จากกระทู้เก่า http://pantip.com/topic/30936138
วันนี้ผมไปฟิตเนสตามปกติ ก็เจอกับไอ้เกย์แก่โรคจิตคนนั้นแล้วครับ
ผมก็เดินเข้าไปถามว่า
"ลุงๆ ลุงใช่มั้ยที่มาแิอบดูผมตอนอาบน้ำวันนั้น"
สีหน้าไอแก่นี่ตกใจเล็กน้อย
"ไม่ได้ตั้งใจจะแอบดู พอดีวันนั้นพี่รีบ แล้วก็อีกห่องมันมีคนอาบอยู่ พี่เห็นอาบน้ำนานมาก ก็กลัวว่าจะเป็นอะไรอยู่ในห้องน้ำรึเปล่า"
"แล้วทำไมพี่ไม่เคาะประตู หรือ เรียกผมดังๆก่อนอ่ะ วิธีอื่นก็มีเยอะแยะ ผมอาบน้ำอยู่ เสียงฝักบัวก็ดังอยู่ พี่ไม่รู้ได้ไง (วะ) ว่ามีคนอาบน้ำอยู่อ่ะ"
"ก็บอกไปแล้วว่าพี่รีบ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะแอบดู แค่จะดูว่าเป็นอะไรรึเปล่า เห็นอาบน้ำนานมากกกก..."
"ก็เลยแอบดูผมแล้วคิดว่ามาขอโทษแล้วมันก็จบๆไปใช่ป่ะ แล้วพอสบโอกาสก็ทำอีกใช่มั้ย"
"พี่ก็ขอโทษน้องไปแล้ว น้องจะเอาอะไรจากพี่อีก"
"ไม่รู้อ่ัะ ผมไปแจ้งความที่ สถานีตำรวจ เพื่อลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐานแล้ว ยังไงพี่ก็ต้องไปโรงพักกับผม"

ระหว่างนั้นผมก็พยายามโทรติดต่อ 191 แต่ว่า สายไม่ว่างเลย โทรปไป 3 - 4 ครั้ง รอสายนานมากกกกกก ก็เลยไม่รอแล้ว
"ผมว่าไปโรงพักเลยดีกว่า จะได้เคลียร์ให้จบๆไป ผมไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว"
"พี่ก็ขอโทษไปแล้วนี่ น้องจะเอาอะไรอีก อยากให้เื่รื่องมันใหญ่โตใช่มั้ย"
ตอนนี้เค้าเริ่มขู่ผมแล้ว
"พี่อยู่ที่ฟิตเนสนี้มาก่อนน้องอีก เป็นสิบๆ ปี"
"แล้วไงครับ ผมก็ลูกค้าเหมือนกัน ถึงผมจะเพิ่งมาเล่นฟิตเนสนี่ได้ไม่นาน แต่ผมก็จ่ายตังค์สมัครสมาชิกมาใช้บริการที่นี่เหมือนๆกันกับคนอื่นๆ ผมไม่สนใจหรอก"

สุดท้ายผมก็ไปเคลียร์กันที่โรงพักครับ
ระหว่างเดินทางไปโรงพักผมก็ถาม
"ผมถามตรงๆ เลยนะ พี่แอบดูผมทำไม"
"ก็บอกว่าไม่ได้แอบดู ตอบตรงๆเลยวันนั้นพี่รีบไปธุระ"
"ก็นั้นแหละ พี่ก็เคาะประตูก็ได้ ไม่ใช่แอบดูอย่างนั้น"
"ก็คือ...." เริ่มพูดแบบตะกุกตะกัก วกไปวนมา "เราก็ไม่...." พูดอ้ำๆอึ้งๆ
"แอบดูว่าน้องเป็นอะไรรึเปล่า"
"ก็ผมอาบน้ำอยู่แล้วพี่แอบดูผมทำไม"
"ก็พี่รอจนนานมากกกก"  
สุดท้ายก็ตอบแบบวกไปวนมาอยู่อย่างนี้ ยังไม่มีเหตุผลใดๆที่ผมรับฟังแล้วดูสมเหตุสมผลเลยว่าเค้าไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูผม ผมเริ่มอารมณ์เสียแล้วตอนนั้น ทำสีหน้าไม่พอใจมาก

