ทรงปลอบใจพราหมณ์ล้มละลาย

หลายๆ คนคงเคยมีความเสียใจกับสิ่งที่คาดหวังไว้แล้วไม่สมหวัง บางคนทำงานอย่างหนัก ลงทุนมากมายกับอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายแล้วสิ่งความฝันพังทลาย บางคนร้องไห้ เสียใจ บางคนเสียสุขภาพจิต แต่ก็มีหลายคนที่เลวร้ายไปกว่านั้น บางคนทีทำใจยอมรับไม่ได้ ก็เป็นโรคเครียด โรคประสาท และหลายคนเลือกที่แม้แต่จะทำร้ายตัวเองหรือทำลายชีวิตตัวเอง

ในสมัยพุทธกาล ก็เคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้กับพราหมณ์ท่านหนึ่ง

สมัยก่อนนั้น การลงทุนทำกิจการอะไรสักอย่าง อาจจะไม่วุ่นวายหรือใหญ่เหมือนในปัจจุบันนี้ พราหมณ์ท่านนั้น เป็นคนทำนาทำไร่ เขามีความตั้งใจแต่แรกว่า จะได้ทรัพย์จากการทำนาทำไร่ เขาถางป่า ไขน้ำก่อคันนา หว่าน เป็นแรมเดือน ถือเป็นการลงทุนด้วยแรงกายและแรงใจอย่างมาก เพราะความฝันของเขาอยู่ที่ตรงนั้น วันนั้น ที่ทุกอย่างเป็นไปตามที่คิด

จนกระทั่งถึงวันที่ข้าวออกรวง พราหมณ์นั้นตั้งใจว่า จะเกี่ยวข้าววันพรุ่งนี้ วันพรุ่งนี้นี่แหละ ทุกอย่างที่ตั้งใจไว้จะสำเร็จเสียที แต่คืนนั้นเอง พายุใหญ่ก็เข้ามาถล่ม กระแสน้ำพัดทุกอย่างที่พราหมณ์ตั้งใจทำและความฝันของเขาลงทะเล ไม่เหลือข้าวแม้สักรวงเดียว

เช้าวันรุ่งขึ้น พราหมณ์นั้นตื่นมาพบขึ้นมา แทนที่จะพบกับความสมหวัง แต่กลับยิ่งแย่ไปกว่าฝันร้าย เขาร้อนผ่าวไปทั้งตัว เมื่อเห็นภาพความย่อยยับของที่นา เขากลับไปนอนร้องไห้ ตีอกชกตัว ดิ้นไปมาอย่างทุรนทุราย
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ศาสนาพุทธ ปฏิบัติธรรม พระไตรปิฎก
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่