อันนี้เป็นลิ้งค์รวมเรื่องRoommate&Soulmate..ตั้งแต่ตอนที่ 1-30 นะฮะ
http://pantip.com/topic/30654628
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 33) : ค่ายอาสา-14(จับจมูก+จูบตา+จูบไหล่และนิ้วชี้)
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 34) : ค่ายอาสา-15(ค่ายอาสา ประสบการณ์ มิตรภาพและความทรงจำ)
http://pantip.com/topic/30690283
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 35) : ค่ายอาสา-16(บ๊ายบายค่ายอาสา+สมุดกระจกหน้าสุดท้าย)
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 36) : ไก่ย่างห้าดาวริมกว๊าน+พี่วิน^^
http://pantip.com/topic/30711880
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 37) : เพราะอารมณ์พาไป!!!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 38) : คืนเลี้ยงค่าย!!!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 39) : ความในใจของนายเอ็ม
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 40) : ความในใจของนายเอ็ม(ต่อ)
http://pantip.com/topic/30738133
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 41) : พี่วินเลี้ยงสายรหัส^^
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 42) : นายปิ๊กมาหา^^
http://pantip.com/topic/30760170
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 43) :นั่งรถไฟไหว้พระ+ปาร์ตี้สุกี้^^
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 44) : ดราม่าหน้าเซเว่น T_T!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 45) : ส่งนายปิ๊กกลับเชียงใหม่
http://pantip.com/topic/30778431
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 46) : หวั่นไหวๆที่อาคารเรียนรวม
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 47) : คู่จิ้น....นมน้ำผึ้งปั้น.....ชานมเย็นปั่น!!!!!
http://pantip.com/topic/30804610
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 48) : รับน้องภาควิชา#1
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 49) : รับน้องภาควิชา#2 ตอน.พระอภัยมนิก เงาะแบงค์+ชาละบอม+ขุนแมค ขุนเอ็ม
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 50) : รับน้องภาควิชา#3 ตอน.รหัสผัวเมีย....Violet...กิ๊บก๊าบ
http://pantip.com/topic/30865567
---------------------------------------------
Roommate&Soulmate(ตอนที่ 51) : เอิร์ตเข้าโรงพยาบาล...T_Y!!
......หลังจากคำว่า"เออหึง" ของนายนิก เรากับนายนิกก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก แล้วรถก็พาแวะเข้าปั๊ม พวกเราก็ลงมายืดเส้นยืดสาย เข้าห้องน้ำ เข้ามินิมาร์ทหาขนมกินกันเรื่อยเปื่อย พี่ๆประกาศว่าจะพักที่ปั๊มนี้20นาที ใครจะกินข้าวหรือซื้อของฝากก็ตามสบายเลย เพราะที่ปั๊มนี่ค่อนข้างใหญ่และมีร้านขายของฝาก ร้านข้าวเยอะแยะ พวกเราก็เดินเล่นดูของเรื่อยเปื่อยไม่รู้จะซื้ออะไร ฮ่าๆ
"เฮ้ยๆ ตรงนู้นมีรถเข็นขายของทะเลปิ้ง ไปกินกันป๊ะ"ไอ้แมควิ่งมาถามพวกเรา
"เออๆ เอาดิๆ เดี๋ยวกูไปจองโต๊ะไว้ให้" นายเอ็มพูด
"ป่ะๆงั้นใครไม่ไปก็ไปนั่งรอที่โต๊ะกับไอ้เอ็มนะ"ไอ้แบงค์บอกพวกเรา
