ผมคบกับแฟนมาตอนนี้10เดือน ตอนคบกันแรกก็เหมือนคู่รักทั่วไป กุ๊กกิ๊ก ก๊อกแก๊ก กันตามธรรมชาติของวัยรุ่น เธอดีกับผมทุกอย่าง โทรมาทุกวันบอกรัก ไปอยู่บ้านแฟนก็ทำกับข้าวไห้กิน ชอบกอดชอบหอม ก็มีเพศสัมพันธุ์กันตามปรกติ ฟังดูแล้วเหมือนจะดีใช่มั้ย มันดีมากเลยแหละ แต่โอ้วไม่นะ มันน่าเบื่อซะเหลือเกิน มันไม่มีอะไรไห้น่าค้นหา น่าพิศมัย อะไรเลย
พอเข้าเดือนที่ สามถึง ปัจจุบัน ผมกลายเป็นคนอารมณ์ทางเพศเสื่อมไปโดยอัตโนมัติ จับตรงไหนเน่าตรงนั้น อย่าได้มาจุ๊กจิ๊กเรื่องแบบนี้เชียวนะ หด ทันที จากที่เคยมีอะไรทุกอาทิตย์ เป็นเดือนล่ะครั้งและ กลายเป็นไม่อยากมีเลย มีแต่ไม่เคยเสร็จเลยสักครั้งเพราะต้องจำใจทำและคิดว่าช่วยตัวเองดีกว่า แต่ก็คบกันมาเรื่อย เพราะเธอเป็นคนไม่งี่เง่าง๊องแง๊ง มีเหตุผล เธอบอกไม่มีอะไรกันก็อยู่ได้ เธอไม่เป็นอะไรหรอกขอไห้ผมรักเธอก็พอ
มันฟังดูเหมือนง่ายแต่มันไม่ง่ายเลยมันถือเป็นความลำบากใจของผมด้วยซ้ำไป เพราะผมมีอารมณ์ทางเพศ ในเมื่อไม่อยากมีอารมณ์กับแฟนไม่ได้หมายความว่าผมไม่อยากมีกับคนอื่น ... และแล้วเค้าก็จับได้ว่าผมไปมีอะไรกับคนอื่น ผมแสดงสปิริตคือการบอกเลิกเธอ เพราะผมแสดงเจตนารมณ์ไปแล้วว่ามันไม่ใช่ เธอไห้อภัยผมและบอกว่ายอมไห้มีอะไรกับคนอื่นได้แต่ไห้คบกับเค้า ช่างแม่พระมาเกิดจริ๊งงงงงงง(และผมก็ทำแบบนี้อยู่หลายครั้ง)ก็กลับมาคบกันทุกครั้ง
แต่ในความเป็นจริงแล้วจะไห้ผมไปทำแบบนั้นแบบสบายใจก็ไม่ได้ ถึงเธอจะบอกว่าได้ก็เหอะลึกๆแล้วผมว่าคงไม่มีใครชอบ แต่พูดไปก็เหมือนน้ำท่วมปาก บ่อยครั้งก็สงสารที่เธอร้องไห้ คือเรื่องที่ผมไห้เธอไม่ได้เวลาเธอมีอารมณ์ตอนเมา ผมลำบากใจจริงๆ ถ้าตัดเรื่องนี้ไป ผมอยู่กับเธอก็ดีเหมือนแฟนดูแลเอาใจใส่กันตามปกติ เหมือนมันผูกพันธุ์มากกว่า ถ้าผมจะตอบว่ารักเธอ ผมก็คงไม่ทำแบบนี้
ล่าสุดผมบอกเลิกเธอจริงๆจังๆ เธอมาเก็บของที่บ้านผมด้วยความที่ ผมคิดว่าผมเหมือนพระเอกเกาหลี ไปแอบนอนเอาผ้าคลุมโปรงกลัวเค้าจะเห็นน้ำตาผม เค้าเก็บของเงียบไม่พูดอะไร ผมก็คงคิดว่าเออๆเก็บเสร็จก็ไปไม่เป็นไรเราเสียใจครั้งเดียว เพราะเมื่อคืนร้องทำใจมารอบนึง แต่คิดผิดเค้าเดินมากอดผมร้องไห้ นั่นแหละก็เหมือนกับมาคบกันเหมือนเดิม -.- ตอนนี้ผมรู้สึกทางมันตันแล้วก็เห็นจุดจบอยู่ตรงหน้า เดียวมันก็กลับมาเข้าอีหรอบเดิมอีก
