วันแม่ในวัยเด็กของฉัน

อยู่ดีๆ วันนี้ก็นึกถึงวันแม่ในสมัยเด็กขึ้นมา

เราเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์นัก

พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เราอายุได้ไม่กี่เดือน

ต่างคนต่างไปมีครอบครัวใหม่ ส่วนตัวเราอยู่กับพ่อ

พ่อก็เลยหาแม่เลี้ยงให้เราตั้งแต่นั้นมา

ทุกๆปีเวลาที่โรงเรียนมีงานวันแม่ ก็จะมีแม่เลี้ยงไปเป็นตัวแทน

เวลาที่เราต้องกราบและหอมแก้มแม่เลี้ยงเรา มันรู้สึกแปลกนะ

และต้องคอยแนะนำแม่เลี้ยงให้เพื่อนๆรู้จัก โดยบอกว่านี่คือแม่เราเอง

ตอนนั้นไม่กล้าบอกเพื่อนว่านี่คือแม่เลี้ยง แต่ก็มีเพื่อนบางคนที่รู้

หากปีไหนที่ไม่มีแม่เลี้ยงก็จะเป็นพ่อเราที่ไปแทน

เราก็ยิ่งรู้สึกแปลกๆหนักเข้าไปอีก แถมเพื่อนก็มาล้ออีกว่าไม่มีแม่

มันเป็นความทรงจำที่ติดตัวเรามาจนโต เราไม่รู้สึกอินกับคำว่าวันแม่เท่าไรนัก

จนมามีลูกเป็นของตัวเอง จึงเข้าใจแล้วว่า "วันแม่" มีความหมายมากแค่ไหน

บางอย่างถ้าเรายังไม่เคยผ่านจุดนั้นมา เราก็คงจะไม่เข้าใจ

ปล.ข้อความทั้งหมดนี้ไม่ได้กล่าวโทษคุณแม่แต่อย่างใด เพียงแค่นึกถึงความทรงจำในวัยเด็กก็เท่านั้น

เราเข้าใจแล้วว่า คำว่าชีวิตคู่นั้นเป็นอย่างไร

ครอบครัวไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ แต่ถึงยังไงครอบครัวเราก็ยังเป็นครอบครัวของเราตลอดไป

สุขสันต์วันแม่นะค่ะ