แบบว่ามีปัญหากะรุ่นพี่ที่เรียนอ่ะค่อนข้างสนิทกันอยู่
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันที่ศุกร์ที่แล้วเราป่วยไม่สบายด้วยพิษไข้อย่างหนัก
แล้วในวันนี้เค้านัดไปประชุมนอกสถานที่กันซึ่งไปกันทั้งหมด 4 คน
เค้านัดกันเวลาเที่ยงเราตื่นขึ้นมาตอน 11 โมงด้วยความมึนงงแบบว่ามันลุกไม่ไหวจริงๆไม่มีแรงเลย
รับโทรศัพท์จากรุ่นพี่ว่า "อยู่ไหนแล้วรีบมา"
เราก็บอกว่าเราป่วยคงจะไปช้าหน่อย แล้วเราก็วางโทรศัพท์
พิษไข้ทำให้เราสลบไปจนอีกเที่ยง ในตอนนั้นคิดว่าคงไม่ไหวแล้วแน่ๆ
รุ่นพี่อีกคนโทรมา เราก็รับด้วยเสียงแหบแห้งเป็นหวัดอ่ะ
รุ่นพี่คนนี้ไม่ฟังไรเลย โทรมาเรารับโทรศัพท์
เค้าก็พูดด้วยน้ำเสียงดุดันปนรำคาญอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนว่า" อยู่ไหน ทำไรอยู่ จะมามั้ย!!!"
เราก็แบบเออ ไปก่อนเลยก็ได้ไม่ต้องรอหนูหรอก.
....รุ่นพี่ก็บอกว่า คนอื่นเค้ารอเนี่ยตั้งแต่เช้าเนี่ย รีบมาเลย แค่นี้นะ กดวางหูใส่เราอย่างแรง (ทั้งๆที่เค้าก็รู้ว่าเราไม่สบาย)
ไม่ฟังอะไรเราเลย แบบว่าเราโกรธมากอ่า.....เป็นคนอื่นล่ะโดนด่ากระแทกหูทั้งที่ไม่สบายแบบนี้จะทำไง?.........
เราแบบโมโหถึงขีดสุดอ่ะคิดในใจได้อยากให้ไปก็จะไป เราก็ไปแบบที่ป่วยๆนั่นแหละ
พอไปถึง รุ่นพี่คนนี้ก็มองหน้าเราแล้วแบบไปซุบซิบอ่ะมองเราเหมือนๆกับเราแกล้งทำงั้น
แล้วก็หันมาบอกเราว่า แบบนี้ไม่ต้องไปก็ได้นะ
เราพยายามนั่งเงียบอย่างเดียวเลยโมโหอ่ะโมโหมากกก
เราก็ด้วยใจโมโหแกมประชดอยากให้กูมานักไม่ใช่เหรอก็มาแล้วนี่ไง
เราก็ไปร่วมประชุมกับเค้าได้สักพักด้วยแรงไข้บวกแรงโมโห
เราก็เลยขอกลับก่อนอาจารย์ที่ไปด้วยเห็นก็สงสารก็เลยให้เรากลับก่อนเพราะเราไอไปทั้งทาง
ตกเย็นมาหลังจากเรากลับถึงห้องนอนพักแล้วตื่นมา
รุ่นพี่คนเดิมที่ด่าเราเมื่อตอนกลางวันก็โทรมาอีกครั้ง
ถามว่าเป็นไงบ้างดีขึ้นรึยังไปหาหมอมั้ย คิดในใจตบหัวแล้วลูบหลังรึเปล่าว่ะ
เราก็ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบที่สุดเพราะในใจก็โกดอยู่ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ
จากวันนั้นถัดมาถึงวันไปเรียน เราก็พยายามไม่ไปเรียนไม่ใกล้คนนี้อีกเพราะในใจยังโกดอยู่
จนผ่านไปอีกสองวันพี่คนนี้ก็เป็นไข้อย่างหนัก
แล้ววันนั้นพี่เค้านั่งในห้องเรียนคนเดียวเราเลี่ยงไม่ได้ก็เลยเข้าไปถามแบบ
ที่เค้าถามเราอ่ะ เป็นไงบ้าง สบายดีรึเปล่าไปหาหมอมั้ย?
เค้าก็ตอบเรามานะตอนนั้นเราก็เริ่มหายโกดแล้ว...
จากนั้นผ่านไปอีก2 วัน เราก็เข้าไปบนเฟซบุ๊ค
เค้าโพสถามข้อความชวนไปเที่ยวให้เหมือนปกติเค้าเห็นนะแต่ไม่ตอบแต่ตอบของคนอื่นหมดยกเว้นเรา
สรุปใครมันควรจะโกรธใครกันแน่เหอะๆ...หรือว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าใส่หน้ากากกับเรามาตลอด...
มันจริงมั้ยตอนที่คนเราโกดจะพูดหรือแสดงอาการในส่วนลึกของจิตใจออกมา
เราควรต้องทำไงต่อไปเนี่ย
แบบนี้สมควรโกดมั้ย....