"เอิร์ตไปป๊ะ" นายนิกหันมาถามเรา
"ไปดิๆ อยากกินปลาหมึกย่างอ่ะ" เราบอกนายนิก
"อือๆป่ะๆ"
...เรา นายนิก นายบอม ยัยส้ม ไอ้แมค เดินดูร้านขายของทะเลปิ้งย่างซึ่งมีอยู่หลายร้านเลย เลือกร้านที่คนน้อยๆจะๆได้ได้กินเร็วๆ พอเลือกร้านได้ เราก็สั่งกุ้งย่าง ปลาหมึกย่าง ตำมะม่วงปูม้า ปูนิ่มทอด เราเดินผ่านร้านนึงขายไข่ปลาหมึกเราอยากกินก็เลยชวนนายนิกไปซื้อ พอซื้อเสร็จเรียบร้อย แม่ค้าก็เอาของที่สั่งใส่จานกระดาษมาให้เรา เราก็ถือเดินมาที่โต๊ะ พวกที่นั่งจองโต๊ะก็ซื้อน้ำไว้รอเรียบร้อยแล้ว แล้วมหกรรมการกินก็เกิดขึ้น อร่อยมาก น้ำจิ้มซีฟู๊ดแซ่บมากกกก เรากินไข่ปลาหมึกไปเยอะเลย อร่อยมากอ่ะ ต้องเดินไปซื้อมาอีก
"เอิร์ต กินน้อยๆหน่อย เดี๋ยวท้องเสียนะ" นายนิกเตือนเรา
"โห!!! นานๆได้กินที อร่อยอ่ะ" เราบอกกับนายนิก
.....พวกเรานั่งกินกันไป คุยกันไปจนของหมด ก็เริ่มอิ่ม ฮ่าๆ พอดีกับรุ่นพี่เรียกรวมขึ้นรถ
"เอิร์ต...บอม" พี่วินเรียกเรากับนายบอม เราหันไปก็เจอพี่วินยืนอยู่พร้อมถุงขนมใบใหญ่
.....เรากับนายบอม นายนิกเดินไปหาพี่วิน
"ครับพี่วิน"
"อ่ะนี่ ขนมพี่ซื้อให้" พี่วินพูดแล้วก็ยื่นถุงขนมมาให้เรากับนายบอม
"ของบอมถุงเล็ก ของเอิร์ตถุงใหญ่เพราะเผื่อนิกด้วย" พี่วินบอกพวกเรา
"ขอบคุณครับพี่วิน" นายนิกขอบคุณพี่วิน
"ขอบคุณนะครับพี่วิน" เรากับนายบอมขอบคุณพี่วิน แล้วก็แยกย้ายกันขึ้นรถ
"พี่วินนี่ดีจังเลยเนอะ เทคแคร์น้องรหัสดีมากอ่ะ" นายนิกพูดกับเรา
"อื้อๆ ใช่ๆเราสองคนโคตรโชคดีเลยเนอะเอิร์ตที่ได้เป็นน้องรหัสพี่วินอ่ะ" นายบอมพูดกับเรา
"อื้อๆ โชคดีจริงๆ" เราพูด
......พอขึ้นรถคราวนี้ รถก็วิ่งยาวรวดเดียวจนมาถึงคณะเราเลย มาถึงก็ค่ำๆแล้วประมาณทุ่มนึง เราก็แยกย้ายกันกลับหอใครหอมัน เรา นายนิก นายเอ็มเดินมาหอในทางเดียวกัน พอถึงห้อง เข้าห้องได้ นายนิกก็ทิ้งกระเป๋าเตรียมจะกระโดดขึ้นเตียง เราก็ไปขวางไว้
"เฮ้ยๆๆ หยุดเลยๆๆ ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวที่นอนเปื้อน" เราบอกนายนิก
"ไม่อ่ะ นิกง่วงนอน นอนก่อนเดี๋ยวค่อยตื่นมาอาบนะ มามะนอนๆกัน" นายนิกพูดแล้วก็ดึงมือเราเข้าไปหาตัวนายนิกที่นั่งอยู่บนเตียง
.....ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามึนๆ แล้วก็รู้สึกคลื่นไส้ อยากจะอ้วก บอกไม่ถูกอ่ะ อาการไม่ค่อยดีเลย////นายนิกดึงตัวเราให้ลงเตียง แต่เราขืนไว้
"ดื้อหรอๆ บอกให้นอนก็นอนก่อนดิ"
.... นายนิกพูดแล้วก็ออกแรงดึงมือเราอีก เราหลบเบี่ยงตัว ทำให้เสียหลักล้มหงายลงไปบนเตียง ตัวนายนิกก็ล้มลงมาทับเราอีกทีนึง สายตาประสานกัน!!!สองคนไม่มีใครพูดอะไร มีแต่ลมหายใจอุ่นๆที่พ่นใส่กันและกันอยู่ นายนิกก้มหน้าลงมาเอาปากประกบปากเราเบาๆ เราหลับตา แล้วอยู่ๆก็คลื่นไส้ขึ้นมา เราผลักตัวนายนิกออกแล้วก็วิ่งไปห้องน้ำ อ้วกออกมา นั่งเกาะขอบชักโครก อ้วกจนหมดแรงอ่ะ
"เอิร์ตๆ เป็นไรๆ" นายนิกรีบวิ่งตามเข้ามาดูเรา นั่งลูบหลังให้เรา เราก็นั่งอ้วกออกมา จนมันไม่มีอะไรจะออกอ่ะ คือหมดไส้หมดพุงแล้วอ่ะ แต่อาการคลื่นไส้มันก็ยังไม่หายไป นั่งอ้วกอยู่อย่างนั้นอ่ะ จนหมดแรง น้ำตาไหลเลย!! แสบคอไปหมด
"ไปหาหมอดีกว่านะ" นายนิกบอกเรา
