[กระทู้ต่อเนื่อง] ถ้าเป็นคุณ คุณจะรับได้มั้ย ?

ในสมัยก่อนเราสนิทกับพี่คนหนึ่งมาก เขาหน้าตาดี สาวๆมาชอบเยอะ แต่ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนซักที ช่วงนั้นฉันก็เพิ่งอกหัก เราสินทกันเพราะพี่เขาเข้ามาดูแล หลายๆคนก็เข้าใจว่าเราเป็นแฟนกัน ไม่ว่าจะการพูดคุย เล่น หรือพฤติกรรมต่างๆ ถ้าถามว่าสนิทขนาดไหน ก็ไปค้างและเข้าออกห้องของอีกฝ่ายได้สบายๆอ่ะ กินข้าวด้วยกันทุกวัน แต่เราไม่เคยโซเดมาคอมกัน บางทีเล่นเกมส์ห้องพี่เขาแล้วหลับไปเลยก็มี

มันเป็นความสัมพันธ์ที่พูดยากนะ ต่างคนก็ต่างตอบไม่ได้ว่าเราเป็นอะไรกัน ชอบอ่ะชอบ แต่มันไม่ถึงขนาดอยากจะครอบครองเป็นแฟน แค่มีความสุขที่ได้ใช้เวลาร่วมกันก็เท่านั้น ไม่ได้พิสวาสในเชิงชู้สาว แต่อยากอยู่ร่วมกัน อยู่ใกล้ๆกัน เพราะแนวคิดและอะไรหลายๆอย่างที่มันตรงกัน เราใช้ชีวิตแบบนี้กันเป็นปี ฉันบอกเขาเสมอว่า "ถ้าพี่มีแฟน เราจะออกไปจากชีวิตพี่นะ คงไม่มาทำตัวแบบวันนี้อีกแล้ว"

เขาก็ถามว่าทำไมเราต้องไป เราก็คบกันแบบนี้ต่อไป อธิบายให้แฟนเราทั้งคู่เข้าใจ เราจึงถามกลับว่า "เข้าใจในฐานะว่าเราเป็นอะไรกัน เราชอบกัน แต่เราไม่ได้อยากคบกันมากกว่าที่คบกันวันนี้เหรอ? ไม่เอาหรอก เค้าเข้าใจความรู้สึกผู้หญิงด้วยกันดี ถ้าเขาเป็นเธอเขาก็คงทนไม่ได้ ถ้าวันนึงพี่มีแฟนแล้วเขาหายไปไม่ติดต่ออีก เข้าใจเขานะ เขาไม่อยากให้พี่มีปัญหากะแฟน และไม่อยกทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องเสียใจจริงๆ"

ตอนแรกเขาก็ทำท่าอิดออด พอวันหนึ่งเขามีแฟนเราก็ทำตามคำพูดของเรา คือออกจากชีวิตของเขาทันที ไม่ไปห้อง ไม่ไปดูแล ไม่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่โทรคุย ไม่ทักเฟช จะมียิ้มและถามไถ่ความเป็นไปของกันบ้างเวลาเจอกันโดยบังเอิญก็แค่นั้น

วันนี้เราเองก็มีแฟนแล้ว เขาเองก็ยังคบกับแฟนเขาอยู่ และเราก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าตอนนั้นที่เราคบกับพี่เขา คบกันในฐานะอะไร รู้ว่ามันเป็นความทรงจำ และความสัมพันธ์ที่ดีอีกแบบหนึ่ง

เราว่าเรื่องเราคล้ายๆกันนะ ดังนั้นอยากให้คุณเอาใจแฟนคนที่คุณชอบมาใส่ใจคุณ ว่าถ้าคุณเป็นเธอคุณจะทนได้ไหม ถ้าทนได้ก็คบกันต่อไป ถ้าไม่ได้ก็แยกตัวออกมาแบบเราเหอะ สงสารเธอ เรื่องจริงนะ