**กระทู้นี้อาจจะมีเนื้อหาจิ้นวาย
ถ้าไม่อยากอ่านอะไรแนวๆนั้น แนะนำว่ากดปิดกระทู้ไปจะดีกว่านะคะ

---

เหลือเวลาฝึกซ้อมอีก 5 วัน



โควชมว่า ฮารุกะและเรย์ทำเวลาได้ดีขึ้น ท่าทางการเข้าค่ายจะประสบความสำเร็จ
โควอยากหาโค้ชมาช่วยฝึกซ้อม แต่ฮารุกะบอกว่าไม่จำเป็น



ตัดมายังหน้าบ้านฮารุกะ มีแขกไม่ได้รับเชิญมากดกริ่งเรียก
(ไม่อยากจะบอกว่า เห็นท่ากดกวนประสาทก็เดาออกว่าใคร)



รินกดกริ่งอยู่สักพัก เมื่อไม่มีคนมาเปิดก็ลองแง้มประตูดู ปรากฎว่าประตูไม่ได้ล็อค รินจึงก้าวเท้าเข้าไปข้างใน



ในห้องว่างเปล่าไร้ผู้คน มีโหลปลาทองตั้งอยู่เดียวดาย รินจ้องมองสักครู่ก่อนจะมีเสียงกุกกักดังมาจากด้านหลัง

ฮารุถามรินว่ามาทำอะไรที่นี่



"ฉันมาท้านายเรื่องแข่งว่ายน้ำน่ะสิ"
ฮารุบอกว่า ฉันจะว่ายแต่ "ฟรี" เท่านั้น แล้วฮารุก็หันหลังเดินออกไปในแสงสว่าง



รินวิ่งตามเข้าไป เมื่อตาหายพร่า ปรากฎเป็นภาพริมสระน้ำ
ฮารุหันมาบอกรินว่า รีบๆมาเริ่มแข่งกันได้แล้ว
รินละสายตาไปชั่วครู่ เมื่อหันมามองอีกที คนที่ยืนอยู่ตรงแท่นกระโดดน้ำกลายเป็นพ่อของรินในร่างเด็ก



รินวิ่งตามพ่อไปจนทะลุอีกด้านของอุโมงค์
ขบวนแห่ศพไร้ที่มาเดินตัดหน้าจนรินพลัดหลงกับพ่อ





ด้านท้ายขบวน รินเห็นร่างของตนเองและโคว รินร่างเด็กหันหน้ามาขยับปากบอกอะไรบางอย่าง

แล้วรินก็สะดุ้งตื่นขึ้น



วันถัดมา บนดาดฟ้าโรงเรียนอิวาโทบิ โควเอารูปที่ถ่ายตอนเข้าค่ายมาให้ทุกคนดู
ในนั้นยังมีรูปการฝึกซ้อมของซาเมซึกะที่โควแอบไปถ่ายมาด้วย



ฮารุกะหยิบรูปรินขึ้นมา
โควบอกว่านอกจากแอบไปถ่ายรูปแล้วยังไปสืบข้อมูลคู่แข่งมาด้วย โควอธิบายถึงคู่แข่งของแต่ละคน
ส่วนริน ลงแข่งประเภทฟรีสไตล์ 100 เมตร ซึ่งแน่นอนว่าต้องเจอกับฮารุกะ



ตัดไปยังฝ่ายซาเมซึกะ
นิโทรินั่งริมสระมองรินที่กำลังฝึกซ้อมอยู่
นิโทริถามรินว่าทำไมถึงลงแข่งฟรีสไตล์ ทั้งๆที่ท่าที่รินถนัดที่สุดคือท่าผีเสื้อ
รินตอกกลับว่าห่วงตัวเองเถอะ นายลงแข่งว่ายผลัดด้วยนี่
นิโทริบอกว่าลงแข่งฟรีสไตล์ 400 เมตรด้วย นิโทริซักต่อว่าที่จริงรินว่ายเก่งจะลงแข่งอะไรก็ได้

"ที่เลือกแข่งฟรีสไตล์ 100 เมตร เพราะนานาเสะซังสินะครับ"

รุ่นพี่มิโกะชิบะ เดินมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น รินจึงเดินหนีออกไป
"เค้าคงมีเหตุผลอะไรบางอย่างนั่นแหล่ะ" รุ่นพี่บอกกับนิโทริ



