สามีเรามีพี่น้อง 3 คน สามีเป็นคนโต อายุ 36 มีน้องชายอายุห่างกัน 1 ปี 1 คน และน้องสาวคนเล็กอายุ 29 ปี 1 คน
ปัญหามีอยู่ว่า พ่อแม่สามีได้ฝากฝังน้องสาวคนเล็กให้สามีกับเราช่วยดูแล น้องสาวคนนี้อายุ 30 แต่ยังพึ่งพาตัวเองไม่ได้ เพราะถูกดูแลแบบพ่อแม่รังแกฉัน พ่อแม่ตามใจมาก เลี้ยงแบบเด็กน้อยยังไม่โต เธอเลยมีนิสัยแปลกๆ มีโลกส่วนตัวสูงมาก มั่นใจในตนเองมากที่สุด อยากทำอะไรต้องทำให้ได้ ไม่ฟังใคร ชอบขอเงิน ไม่ยอมพึ่งพาตนเอง
สมัยเรียนปี 4 มหาวิทยาลัย เธอไม่ยอมส่งงานชิ้นสุดท้าย เลยไม่จบป.ตรี โดยอ้างว่าไม่ชอบสาขานี้โดนพ่อแม่บังคับให้เรียน ซึ่งจริงๆ แล้วเธอเลือกเอง ต่อมาออกมาทำงานโดยใช้วุฒิ ปวช. แต่สักพักก็ลาออก บอกว่าต้องการมีความรู้เฉพาะทางมากกว่านี้ จึงขอที่บ้านว่าจะกลับไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยในสาขาที่ชอบ พี่ชาย และญาติๆ ต่างพากันคัดค้านว่าการทำงานไม่จำเป็นต้องเรียนจบตรงสาขาสักหน่อย เราเคยทำงาน recruit มาก่อนก็อธิบาย แต่เธอก็ไม่ฟังใคร สุดท้ายพ่อแม่ก็ต้องยอมตามใจ
แต่ปัญหาคือ มหาวิทยาลัยเอกชนที่เธอเรียนนั้น ค่าเทอมแสนแพง พ่อแม่ก็เกษียณกินเงินบำนาญไม่กี่หมื่นบาทต่อเดือน แถมยังต้องส่งเงินให้ลูกเรียนรอบสองอีก เพราะน้องสาวไม่คิดจะหางานทำส่งตัวเองเรียน เราเคยบอกให้เค้าไปทำงาน 7/11 แต่ก็เงียบ ตอนนี้เงินที่แม่กู้สหกรณ์มาส่งน้องเริ่มร่อยหลอลง แม่กำลังจะขายที่เพื่อเอาเงินส่งเธอเรียน ทุกเดือนสามีเราส่งเงินให้แม่ใช้ในชีวิตประจำวัน แม่ก็เอาไปส่งน้องเรียน แต่น้องไม่เคยเห็นความลำบากของพ่อแม่และพี่ ได้แต่ขอ ขอ ขอ ไม่ยอมพึ่งพาตัวเอง ขอแม่แค่เรื่องเรียนยังพอว่า อยากได้โน้นนี่นั้นไม่มีเงินซื้อยังขอแม่ ทุกอย่าง
เราเองอายุ 31 เราเลิกขอพ่อแม่ตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัย ทำงานได้ก็ให้พ่อแม่ตลอด เพราะเราสงสารท่านๆ แก่มากแล้ว เราอยากให้ท่านสบาย เราสงสัยทำไมน้องไม่ยอมคิดแบบนี้บ้างไม่เห็นแก่พ่อแม่บ้าง???
ตอนนี้เรากับสามีกำลังคิดจะมีลูก แต่ติดตรงต้องดูแลน้องตามที่แม่ฝากฝัง เราเองก็สงสารน้องเค้าโตมาแบบโดดเดี่ยว (ต้องเรียนตจว.ตั้งแต่ยังเล็ก) พ่อแม่ตามใจจนเสียคน เราอยากให้เค้ารู้จักคิด รู้จักพึ่งพาตนเอง ถ้าไม่มีพ่อแม่แล้ว เค้าจะอยู่อย่างไร เพราะเรากับสามีเองต่อไปก็ต้องมีลูกที่ต้องดูแล
เราคุยกับสามี เค้าว่าเราช่วยเท่าที่ช่วยได้ จะเปลี่ยนความคิดเค้าตอนนี้คงทำยาก ไม้แก่ดัดยาก ไม่ฟังใคร เค้าเลือกมองโลกเฉพาะด้านที่เค้าอยากมอง ก็คงต้องให้เค้าเจอกับตัวเองถึงจะเข้าใจ เราก็เห็นด้วยกับสามีนะ
แต่เราก็แอบสงสารน้องเค้าไม่ได้ เรารักเค้าเหมือนน้อง แม้ว่าเค้าจะไม่รักเราแบบเดียวกันก็เหอะ ใครจะอยากเห็นน้องลำบากกันล่ะ...
