ชาวสวนยางผู้น่าสงสาร สลิ่มในนี้คงไม่ยอมให้รัฐเอาเงินไปช่วยแน่ๆ

การที่รัฐบาลพยายามจะดูแล
ช่วยเหลือเกษตรกรอย่างเต็มที่
โดนในระยะแรก มุ่งลงไปที่ชาวนา
ซึ่งเปรียบไว้ดั่งบรรพบุรุษผู้กล้า
ปกป้องประเทศไว้ก็ไม่ปราณ
บุญคุณนี้ ปู่ ยา ตา ยาย ล้วนต้องกินข้าว
เอาข้าวป้อนคนรุ่นพ่อ รุ่นแม่
จนมีลูกหลาน สร้างเป็นชาติไทย
แต่สลิ่มยังแค้นมาก
ที่ใช้เงินหลักแสนล้านบาท
ที่รัฐบาลทุ่มเงินช่วยชาวนา

ถ้าจะเปรียบโดยน้ำหนัก ข้าวกับยางพารา
ข้าวย่อมมีความสำคัญกว่าหลายช่วงตัว
แล้วชาวสลิ่ม จะยอมให้รัฐเอาเงินลงไปช่วยได้ยังไง
เชื่อได้ว่า... คงต้องออกมาคัดค้านกันอย่างมาก
ชาวสวนยาง ควรยอมรับว่าหนทางท่าน
มันไม่ได้อย่างที่ต้องการแน่นอน

กลับไปปลูก ส้มโชกุน กันเถอะ