รัฐบาลควรเลิกประกัน จำนำ ทุกอย่าง

ถ้าให้เลิกจำนำ   มันก็แถ ข้างๆคูๆ กันไปได้เรื่อย

ต้องสนับสนุนให้ทุกกลุ่มอาชีพ  ออกมาเรียกร้องการชดเชย  เวลาทำมาหากินขาดทุน
เกษตรทุกกลุ่ม   
อาชีพรับจ้างทุกชนิด  วันไหนไม่มีคนมาจ้าง  รัฐบาลต้องชดเชย   300 บาท
ค้าขาย  
- เดือนไหนกำไรไม่พอค่าเช่าที่   รัฐบาลต้องชดเชย  
- วันไหนขายของได้กำไรน้อยกว่า 300 บาท   รัฐบาลต้องชดเชย  
- ลงทุนซื้อของมาขาย   แล้วขายไม่ได้    รัฐบาลต้องมีโครงการรับจำนำสินค้าทุกชนิด


ทุกคนเสียภาษี VAT เท่ากัน  เพื่อพัฒนาประเทศ   
ถ้าคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง   ดึงภาษีส่วนนี้กลับไปให้ตัวเอง   เพื่อชดเชยการขาดทุนของตัวเอง   
แสดงว่าคนกลุ่มนั้น    ไม่ได้มีส่วนร่วมกับการพัฒนาประเทศ    เอาเปรียบคนอื่นหน้าด้านๆ
ถ้ารัฐบาลใช้วิธีเอาเงินภาษีไปอุ้มการขาดทุน    ก็ต้องให้รัฐบาลอุ้มการขาดทุน  อย่างไม่จำกัดอาชีพ
ถ้าอุ้มทุกอาชีพไม่ไหว    ก็ต้องยกเลิกการอุ้มทุกชนิด


คนมีรายได้มาก   ก็สามารถขอการชดเชยจากรัฐบาล  เวลาขาดทุนได้   
เพราะคนมีรายได้มากจะเสียทั้ง   ภาษีรายได้บุคคลธรรมดา + ภาษีVAT   
เวลาขาดทุนจึงควรได้รับการชดเชย   มากกว่าคนที่เสียภาษีVAT อย่างเดียว

ความเห้นของ จขกท. ผมแอบเห็นด้วยนะ กับเรื่อง การเลิกอุ้มสินค้าการเกษตร ทุกชนิด เพราะมันไม่ก่อประโยชน์ใดๆ เลยนอกจากการเอาภาษีไปอุ้มใช้อย่างสิ้นเปลื้อง ซึ่งมันก็มีมากหลายรัฐบาลแล้ว เพียงแต่ ถ้าจะเลิก ก็ ควร แก้ไข ระบบ การซื้อขายสินค้าการเกษตร ที่ไม่เป็นธรรมเหล่านี้ซะก่อน?

ที่มีบางความเห็นว่า ไว้ ว่าชาวนา/ชาวเกษตร โดนรังแกก็หมายถึงตรงนี้แหละ มันเป็นปัญหานมนานแล้ว โดนพ่อค้าคนกลางเอาเปรียบบ้างละ หรือ ปัญหาอย่างอื่นบ้างละ ถ้าแก้ไขตรงนี้ได้ และทำให้ เกษตรกร ได้รายได้ที่เต็มเม็ดเต็มหน่วยจริงๆ เมื่อไร ก็ค่อยทำการยกเลิกการอุ้มราคานี้ซะ..

เพราะหลังจากทำให้ชาวเกษตรกร ได้รับผลประโยชน์เต็มๆแล้ว สิ่งที่ควรทำต่อไป คือ การจัดระเบียบ ไม่ว่าการปลูก และ ผลผลิต เพื่อทำให้ปัญหาสินค้า หรือ ผลผลิตที่เป็นเสมือนต้นเหตืทำให้ ราคาตกนั้น เหลือน้อยลงที่สุด ตรงนี้ก็เป็นเรื่องยากเช่นกัน เพราะมีเกษตรกรบางกลุ่มที่เป็นคนเห็นแก่ตัว (บางทีอาจจะทั้งหมดเลยก็ได้) พอได้ยินว่าพืชผลชนิดนี้ ปีนี้จะได้ราคานี้ ก็แฮ่ไปปลูกกัน โดยหวังผล อย่างไม่คิดว่า ผลของการแห่กันไปปลูกมันจะได้ผลตรงกันข้าม ซึ่งหลายครั้งก็มีที่มาแบบนี้ ซึ่งก็ต้องเข้าใจ เรื่องเงินเรื่องทองมีใครบ้างไม่อยากได้...

ฉะนั้นมันคือปัญหาสำคัญ หากจะดำเนินแก้ไขปัญหาทางการเกษตร ถึงจุดที่ผมว่ามา รับรองได้เลยว่าใครทำ โดนครหาว่า เผด็จการแน่ๆ กับการกำหนดแบ่งเขตการเพาะปลุกเนี่ย ขนาดแค่พระราชดำรัสของพระองค์ท่านที่บอกว่า ให้ปลูกพืชหลายชนิดไว้ ยังมีบางคนไม่เข้าใจเลย ว่า ทำไม? เพราะอะไร? บางคนถึงขั้นแย้งเลยว่า ปลุกคละหลายชนิดทำไม สู้ปลูกอย่างเดียวได้เงินจากอย่างเดียวเยอะๆไม่ดีกว่าเหรอ?(แต่ไม่คิดถึงตอนที่ไอ้อย่างเดียวที่ปลูกมันราคาตก..)

จริงๆระบบเกษตรบ้านเราควรต้องปรับปรุงหลายอย่าง อยากให้ไปดูโมเดลของญี่ปุ่นไว้ ว่าทำแบบไหนอย่างไง ชาวนาที่นู่นถึงได้รวย..ซึ่งตรงนี้แหละน่าแปลก ข้าวไทยมีชื่อในระดับโลก คนที่ปลูกสินค้าในระดับนี้ ก็ควรจะมีชีวิต ฐานะที่ดี แต่มันกลับตรงกันข้าม เพราะอะไร ทำไม? ผมคนหนึ่งควรมีการเร่งปรับปรุงระบบ หลายอย่าง ทั้งวิธีการและการสนับสนุนในอาชีพเพาะปลุกเหล่านี้ มากกว่า การ อุดหนุนด้วยการประกันสินค้า...