.....พอได้ยินคำว่า"หมอ" เราก็ได้แต่นั่งส่ายหัว เพราะไม่อยากไปหาหมอแล้วก็ไม่มีแรงพูดตอบนายนิก นั่งได้ซักพัก มันก็คลื่นไส้จะอ้วกอีก ก็อ้วกออกมาจนเจ็บท้อง แสบคออ่ะ มันไม่มีอะไรจะออกแล้วจริงๆ
"ไอ่ดื้อ ป่ะๆอาบน้ำเดี๋ยวนิกพาไปหาหมอนะครับ" เราได้ยินแต่นายนิกพูด แต่เราไม่มีแรงแม้กระทั่งจะเงยหน้ามามองนายนิกด้วยซ้ำ
"รอนิกแป๊บนะ เดี๋ยวมาอาบน้ำให้" นายนิกพูดแล้วก็ออกไปจากห้องน้ำ ไปหยิบผ้าขนหนู
....พอนายนิกเข้ามา เราก็อ้วกอีกรอบนึง พออ้วกเสร็จ นายนิกก็จับเราอาบน้ำ สระผม เรายืนไม่ไหวอ่ะ นายนิกเลยจับนั่งพิงกับห้องน้ำแล้วก็อาบน้ำให้เรา เราก็ปล่อยเลยตามเลยเพราะว่า ไม่มีแรงจริงๆ อ้วกจนหมดแรงอ่ะ แม้จะลืมตามามองนายนิกก็ยังไม่ไหวเลย สภาพเหมือนคนเมาจนเละอ่ะนะ ฮ่าๆ
"เดี๋ยวออกไปใส่เสื้อผ้าข้างนอกนะครับ เดินไหวมั๊ย" นายนิกพูดแล้วก็พยุงตัวเรายืนขึ้น เราก็รวบรวมพลังฝืนยืนขึ้น นายนิกก็ประคองมานั่งที่เตียง ผ้าขนหนูก็ห่อตัวเราอยู่ พอถึงเตียง เราก็หงายหลังลงไปเลย แล้วหลังจากนั้นก็ไม่รู้สึกตัวอีก
.....มารู้ตัวอีกทีตอนที่นายเอ็มเข้ามาในห้องเรา มาช่วยนายนิกพยุงเราลงไปข้างล่าง แล้วลุงยามประจำหอก็เรียกแท๊กซี่ มารับเราไปส่งโรงพยาบาล ตลอดเวลาเรามีอาการคลื่นไส้ เหมือนจะอ้วกอยู่ตลอดเลย แต่มันอ้วกไปก็ไม่มีอะไรออกมาหรอก มีแต่น้ำขมๆ แสบคออ่ะนะ พอถึงโรงพยาบาลก็มีเตียงมารับเรา เราก็อ้วกออกมาอีก พยาบาลเอาถุงมารองปากเรา เราตะเบงคออ้วกจนเจ็บอ่ะ แล้วก็นอนลงบนเตียงแล้วก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย/////ตื่นมาอีกทีตัวเองก็อยู่ในชุดโรงพยาบาลแล้ว มือก็โดนเจาะให้น้ำเกลือ เราลืมตาขึ้นมาก็เจอเพื่อนๆอยู่กันครบเลย
"เป็นไงบ้าง" นายนิกเห็นเราลืมตา ก็เข้ามาจับมือเราแล้วก็ถามเรา
......เรามองหน้านายนิก เห็นตานายนิกแดงๆ
"ไอ่ลิง ร้องไห้ทำไม" เราถามนายนิกเบาๆ
"ก็เป็นห่วงอ่ะดิ" นายนิกพูด
"แล้วหมอบอกว่าไง" เราถามนายนิก
"หมอบอกว่าเอิร์ตอาหารเป็นพิษ ต้องนอนดูอาการซักคืนหรือสองคืนอ่ะ" นายบอมบอกเรา
"แต่เอิร์ตไม่อยากนอนโรงพยาบาล" เราพูด
"ไม่ได้หรอก ต้องนอนดูอาการก่อน อย่าดื้อ" นายนิกบอกเรา
"เดี๋ยวบอมจะลองคุยกับหมอดู ขอห้องพิเศษเลย"
.....แล้วพยาบาลก็เดินมาบอกว่า ให้เหลือญาติเฝ้าไข้ได้คนเดียว ที่เหลือให้กลับไปก่อน
"พี่พยาบาลครับ ยังมีห้องพิเศษเหลือมั๊ยครับ" นายบอมถามพี่พยาบาล
"ห้องพืเศษต้องเสียค่าใช่จ่ายเพิ่มนะค่ะ ไม่ได้อยู่ในประกันนักศึกษา"
"ได้ครับ แล้วมีห้องมั๊ย"
"รอซักครู่นะค่ะ เดี๋ยวไปติดต่อให้ค่ะ" พี่พยาบาลพูดแล้วก็เดินออกไป
"อยู่ห้องพิเศษก็ดีหน่อย พวกเราจะได้มาเฝ้าได้ทั้งหมด พรุ่งนี้ไม่มีเรียนด้วย" นายบอมพูด
"ไอ่นิก มีเรียนพรุ่งนี้ก็กลับไปนอนที่หอ เดี๋ยวพวกกูเฝ้าเอง" ไอ้แมคบอกนายนิก
"ไม่เป็นไรกูอยู่ได้"
"แต่มีเรียนตอนเช้านะ กลับไปนอนหอเถอะ"ไอ้แบงค์พูด
"ไม่เป็นไรๆขอเฝ้าเอิร์ตด้วย" นายนิกพูดแล้วก็นั่งจับมือเราอยู่ข้างๆเตียง
"เออๆให้นิกมันอยู่ไปเหอะ มันนอนด้วยกันทุกวันจะให้มันห่างกันได้ไงว๊ะ" ยัยส้มพูด
"ห้องพิเศษว่างค่ะ แต่มีค่าใช้จ่ายเพิ่ม2000บาทนะค่ะ จะย้ายเลยมั๊ยค่ะ" พี่พยาบาลถาม
"ย้ายเลยครับ" นายบอมพูด
"ค่ะ ซักครู่นะค่ะ เดี๋ยวจะมีเจ้าหน้าที่มาพาคนป่วยย้ายค่ะ"
