คือตอนนี้ เราเป็นโรคฟ้าจรดทรายริสึม (เหมือนกับที่หลายๆคนใน pantip เป็น) เลยไปตามหาหนังสือฟ้าจรดทรายมาอ่าน คือเราอ่านบทตามใน เวปผู้จัดการด้วย คิดว่าในหนังสือจะบรรยายได้หวานกว่าในทีวี แต่ผิคคาดแฮะ เพราะ อ.ศัลยา เพิ่มดีกรีความหวานกว่าในหนังสือมากมาก แต่ก็ยังคงรักษาบทประพันธ์เดิมไว้อย่างดีเยี่ยม
และพี่ตุ้ยก็เล่นได้ซะหวานขึ้นไปอีก (โดยเฉพาะสายตาในหนังสือไม่เห็นบรรยายว่ามองนางเอกปานจะกลืนกินซะขนาดนั้น) คำพูดหลายคำที่หวานซึ้ง (หรือหวานเลี่ยน) ก็ไม่มีในหนังสือ แต่เราชอบแบบนี้มากกว่าในหนังสือ
เช่น ตอนที่หลังจาก นางเอก พระเอกได้เข้าไปเมืองอานาอีซา แล้วองศ์อาฮเหม็ดให้พระเอก นางเอกแยกกันอยู่ ไม่เจอกัน จนกว่าจะจัดงานอภิเษกให้อย่างเป็นทางการ คือพอพระเอกรู้ พระเอกวิ่งจะไปห้ามไม่ให้เอานางเอกไป แต่ไม่ทัน ซึ้งมากอ่ะฉากนี้ (ในหนังสือไม่ได้กล่าวไว้เพียงบรรยายว่าพระเอกไม่อยากจากนางเอกไว้ในใจ)
อีกตอน ที่นางเอกปลอมตัวเป็นนางทาสไปตักนำ้ แอบดูพระเอกซ้อมดาบ พอพระเอกรู้ว่าเป็นนางเอก ก็ให้นางเอกถอดแหวนให้พระเอก ตรงโขดหิน นางเอกเผลอก็เข้ากอดนางเอกด้วยความคิดถึง (ในหนังสือถอดแหวนแทนใจเฉยๆไมีมีกอด) และยังมีอีกหลายฉากที่ อ. ศัลยา เพิ่มความหวานได้อย่างแนบเนียน
คือต้องขอบคุณอ. ศัลยา มากค่ะ ที่เป็นส่วนสำคัญมากที่ทำให้ละครฟ้าจรดทราย เป็นละครรักโรแมนติกท่ามกลางทะเลทรายได้อย่างสมบูรณ์แบบมากถึงมากที่สุด
ป.ล. เราเคยตามไปซื้อหนังสือลูกไม้ไกลต้น หลังจากได้ดูละครเร่องนี้ แต่ต้องขอบอกว่าผิดหวังจากหนังสือมาก อ่านหนังสือแล้วไม่สนุกเลย เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่แสดงถึงการเขียนบทขั้นเทพของ อ. ศัลยา ตอนนี้ อยากเจอตัวจริงของอาจารย์ซักครั้ง
ขอบคุณ อ. ศัลยา สำหรับบทโทรทัศน์ ฟ้าจรดทราย
และพี่ตุ้ยก็เล่นได้ซะหวานขึ้นไปอีก (โดยเฉพาะสายตาในหนังสือไม่เห็นบรรยายว่ามองนางเอกปานจะกลืนกินซะขนาดนั้น) คำพูดหลายคำที่หวานซึ้ง (หรือหวานเลี่ยน) ก็ไม่มีในหนังสือ แต่เราชอบแบบนี้มากกว่าในหนังสือ
เช่น ตอนที่หลังจาก นางเอก พระเอกได้เข้าไปเมืองอานาอีซา แล้วองศ์อาฮเหม็ดให้พระเอก นางเอกแยกกันอยู่ ไม่เจอกัน จนกว่าจะจัดงานอภิเษกให้อย่างเป็นทางการ คือพอพระเอกรู้ พระเอกวิ่งจะไปห้ามไม่ให้เอานางเอกไป แต่ไม่ทัน ซึ้งมากอ่ะฉากนี้ (ในหนังสือไม่ได้กล่าวไว้เพียงบรรยายว่าพระเอกไม่อยากจากนางเอกไว้ในใจ)
อีกตอน ที่นางเอกปลอมตัวเป็นนางทาสไปตักนำ้ แอบดูพระเอกซ้อมดาบ พอพระเอกรู้ว่าเป็นนางเอก ก็ให้นางเอกถอดแหวนให้พระเอก ตรงโขดหิน นางเอกเผลอก็เข้ากอดนางเอกด้วยความคิดถึง (ในหนังสือถอดแหวนแทนใจเฉยๆไมีมีกอด) และยังมีอีกหลายฉากที่ อ. ศัลยา เพิ่มความหวานได้อย่างแนบเนียน
คือต้องขอบคุณอ. ศัลยา มากค่ะ ที่เป็นส่วนสำคัญมากที่ทำให้ละครฟ้าจรดทราย เป็นละครรักโรแมนติกท่ามกลางทะเลทรายได้อย่างสมบูรณ์แบบมากถึงมากที่สุด
ป.ล. เราเคยตามไปซื้อหนังสือลูกไม้ไกลต้น หลังจากได้ดูละครเร่องนี้ แต่ต้องขอบอกว่าผิดหวังจากหนังสือมาก อ่านหนังสือแล้วไม่สนุกเลย เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่แสดงถึงการเขียนบทขั้นเทพของ อ. ศัลยา ตอนนี้ อยากเจอตัวจริงของอาจารย์ซักครั้ง