เรา 30 เธอคนนั้น 24 คุยกันทุกวันแต่น้องเค้าก็คุยไปเหวี่ยงไป
เคยคุยกันในสถานะว่าจะขอคบ สักช่วงอาทิตย์สองอาทิตย์แรก
ที่คุยกัน น้องเค้าบอกว่ารับไม่ได้ ไม่ใช่แนวนี้ เราเสียศูนย์ไปพักนึง
แต่น้องเค้าอยากให้ทุกอย่างยังคงออกมาดี
สรุปเราก็แสดงเจตนาเรากับว่าจะคุยในฐานะพี่สาวน้องสาว แต่เราเอง
ก็ยังกระริ้มกระเหรี่ยน้องไป น้องก็เหวี่ยงทำอาการกวนๆ เล็กๆ ตอบเป็น
Feedback กลับมา คุยกันทุกวันกระจ้องง้องแง้งกันทุกวัน แต่น้องไม่ได้
มีอาการที่จะห่วงหรือแคร์ความรู้สึกเราเลย น้องเค้าทำงานไม่เป็นเวลา
เป็นกะๆ เป็นเวรๆ ไป โทรไปบางทีก็รับ บางทีก็ไม่รับ .... เคยถามหรือ
ต่อว่าไปก็มีเหตุผลแบบนอยส์ๆ อาร์ตๆ มาสนับสนุนทุกครั้ง
ทำไงได้อ่ะ ชอบเค้าไปแล้ว คุยกันมา 2 เดือนไปกินข้าวสองต่อสองตอนกลางคืน
ด้วยกันสองครั้ง มีครั้งหน้าวางแพลนกันไว้แล้วที่จะไปกินข้าวด้วยกัน เราซื้อขนมของ
ฝากไปฝากเค้าที่ทำงาน 1 ครั้งตอนน้องเค้าไม่อยู่ เพื่อนเค้าก็แซวน้องเค้ากันใหญ่
(เห็นมาเล่าให้ฟัง) แล้วน้องเค้าก็ชอบมาแบบปั่นหัวเราว่าไปมองคนนั้นคนนี้ เจอคนนั้น
อย่างงั้นอย่างงี้ มันเหมือนความรู้สึกว่าทำให้เราหึง แล้วก็มาบอกเราว่าเรา
คงมีคนคุยเยอะด้วยแล้วนี่สแปร์เยอะจะมาแครืน้องเค้าทำไม การที่น้องเค้า
จะคุยหรือไม่คุย คงไม่ทำให้คนอย่างเรารู้สึกอะไรหรอก ><
ทุกครั้งที่ไปทานข้าวกันก็ไปรับหน้าหอ เดินไปด้วยกัน ไปเจอเพื่อนเรา เพื่อนเราแซว
ก็ไม่ปฏิเสธอะไร จนเราต้องออกตัวไปแบบขำๆ ว่า อ๋อ พี่น้องกัน เป็นน้องสนิทที่คิดไม่ซื่อ
น้องแกก็นั่งยิ้มๆ ไม่พูดอะไร เมื่อคืนคุยกันเกือบสองชั่วโมงกว่าเพราะน้องเค้าไม่ได้ติดเวร ก็คุยนั่นคุยนี่
สัพเพเหระต้องตีความกันเอา อาทิ
เรา : รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงเนี่ยะ เราเข้าใจรึเปล่าว่าพี่ห่วงเรา เนี่ยะะฮ้าาา
น้อง : ก็รู้ ก็เข้าใจ ความเป็นห่วงของพี่มันก็เหมือนกับการตีเทนนิส น้องสัมผัสได้
abstract มากกกกส์ !!!!!!