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันที่ศุกร์ที่แล้วเราป่วยไม่สบายด้วยพิษไข้อย่างหนัก
แล้วในวันนี้เค้านัดไปประชุมนอกสถานที่กันซึ่งไปกันทั้งหมด 4 คน
เค้านัดกันเวลาเที่ยงเราตื่นขึ้นมาตอน 11 โมงด้วยความมึนงงแบบว่ามันลุกไม่ไหวจริงๆไม่มีแรงเลย
รับโทรศัพท์จากรุ่นพี่ว่า "อยู่ไหนแล้วรีบมา"
เราก็บอกว่าเราป่วยคงจะไปช้าหน่อย แล้วเราก็วางโทรศัพท์
พิษไข้ทำให้เราสลบไปจนอีกเที่ยง ในตอนนั้นคิดว่าคงไม่ไหวแล้วแน่ๆ
รุ่นพี่อีกคนโทรมา เราก็รับด้วยเสียงแหบแห้งเป็นหวัดอ่ะ
รุ่นพี่คนนี้ไม่ฟังไรเลย โทรมาเรารับโทรศัพท์
เค้าก็พูดด้วยน้ำเสียงดุดันปนรำคาญอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนว่า" อยู่ไหน ทำไรอยู่ จะมามั้ย!!!"
เราก็แบบเออ ไปก่อนเลยก็ได้ไม่ต้องรอหนูหรอก.
....รุ่นพี่ก็บอกว่า คนอื่นเค้ารอเนี่ยตั้งแต่เช้าเนี่ย รีบมาเลย แค่นี้นะ กดวางหูใส่เราอย่างแรง (ทั้งๆที่เค้าก็รู้ว่าเราไม่สบาย)
ไม่ฟังอะไรเราเลย แบบว่าเราโกรธมากอ่า.....เป็นคนอื่นล่ะโดนด่ากระแทกหูทั้งที่ไม่สบายแบบนี้จะทำไง?.........
เราแบบโมโหถึงขีดสุดอ่ะคิดในใจได้อยากให้ไปก็จะไป เราก็ไปแบบที่ป่วยๆนั่นแหละ
พอไปถึง รุ่นพี่คนนี้ก็มองหน้าเราแล้วแบบไปซุบซิบอ่ะมองเราเหมือนๆกับเราแกล้งทำงั้น
แล้วก็หันมาบอกเราว่า แบบนี้ไม่ต้องไปก็ได้นะ
เราพยายามนั่งเงียบอย่างเดียวเลยโมโหอ่ะโมโหมากกก
เราก็ด้วยใจโมโหแกมประชดอยากให้กูมานักไม่ใช่เหรอก็มาแล้วนี่ไง
เราก็ไปร่วมประชุมกับเค้าได้สักพักด้วยแรงไข้บวกแรงโมโห
เราก็เลยขอกลับก่อนอาจารย์ที่ไปด้วยเห็นก็สงสารก็เลยให้เรากลับก่อนเพราะเราไอไปทั้งทาง
ตกเย็นมาหลังจากเรากลับถึงห้องนอนพักแล้วตื่นมา
รุ่นพี่คนเดิมที่ด่าเราเมื่อตอนกลางวันก็โทรมาอีกครั้ง
ถามว่าเป็นไงบ้างดีขึ้นรึยังไปหาหมอมั้ย คิดในใจตบหัวแล้วลูบหลังรึเปล่าว่ะ
เราก็ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบที่สุดเพราะในใจก็โกดอยู่ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ
จากวันนั้นถัดมาถึงวันไปเรียน เราก็พยายามไม่ไปเรียนไม่ใกล้คนนี้อีกเพราะในใจยังโกดอยู่
จนผ่านไปอีกสองวันพี่คนนี้ก็เป็นไข้อย่างหนัก
แล้ววันนั้นพี่เค้านั่งในห้องเรียนคนเดียวเราเลี่ยงไม่ได้ก็เลยเข้าไปถามแบบ
ที่เค้าถามเราอ่ะ เป็นไงบ้าง สบายดีรึเปล่าไปหาหมอมั้ย?
เค้าก็ตอบเรามานะตอนนั้นเราก็เริ่มหายโกดแล้ว...
จากนั้นผ่านไปอีก2 วัน เราก็เข้าไปบนเฟซบุ๊ค
เค้าโพสถามข้อความชวนไปเที่ยวให้เหมือนปกติเค้าเห็นนะแต่ไม่ตอบแต่ตอบของคนอื่นหมดยกเว้นเรา
สรุปใครมันควรจะโกรธใครกันแน่เหอะๆ...หรือว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าใส่หน้ากากกับเรามาตลอด...
มันจริงมั้ยตอนที่คนเราโกดจะพูดหรือแสดงอาการในส่วนลึกของจิตใจออกมา
เราควรต้องทำไงต่อไปเนี่ย