"คือผมรู้สึกแย่มากเลยนะ ที่พี่ทำอย่างนั้น แล้วพี่ก็ออกไปเลย ไม่มาเคลียร์อะไรกับผมเลย
พี่แค่มาพูดว่าขอโทษครับ ไม่ทราบจริงๆว่ามีคนอยู้ข้างใน"
"ก็คือไม่รู้ พี่บอกแล้วไงว่าพี่มีธุระด่วน พี่จะรีบอาบน้ำแล้วพี่จะรีบไป"
"แล่วอีกห้องนึงก็ว่างอ่ะ ทำไมไม่ไปอาบ"
"ไม่ว่างงง บอกว่าไม่ว่างไง แล้วแต่น้อง ถ้าน้องไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร"

แล้วก็มาที่โรงพักครับระหว่างที่จอดรถมอไซค์แล้วเดินไปจะเข้าไปในโรงพักหาดใหญ่ก็ เขาก็พูดขึ้นมาว่า
"เดี๋ยวพี่จะบอกว่า พี่สารภาพ ดูซิว่าเค้าจะทำยังไง พี่ก็แค่เสียค่าปรับ"
ดูเขาพูดสิครับ อย่างกับว่าไม่มีความหลาบจำกับการกระทำความผิดที่ได้ก่อลงไปเลยแม้แต่น้อย บอกเพียงแค่ว่า "ก็แค่เสียค่าปรับ"
นี่หมายถึงว่า เขายังไม่สำนึกในความผิดที่เขาทำเลยครับ แล้วต่อไปในอนาคตก็อาจจะทำอีกก็ได้ ถ้าสบโอกาส เพราะเขาดูเหมือนไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อยเลยว่าตัวเองจะโดนลงโทษ

"พี่ก็รู้ตัวอยู่แล้ว ว่าพี่ผืด" ผมบอกก่อนเข้าโรงพัก
"ก็พี่ขอโทษ ก็บอกว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ"

เข้ามาในโรงพักพบกับร้อยเวรคนเดิมที่ คนที่วันก่อนผมเพิ่งมาแจ้งความลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐาน (4 ก.ย. 2556)
"สวัสดีครับคุณตำรวจ วันนั้นผมมาแจ้งความลงบันทึกประจำวันไว้แล้วครับ เรื่องถ้ำมอง"
"วันนั้นผมก็ไม่ได้เจตนา แต่น้องเขาไม่ยอม"
"เค้ายอมรับแล้วครับว่าเค้าแอบมอง"

นายตำรวจร้อยเวรคนเดิมเริ่มทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจครับ เพราะเขาคิดว่าผมโอเวอร์ไปรึเปล่ากับแค่เรื่องแค่นี้
"เห่...เรานี้ก็ไม่รู้อะไร" ร้อยเวรพูดกับผมพร้อมชักสีหน้าไม่พอใจ ประมาณว่าเรื่องเล็กๆ จะติดใจอะไรนักหนา
"ผมขอโทษเค้าแล้ว ไม่ใช่ไม่ขอโทษนะพี่" เกย์แก่บอก
"เออ..." ร้อยเวรบอก

บรรยากาศตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่า เฮ้ย!!! นี่กุเป็นผู้เสียหายนะเว้ย ทำไมมาพูดกับกุอย่างนี้วะ คือจากที่ผมต้องการจะแสดงให้เห็นว่าผมโดนกระทำ กลับกลายเป็นว่า ตำรวจเริ่มเบื่อกับคดีแบบนี้ ทั้งๆที่ผมเป็นคนที่ถูกกระทำ น่าจะพูดกับผมดีๆกว่านี้หน่อย
"ไม่ใช่ครับ คือผมต้องการจะทำให้เป็นแบบอย่างที่ดีกับคนอื่นเค้า พลเมืองที่ดีไม่ควรจะทำอย่างนี้ครับ ผิดก็ว่าไปตามผืด ถูกก็ว่าไปตามถูก"
"พี่ก็บอกว่าพี่ผิด พี่ก็ขอโทษเค้าแล้ว" เกย์แก่ให้การต่อหน้าร้อยเวร ตอนนี้เริ่มยอมรับแล้ว แต่ตอนที่อยู่ที่ฟิตเนสนี่เถียงเสียงแข็งแบบข้างๆ คูๆ อยู่เลยว่าไม่ได้ตั้งใจแอบดู
"พี่ขอโทษแล้ว แล้วมัน...." ผมพูดยังไม่ทันจบ ร้อยเวรก็เห็นท่าไม่ค่อยดีเลยไม่อยากให้มาเุถียงกันบนโรงพักเ
ตอนนี้ผมเริ่มอารมณ์เสียแล้ว ร้อยเวรเลยไม่อยากให้เถียงกันเลยเชิญผมให้ไปนั่งรอข้างนอก โดยขอสอบปากคำเกย์แก่คนนี้ก่อน
เพราะว่าวันก่อนหน้านั้นที่ผมมาแจ้งความเพื่อลงบันทึกประจำวันนั้น ผมเป็นคนให้การฝ่ายเดียว ร้อยเวรเลยต้องขอฟังคำให้การของทั้งสองฝ่ายก่อน
"ไปนั่งรอข้างนอก เพราะน้องมาแจ้งไว้แล้วฝ่ายเดียวใช่มั้ยเมื่อวันก่อน ทีนี้พี่จะลองถามเค้าดู ว่าเหตุการณ์เป็นยังไง"
ผมก็ออกมานั่งรอข้างนอก หลังจากที่ร้อยเวรสอบปากคำเสร็จ
ผลสรุปก็ออกมาว่า เกย์แก่คนนั้นยอมรับผิดที่ได้แอบถ้ำมองผมจริงครับ
ร้อยเวรก็ตั้งข้อหา กระทำการอันเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับความเดือดร้อนหรืออับอายต่อหน้าธารกำนัล  แล้วก็สั่งปรับเป็นเงิน 500 บาท

เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด เจตนาของผมก็คือการนำเรื่องราวที่ผมประสบพบเจอกับพฤติกรรมแย่ๆ
ของตัวบุคคลที่สร้างความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่นด้วยการแอบถ้ำมอง
ผมไม่ได้มีเจตนาจะกล่าวโทษ ว่าร้าย บุคคลที่เป็นเกย์ท่านอื่นๆนะครับ ขอให้เข้าใจไว้ตรงนี้ด้วย
ยังไงผมก็รู้ดีอยู่แล้วว่าการกระทำของผมนั้นไม่ได้สะทกสะท้านอะไรกับเขาเลย เพียงปรับแค่ 500 บาท เท่านั้น
แต่สิ่งที่ผมต้องการจะแสดงให้เห็นคือการยืนหยัดต่อสู้เพื่อสิ่งที่ถูกต้องต่างหากครับ
อะไรที่มันผิด มันไม่เหมาะสม เราก็ไม่ควรอยู่เฉยหรือนิ่งดูดาย จริงไหมครับ

หากวันนี้เพียงแค่เรื่องนี้ (ท่านอื่นๆ อาจมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย)
เรายังไม่แยแส แล้วนับประสาอะไรกับเรื่องใหญ่ๆ หากเราคิดแต่เพียงว่า
ปล่อยไป ช่างมัน แล้วกฎหมายจะมีความศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไรครับ
ในเมื่อพลเมืองที่อยู่ภายใต้กฎหมายไม่คิดที่จะนำมาใช้

ผมคิดว่าประสบการณ์ครั้งนี้ก็สอนอะไรผมหลายๆอย่างครับ
อย่างน้อยก็ทำให้ผมคิดอะไรได้มากขึ้น เกี่ยวกับการถูกละเมิดสิทธิส่วนตัว
หากเรายอมให้กับคนที่ล่วงละเมิดสิทธิ์ของเรา เราก็จะตกเป็นเบี้ยล่างให้เขากระทำอยู่ฝ่ายเดียวต่อไปเรื่อยๆ
อย่างนี้มันสมควรแล้วหรือครับ

