รู้สึกว่าตัวเองติดลูกมาก

ตั้งแต่ลูกขึ้นม.4รู้สึกติดลูกมากๆ แต่จริงๆก็ติดมาตลอดเพราะตั้งแต่เค้าเกิด เราแม่ลูกไม่เคยห่างกันเลยค่ะ กินนอนดูทีวีไปห้างอยู่ทำกับลูกทุกอย่างจนคิดว่ามันป็นความเคยชิน หรือเป็นโรคจิตไปแล้วก็ไม่รู้ ตอจี้ก็เลยเริ่มฟุ้งซ่านมากมาย ทั้งที่จริงๆลูกเรก็เป็นเด็กดี ตอนนี้ก็เลยฟุ้งซ่านเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้วอยากไปหาหมอแต่มีคนบอกว่ากินแล้วตอนแรกมันจะทำงานไม่ค่อยได้มันจะมึนๆเบลอๆแล้วต้องกินยาตลอด ก็เลยกลัวตอนนี้ขนาดว่าลูกไปรร.เรายังนั่งร้องไห้คนเดียวเลยค่ะ เพราะไม่ได้คุยกับใครไม่มีเพื่อนเลยสักคน มันเลยไม่ค่อยได้คุยกับใครนอกจากลูก คือตลอดเวลาที่เค้าเกิดเรามีเค้าทำทุกอย่างกับเราตลอด ผัวเราก็ทิ้งไปแล้วแต่เรายังไม่ซึมเศร้าขนาดนี้ ตกลงว่าเราเป็นโรคหรือว่าแค่ความเคยชินแล้วยังทำใจไม่ได้คะ