"นิกกลับไปอาบน้ำก่อนก็ได้ เดี๋ยวทางนี้บอมดูแลเอง อาบน้ำเสร็จก็มานะ" นายบอมหันไปบอกนายนิก
"อื้อๆได้ๆ" นายนิกบอกนายบอมแล้วก็หันมาหาเรา
"เดี๋ยวนิกกลับมานะ เอาอะไรมั๊ย" นายนิกมาพูดกับเราแล้วลูบหัวเรา น้ำเสียงดูอ่อนโยนมากอ่ะ
"เอิร์ตไม่อยากนอนโรงพยาบาลอ่ะนิก"เราบอกนายนิกแล้วก็จะร้องไห้
"ไม่เอาๆอย่าร้อง อย่าดื้อดิ ต้องนอนดูอาการก่อน เดี๋ยวนิกมาอยู่เป็นเพื่อนนะ"นายนิกพูดกับเรา
"เอาผ้าห่มเอิร์ตมาให้ด้วยนะ"เราบอกนายนิก
"ครับ รอนิกนะเดี๋ยวกลับมา" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาบีบจมูกเรา
.....นายนิกกับพวกยัยส้ม ไอ้แมค ไอ้แบงค์กลับไปอาบน้ำ เหลือนายบอมกับนายเอ็มอยู่กับเรา แล้วพี่ๆพยาบาลกับเจ้าหน้าที่ก็พาเราย้ายไปห้องพิเศษ ด้วยความที่เราไม่ชอบโรงพยาบาล ได้กลิ่นยา ได้กลิ่นโรงพยาบาล ก็ทำให้เราเกิดอาการคลื่นไส้ อ้วกขึ้นมาอีก อ้วกใส่เสื้อผ้าเลยทีนี้ ต้องวุ่นวาย เปลี่ยนเสื้อผ้ากันใหม่อีก หมอบอกว่า อาการแบบนี้คงจะแพ้อย่างรุนแรง เลยฉีดยาให้เราอีกแล้วก็ให้เรากินเกลือแร่ ไม่อร่อยเลย ฮ่าๆ ย้ายมาอยู่ในห้องพิเศษค่อยดีขึ้นมาหน่อย ห้องกว้างดูไม่น่ากลัว แล้วเพื่อนๆก็มาอยู่กับเราได้หมดทุกคน ไม่โดนไล่กลับด้วยหล่ะ แต่เราโคตรจะเพลียเลยอ่ะ โดนฉีดยา ไหนจะสายน้ำเกลือ หมดแรงจากการอ้วก เจอแอร์เย็นๆ ก็ทำให้เราตาปรือๆอยากหลับ
"เอิร์ต จะหลับก็หลับเลยนะ เดี๋ยวพวกนั้นก็มา" นายบอมพูดกับเรา
"อื้อๆ ง่วงอ่ะ"
"หลับไปก่อนเลยเอิร์ต พักผ่อนๆ"นายเอ็มพูดกับเรา
....เราพยักหน้าแล้วก็หลับตา นอนหลับไปไม่รู้เรื่องเลย ตื่นมาอีกทีไฟก็ปิดหมดแล้ว แต่ก็ยังมองเห็นอยู่ เพราะไฟข้างนอกก็ส่องเข้ามา เราขยับตัว
"ไอ่ดื้อ ตื่นแล้วหรอ" นายนิกนั่งฟุบอยู่ข้างๆเตียงเรา ตื่นขึ้นมาถามเรา
"อือๆ เอิร์ตหิวน้ำอ่ะ" เราบอกนายนิก
"ครับ เดี๋ยวนิกเอาน้ำมาให้นะ" นายนิกพูดแล้วก็ลุกไปเทน้ำมาให้เรากิน
"ตอนนี้ต้องกินน้ำเกลือแร่ก่อนนะ อดทนกินหน่อยนะครับ" นายนิกบอกเรา แต่เราไม่อยากกินซักเท่าไหร่ เพราะมันเค็มๆเฝื่อนๆ ไม่อร่อยเลยซักนิด
"กี่โมงแล้วอ่ะนิก" เราพูดแล้วก็กวาดตามองรอบๆห้อง เห็นเพื่อนๆเอาเสื่อมาปูนอนเรียงกันอยู่ ยัยส้มนอนบนโซฟา
"ตีสามแล้วครับ นี่นิกเอาผ้าห่มเอิร์ตมาห่มให้นะ" นายนิกพูด
"นิกรีบนอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นไปเรียนนะ" เราบอกนายนิก
"นิกไม่ไปหรอก อยู่กับเอิร์ตนี่แหล่ะ เอิร์ตเป็นอย่างนี้นิกคงเรียนไม่รู้เรื่องอ่ะ"
"ห่วงเอิร์ตหรอ"
"ใจแทบขาด"
"เว่อร์นะไอ่ลิง"
"พูดจริง" นายนิกพูดแล้วก็เอามือเราไปกุมไว้
"นอนเถอะ เดี๋ยวนิกนอนใกล้ๆนี่แหล่ะ" นายนิกบอกเรา
"แล้วนิกจะนอนตรงไหนหล่ะ"
"ฟุบข้างๆเตียงกับเอิร์ตนี่ไง"
"เมื่อยอ่ะดิ!!!ไม่ลงไปนอนเสื่อกับเพื่อนๆอ่ะ"
"ไม่อยากห่าง อย่าถามมากได้ป๊ะนอนไปเลย" นายนิกเริ่มเสียงแข็งใส่เรา
"อื้อๆ" เราพูดแล้วก็หลับตานอน
.....นายนิกเอามือเราไปกุมไว้แล้วก็ซุกเข้ามาใต้ผ้าห่มเรา เรานอนมองนายนิกที่ฟุบหลับอยู่ข้างๆเรา ขอบคุณมากๆนะไอ่ลิงที่ไม่ทิ้งเราไปไหน ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่มาอยู่เป็นเพื่อน ขอบคุณจริงๆ
[Y]..Roommate&Soulmate(ตอนที่ 51) : เอิร์ตเข้าโรงพยาบาล...T_Y!!
