ลูกน้องโง่ขยันกลางๆ vs ลูกน้องฉลาดขี้เกียจ คุณเป็นนายจะเลือกแบบไหน

เก่งแต่ขี้เกียจ vs ขยันแต่โง่ คือคำที่อยู่คู่กับเรามาช้านาน และพอเป็นแบบนั้นผู้คนกลับมักจะเลือกคำตอบคือ เก่งแต่ขี้เกียจ แต่ผมอาจจะมองมุมกลับกันในเรื่องดังกล่าวมากๆเลย เริ่มต้นจาก เก่งแต่ขี้เกียจ แน่น

แม้จะวิ่งน้อยลงจากปีก่อน เพราะสลับไปตีแบดวันอังคาร กับ วันพฤหัส แล้วจากที่วิ่งวันละ 10 โล ก็เหลือวันละ 7-8 โล (บางวันน้อยกว่านั้นอีก หมดแรง) แต่ก็นับว่าตัวเองก็ขยันวิ่งอยู่นะ 5555+ บางวันขี้เกียจจัด

ควรเลือกแบบไหน?

ผมว่าแปลกดีนะครับ คนขยันต้องลงมือทำ คนขี้เกียจแค่ไม่ทำ แต่ทำไมสังคมถึงพูดถึงคนขี้เกียจมากกว่ากันครับ เขายังไม่ได้ทำอะไรเลยก็โดนว่าแล้ว

คือ เยียภาษีที่ เรท 25% ก็สูงมากๆ แล้ว เสียภาษีปีหนึ่ง หลักแสน ไปแบก ( คนไม่ทำงาน ) แบบนี้มันส่งเสริมให้คน ขี้เกียจ ไม่สนีบสนุนให้คนขยันทำงานแล้ว

จากที่ จขกท. สังเกตุคนมาตั้งเเต่เด็กจนโต พบว่า เพื่อนบางคนตอนเด็กเรียนหนังสือเก่งมาก ครูถามอะไรก็ตอบได้หมดเลย ขยันบ้างไม่ขยันบ้าง เเต่พอโตขึ้นกลับพบว่าทํางานรับจ้างค่าเเรงถูกๆไปวันๆ บางคนเรียนไม่จบก็ม

เคยได้ยินกันว่า คนโง่แต่ขยัน เป็นอะไรที่อันตรายมาก โบราณกล่าวไว้ว่า - คนฉลาดและขยัน ควรส่งเสริมให้เป็นใหญ่ - คนฉลาดและขี้เกียจ ควรเลี้ยงไว้เป็นที่ปรึกษา - คนโง่และขี้เกียจ ยังพอบังคับให้เป็นแรงงานได้

กระทู้นี้ผมจะมาเผาคนไกล้ตัวที่ผมรู้จักผมรวมถึงผมด้วย พ่อ - ขี้เกียจ - เอาแต่ใจบ่อย - ชอบใช้อารมณ์นำ - สูบบุหรี่เยอะเกิน(รอบละ2-3มวนติด) - เอาแน่ไม่ได้ - ทอดใข่เจียวที่เค็มและเหนียวมาก แม่ - เอาแต่ใจ