ไอ้ผมมันโรตจิตชนิดนึง เวลาเลิกกับแฟนทีไร ก็ร้องได้หมด สงสารหรือเห็นใจอะไรก็ว่ากันไป เป็นแบบนี้แทบทุกรายก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันบอกเลิกเค้าแต่ตัวเองมาร้องไห้ พ่อพระรายที่สองจริงๆ ตอนนี้ผมตกอยู่ในสภาวะ หมาหวงกระดูก ไม่อยากกินแต่ก็ไม่อยากเสียกระดูกไป และผมคาดการได้ว่าในอนาคตถ้าผมเจอคนที่ใช่ผมคงทิ้งเธอไปแน่ๆ เพราะผมเคยทำกับแฟนเก่ามาแล้ว
แต่ผมเชื่ือลึกๆว่าผู้หญิงฉลาดและซับซ้อนเค้าก็มีสมองเหมือนกับผม จากที่ผมมีรหัสเฟสบุคเค้าตั้งแต่คบ (เค้าไม่มีของผม เพราะผมไม่ไห้)เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรที่ไห้รหัสมาเพราะเค้ามีผมคนเดียว ล่าสุดเค้าเปลี่ยนรหัสเฟสไหม่ ผมไม่ได้ไปท้วงติงอะไรแค่แซวขำๆ แต่ผมเห็นหายนะเล็กๆที่เซ้นส์ผมบอกว่า ผมกำลังจะโดนชิงเล่นงานก่อนซะแล้ว เพราะเค้าทำงานกลางคืนเลิกดึก คุยโทรศัพท์กับผมน้อยลง และไม่ยึกยักเวลาที่ผมขอวางก่อนเพราะปกติผมขี้เกียจคุยและเธอยึกยักไม่อยากวาง และผมคิดว่าผมไม่ได้คิดไปเองแน่นอนเพราะคนเคยคุยกันทุกวันจะรู้
เพื่อนๆมีปัญหาคล้ายๆผมรึเปล่าครับและมีทางแก้ยังไง และในกรณีผมเพื่อนคิดๆว่าผมควรหาไหม่และหายไปเลยดีรึเปล่า ไม่งั้นกลับมาอีหรอบเดิมแน่ๆเพราะรู้ว่ายังไงก็ไม่ใช่ฝืนไปก็เท่านั้น
หรือใครเคยมีประสบณ์การแบบนี้มั้งรึเปล่าครับแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันได้เผื่อผมจะได้นำเทคนิคไปใช้บ้างและเป็นบทเรียนไม่ไห้เกิดแบบนี้อีก ยาวหน่อยนะครับ ขอบคุณที่รับฟัง;)
ใครเคยหมดความท้าทายในตัวแฟนบ้าง
พอเข้าเดือนที่ สามถึง ปัจจุบัน ผมกลายเป็นคนอารมณ์ทางเพศเสื่อมไปโดยอัตโนมัติ จับตรงไหนเน่าตรงนั้น อย่าได้มาจุ๊กจิ๊กเรื่องแบบนี้เชียวนะ หด ทันที จากที่เคยมีอะไรทุกอาทิตย์ เป็นเดือนล่ะครั้งและ กลายเป็นไม่อยากมีเลย มีแต่ไม่เคยเสร็จเลยสักครั้งเพราะต้องจำใจทำและคิดว่าช่วยตัวเองดีกว่า แต่ก็คบกันมาเรื่อย เพราะเธอเป็นคนไม่งี่เง่าง๊องแง๊ง มีเหตุผล เธอบอกไม่มีอะไรกันก็อยู่ได้ เธอไม่เป็นอะไรหรอกขอไห้ผมรักเธอก็พอ
มันฟังดูเหมือนง่ายแต่มันไม่ง่ายเลยมันถือเป็นความลำบากใจของผมด้วยซ้ำไป เพราะผมมีอารมณ์ทางเพศ ในเมื่อไม่อยากมีอารมณ์กับแฟนไม่ได้หมายความว่าผมไม่อยากมีกับคนอื่น ... และแล้วเค้าก็จับได้ว่าผมไปมีอะไรกับคนอื่น ผมแสดงสปิริตคือการบอกเลิกเธอ เพราะผมแสดงเจตนารมณ์ไปแล้วว่ามันไม่ใช่ เธอไห้อภัยผมและบอกว่ายอมไห้มีอะไรกับคนอื่นได้แต่ไห้คบกับเค้า ช่างแม่พระมาเกิดจริ๊งงงงงงง(และผมก็ทำแบบนี้อยู่หลายครั้ง)ก็กลับมาคบกันทุกครั้ง