ขอพื้นที่ระบาย น้องสามีไม่ยอมโต!!!
ปัญหามีอยู่ว่า พ่อแม่สามีได้ฝากฝังน้องสาวคนเล็กให้สามีกับเราช่วยดูแล น้องสาวคนนี้อายุ 30 แต่ยังพึ่งพาตัวเองไม่ได้ เพราะถูกดูแลแบบพ่อแม่รังแกฉัน พ่อแม่ตามใจมาก เลี้ยงแบบเด็กน้อยยังไม่โต เธอเลยมีนิสัยแปลกๆ มีโลกส่วนตัวสูงมาก มั่นใจในตนเองมากที่สุด อยากทำอะไรต้องทำให้ได้ ไม่ฟังใคร ชอบขอเงิน ไม่ยอมพึ่งพาตนเอง
สมัยเรียนปี 4 มหาวิทยาลัย เธอไม่ยอมส่งงานชิ้นสุดท้าย เลยไม่จบป.ตรี โดยอ้างว่าไม่ชอบสาขานี้โดนพ่อแม่บังคับให้เรียน ซึ่งจริงๆ แล้วเธอเลือกเอง ต่อมาออกมาทำงานโดยใช้วุฒิ ปวช. แต่สักพักก็ลาออก บอกว่าต้องการมีความรู้เฉพาะทางมากกว่านี้ จึงขอที่บ้านว่าจะกลับไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยในสาขาที่ชอบ พี่ชาย และญาติๆ ต่างพากันคัดค้านว่าการทำงานไม่จำเป็นต้องเรียนจบตรงสาขาสักหน่อย เราเคยทำงาน recruit มาก่อนก็อธิบาย แต่เธอก็ไม่ฟังใคร สุดท้ายพ่อแม่ก็ต้องยอมตามใจ
แต่ปัญหาคือ มหาวิทยาลัยเอกชนที่เธอเรียนนั้น ค่าเทอมแสนแพง พ่อแม่ก็เกษียณกินเงินบำนาญไม่กี่หมื่นบาทต่อเดือน แถมยังต้องส่งเงินให้ลูกเรียนรอบสองอีก เพราะน้องสาวไม่คิดจะหางานทำส่งตัวเองเรียน เราเคยบอกให้เค้าไปทำงาน 7/11 แต่ก็เงียบ ตอนนี้เงินที่แม่กู้สหกรณ์มาส่งน้องเริ่มร่อยหลอลง แม่กำลังจะขายที่เพื่อเอาเงินส่งเธอเรียน ทุกเดือนสามีเราส่งเงินให้แม่ใช้ในชีวิตประจำวัน แม่ก็เอาไปส่งน้องเรียน แต่น้องไม่เคยเห็นความลำบากของพ่อแม่และพี่ ได้แต่ขอ ขอ ขอ ไม่ยอมพึ่งพาตัวเอง ขอแม่แค่เรื่องเรียนยังพอว่า อยากได้โน้นนี่นั้นไม่มีเงินซื้อยังขอแม่ ทุกอย่าง
เราเองอายุ 31 เราเลิกขอพ่อแม่ตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัย ทำงานได้ก็ให้พ่อแม่ตลอด เพราะเราสงสารท่านๆ แก่มากแล้ว เราอยากให้ท่านสบาย เราสงสัยทำไมน้องไม่ยอมคิดแบบนี้บ้างไม่เห็นแก่พ่อแม่บ้าง???
ตอนนี้เรากับสามีกำลังคิดจะมีลูก แต่ติดตรงต้องดูแลน้องตามที่แม่ฝากฝัง เราเองก็สงสารน้องเค้าโตมาแบบโดดเดี่ยว (ต้องเรียนตจว.ตั้งแต่ยังเล็ก) พ่อแม่ตามใจจนเสียคน เราอยากให้เค้ารู้จักคิด รู้จักพึ่งพาตนเอง ถ้าไม่มีพ่อแม่แล้ว เค้าจะอยู่อย่างไร เพราะเรากับสามีเองต่อไปก็ต้องมีลูกที่ต้องดูแล
เราคุยกับสามี เค้าว่าเราช่วยเท่าที่ช่วยได้ จะเปลี่ยนความคิดเค้าตอนนี้คงทำยาก ไม้แก่ดัดยาก ไม่ฟังใคร เค้าเลือกมองโลกเฉพาะด้านที่เค้าอยากมอง ก็คงต้องให้เค้าเจอกับตัวเองถึงจะเข้าใจ เราก็เห็นด้วยกับสามีนะ
แต่เราก็แอบสงสารน้องเค้าไม่ได้ เรารักเค้าเหมือนน้อง แม้ว่าเค้าจะไม่รักเราแบบเดียวกันก็เหอะ ใครจะอยากเห็นน้องลำบากกันล่ะ...