http://pantip.com/topic/30654628
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 33) : ค่ายอาสา-14(จับจมูก+จูบตา+จูบไหล่และนิ้วชี้)
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 34) : ค่ายอาสา-15(ค่ายอาสา ประสบการณ์ มิตรภาพและความทรงจำ)
http://pantip.com/topic/30690283
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 35) : ค่ายอาสา-16(บ๊ายบายค่ายอาสา+สมุดกระจกหน้าสุดท้าย)
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 36) : ไก่ย่างห้าดาวริมกว๊าน+พี่วิน^^
http://pantip.com/topic/30711880
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 37) : เพราะอารมณ์พาไป!!!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 38) : คืนเลี้ยงค่าย!!!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 39) : ความในใจของนายเอ็ม
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 40) : ความในใจของนายเอ็ม(ต่อ)
http://pantip.com/topic/30738133
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 41) : พี่วินเลี้ยงสายรหัส^^
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 42) : นายปิ๊กมาหา^^
http://pantip.com/topic/30760170
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 43) :นั่งรถไฟไหว้พระ+ปาร์ตี้สุกี้^^
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 44) : ดราม่าหน้าเซเว่น T_T!!
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 45) : ส่งนายปิ๊กกลับเชียงใหม่
http://pantip.com/topic/30778431
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 46) : หวั่นไหวๆที่อาคารเรียนรวม
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 47) : คู่จิ้น....นมน้ำผึ้งปั้น.....ชานมเย็นปั่น!!!!!
http://pantip.com/topic/30804610
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 48) : รับน้องภาควิชา#1
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 49) : รับน้องภาควิชา#2 ตอน.พระอภัยมนิก เงาะแบงค์+ชาละบอม+ขุนแมค ขุนเอ็ม
>>Roommate&Soulmate(ตอนที่ 50) : รับน้องภาควิชา#3 ตอน.รหัสผัวเมีย....Violet...กิ๊บก๊าบ
http://pantip.com/topic/30865567
Roommate&Soulmate(ตอนที่ 51) : เอิร์ตเข้าโรงพยาบาล...T_Y!!
......หลังจากคำว่า"เออหึง" ของนายนิก เรากับนายนิกก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก แล้วรถก็พาแวะเข้าปั๊ม พวกเราก็ลงมายืดเส้นยืดสาย เข้าห้องน้ำ เข้ามินิมาร์ทหาขนมกินกันเรื่อยเปื่อย พี่ๆประกาศว่าจะพักที่ปั๊มนี้20นาที ใครจะกินข้าวหรือซื้อของฝากก็ตามสบายเลย เพราะที่ปั๊มนี่ค่อนข้างใหญ่และมีร้านขายของฝาก ร้านข้าวเยอะแยะ พวกเราก็เดินเล่นดูของเรื่อยเปื่อยไม่รู้จะซื้ออะไร ฮ่าๆ
"เฮ้ยๆ ตรงนู้นมีรถเข็นขายของทะเลปิ้ง ไปกินกันป๊ะ"ไอ้แมควิ่งมาถามพวกเรา
"เออๆ เอาดิๆ เดี๋ยวกูไปจองโต๊ะไว้ให้" นายเอ็มพูด
"ป่ะๆงั้นใครไม่ไปก็ไปนั่งรอที่โต๊ะกับไอ้เอ็มนะ"ไอ้แบงค์บอกพวกเรา
"เอิร์ตไปป๊ะ" นายนิกหันมาถามเรา
"ไปดิๆ อยากกินปลาหมึกย่างอ่ะ" เราบอกนายนิก