แต่ในความเป็นจริงแล้วจะไห้ผมไปทำแบบนั้นแบบสบายใจก็ไม่ได้ ถึงเธอจะบอกว่าได้ก็เหอะลึกๆแล้วผมว่าคงไม่มีใครชอบ แต่พูดไปก็เหมือนน้ำท่วมปาก บ่อยครั้งก็สงสารที่เธอร้องไห้ คือเรื่องที่ผมไห้เธอไม่ได้เวลาเธอมีอารมณ์ตอนเมา ผมลำบากใจจริงๆ ถ้าตัดเรื่องนี้ไป ผมอยู่กับเธอก็ดีเหมือนแฟนดูแลเอาใจใส่กันตามปกติ เหมือนมันผูกพันธุ์มากกว่า ถ้าผมจะตอบว่ารักเธอ ผมก็คงไม่ทำแบบนี้
ล่าสุดผมบอกเลิกเธอจริงๆจังๆ เธอมาเก็บของที่บ้านผมด้วยความที่ ผมคิดว่าผมเหมือนพระเอกเกาหลี ไปแอบนอนเอาผ้าคลุมโปรงกลัวเค้าจะเห็นน้ำตาผม เค้าเก็บของเงียบไม่พูดอะไร ผมก็คงคิดว่าเออๆเก็บเสร็จก็ไปไม่เป็นไรเราเสียใจครั้งเดียว เพราะเมื่อคืนร้องทำใจมารอบนึง แต่คิดผิดเค้าเดินมากอดผมร้องไห้ นั่นแหละก็เหมือนกับมาคบกันเหมือนเดิม -.- ตอนนี้ผมรู้สึกทางมันตันแล้วก็เห็นจุดจบอยู่ตรงหน้า เดียวมันก็กลับมาเข้าอีหรอบเดิมอีก
ไอ้ผมมันโรตจิตชนิดนึง เวลาเลิกกับแฟนทีไร ก็ร้องได้หมด สงสารหรือเห็นใจอะไรก็ว่ากันไป เป็นแบบนี้แทบทุกรายก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันบอกเลิกเค้าแต่ตัวเองมาร้องไห้ พ่อพระรายที่สองจริงๆ ตอนนี้ผมตกอยู่ในสภาวะ หมาหวงกระดูก ไม่อยากกินแต่ก็ไม่อยากเสียกระดูกไป และผมคาดการได้ว่าในอนาคตถ้าผมเจอคนที่ใช่ผมคงทิ้งเธอไปแน่ๆ เพราะผมเคยทำกับแฟนเก่ามาแล้ว
แต่ผมเชื่ือลึกๆว่าผู้หญิงฉลาดและซับซ้อนเค้าก็มีสมองเหมือนกับผม จากที่ผมมีรหัสเฟสบุคเค้าตั้งแต่คบ (เค้าไม่มีของผม เพราะผมไม่ไห้)เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรที่ไห้รหัสมาเพราะเค้ามีผมคนเดียว ล่าสุดเค้าเปลี่ยนรหัสเฟสไหม่ ผมไม่ได้ไปท้วงติงอะไรแค่แซวขำๆ แต่ผมเห็นหายนะเล็กๆที่เซ้นส์ผมบอกว่า ผมกำลังจะโดนชิงเล่นงานก่อนซะแล้ว เพราะเค้าทำงานกลางคืนเลิกดึก คุยโทรศัพท์กับผมน้อยลง และไม่ยึกยักเวลาที่ผมขอวางก่อนเพราะปกติผมขี้เกียจคุยและเธอยึกยักไม่อยากวาง และผมคิดว่าผมไม่ได้คิดไปเองแน่นอนเพราะคนเคยคุยกันทุกวันจะรู้
เพื่อนๆมีปัญหาคล้ายๆผมรึเปล่าครับและมีทางแก้ยังไง และในกรณีผมเพื่อนคิดๆว่าผมควรหาไหม่และหายไปเลยดีรึเปล่า ไม่งั้นกลับมาอีหรอบเดิมแน่ๆเพราะรู้ว่ายังไงก็ไม่ใช่ฝืนไปก็เท่านั้น
หรือใครเคยมีประสบณ์การแบบนี้มั้งรึเปล่าครับแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันได้เผื่อผมจะได้นำเทคนิคไปใช้บ้างและเป็นบทเรียนไม่ไห้เกิดแบบนี้อีก ยาวหน่อยนะครับ ขอบคุณที่รับฟัง;)