เสร็จปุ๊บ เลยวกมาประเด็นเรื่องราวระหว่างเราอีกรอบ แนว abstract เหมือนเดิม คิดเชิงตีความ
และต้องใช้มโนภาพ ก็สรุปกลายๆ ว่า การจัดการปัญหาทุกอย่างน้องเค้ารู้ว่าจะต้องทำอย่างไร
และถ้าเค้า detect ได้ก่อน เค้าจะไม่ปล่อยให้ปัญหามันบานปลาย (เราก็นึกในใจ นี่คือการจัดการ
ปัญหาระหว่างเราดอก ฤ?) สับสนจริงๆ ขนาดผู้หญิงด้วยกันยังไม่เข้าใจกันเองเลยย
ถ้าบอกให้หยุด เรายังทำไม่ได้เพราะเราก็เคยบอกเค้าแล้วว่าพี่ก็อยากที่จะหยุด นู่นนี่นั่น
น้องเค้าก็บอกว่าถ้าการที่พี่ต้องหยุด หรือห้ามใจตัวเองแล้วมันเหนื่อย จะไปฝืนใจทำทำไม
เง้อออ หลงรักเด็กเข้าใจยากจริง
ปล.ไปทานข้าวกันสองครั้ง น้องเค้าก็ช่วยหาร แต่เราไม่เอา ชี้แนะด้วย อย่าตืบซ้ำนะ T^T
กระทู้ Y Y นะคะ ....ว้าวุ่นใจ เค้ามีท่าทีกับเราบ้างหรือเปล่า
เคยคุยกันในสถานะว่าจะขอคบ สักช่วงอาทิตย์สองอาทิตย์แรก
ที่คุยกัน น้องเค้าบอกว่ารับไม่ได้ ไม่ใช่แนวนี้ เราเสียศูนย์ไปพักนึง
แต่น้องเค้าอยากให้ทุกอย่างยังคงออกมาดี
สรุปเราก็แสดงเจตนาเรากับว่าจะคุยในฐานะพี่สาวน้องสาว แต่เราเอง
ก็ยังกระริ้มกระเหรี่ยน้องไป น้องก็เหวี่ยงทำอาการกวนๆ เล็กๆ ตอบเป็น
Feedback กลับมา คุยกันทุกวันกระจ้องง้องแง้งกันทุกวัน แต่น้องไม่ได้
มีอาการที่จะห่วงหรือแคร์ความรู้สึกเราเลย น้องเค้าทำงานไม่เป็นเวลา
เป็นกะๆ เป็นเวรๆ ไป โทรไปบางทีก็รับ บางทีก็ไม่รับ .... เคยถามหรือ
ต่อว่าไปก็มีเหตุผลแบบนอยส์ๆ อาร์ตๆ มาสนับสนุนทุกครั้ง
ทำไงได้อ่ะ ชอบเค้าไปแล้ว คุยกันมา 2 เดือนไปกินข้าวสองต่อสองตอนกลางคืน
ด้วยกันสองครั้ง มีครั้งหน้าวางแพลนกันไว้แล้วที่จะไปกินข้าวด้วยกัน เราซื้อขนมของ
ฝากไปฝากเค้าที่ทำงาน 1 ครั้งตอนน้องเค้าไม่อยู่ เพื่อนเค้าก็แซวน้องเค้ากันใหญ่
(เห็นมาเล่าให้ฟัง) แล้วน้องเค้าก็ชอบมาแบบปั่นหัวเราว่าไปมองคนนั้นคนนี้ เจอคนนั้น
อย่างงั้นอย่างงี้ มันเหมือนความรู้สึกว่าทำให้เราหึง แล้วก็มาบอกเราว่าเรา
คงมีคนคุยเยอะด้วยแล้วนี่สแปร์เยอะจะมาแครืน้องเค้าทำไม การที่น้องเค้า
จะคุยหรือไม่คุย คงไม่ทำให้คนอย่างเรารู้สึกอะไรหรอก ><
ทุกครั้งที่ไปทานข้าวกันก็ไปรับหน้าหอ เดินไปด้วยกัน ไปเจอเพื่อนเรา เพื่อนเราแซว
ก็ไม่ปฏิเสธอะไร จนเราต้องออกตัวไปแบบขำๆ ว่า อ๋อ พี่น้องกัน เป็นน้องสนิทที่คิดไม่ซื่อ
น้องแกก็นั่งยิ้มๆ ไม่พูดอะไร เมื่อคืนคุยกันเกือบสองชั่วโมงกว่าเพราะน้องเค้าไม่ได้ติดเวร ก็คุยนั่นคุยนี่
สัพเพเหระต้องตีความกันเอา อาทิ
เรา : รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงเนี่ยะ เราเข้าใจรึเปล่าว่าพี่ห่วงเรา เนี่ยะะฮ้าาา
น้อง : ก็รู้ ก็เข้าใจ ความเป็นห่วงของพี่มันก็เหมือนกับการตีเทนนิส น้องสัมผัสได้
abstract มากกกกส์ !!!!!!
เสร็จปุ๊บ เลยวกมาประเด็นเรื่องราวระหว่างเราอีกรอบ แนว abstract เหมือนเดิม คิดเชิงตีความ
และต้องใช้มโนภาพ ก็สรุปกลายๆ ว่า การจัดการปัญหาทุกอย่างน้องเค้ารู้ว่าจะต้องทำอย่างไร
และถ้าเค้า detect ได้ก่อน เค้าจะไม่ปล่อยให้ปัญหามันบานปลาย (เราก็นึกในใจ นี่คือการจัดการ
ปัญหาระหว่างเราดอก ฤ?) สับสนจริงๆ ขนาดผู้หญิงด้วยกันยังไม่เข้าใจกันเองเลยย
ถ้าบอกให้หยุด เรายังทำไม่ได้เพราะเราก็เคยบอกเค้าแล้วว่าพี่ก็อยากที่จะหยุด นู่นนี่นั่น
น้องเค้าก็บอกว่าถ้าการที่พี่ต้องหยุด หรือห้ามใจตัวเองแล้วมันเหนื่อย จะไปฝืนใจทำทำไม
เง้อออ หลงรักเด็กเข้าใจยากจริง
ปล.ไปทานข้าวกันสองครั้ง น้องเค้าก็ช่วยหาร แต่เราไม่เอา ชี้แนะด้วย อย่าตืบซ้ำนะ T^T