"อือๆป่ะๆ"
...เรา นายนิก นายบอม ยัยส้ม ไอ้แมค เดินดูร้านขายของทะเลปิ้งย่างซึ่งมีอยู่หลายร้านเลย เลือกร้านที่คนน้อยๆจะๆได้ได้กินเร็วๆ พอเลือกร้านได้ เราก็สั่งกุ้งย่าง ปลาหมึกย่าง ตำมะม่วงปูม้า ปูนิ่มทอด เราเดินผ่านร้านนึงขายไข่ปลาหมึกเราอยากกินก็เลยชวนนายนิกไปซื้อ พอซื้อเสร็จเรียบร้อย แม่ค้าก็เอาของที่สั่งใส่จานกระดาษมาให้เรา เราก็ถือเดินมาที่โต๊ะ พวกที่นั่งจองโต๊ะก็ซื้อน้ำไว้รอเรียบร้อยแล้ว แล้วมหกรรมการกินก็เกิดขึ้น อร่อยมาก น้ำจิ้มซีฟู๊ดแซ่บมากกกก เรากินไข่ปลาหมึกไปเยอะเลย อร่อยมากอ่ะ ต้องเดินไปซื้อมาอีก
"เอิร์ต กินน้อยๆหน่อย เดี๋ยวท้องเสียนะ" นายนิกเตือนเรา
"โห!!! นานๆได้กินที อร่อยอ่ะ" เราบอกกับนายนิก
.....พวกเรานั่งกินกันไป คุยกันไปจนของหมด ก็เริ่มอิ่ม ฮ่าๆ พอดีกับรุ่นพี่เรียกรวมขึ้นรถ
"เอิร์ต...บอม" พี่วินเรียกเรากับนายบอม เราหันไปก็เจอพี่วินยืนอยู่พร้อมถุงขนมใบใหญ่
.....เรากับนายบอม นายนิกเดินไปหาพี่วิน
"ครับพี่วิน"
"อ่ะนี่ ขนมพี่ซื้อให้" พี่วินพูดแล้วก็ยื่นถุงขนมมาให้เรากับนายบอม
"ของบอมถุงเล็ก ของเอิร์ตถุงใหญ่เพราะเผื่อนิกด้วย" พี่วินบอกพวกเรา
"ขอบคุณครับพี่วิน" นายนิกขอบคุณพี่วิน
"ขอบคุณนะครับพี่วิน" เรากับนายบอมขอบคุณพี่วิน แล้วก็แยกย้ายกันขึ้นรถ
"พี่วินนี่ดีจังเลยเนอะ เทคแคร์น้องรหัสดีมากอ่ะ" นายนิกพูดกับเรา
"อื้อๆ ใช่ๆเราสองคนโคตรโชคดีเลยเนอะเอิร์ตที่ได้เป็นน้องรหัสพี่วินอ่ะ" นายบอมพูดกับเรา
"อื้อๆ โชคดีจริงๆ" เราพูด
......พอขึ้นรถคราวนี้ รถก็วิ่งยาวรวดเดียวจนมาถึงคณะเราเลย มาถึงก็ค่ำๆแล้วประมาณทุ่มนึง เราก็แยกย้ายกันกลับหอใครหอมัน เรา นายนิก นายเอ็มเดินมาหอในทางเดียวกัน พอถึงห้อง เข้าห้องได้ นายนิกก็ทิ้งกระเป๋าเตรียมจะกระโดดขึ้นเตียง เราก็ไปขวางไว้
"เฮ้ยๆๆ หยุดเลยๆๆ ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวที่นอนเปื้อน" เราบอกนายนิก
"ไม่อ่ะ นิกง่วงนอน นอนก่อนเดี๋ยวค่อยตื่นมาอาบนะ มามะนอนๆกัน" นายนิกพูดแล้วก็ดึงมือเราเข้าไปหาตัวนายนิกที่นั่งอยู่บนเตียง
.....ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามึนๆ แล้วก็รู้สึกคลื่นไส้ อยากจะอ้วก บอกไม่ถูกอ่ะ อาการไม่ค่อยดีเลย////นายนิกดึงตัวเราให้ลงเตียง แต่เราขืนไว้
"ดื้อหรอๆ บอกให้นอนก็นอนก่อนดิ"
.... นายนิกพูดแล้วก็ออกแรงดึงมือเราอีก เราหลบเบี่ยงตัว ทำให้เสียหลักล้มหงายลงไปบนเตียง ตัวนายนิกก็ล้มลงมาทับเราอีกทีนึง สายตาประสานกัน!!!สองคนไม่มีใครพูดอะไร มีแต่ลมหายใจอุ่นๆที่พ่นใส่กันและกันอยู่ นายนิกก้มหน้าลงมาเอาปากประกบปากเราเบาๆ เราหลับตา แล้วอยู่ๆก็คลื่นไส้ขึ้นมา เราผลักตัวนายนิกออกแล้วก็วิ่งไปห้องน้ำ อ้วกออกมา นั่งเกาะขอบชักโครก อ้วกจนหมดแรงอ่ะ
"เอิร์ตๆ เป็นไรๆ" นายนิกรีบวิ่งตามเข้ามาดูเรา นั่งลูบหลังให้เรา เราก็นั่งอ้วกออกมา จนมันไม่มีอะไรจะออกอ่ะ คือหมดไส้หมดพุงแล้วอ่ะ แต่อาการคลื่นไส้มันก็ยังไม่หายไป นั่งอ้วกอยู่อย่างนั้นอ่ะ จนหมดแรง น้ำตาไหลเลย!! แสบคอไปหมด
"ไปหาหมอดีกว่านะ" นายนิกบอกเรา
