คนขับพยามชวนดื่มกาแฟร้อน(ที่มันโฆษณาว่ามันมีพกติดรถประจำ) โดยยื่นกระบอกเก็บความร้อนอลูมิเนียมให้เรา บอกว่าเป็นกาแฟ พอเราไม่สนใจมันก็พยายามนำเสนอให้จับกระบอกดูสิพูดย้ำๆ (จะให้จับทำไมฟะ) พอเราบอกไม่สนใจจริงๆมันก็เก็บกลับไป เราเลยเอาโทรศัพท์อีกเครื่องมาถ่ายรูปทะเบียนรถมันไว้แล้วรีบส่งไลน์บอกเพื่อน

   เมื่อถึงกลางทางก่อนออกถนนใหญ่มันได้จอดรถรับผู้หญิงอวบมีอายุหน่อย (รุ่นเดียวๆกะคนขับมั้ง 40-50) คนนึงขึ้นรถมาด้วย  ใจนึงคิดในแง่ดีว่ามันคงรู้จักกันและจะขอติดรถลงปากทางมั้งแต่คนขับมันไม่บอกไม่ถามเราเลยนะว่าจะขอรับคนอื่นขึ้นมาเนี่ย นี่ตูนั่งรถสองแถวป่าวฟะ และผู้หญิงคนนั้นเปิดนั่งด้านหน้าและพูดคุยกับคนขับแบบปกติและไม่มีทีท่าว่าจะลงเหมือนไม่มีเราอยู่บนรถงั้นล่ะ  (คิดในแง่ร้าย พวงเมิงมิจฉาชีพแน่ๆเลย)

   เมื่อเห็นท่าไม่ดี อยู่ไม่ไหวแระ 2ต่อ1 แลดูไม่น่าเสี่ยง เรารีบหาเศษตังค์จ่ายค่ารถให้มัน (ที่คิดจ่ายเพราะเวลาเก็บมาคอมเพลนแบบนี้จะได้ทำได้เต็มที่หน่อย) แล้วก็ทำเป็นคุยโทรศัพท์กับเพื่อนว่าเพื่อนจะมารับหรอ มาถึงรพ.แล้วหรอ โอเค งั้นเรารออยู่ปากทางนะ และบอกมันว่าขอลงรถ มันยังถามต่ออีกว่าแฟนจะมารับหรอ เราเลยบอกไปว่าใช่ แท๊กซี่ก็จอดให้ลงโดยเราให้ค่าโดยสารไป 40 บาท (มิเตอร์35บาท) เพราะไม่อยากได้รับสิ่งของหรือเงินทอนอะไรจากคนขับรายนี้  คนขับยังแสดงน้ำใจโดยการจะจอดรอเป็นเพื่อนจนกว่าแฟนจะมารับ แต่เราปฏิเสธไป เมื่อลงรถได้แท๊กซี่คันนั้นก็วนกลับเข้าไปที่รพ.อีกครั้ง (ไม่ได้ออกไปส่งผญที่รับมากลางทางด้วยนะ)

   เราเองก็ได้ไลน์บอกเพื่อนเราที่รพ.ให้เค้าช่วยคอมเพลนกับรพ.ว่าอย่าให้รถแท๊กซี่กท.นี้มารับผู้โดยสารรพ.อีก  ตอนเช้าวันนี้ 10/9/56 เราได้ส่งเรื่องร้องเรียนแท๊กซี่คันนี้ทางเนตแล้ว แต่ไม่รู้จะได้เรื่องไหม ก่อนหน้านี้เคยส่งเรื่องร้องเรียนทางสายด่วน 2 ครั้ง ครั้งแรกจนท.ดีมากติดตามให้ (แท๊กซี่เหมือนโรคจิตอ่อนๆ) แต่พอหน2 เจอแท๊กซี่ซิกแซกจะให้แบงค์ปลอมเรา เราจับไ้ด้มันเลยให้แบงค์จริงเรากลับมา พอโทรแจ้งทางศูนย์ไม่ถามไรเลย เหมือนเป็นเรื่องไม่น่าสนใจและไม่มีการติดต่อกลับด้วย

ปล. ณ ตอนนั้นถ้ามันไม่จอดให้เราลง เราคงได้ใช้เครื่องช๊อตไฟฟ้าที่พกไว้เพื่อป้องกันตัวเป็นครั้งแรกเลยล่ะ (ได้มานานไม่เคยได้ใช้ คิดว่าจะได้ลองซะแระ)  ตามปกติก่อนขึ้นรถเราจะสังเกตุว่าป้ายกท.หน้ารถกะในรถตรงกันไหม และถ้าไม่ติดป้ายในรถแต่ขึ้นไปแล้ว เราจะรีบโทรบอกกทกับสีรถให้เพื่อนจดทันที(ให้เค้ารู้ว่าเราจำได้นะ) จากประสบการณ์การนั่งแท๊กซี่ เคยเจอเบาๆมาหลายสถานการณ์นะเช่นจะพาออกนอกเส้นทาง ส่วนมากเราจะดุใส่คนขับไปเรยพวกนี้พอผู้โดยสารไม่หงอ มันจะไม่กล้าล่ะค่ะ