ตกเย็น ชมรมว่ายน้ำอิวาโทบิไปไหว้ศาลเจ้าเพื่อขอพรก่อนแข่ง
เรย์ นางิสะ มาโคโตะนั่งรอฮารุ พลางคุยถึงเรื่องแข่งว่ายน้ำ
"ที่รินไม่ลงแข่งท่าผีเสื้อกับว่ายผลัดเพราะว่าฮารุไม่ได้ลงแข่งด้วยสินะ" นางิสะถามขึ้น
เรยไม่เข้าใจว่าทำไมต้องยึดติดกับฮารุกะขนาดนั้นด้วย
นางิสะตอบกลับว่าสองคนนี้ก็เป็นแบบนี้แหล่ะ



เรย์พูดขึ้นมาว่า อยากลองว่ายผลัดดู
เรย์ประทับใจท่าว่ายผีเสื้อเวลาเข้าเส้นชัย และประทับใจที่ท่าว่ายน้ำที่แตกต่างกัน 4 คนสามารถร่วมมือกันแข่งจนชนะได้



โควส่งเสียงดังพูดถึงเซียมซีที่ฮารุกะจับได้ จนทุกคนวิ่งขึ้นมาดู
ใบเซียมซีบอกว่าฮารุกะมีโชคครึ่งหนึ่ง และจะได้พบกับคนที่รอคอย



ที่หอพักซาเมซึกะ รินกำลังซิทอัพโดยมีนิโทริจับขาไว้ให้
นิโทริตกใจที่รินจะไม่ขึ้นรถบัสของซาเมซึกะไปยังที่แข่งว่ายน้ำ และซักไซ้รินว่าจะไปเจอนานาเสะซังก่อนเหรอ
รินตอบว่าไม่ใช่(โว้ย) นายเป็นสตอล์กเกอร์รึไง สนใจการแข่งของตัวเองไปเถอะ
นิโทริน้อยใจ บ่นว่าทำไมรินว่ายผีเสื้อเก่งกว่าจึงกลับได้เลือกลงฟรีสไตล์
ส่วนนิโทริแค่เลือกลงแข่งรายการที่ตัวเองอยากลงยังไม่มีสิทธิ์เลือกเลย ทำให้รู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์

รินเงียบไปเล็กน้อยก่อนจะบอกว่า นายน่ะว่ายอึด ฟรีสไตล์ 400 เมตรน่ะเหมาะกับนายแล้วล่ะ
นิโทริดีใจตอบกลับไปว่า "ขอบคุณครับ"

รินบอกต่อว่า ก่อนแข่งตนจะไปเยี่ยมหลุมศพพ่อก่อน เลยไปกับรถบัสโรงเรียนไม่ได้



ทั้งสองคนลงมาคุยกันข้างล่าง
รินเล่าถึงเรื่องพ่อที่ตายไปแล้วให้ฟัง
สมัยก่อน พ่อของรินเคยเป็นนักว่ายน้ำของอิวาโทบิ พ่อของรินว่ายน้ำเก่งมากจนชนะเลิศรายการต่างๆมากมาย
โดยมีความฝันคืออยากเป็นนักว่ายน้ำโอลิมปิก
แต่ความฝันนั้นไม่เคยเป็นจริง

พ่อของรินแต่งงาน และรินก็เกิดออกมา
หลังจากนั้น พ่อของรินก็ไปเป็นชาวประมง



จนฤดูร้อนหนึ่งมาถึง ก็ได้มีไต้ฝุ่นขนาดใหญ่ ทำให้เรือประมงหลายลำล่มไปในเหตุการณ์นั้น
ซึ่งพ่อของรินก็ตายไปในเหตุการณ์นั้นด้วย

รินอยากทำให้ความฝันของพ่อเป็นจริง
แต่ก่อนหน้านั้น มีคนๆนึงที่รินจะต้องเอาชนะให้ได้



รินแค้นใจที่ ทั้งๆที่ฮารุกะเอาแต่พูดเพ้อเจ้อเรื่องน้ำ แต่ฮารุกะกลับมีพรสวรรค์ที่รินไม่มี

"ถ้าไม่เอาชนะหมอนั่นให้ได้ ฉันก็ก้าวต่อไปไม่ได้"



[มีต่อ]