.....พอได้ยินคำว่า"หมอ" เราก็ได้แต่นั่งส่ายหัว เพราะไม่อยากไปหาหมอแล้วก็ไม่มีแรงพูดตอบนายนิก นั่งได้ซักพัก มันก็คลื่นไส้จะอ้วกอีก ก็อ้วกออกมาจนเจ็บท้อง แสบคออ่ะ มันไม่มีอะไรจะออกแล้วจริงๆ
"ไอ่ดื้อ ป่ะๆอาบน้ำเดี๋ยวนิกพาไปหาหมอนะครับ" เราได้ยินแต่นายนิกพูด แต่เราไม่มีแรงแม้กระทั่งจะเงยหน้ามามองนายนิกด้วยซ้ำ
"รอนิกแป๊บนะ เดี๋ยวมาอาบน้ำให้" นายนิกพูดแล้วก็ออกไปจากห้องน้ำ ไปหยิบผ้าขนหนู
....พอนายนิกเข้ามา เราก็อ้วกอีกรอบนึง พออ้วกเสร็จ นายนิกก็จับเราอาบน้ำ สระผม เรายืนไม่ไหวอ่ะ นายนิกเลยจับนั่งพิงกับห้องน้ำแล้วก็อาบน้ำให้เรา เราก็ปล่อยเลยตามเลยเพราะว่า ไม่มีแรงจริงๆ อ้วกจนหมดแรงอ่ะ แม้จะลืมตามามองนายนิกก็ยังไม่ไหวเลย สภาพเหมือนคนเมาจนเละอ่ะนะ ฮ่าๆ
"เดี๋ยวออกไปใส่เสื้อผ้าข้างนอกนะครับ เดินไหวมั๊ย" นายนิกพูดแล้วก็พยุงตัวเรายืนขึ้น เราก็รวบรวมพลังฝืนยืนขึ้น นายนิกก็ประคองมานั่งที่เตียง ผ้าขนหนูก็ห่อตัวเราอยู่ พอถึงเตียง เราก็หงายหลังลงไปเลย แล้วหลังจากนั้นก็ไม่รู้สึกตัวอีก
.....มารู้ตัวอีกทีตอนที่นายเอ็มเข้ามาในห้องเรา มาช่วยนายนิกพยุงเราลงไปข้างล่าง แล้วลุงยามประจำหอก็เรียกแท๊กซี่ มารับเราไปส่งโรงพยาบาล ตลอดเวลาเรามีอาการคลื่นไส้ เหมือนจะอ้วกอยู่ตลอดเลย แต่มันอ้วกไปก็ไม่มีอะไรออกมาหรอก มีแต่น้ำขมๆ แสบคออ่ะนะ พอถึงโรงพยาบาลก็มีเตียงมารับเรา เราก็อ้วกออกมาอีก พยาบาลเอาถุงมารองปากเรา เราตะเบงคออ้วกจนเจ็บอ่ะ แล้วก็นอนลงบนเตียงแล้วก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย/////ตื่นมาอีกทีตัวเองก็อยู่ในชุดโรงพยาบาลแล้ว มือก็โดนเจาะให้น้ำเกลือ เราลืมตาขึ้นมาก็เจอเพื่อนๆอยู่กันครบเลย
"เป็นไงบ้าง" นายนิกเห็นเราลืมตา ก็เข้ามาจับมือเราแล้วก็ถามเรา
......เรามองหน้านายนิก เห็นตานายนิกแดงๆ
"ไอ่ลิง ร้องไห้ทำไม" เราถามนายนิกเบาๆ
"ก็เป็นห่วงอ่ะดิ" นายนิกพูด
"แล้วหมอบอกว่าไง" เราถามนายนิก
"หมอบอกว่าเอิร์ตอาหารเป็นพิษ ต้องนอนดูอาการซักคืนหรือสองคืนอ่ะ" นายบอมบอกเรา
"แต่เอิร์ตไม่อยากนอนโรงพยาบาล" เราพูด
"ไม่ได้หรอก ต้องนอนดูอาการก่อน อย่าดื้อ" นายนิกบอกเรา
"เดี๋ยวบอมจะลองคุยกับหมอดู ขอห้องพิเศษเลย"
.....แล้วพยาบาลก็เดินมาบอกว่า ให้เหลือญาติเฝ้าไข้ได้คนเดียว ที่เหลือให้กลับไปก่อน
"พี่พยาบาลครับ ยังมีห้องพิเศษเหลือมั๊ยครับ" นายบอมถามพี่พยาบาล
"ห้องพืเศษต้องเสียค่าใช่จ่ายเพิ่มนะค่ะ ไม่ได้อยู่ในประกันนักศึกษา"
"ได้ครับ แล้วมีห้องมั๊ย"
"รอซักครู่นะค่ะ เดี๋ยวไปติดต่อให้ค่ะ" พี่พยาบาลพูดแล้วก็เดินออกไป
"อยู่ห้องพิเศษก็ดีหน่อย พวกเราจะได้มาเฝ้าได้ทั้งหมด พรุ่งนี้ไม่มีเรียนด้วย" นายบอมพูด
"ไอ่นิก มีเรียนพรุ่งนี้ก็กลับไปนอนที่หอ เดี๋ยวพวกกูเฝ้าเอง" ไอ้แมคบอกนายนิก
"ไม่เป็นไรกูอยู่ได้"
"แต่มีเรียนตอนเช้านะ กลับไปนอนหอเถอะ"ไอ้แบงค์พูด
"ไม่เป็นไรๆขอเฝ้าเอิร์ตด้วย" นายนิกพูดแล้วก็นั่งจับมือเราอยู่ข้างๆเตียง
"เออๆให้นิกมันอยู่ไปเหอะ มันนอนด้วยกันทุกวันจะให้มันห่างกันได้ไงว๊ะ" ยัยส้มพูด
"ห้องพิเศษว่างค่ะ แต่มีค่าใช้จ่ายเพิ่ม2000บาทนะค่ะ จะย้ายเลยมั๊ยค่ะ" พี่พยาบาลถาม
"ย้ายเลยครับ" นายบอมพูด
"ค่ะ ซักครู่นะค่ะ เดี๋ยวจะมีเจ้าหน้าที่มาพาคนป่วยย้ายค่ะ"