ที่ผมนำมาเล่าให้อ่านกัน เพราะต้องการให้เพื่อนๆทุกคนรักษาสิทธิ์ของตัวเอง
กล้าที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาต่างๆ ครับ อย่ายอมให้คนมาเอาเปรียบเราตลอดไปเลยครับ
ผมจะเสียใจมากๆ หากวันนี้ผมปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปโดยไม่ทำอะไรเลย
แล้วมาโวยวายให้คนรอบๆข้างฟังว่า โดนกระทำย่ำยี่อย่างนั้นอย่างนี้
แต่กลับไม่ทำอะไรเลยเพื่อรักษาสิทธิ์ของตัวเอง
อย่างน้อยผมก็เป็นคนหนึ่งที่ทำอะไรที่แตกต่างไปจากเดิม แล้วคาดหวังผลลัพธ์ที่ดีกว่า
ซึ่งดีกว่าหลายๆคนที่กระทำในสิ่งเดิมๆ แล้วคาดหวังผลลัพธ์ที่แตกต่างไปจากเดิม
เพื่อนๆ ว่าจริงไหมครับ

ขอบคุณที่อ่านมาจนจบครับ

ปล. มีหลายๆคนอ่านเรื่องราวของผมแล้วไม่เชื่อ หาว่าผมแต่งเรื่องขึ้นมา
ผมเลยนำรูปที่ถ่ายไว้ทั้งหมดมาโพสให้ดูเป็นหลักฐานครับ
เพื่อที่จะได้หายเคลือบแคลงสงสัย

อันนี้เป็นวันที่ผมได้ไปโรงพักวันหลังจากที่เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นนะครับ
ณ สภอ.หาดใหญ่ครับ ก่อนเข้าไปแจ้งความ (เหตุเกิดเมื่อวันที่ 4 ก.ย 2556 ภาพนี้คือวันที่ไปแจ้งความวันรุ่งขึ้นคือ 5 ก.ย. 2556)


ภาพนี้ผมกำลังยืนรอร้อยเวรสอบปากคนประชาชนคนอื่นๆ ในคดีของเขาอยู่ครับ


อันนี้เป็นหลักฐานใบแจ้งความ รายงานประจำวันเกี่ยวกับคดีของผมครับ
เป็นภาพถ่ายสำเนานะครับ ส่วนตัวจริงจะอยู่ที่โรงพักครับ
ด้านบนนั้นเป็นอีกคดีนึงครับไม่เกี่ยวกับผม ผมเลยตัดออก
และส่วนด้านล่างเป็นคดีของผมเอง ซึ่งที่ผมตัดออกเพื่อความปลอดภัยของตัวผมเอง


ภาพนี้คือวันที่นำตัวผู้ต้องหาไปดำเนินคดีที่โรงพักครับ หลังจากร้อยเวรได้สอบปากคำเสร็จ
ก็ได้ออกมาจ่ายค่าปรับกับนายตำรวจอีกท่านหนึ่งครับซึ่งกำลังเขียนรายละเอียดคดี และออกใบเสร็จค่าปรับครับให้ผู้ต้องหาครับ


ให้ผู้ต้องหาเซ็นครับ


อันนี้เป็นภาพใบเสร็จรับเงินค่าปรับจำนวน 500 บาท ข้อหา "กระทำการอันเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับความเดือดร้อนหรืออับอาย" ครับ
ผมตัดชื่อของผู้ต้องหาออกไป เพื่อความปลอดภัยของผมเองครับ


ใครมีข้อสงสัย หนือมีความเคลือบแคลงว่าผมจะแต่งเรื่องขึ้นมาเอง
ผมคงคิดว่าภาพถ่ายด้านบนคงทำให้หายสงสัยได้แล้วนะครับ
หากผมแต่งเรื่องขึ้นมาจริงๆ พล็อตเรื่องดังกล่าวคงได้เข้าชิงตุ๊กตาทองแล้วมั้งครับ
แต่เพื่อเป็นการแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าเรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ มีผู้เสียหาย (ตัวผมเอง) และจำเลยจริงๆครับ
ไม่ได้กุเรื่องขึ้นมาให้เสียเวลาเล่นๆแต่อย่างใดครับ