"ฟ้าจรดทราย" เกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของฉันในเฉลิมไทยตั้งแต่เป็นสมาชิกมาหลายๆๆๆปี

   คืออยากระบายเกี่ยวกับ ฟ้าจรดทรายมากๆ มันอัดอั้นอย่างบอกไม่ถูก
ทั้งที่ไม่เคยเป็นแฟนนิยาย ไม่เคยคาดหวังอะไรกับละครเรื่องนี้
และก็ไม่ใช่แนวละครที่ชอบเท่าไหร่ แต่ที่ดูเพราะชอบ ขวัญ อุษามณีล้วนๆ

   แล้วเมื่อวันแรกที่ละครออนแอร์ คือไม่น่าเชื่อว่าจะทำให้ฉันขนลุก ตื้นตัน น้ำตาไหล
มันเป็นอะไรที่บอกไม่ถูกเลยค่ะ

มิเชล - เป็นตัวละครที่สวยงามมาก น้องขวัญ อุษามณี เธอสื่อออกมาได้อย่างน่าทึ่ง
          มันทำให้คนดูอย่างฉันรู้สึกว้าเหว่ อ้างว่าไปกับตัวละคร(น้ำตาจะไหล)
          ทั้งที่ชีวิตจริงตัวฉันเองก็มีครอบครัวที่พร้อมหน้าอบอุ่น

ชารีฟ - คือในความรู้สึกตอนแรกคิดว่าพี่ตุ้ยไม่ค่อยหล่อเท่าไหร่
          แต่พี่ตุ้ยทำให้ฉันทึ่ง จนเก็บเอามาฝันเป็นฉากๆ ได้เลย(555 จนไม่อยากตื่น)
          พี่เขาทำให้รู้สึกถึงตัวละคร ที่อบอุ่น เข้มแข็ง และเป็นที่พึ่งของมิเชลได้

แคชฟีย่า - เธอทำให้รู้ว่าความรักระหว่างชายหญิง มันสามารถเปลี่ยนแปลงความเป็นมิตรแท้ที่ยาวนานได้
             คือแบบแอบอินกับเรื่องนี้เพราะมันเกิดขึ้นจริงกับชีวิตของฉัน
             เพื่อนที่รักและช่วยเหลือกันมาตลอดหลายปี ต้องมาทะเลาะกันเพราะผู้ชายทั้งที่เราก็ไม่เคยคิดอะไรเลย
             แต่สุดท้ายเราก็ยังคงโกรธเพื่อนคนนี้ไม่ลง (หรือว่าฉันคิดว่าตัวเองเป็นนางเอก อิอิ)

ตัวละครอื่น - แม้จะออกมาไม่กี่ฉากก็ทำให้เพลิดเพลินไกับตัวละครนั้นๆได้อย่าง มีความสุข

   สุดท้ายนี้ก็อยากจะขอบคุณทีมงานผู้จัดทำ ผู้กำกับ นักแสดง และผู้ที่มีส่วนร่วมทุกคน
ที่ทำให้ละครเรื่องนี้ออกมาสู่หน้าจอทีวีให้ผู้คนได้ชื่นชม

   แม้ว่าจะเป็นละครที่ไม่ได้ดีสมบูรณ์แบบทั้งหมด มีข้อผิดพลาดบ้าง
แต่มันก็ทำให้ฉันคนที่ไม่ได้เคยคิดว่าจะติดตามตามติดละครเรื่องไหนได้มากขนาดนี้
ต้องมานั่งเพ้อ แล้วเก็บเอาไปฝันเป็นฉากๆได้เลยนะคะ

ปล.อย่าหาว่าฉันบ้าเลยนะคะ ที่ดูละครจนเก็บเอาไปฝัน อิอิ