"นิกกลับไปอาบน้ำก่อนก็ได้ เดี๋ยวทางนี้บอมดูแลเอง อาบน้ำเสร็จก็มานะ" นายบอมหันไปบอกนายนิก
"อื้อๆได้ๆ" นายนิกบอกนายบอมแล้วก็หันมาหาเรา
"เดี๋ยวนิกกลับมานะ เอาอะไรมั๊ย" นายนิกมาพูดกับเราแล้วลูบหัวเรา น้ำเสียงดูอ่อนโยนมากอ่ะ
"เอิร์ตไม่อยากนอนโรงพยาบาลอ่ะนิก"เราบอกนายนิกแล้วก็จะร้องไห้
"ไม่เอาๆอย่าร้อง อย่าดื้อดิ ต้องนอนดูอาการก่อน เดี๋ยวนิกมาอยู่เป็นเพื่อนนะ"นายนิกพูดกับเรา
"เอาผ้าห่มเอิร์ตมาให้ด้วยนะ"เราบอกนายนิก
"ครับ รอนิกนะเดี๋ยวกลับมา" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาบีบจมูกเรา
.....นายนิกกับพวกยัยส้ม ไอ้แมค ไอ้แบงค์กลับไปอาบน้ำ เหลือนายบอมกับนายเอ็มอยู่กับเรา แล้วพี่ๆพยาบาลกับเจ้าหน้าที่ก็พาเราย้ายไปห้องพิเศษ ด้วยความที่เราไม่ชอบโรงพยาบาล ได้กลิ่นยา ได้กลิ่นโรงพยาบาล ก็ทำให้เราเกิดอาการคลื่นไส้ อ้วกขึ้นมาอีก อ้วกใส่เสื้อผ้าเลยทีนี้ ต้องวุ่นวาย เปลี่ยนเสื้อผ้ากันใหม่อีก หมอบอกว่า อาการแบบนี้คงจะแพ้อย่างรุนแรง เลยฉีดยาให้เราอีกแล้วก็ให้เรากินเกลือแร่ ไม่อร่อยเลย ฮ่าๆ ย้ายมาอยู่ในห้องพิเศษค่อยดีขึ้นมาหน่อย ห้องกว้างดูไม่น่ากลัว แล้วเพื่อนๆก็มาอยู่กับเราได้หมดทุกคน ไม่โดนไล่กลับด้วยหล่ะ แต่เราโคตรจะเพลียเลยอ่ะ โดนฉีดยา ไหนจะสายน้ำเกลือ หมดแรงจากการอ้วก เจอแอร์เย็นๆ ก็ทำให้เราตาปรือๆอยากหลับ
"เอิร์ต จะหลับก็หลับเลยนะ เดี๋ยวพวกนั้นก็มา" นายบอมพูดกับเรา
"อื้อๆ ง่วงอ่ะ"
"หลับไปก่อนเลยเอิร์ต พักผ่อนๆ"นายเอ็มพูดกับเรา
....เราพยักหน้าแล้วก็หลับตา นอนหลับไปไม่รู้เรื่องเลย ตื่นมาอีกทีไฟก็ปิดหมดแล้ว แต่ก็ยังมองเห็นอยู่ เพราะไฟข้างนอกก็ส่องเข้ามา เราขยับตัว
"ไอ่ดื้อ ตื่นแล้วหรอ" นายนิกนั่งฟุบอยู่ข้างๆเตียงเรา ตื่นขึ้นมาถามเรา
"อือๆ เอิร์ตหิวน้ำอ่ะ" เราบอกนายนิก
"ครับ เดี๋ยวนิกเอาน้ำมาให้นะ" นายนิกพูดแล้วก็ลุกไปเทน้ำมาให้เรากิน
"ตอนนี้ต้องกินน้ำเกลือแร่ก่อนนะ อดทนกินหน่อยนะครับ" นายนิกบอกเรา แต่เราไม่อยากกินซักเท่าไหร่ เพราะมันเค็มๆเฝื่อนๆ ไม่อร่อยเลยซักนิด
"กี่โมงแล้วอ่ะนิก" เราพูดแล้วก็กวาดตามองรอบๆห้อง เห็นเพื่อนๆเอาเสื่อมาปูนอนเรียงกันอยู่ ยัยส้มนอนบนโซฟา
"ตีสามแล้วครับ นี่นิกเอาผ้าห่มเอิร์ตมาห่มให้นะ" นายนิกพูด
"นิกรีบนอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นไปเรียนนะ" เราบอกนายนิก
"นิกไม่ไปหรอก อยู่กับเอิร์ตนี่แหล่ะ เอิร์ตเป็นอย่างนี้นิกคงเรียนไม่รู้เรื่องอ่ะ"
"ห่วงเอิร์ตหรอ"
"ใจแทบขาด"
"เว่อร์นะไอ่ลิง"
"พูดจริง" นายนิกพูดแล้วก็เอามือเราไปกุมไว้
"นอนเถอะ เดี๋ยวนิกนอนใกล้ๆนี่แหล่ะ" นายนิกบอกเรา
"แล้วนิกจะนอนตรงไหนหล่ะ"
"ฟุบข้างๆเตียงกับเอิร์ตนี่ไง"
"เมื่อยอ่ะดิ!!!ไม่ลงไปนอนเสื่อกับเพื่อนๆอ่ะ"
"ไม่อยากห่าง อย่าถามมากได้ป๊ะนอนไปเลย" นายนิกเริ่มเสียงแข็งใส่เรา
"อื้อๆ" เราพูดแล้วก็หลับตานอน
.....นายนิกเอามือเราไปกุมไว้แล้วก็ซุกเข้ามาใต้ผ้าห่มเรา เรานอนมองนายนิกที่ฟุบหลับอยู่ข้างๆเรา ขอบคุณมากๆนะไอ่ลิงที่ไม่ทิ้งเราไปไหน ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่มาอยู่เป็นเพื่อน ขอบคุณจริงๆ