เถรวาท
เกิดเมื่อไหร่เพราะเหตุอะไร
เริ่มถือเกิดขึ้นเมื่อหลังพุทธปรินิพพาน 7 วัน
พระมหากัสสปะเถระ ได้ยินพระแก่ๆรูปนึงกล่าวกับพระภิกษุที่ร้องไห้คิดถึงพระพุทธเจ้าว่า
จะเสียใจไปทำไม พระพุทธเจ้าก็ปรินิพพานไปแล้ว ต่อไปนี้ก็ไม่มีใครบังคับเคี่ยวเข็ญเราอีก พระมหากัสสปะได้ยินก็สังเวชใจ
เห็นว่านี่แค่พุทธปรินิพพานไม่กี่วันยังเป็นขนาดนี้ จึงรวบรวมพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาทั้งหมด 499 รวมพระอานนท์อีก1
ทำปฐมสังคายนาที่ถ้ำสัตบรรณคูหา สรุปรวบรวมหลักธรรมทั้งหมดที่พระพุทธเจ้าสั่งสอนออกมา
รวมเป็นพระธรรมและวินัยที่เราใช้กันมาจวบทุกวันนี้
จุดเด่นหลัก
เถรวาทถือหลักคำสอนพระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว
สงฆ์ไม่พึงบัญญัติเพิ่มและไม่ตัดออก
ดังนั้นพระไตรปิฏกเถรวาทฉบับปัจจุบันถือได้ว่าใกล้เคียงครั้งปฐมสังคายนาที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้แล้ว
ที่มามหายาน
เกิดเมื่อไหร่เพราะเหตุอะไร
เมื่อพุทธปรินิพพานล่วงไป 100 ปี ภิกษุชาววัชชี เมืองเวสาลี ได้ตั้งวัตถุ 10 ประการ เช่น
พระฉันหลังเที่ยงได้ ฉันสุราอ่อนได้ รับเงินรับทองได้ เก็บรักษาอาหารได้
อะไรที่เคยทำตามๆกันมาแม้รู้ว่าผิดวินัยก็ทำต่อไปได้ เป็นต้น
ซึ่งผิดไปจากพระวินัย ทำให้มีทั้งภิกษุที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย จนเกิดการแตกแยกในหมู่สงฆ์
พระยสกากัณฑบุตร ได้จาริกมาเมืองเวสาลี และทราบเรื่องนี้ ได้พยายามคัดค้าน
แต่ภิกษุชาววัชชีไม่เชื่อฟัง ภิกษุที่สนับสนุนพระยสกากัณฑบุตรจึงนำเรื่องไปปรึกษาพระเถระผู้ใหญ่ในขณะนั้นได้แก่
พระเรวตะ พระสัพกามีเถระ เป็นต้น จึงตกลงให้ทำการสังคายนาขึ้นอีกครั้ง
ภิกษุชาววัชชีไม่ยอมรับและไม่เข้าร่วมการสังคายนานี้
แต่ไปรวบรวมภิกษุฝ่ายตนประชุมทำสังคายนาต่างหาก เรียกว่า มหาสังคีติ
และเรียกพวกของตนว่า มหาสังฆิกะ[6]
ทำให้พุทธศาสนาในขณะนั้นแตกเป็น 2 นิกาย คือ ฝ่ายที่นับถือมติของพระเถระครั้งปฐมสังคายนาเรียก เถรวาท
ฝ่ายที่ถือตามมติของอาจารย์ของตนเรียก อาจาริยวาท[7] [8]
จุดเด่นหลัก
มีคำสอนมากมาย เพราะอาจารย์เขียนกันเอง
ที่เหลือหาอ่านดูได้ จาก google
เถรวาท มหายาน ต่างกันตรงไหน เล่าที่มา ไม่ชี้ถูกผิด
เกิดเมื่อไหร่เพราะเหตุอะไร
เริ่มถือเกิดขึ้นเมื่อหลังพุทธปรินิพพาน 7 วัน
พระมหากัสสปะเถระ ได้ยินพระแก่ๆรูปนึงกล่าวกับพระภิกษุที่ร้องไห้คิดถึงพระพุทธเจ้าว่า
จะเสียใจไปทำไม พระพุทธเจ้าก็ปรินิพพานไปแล้ว ต่อไปนี้ก็ไม่มีใครบังคับเคี่ยวเข็ญเราอีก พระมหากัสสปะได้ยินก็สังเวชใจ
เห็นว่านี่แค่พุทธปรินิพพานไม่กี่วันยังเป็นขนาดนี้ จึงรวบรวมพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาทั้งหมด 499 รวมพระอานนท์อีก1
ทำปฐมสังคายนาที่ถ้ำสัตบรรณคูหา สรุปรวบรวมหลักธรรมทั้งหมดที่พระพุทธเจ้าสั่งสอนออกมา
รวมเป็นพระธรรมและวินัยที่เราใช้กันมาจวบทุกวันนี้
จุดเด่นหลัก
เถรวาทถือหลักคำสอนพระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว
สงฆ์ไม่พึงบัญญัติเพิ่มและไม่ตัดออก
ดังนั้นพระไตรปิฏกเถรวาทฉบับปัจจุบันถือได้ว่าใกล้เคียงครั้งปฐมสังคายนาที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้แล้ว
ที่มามหายาน
เกิดเมื่อไหร่เพราะเหตุอะไร
เมื่อพุทธปรินิพพานล่วงไป 100 ปี ภิกษุชาววัชชี เมืองเวสาลี ได้ตั้งวัตถุ 10 ประการ เช่น
พระฉันหลังเที่ยงได้ ฉันสุราอ่อนได้ รับเงินรับทองได้ เก็บรักษาอาหารได้
อะไรที่เคยทำตามๆกันมาแม้รู้ว่าผิดวินัยก็ทำต่อไปได้ เป็นต้น
ซึ่งผิดไปจากพระวินัย ทำให้มีทั้งภิกษุที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย จนเกิดการแตกแยกในหมู่สงฆ์
พระยสกากัณฑบุตร ได้จาริกมาเมืองเวสาลี และทราบเรื่องนี้ ได้พยายามคัดค้าน
แต่ภิกษุชาววัชชีไม่เชื่อฟัง ภิกษุที่สนับสนุนพระยสกากัณฑบุตรจึงนำเรื่องไปปรึกษาพระเถระผู้ใหญ่ในขณะนั้นได้แก่
พระเรวตะ พระสัพกามีเถระ เป็นต้น จึงตกลงให้ทำการสังคายนาขึ้นอีกครั้ง
ภิกษุชาววัชชีไม่ยอมรับและไม่เข้าร่วมการสังคายนานี้
แต่ไปรวบรวมภิกษุฝ่ายตนประชุมทำสังคายนาต่างหาก เรียกว่า มหาสังคีติ
และเรียกพวกของตนว่า มหาสังฆิกะ[6]
ทำให้พุทธศาสนาในขณะนั้นแตกเป็น 2 นิกาย คือ ฝ่ายที่นับถือมติของพระเถระครั้งปฐมสังคายนาเรียก เถรวาท
ฝ่ายที่ถือตามมติของอาจารย์ของตนเรียก อาจาริยวาท[7] [8]
จุดเด่นหลัก
มีคำสอนมากมาย เพราะอาจารย์เขียนกันเอง
ที่เหลือหาอ่านดูได้ จาก google